Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ενενήντα χρόνια μετά το θάνατο του Παύλου Μελά, ο τόπος μας δείχνει να στερείται του ζωοποιού ήθους που λειτουργούσε ως αυτονόητος άξονας αναφοράς. Μέχρι, πρότινος (μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες) το ήθος και η πράξη του Παληκαριού αναγνωρίζονταν και σε άλλους χαρισματικούς του λαού μας. Σήμερα ίσως μοιάζει ρομαντικό να περιμένει κανείς τέτοιες δοξαστικές αποκοτιές. Γι' αυτό, πέραν του χρέους να μνημονεύσομε έναν μεγάλο άνδρα της νεώτερης ιστορίας μας, είναι ανάγκη να θυμηθούμε με τι ψωμί τράφηκε ο κόσμος αυτού του τόπου, να ξανασυλλαβίσουμε την αλφαβήτα της κοινής μας συνε...

Περιέχονται τα σύντομα κείμενα: - Η παράλληλος Χάυντν - Ένας Αλέξανδρος του Νικολάου - Μικρός Βοτανικός - Για μια οπτική του ήχου - Όνου Αίνος - Οι ροδιές του Καλαμιάρη - Ο πόσιμος χρυσός κατά τον P. B. Shelley - Οι πολλοί Έλληνες του ενός Δραγούμη - Βιβλιοφιλία: έτος μηδέν - Βασούλα Μανωλίδου - Ο φίλος των δύο αποστάσεων - Αντόνειρο του Fuentevaqueros - Σελαμένα - Ο συγκεκριμένος αόριστος κατά τον Novalis

Τα "Σημειώματα ποιητικής και ηθικής" του Κ.Π. Καβάφη σε γαλλοελληνική έκδοση, που συμπεριλαμβάνει την ομιλία του Γ.Π. Σαββίδη στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης το 1983.

Με τον τίτλο "Outre tombe" (Πέραν του τάφου) ο Γιώργος Βέλτσος αποφάσισε να δημοσιεύσει την "αλληλογραφία" που κράτησε με τον Γιώργο Χειμωνά τα 20 χρόνια της φιλίας τους. Πρόκειται για κείμενα που έγραψε ο ένας για τον άλλο, ο ένας στη θέση του άλλου, όπως στις διασταυρούμενες αφιερώσεις τους: Στον Γιώργο, ο Γιώργος με αγάπη - Στον Γιώργο, ο Γιώργος με αγάπη. Στο μεταξύ, ο τάφος ανάμεσά τους επαλήθευσε εκείνο το: "πάντοτε ο ένας φεύγει πριν τον άλλον". Το βιβλίο αυτό είναι η μαρτυρία μιας φιλίας ως "δυνατότητας επιβίωσης". Ο αναγνώστης θα κρίνει εάν η επιβίωση -"το άλλο...

"We were travelling amid the most bizarre shapes that the mind of man can conceive." With a poet's eye, George Seferis describes the haunting landscape and rock-hewn churches of Cappadocia as he rediscovers his ancestral land during a three-day excursion in 1950. Three Days in the Monasteries of Cappadocia, published here for the first time in English and complemented with Seferis' own photographs, is an evocative word portrait describing the artistic heritage of a remote region. Seferis dedicated the text to the Creek ethnomusicologist Melpo Logotheti-Merlier, director of...

Ο Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις· παύτηκε από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη δίμηνη εκτόπιση στον Αϊ-Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935) κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα "Ανεξάρτητος" και λίγο αργότερα στον Ριζοσπάστη. Τα κείμενά του, όπως και η αλληλογραφία με τη σύζυγό του, Δώρα Μοάτσου, περιγράφουν τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, σκιαγραφούν την προσωπικότητά του αλλά και το πώς επέδρασε στον ποιητή το γεγονός της εξορίας. Τα ντοκουμέντα αυτ...

