Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τελευταίος τόμος που ολοκληρώνει τα προσωπικά ημερολόγια του Γιώργου Σεφέρη, και καλύπτει τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο βιβλίο που περιλαμβάνει, πέρα από τις εγγραφές του Γιώργου Σεφέρη, εισαγωγικό σημείωμα της επιμελήτριας, σημειώσεις, επίμετρο με συμπληρωματικό υλικό και ευρετήριο προσώπων. Η Κατερίνα Κρίκου-Davis, στον εκτενή σχολιασμό των εγγραφών δίνει εξηγήσεις πραγματολογικού χαρακτήρα, ταυτίζει τις λογοτεχνικές αναφορές, κάνει διευκρινήσεις για τα πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της εποχής, και δίνει πληροφορίες για τα αμέτρητ...

Καλημέρα, Μαργαρίτα! Καλημέρα, Φωτεινή! 30.143 λέξεις, 32 πρωινά. Μιλούσαμε μαζί. Έφευγε για μια στιγμή το σκοτάδι. Πες μου ποιος σε κατοικεί να σου πω ποιος είσαι. Η τρέλα, ο έρωτας, η γραφή, τα ζώα, η μουσική, οι λέξεις, η λύπη, ο ενθουσιασμός, η πληγή, το φιλί, η συντριβή, η εξοχή, η ψευδαίσθηση του καθαρού αέρα με κατοικούν. Δυο φίλες, σαν αδελφές, με εναλλασσόμενους ρόλους. Καθηγήτρια ψυχολογίας-συγγραφέας, υγιής-άρρωστος, θεραπευτής-θεραπευόμενος: ετικέτες ρευστές κι αβέβαιες που σαν δεύτερο δέρμα κολλάνε πάνω σου, ρούχα άβολα και δανεικά. Αναμμένα φ...

Οι "Μέρες Η΄" εκτείνονται από τον Ιανουάριο του 1961 ως και τον Δεκέμβριο του 1963. Καλύπτουν τους τελευταίους μήνες της θητείας του Γιώργου Σεφέρη ως Πρέσβη στη Μεγάλη Βρεταννία και φτάνουν ως τον επαναπατρισμό του και την αναγγελία του Βραβείου Νόμπελ. Πρόκειται για μια σπάνια καταγραφή των εσωτερικών αναζητήσεων του νομπελίστα ποιητή, αλλά και μια ιδιαίτερη τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής που φωτίζεται μέσα από τις σελίδες του. Στον τόμο "Μέρες Η΄" περιλαμβάνονται, πέρα από τις εγγραφές του Γιώργου Σεφέρη, εκτενής πρόλογος της επιμελήτριας, σημειώσεις, επίμετρο...

Ο Νίκος Καζαντζάκης ήταν το πρότυπο για τον Μανώλη Μαρκάκη. Απ’ τα πρώτα γυμνασιακά του χρόνια άρχισε να διαβάζει και να ξαναδιαβάζει το ένα βιβλίο του μετά το άλλο, θέλοντας να μπει στο πνεύμα και τη σκέψη του. Παρακολουθούσε τις δημοσιεύσεις στον τύπο, συναντιόταν με συγγενείς του: Λευτέρη και Στέλιο Αλεξίου (αδελφό και ανιψιό) της Γαλάτειας και Έλλης Αλεξίου, και με άλλους ανθρώπους που τον είχαν γνωρίσει, για να μαθαίνει από πρώτο χέρι οτιδήποτε σχετιζόταν με αυτόν. Αρκετές από τις πληροφορίες του δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Όσο για μένα, είχα και μια επί...

27 ενδόμυχοι στοχασμοί με τη μοναδική ποιητική φωνή του μεγάλου Αλεξανδρινού. Η γραφή του Καβάφη, πλούσια, μεστή, με λεπτές αποχρώσεις ειρωνείας, γοητευτική και ευρηματική, ιχνηλατεί την τέχνη, την πηγή της δημιουργίας, την αλήθεια, την ομορφιά και τη θέση του ποιητή μέσα σε όλα αυτά. Η παρούσα έκδοση είναι εμπλουτισμένη με μια εισαγωγή της Μάρθας Βασιλειάδη, επίκουρης καθηγήτριας του Τμήματος Φιλολογίας στο Α.Π.Θ. και χρονολόγιο της ζωής του ποιητή. Το έργο εξωφύλλου είναι του Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου.

