Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί προέκταση του πεζογραφικού μου έργου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ο βορειοηπειρώτικος ελληνισμός και οι άνθρωποί του. Στις σελίδες του, όπως σ' ένα κοινό σπίτι, συγκατοικούν ποιητές, λαογράφοι, δάσκαλοι, γιατροί κι άλλοι ανώνυμοι άνθρωποι. Η "ανθρωπογεωγραφία" του εκτείνεται απ' τη Χιμάρα στα Ριζά κι απ' τη Δερόπολη στα Πωγωνοχώρια: όπου μιλιέται η ελληνική γλώσσα - η πραγματική πατρίδα μας. Κατά κάποιον τρόπο, οι προσωπογραφίες αυτές αποτελούν μια μικρή πινακοθήκη του ελληνισμού πέρα απ' τα σύνορα κι ένα χρονικό των τελευταίων...

"Η πόρτα του κόσμου μοιάζει σαν να είναι κιόλας δίπλα μου. Την ακουμπάω. Στηρίζομαι πάνω της. Κοιτάω από έξω τη γη να μου γελάει και χαμογελάω. Έμειναν λίγες ακόμη ώρες και αναπολώ τα χρόνια μου κλεισμένη εδώ μέσα. Πολλά χρόνια! Έχουν γεράσει κι αυτά πια. Θυμάμαι τις μέρες που έκλαιγα μονάχη, ζαρωμένη στη γωνία μου. Τις ώρες που ξάπλωνα στο πάτωμα, ακίνητη χωρίς να βγάλω άχνα... Χιλιάδες σκέψεις να περνάνε από το μυαλό μου με ταχύτητα φωτός, σαν αστραπές... Πόσες φορές προσπάθησα να βρω μια άκρη να στηριχτώ. Κάπου να ακουμπήσω... Άλλες φορές τεντωνόμουν για να φτάσω το παρά...

Ο Ντίνος Τσάκος είναι αρχαιολόγος με πλουσιότατο επιστημονικό, ανασκαφικό και συγγραφικό έργο. Στη μακροχρόνια ενασχόλησή του με την Αρχαιολογία πραγματοποίησε εκατοντάδες ανασκαφές και κράτησε ισάριθμα ημερολόγια ανασκαφής. Και η "Αντιγόνη" του ένα ημερολόγιο ανασκαφής - από τις πιο δύσκολες - είναι Ημερολόγιο ανασκαφής ένδον, στους σκοτεινούς αποθέτες της μνήμης. Έργο ιδιαίτερα επίπονο, αφού ποτέ δεν ξέρει κανείς πού θα χτυπήσει η σκαπάνη και τι θα ανασύρει στην επιφάνεια. Ένα είναι βέβαιο: η μνήμη κάτω από τον μανδύα της ατομικότητάς της δεν παύει να υποκρύπτει πτυχές τη...

"...Ήρωάς της είναι ένα παιδί με κομμένα χέρια και ένα μάτι. Με αυτό το παιδί η Πρίφτη μας δείχνει την απέραντη θλίψη και απόγνωση που κατασυντρίβει τους ψυχικά και πνευματικά ανάπηρους. Μα από την απελπισία αυτή τους δίνει τη δύναμη να αγωνιστούν, να παλαίψουν και να ξαναβρούν το φως και τη χαρά στη ζωή. Γνωστή, βέβαια η οδός, Διονυσιακή και Νιτσεϊκή, αλλά πάρα πολύ ανηφορική και κακοτράχαλη και αβάδιστη κι αδιάβατη από τέτοια ψυχικά ερείπια και μάλιστα όταν αυτά τα ερείπια είναι τρυφερά και άπειρα παιδιά, όπως ο ήρωάς της. Κι όμως, η συγγραφεύς κατορθώνει με μια βαθειά...

Γκόθαμ Σίτυ σήμερα. Δηλαδή Λος Άντζελες, Λονδίνο, Παρίσι, Αθήνα... Ο πολιτισμός του κεφαλαίου στο σημείο μετά την ακμή του. Στο σημείο πριν την κατάρρευση ή τη μετάλλαξή του. Στο σημείο όπου η αλαζονεία και η υπεροψία της εξουσίας είναι αναντίστοιχη της κοινωνικής της νομιμοποίησης. Χαρακτηριστικό καταρρέουσας δύναμης. Η Γκόθαμ Σίτυ ωστόσο δεν είναι υπαρκτή.