Ο Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις· παύτηκε από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη δίμηνη εκτόπιση στον Αϊ-Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935) κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα "Ανεξάρτητος" και λίγο αργότερα στον Ριζοσπάστη. Τα κείμενά του, όπως και η αλληλογραφία με τη σύζυγό του, Δώρα Μοάτσου, περιγράφουν τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, σκιαγραφούν την προσωπικότητά του αλλά και το πώς επέδρασε στον ποιητή το γεγονός της εξορίας. Τα ντοκουμέντα αυτ...

[...] Το τελευταίο στη σειρά της γραφής αυτοβιογραφικό κείμενο είναι οι "Αναμνήσεις 1940", που παρουσιάζουμε στον τόμο αυτό. Η γραφή τους ξεκινά στις 29 Ιουλίου 1940, όπως αναφέρει η ίδια η Π. Σ. Δέλτα. Η δομή του κειμένου είναι ίδια με εκείνη των "Αναμνήσεων 1921"· η αφήγηση συνεχίζεται από το σημείο όπου η συγγραφέας είχε αφήσει το προηγούμενό της κείμενο. Ξεκινά με την παραμονή της στην κλινική του γιατρού Friedmann στο Gainfarn, στα περίχωρα της Βιέννης, τον Απρίλιο του 1908, και τελειώνει με τον εκτενή σχολιασμό των ημερολογίων του Ίωνα Δραγούμη ως τον Νοέμβριο του 19...

Αποσπάσματα ζωής, εξομολογητικές αναδρομές στο χρόνο, στα πρόσωπα και στους τόπους, σκέψεις για τη λογοτεχνία, την Ιστορία και τον σύγχρονο "γυναικείο λόγο" απαρτίζουν το βιβλίο "Από τη ζωή στη λογοτεχνία" της Ρέας Γαλανάκη. Οι πλόες από το βιωμένο γεγονός στην ποιητική της συγγραφέως καλούν τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι που θα μπορούσε να είναι και δικό του. Σ' αυτό το βιβλίο, το απολύτως ιδιωτικό είναι εν μέρει και δημόσιο, αφού οι σκέψεις της συγγραφέως έχουν γεννηθεί από ιδέες του καιρού μας, από κοινές ανησυχίες, διαπιστώσεις κι ερωτήματα. Στον αντίποδα μιας συστημ...

Αποσπάσματα ζωής, εξομολογητικές αναδρομές στο χρόνο, στα πρόσωπα και στους τόπους, σκέψεις για τη λογοτεχνία, την Ιστορία και τον σύγχρονο "γυναικείο λόγο" απαρτίζουν το βιβλίο "Από τη ζωή στη λογοτεχνία" της Ρέας Γαλανάκη. Οι πλόες από το βιωμένο γεγονός στην ποιητική της συγγραφέως καλούν τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι που θα μπορούσε να είναι και δικό του. Σ' αυτό το βιβλίο, το απολύτως ιδιωτικό είναι εν μέρει και δημόσιο, αφού οι σκέψεις της συγγραφέως έχουν γεννηθεί από ιδέες του καιρού μας, από κοινές ανησυχίες, διαπιστώσεις κι ερωτήματα. Στον αντίποδα μιας συστημ...

Περιέχονται οι ενότητες: - Το ταξίδι - Η μητέρα σου - Σπουδαίοι άνθρωποι - Το τέλος της αθωότητας - Η ανθολογία - Αν είναι αλήθεια - Η τέχνη και η ποίηση - Η επιστροφή.