Είχα πάντοτε -ίσως από τα μαθητικά μου χρόνια- μια απορία: γιατί ο Σωκράτης λίγο πριν από τον θάνατό του δίνει στον Κρίτωνα την παρακλητική εντολή να θυσιάσει στον νεόκοπο θεό Ασκληπιό έναν ελεκτρύονα; "Κρίτων", του λέει, "στον Ασκληπιό οφείλουμε ένα πετεινό· να εκπληρώσετε αυτό το χρέος και να μην αμελήσετε". Πολλά χρόνια αργότερα, αναδιφώντας τον δικό μου ασήμαντο βίο, διαπίστωσα ότι, ναι, κι εγώ οφείλω πολλά σε πολλούς· και, πρωτίστως, στη συνοικία που έζησα τα παιδικά και τα νεανικά μου χρόνια και τους ανθρώπους της - φτωχούς πρόσφυγες από τη Μικρασία, όντως σπουδαίους...

"Ο Θανάσης Βαλτινός δεν είναι ποτέ μόνος και δεν μ’ αφήνει ποτέ μόνο. Η μοναξιά δεν είναι μέρος του κόσμου του. Η μοναξιά στα κείμενά του έχει ξεμείνει μόνη της στο κενό που δημιουργούν οι συγκρούσεις των γεγονότων. Αυτό που μένει εκτός ιστορίας. Η ιστορία όμως με τα γεγονότα της συνομιλεί μαζί μου, αποζητά την παρουσία μου και τη μαρτυρία μου, την κρίση μου. Και τότε δεν είναι μόνο η ιστορία που με συντροφεύει ή τα γεγονότα της, αλλά και η αντίληψη της ιστορίας, η αντίληψη του ρόλου της στη διαμόρφωση μεταξύ άλλων και της αντίληψης αυτής".

"Η διαύγεια με την οποία ταυτίζω τη Μιτσοτάκη ανατέλλει ακόμη και μέσα από τα πιο σκοτεινά χωρία, από τις πιο δυσπρόσιτες παραστάσεις των κειμένων της, τους πιο δυσνόητους συνειρμούς της. Έχω την βαθιά εντύπωση ότι η Μιτσοτάκη δεν μπορεί να αποφύγει τη διαύγεια ακόμη κι αν προσπαθήσει, ότι είναι μια εκ προτέρου σχέση της με τον κόσμο και με τη γλώσσα που τον συνέχει. Εδώ καλωσορίζει μια παρέα κοχλιούς και ρωτά ενδόμυχα αν αισθάνονται δέος".

Στη Χάλκη, σ' ένα από τα Πριγκιπονήσια της Πόλης, ξεκίνησε ο Πέτρος Μάρκαρης να ζει, να διαβάζει και να γράφει. Τη διαδρομή του (Χάλκη-Πόλη-Βιέννη-Αθήνα έως την εποχή που άρχισαν τα πυκνά ταξίδια του στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική για τις παρουσιάσεις των βιβλίων του), με τους δασκάλους του, τα διαβάσματα, τις σπουδές, την καριέρα του στα τσιμέντα Τιτάν, το θέατρο, τον Κάρολο Κουν, το σινεμά, τα σενάρια με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, την τηλεόραση, τον Μπρεχτ, τις μεταφράσεις, το αστυνομικό μυθιστόρημα, την πρώτη "επίσκεψη" της οικογένειας του αστυνόμου Κώστα Χαρίτου, και...

Τα "Σημειώματα ποιητικής και ηθικής" του Κ.Π. Καβάφη σε γαλλοελληνική έκδοση, που συμπεριλαμβάνει την ομιλία του Γ.Π. Σαββίδη στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης το 1983.

Με τον παλαμικό τίτλο "Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου", το βιβλίο παρακολουθεί και καταγράφει την προσωπική αλλά κυρίως τη λογοτεχνική πορεία του συγγραφέα του. Στο βάθος των γεγονότων ακούγεται ο απόηχος σημαντικών στιγμών, κοινωνικών και πολιτικών, που σημάδεψαν την Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έως και σήμερα. Το βιβλίο δε φιλοδοξεί να είναι ιστορική ή κοινωνιολογική μαρτυρία. Ατομικά περιστατικά, αφανείς διαδρομές, συναντήσεις με δημιουργούς που άφησαν το στίγμα τους στη σύγχρονη πνευματική ζωή του τόπου αναδεικνύουν και συμπλέκουν το ατομικό με το συλλογι...

Σημειώσεις που κρατούσα μια ζωή. Να χαράξω την κάθε μοναχική στιγμή που ζούσα, μη χαθεί. Τώρα που οι διαδρομές τελειώνουν και ο χρόνος σβήνει τις πατημασιές μου στην ομίχλη του μυαλού, ένιωσα την ανάγκη να βρω τις μνήμες εκείνες που ήταν δικές μου. Τις στιγμές που ήταν δικές μου. Τις αγωνίες μου για τα βιβλία που έγραψα και ήταν δικά μου. Σήμερα αισθάνομαι πως τίποτα δεν έχω δικό μου πια. Σαν να έκοψα κομματάκια την ψυχή μου και να τη σκόρπισα στον άνεμο. Οι χιλιάδες σελίδες που έγραψα. Και αγαπήθηκαν. Τούτο το βιβλίο είναι ένα δώρο για τους αναγνώστ...

Τίποτα δεν χαρίζεται: Ανάμεσα στην ημερολογιακή καταγραφή, την εξομολόγηση, τη δοκιμή, την κατάθεση, το χρονογράφημα, το σχεδίασμα, την επιφυλλίδα, το μελέτημα. Κείμενα αγάπης: Από τον Μανόλη Αναγνωστάκη έως τον Γεώργιο Μ. Βιζυηνό. Για τον Γιάννη Ρίτσο, τον Αλέξανδρο Κοτζιά, τον Στρατή Τσίρκα, τον Βασίλη Βασιλικό, τον Τάσο Λειβαδίτη. Μιλώντας στα παιδιά: Γιατί διαβάζουμε λογοτεχνία; Για τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Κώστα Ταχτσή, τον Στρατή Τσίρκα πάλι, τη Διδώ Σωτηρίου, τον Παύλο Ζάννα, τον Μ. Καραγάτση, τον Γιάννη Κοντό, τον Αντρέα Φραγκιά, τον Μάνο Χατζ...

Ο Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις· παύτηκε από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη δίμηνη εκτόπιση στον Αϊ-Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935) κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα "Ανεξάρτητος" και λίγο αργότερα στον Ριζοσπάστη. Τα κείμενά του, όπως και η αλληλογραφία με τη σύζυγό του, Δώρα Μοάτσου, περιγράφουν τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, σκιαγραφούν την προσωπικότητά του αλλά και το πώς επέδρασε στον ποιητή το γεγονός της εξορίας. Τα ντοκουμέντα αυτ...

Η Δεκαετία του Ογδόντα είναι η απογείωση και ο τάφος των ονείρων που γέννησε η μεταπολεμική εποχή στην Ελλάδα. Είναι όλο το ελληνικό ροκ, η ελληνική ροκ εκδοχή - τόσο μπάσταρδη, υβριδική για τους ορθολοξολογούντες ας αεί αστοιχείωτους, και συνεπώς γκρινιάρηδες με το αζημίωτο, τόσο μπάσταρδη, λέω, που μοιάζει καθαρόαιμο άλογο κούρσας. [...]

Ο Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις· παύτηκε από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη δίμηνη εκτόπιση στον Αϊ-Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935) κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα "Ανεξάρτητος" και λίγο αργότερα στον Ριζοσπάστη. Τα κείμενά του, όπως και η αλληλογραφία με τη σύζυγό του, Δώρα Μοάτσου, περιγράφουν τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, σκιαγραφούν την προσωπικότητά του αλλά και το πώς επέδρασε στον ποιητή το γεγονός της εξορίας. Τα ντοκουμέντα αυτ...

Το αίµα νερό: γίνεται; Οι δυο λέξεις που συνάπτονται εδώ, η καθεµιά µε το δικό της ειδικό βάρος, και οι δυο µαζί µε την υγρή τους ζωτικότητα, παραπέµπουν απευθείας στη νομοτέλεια της λαϊκής σοφίας: όχι, δεν γίνεται. Και ο Χάρης Βλαβιανός, ένας ποιητής στην ωριµότητά του, µας θυµίζει ότι η φύση του αληθινού δηµιουργού ριζώνει στη διαρκή επιστροφή, στις εµµονές του, αλλά καρπίζει µόνο µε την ποιητική επίνοια, ώστε, κάθε φορά που επιχειρείται η επιστροφή, να συντελείται µε ανανεωµένους όρους ύφους και διευρυµένους ποιητικούς στόχους. Σ’ ένα ποιητικό βιβλίο, λοιπόν, αυτοπροσδιο...

Ισπανία: η χώρα τού καυτού ήλιου, των πορφυρών ρόδων, της πλούσιας τέχνης, της Κάρμεν και του Δον Κιχώτη; Ή μήπως η χώρα τού Σάντσου, της θρησκευτικής και πολιτικής παραφοράς, της βάρβαρης ταυρομαχίας και του αδελφοκτόνου μίσους; Ο εμφύλιος σπαραγμός της: υπόθεση "ιδιωτική" ή πανανθρώπινη; Το πολύπλευρο, πολύπαθο πρόσωπο της αγαπημένης χώρας, πριν και κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο που τη σημάδεψε εσωτερικώς και διεθνώς, επιχειρεί να αποτυπώσει με την απαράμιλλη πέννα του ο Νίκος Καζαντζάκης, ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων, αλλά κυρίως και πάντοτε αγιάτρευτος ταξιδευτής....