Ο Βασίλης Λάσκος υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και τιμημένος αξιωματικός του Ναυτικού, που η ζωή, οι περιπέτειες, ο άμετρος πατριωτισμός και το τέλος του υπήρξαν ήδη μια σειρά από μυθιστορηματικά κατορθώματα, πριν γίνουν μυθιστορηματική βιογραφία από τον Μ. Καραγάτση. Υπήρξε από τους ήρωες που λογικά, σχεδόν αναπόφευκτα, ενέπνευσαν τον συγγραφέα, όπως ο Γιούγκερμαν και ο Λιάπκιν. Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία της δωρεάς σε υπερβολικό βαθμό, είναι ξεχωριστός, στα όρια σχεδόν του υπερανθρώπου - αλλά και τις αδυναμίες του: είναι προληπτικός, ξεροκέφαλος, έντιμα αφελής, γενναιόδωρος...

Ένα μολύβι ξεκινά το ταξίδι του στο χρόνο, πεισμωμένο μ' ένα στοίχημα παλιό, μπροστά σε μια πόρτα κλειστή, υποσχόμενο πως μια μέρα θα γυρίσει να την ανοίξει. Κατά την περιπλάνησή του αυτή, το ερώτημα είναι αν θα γυρίζει σαν κλώνος του Κάιν κυνηγημένος σαν αγρίμι ή σαν ένας νέος τροβαδούρος με αιτία, σκορπίζοντας μελωδίες απ' τον κανόνα της ζωής σε χωριά, πόλεις, βουνά και λαγκάδια. Μ' αυτό το σκεπτικό ο Κώστας Νικολάου σχοινοβατώντας ανάμεσα στις δύο αγάπες του - μουσική και ποίηση - χρησιμοποιεί την αντίστιξη, που στη μουσική σημαίνει συνύπαρξη και μίμηση των φωνών όπου η...

Παρόλο που η γυναίκα έχει κατακτήσει την ανεξαρτησία της με την εργασία, παρόλο που έχει φτάσει στα ύπατα αξιώματα, τα κατάλοιπα του παλαιού εξαναγκασμού εξακολουθούν να ισχύουν. Με όλες τις απαγορεύσεις και τους εξαναγκασμούς η γυναίκα έβρισκε τρόπους πάντοτε να καταπατά την "πεπατημένη", τρόπους όχι πάντα έντιμους, για την τότε αντίληψη, για την ικανοποίηση της ερωτικής επιθυμίας. Η συγγραφέας Κλεοπάτρα Πρίφτη μέσα από το βιβλίο της "Απαγορευμένος καρπός" ιστορίζει μικ΄ρες αφηγήσεις-μαρτυρίες, με βασικό πρωταγωνιστή τη γυναίκα. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Μήτε εξω...

[set] Στον τόμο αυτό έχουν περιληφθεί αφηγήματα, κυρίως αυτοβιογραφικά. Ο Κοτζιούλας, ακολουθώντας την παράδοση του Παπαδιαμάντη, του Βιζυηνού κ.α., με το δικό του γλαφυρό τρόπο και τη χαρακτηριστική γραφή του φωτίζει καθημερινά περιστατικά της ελληνικής περιφέρειας και της ζωής της πατρίδας του. Πορεύεται σε μια ανανεωμένη ηθογραφία, που, πίσω από το πέπλο του λυρισμού της ιδιοσυστασίας του και της χαμηλής φωνής του, αναφαίνεται ξεκάθαρη η ρεαλιστική, σχεδόν πραγματιστική, παρουσίαση της ζωής. Η αφέλεια των ηρώων του και του ίδιου, που μπολιάζονται με τη σκληρή καθημ...

"Το Μονοπάτι του Μύρτου" είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας με το γενικό τίτλο "Απλοέπεια", του Θεοδόση Σταυρόπουλου. Περιγράφει τρεις ημέρες από τη ζωή δύο ανθρώπων, τρεις γεμάτες ημέρες που είναι σε θέση να αλλάξουν τη ζωή οποιουδήποτε θα αποφάσιζε να τις ζήσει. Ο Έρωτας και ο Θάνατος, παρέα με τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής τού συγγραφέα, σκαρώνουν ένα έργο συμβολικό και παράξενο. Με στοιχεία βιογραφικά που εξέλιξαν την ιστορία σε πραγματικό χρόνο, και με ήρωες από την προσωπική ζωή του συγγραφέα, το οδοιπορικό και ο μύθος δημιούργησαν μία ιστορία γεμάτη συγκίνηση κα...

"Τα τρία βουνά" είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας με το γενικό τίτλο "Απλοέπεια" του Θεοδόση Σταυρόπουλου. Καθώς οι άνθρωποι της ιστορίας υπάρχουν και στη ζωή, καθώς μεγαλώνουν κάπου μεταξύ ονείρου και φυσικής πραγματικότητας, επηρεάζουν τη συγγραφή της και εντέλει απρόβλεπτα αλλάζουν και την πορεία της την τελευταία στιγμή. Έτσι, ό,τι προοριζόταν για συνέχεια του πρώτου βιβλίου, μετά από τρία χρόνια επίπονης προσπάθειας, σβήνεται απρόβλεπτα σ’ ένα μόλις βράδυ... Οι λέξεις αποφασίζουν πλέον, μέσα σε δεκαπέντε ημέρες αδιάκοπης γραφής, να διαβούν ένα διαφορετικό μ...

Βαθιά, πολύ βαθιά, στον βυθό του ανθρώπινου ασυνείδητου, υπάρχουν κρυμμένες ιστορίες. Ένας Αφρικανός αγριοελέφαντας, χτυπημένος από την ελεφαντίσια μοίρα του, και μια γυναίκα, με τον ανθρώπινο πόνο καρφωμένο μέσα της με ατσαλένια καρφιά, συναντήθηκαν σε μια τέτοια ιστορία. Το όνειρο του ελέφαντα πέρασε την πύλη των ανθρώπινων ονείρων, βρέθηκε στο όνειρο της γυναίκας και οι εικόνες τους τρύπωσαν η μια μέσα στην άλλη, ενώθηκαν και εν τέλει μετουσιώθηκαν. Εκεί όπου οι λέξεις είναι ανήμπορες να εκφράσουν τα αισθήματα, έρχονται οι εικόνες των ονείρων να γεμίσουν με τα χρώματά το...

Η παρούσα διήγηση αποτελεί μια νωπογραφία της δεκαετίας του '40. Μια νωπογραφία χωρίς τις κλασικές αποχρώσεις του μαύρου. Χωρίς να τις αρνείται, τις αποσύρει στο βάθος από το οποίο αναδύονται τα φωτεινά χρώματα που κυριαρχούν στην σφριγηλότητα της ζωής που αναπηδά πολύχρωμη από το μελανό. Σαν τ' αστέρια που λάμπουν μέσα στην άβυσσο τη μελανή, σαν ζωοδότες γραφικοί, συναρπαστικοί και αναίτιοι. Όσο και να εκπλήττει, αυτή είναι η ζωή που έζησα και την ανακαλώ σαν ταξίδι στη δεκαετία του '40. Για να φανεί πώς έβλεπα εγώ τους άλλους τότε, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, και πώς...

Η παρούσα διήγηση αποτελεί μια νωπογραφία της δεκαετίας του '40. Μια νωπογραφία χωρίς τις κλασικές αποχρώσεις του μαύρου. Χωρίς να τις αρνείται, τις αποσύρει στο βάθος από το οποίο αναδύονται τα φωτεινά χρώματα που κυριαρχούν στη σφριγηλότητα της ζωής που αναπηδά πολύχρωμη από το μελανό. Σαν τ' αστέρια που λάμπουν μέσα στην άβυσσο τη μελανή, σαν ζωοδότες γραφικοί, συναρπαστικοί και αναίτιοι. Όσο κι αν εκπλήττει, αυτή είναι η ζωή που έζησα και την ανακαλώ σαν ταξίδι στη δεκαετία του '40. Για να φανεί πώς έβλεπα εγώ τους άλλους, τότε μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, και πώ...