Γνωρίζω τον Περικλή Σφυρίδη από τότε που ήμουν παιδί. Εκτός από γείτονάς μας, ήταν και ο οικογενειακός μας γιατρός -κούραρε στο παλιό μας σπίτι, στο Χαριλάου, τον παππού και την φιλάσθενη γιαγιά μου. Στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα τον πλησιάσα να του δείξω πρωτόλεια ποιήματα και πεζά μου. Ο ίδιος ήταν αρκετά γνωστός συγγραφές και η γνώμη του μετρούσε. [...] Ο λόγος του, όπως πάντα, χυμώδης και παραστατικός, καθηλώνει και συνεπαίρνει. Αποκούμπι σε καιρούς χαλεπούς. Στο τραπέζι του σαλονιού με περιμένει, φιλικός όπως πάντα, για να τα πούμε. Παραδίπλα η σκυλίτσα του, η...

Στη νιότη του ο άνθρωπος παλεύει να γνωρίσει και να κυβερνήσει το σώμα του· στα γεράματά του να το συντηρήσει, να το σώσει ή, τέλος, ν' απαλλαγεί από αυτό ανώδυνα. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος προετοίμασε το λογοσέλιδο αυτό βιβλίο όταν πια είχε συνειδητοποιήσει, και με πόση οδυνηρή καρτερία, πως δεν μπορούσε πλέον να σώσει το σώμα του και προσπαθούσε, με άκρα αξιοπρέπεια, ν' απαλλαγεί όσο πιο ανώδυνα γινόταν από αυτό. Τότε ήταν, αρχές φθινοπώρου του 1986, που μου εμπιστεύτηκε πως είχε αποφασίσει να δημοσιεύσει τον πρώτο τόμο της "Αυτοβιογραφίας" του που μου είχε δώσει να με...

Είναι περίεργο, αλλά όσο και να περνάν τα χρόνια, μόλις βρεθώ κοντά σε θάλασσες, σε βράχια, σε πλεούμενα, ξαναδοκιμάζω το ίδιο αίσθημα οικειότητας που αισθανόμουνα πάντα από μικρό παιδί· κάτι το γνώριμο, και το φιλικό. Αυτό βέβαια οφείλεται στον τρόπο που πέρασα τα παιδικά μου χρόνια.

Ο Βακαλόπουλος έπαιζε πολύ με τη βαθύτητα της παιδικής ηλικίας, το πιο άφθαρτο μέρος του εαυτού του. Φυσικά δεν είχε πάνω του τίποτα το παιδικό, απεναντίας μάλιστα· συχνά όμως έδινε την εντύπωση ότι δεν ζούσε στην επιφάνεια του εαυτού του -ήταν βυθισμένος. Το "καλύτερο" από το οποίο προερχόταν ήταν αυτή η ιδιωτική κρύπτη του οικογενειακού χρόνου, που απαιτούσε παρατεταμένες ακινησίες, "βαριά" τσιγάρα σαν διαβατήρια άδεια προς το μύχιο, απόλυτη αυτοσυγκέντρωση σε ένα φίλτρο ζωής όπου αφουγκραζόταν τους ψίθυρους του αίματος. Εκεί που άλλοι έχουν ανάγκη να λησμονήσουν, αυτός ε...

Μια εκ βαθέων εξομολόγηση που καθηλώνει. Μια συναρπαστική αφήγηση. Ένα μαγευτικό ταξίδι στον χρόνο. Ο Γιάννης Δάλλας σε έναν διάλογο με τον Γιώργο Δουατζή, ανοίγει την ψυχή του και μιλάει σε σημερινούς και επερχόμενους. Η έκδοση περιλαμβάνει επίμετρο του ποιητή Γ. Μπλάνα, στο οποίο καταγράφονται όλες οι όψεις της δημιουργικής δουλειάς του Γ. Δάλλα, πλήρη εργογραφια, κριτικογραφία, ανέκδοτες φωτογραφίες και χειρόγραφο του Γ. Δάλλα. "Ό,τι με περιβάλλει -το βιώνω στο πετσί μου πια- δεν είναι ο χώρος, είν' ο χρόνος. Σαν ένα δάσος από γεγονότα που χτυπιέμαι να τα δ...

"Να με θυμόσαστε -είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα Χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια, Για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την ομορφιά ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια".