Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αντώνιος Μηλιαράκης (βλ. αρ. 223, 243, 256, 265, 281 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών) περιγράφει διεξοδικά το σχήμα, την ορεογραφία, την πεδιογραφία, τη λιμενογραφία, την υδατογραφία, τον ορυκτό και φυσικό πλούτο, τη χειροτεχνία, τη ναυτιλία, τον πληθυσμό (με βάση την απογραφή του 1896), την εκπαίδευση και τις συγκοινωνίες της Κιμώλου. Τα στοιχεία του βασίζονται σε επιτόπια έρευνα το έτος 1899. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου ο συγγραφέας εξετάζει την αρχαία και νεώτερη ιστορία της νήσου, το μεσαιωνικό της όνομα (Αργεντιέρα), τις πειρατικές επιδρομές, την ανέγερση του κάσ...

Ο Αντώνιος Μηλιαράκης (βλ. αρ. 223, 243, 256, 265 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών μελετών) προσφέρει εδώ μία αναλυτική και σφαιρική περιγραφή της Αμοργού, την οποία επισκέφθηκε τον Ιούνιο του 1883. Τα έξι κεφάλαια του "περιγραφικού υπομνήματος" εξετάζουν τη γεωγραφική θέση, την υδρογραφία, το κλίμα, την ορεογραφία και τα σπήλαια, τη γεωργική παραγωγή, την κτηνοτροφία και τη χειροτεχνία, τον πληθυσμό (το 1879) και τη δημογραφία, την εκπαίδευση, τις εκκλησίες και την αρχαία και μεσαιωνική τοπογραφία. Σε οκτώ παραρτήματα ("προσθήκες") δημοσιεύονται ιστορικά τεκμήρια (αποσπάσματα αρχ...

Ο υποναύαρχος, οργανωτής του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, πρώην βουλευτής και Υπουργός Ναυτικών Κωνσταντίνος Νικόδημος εξιστορεί τη συμβολή των συμπατριωτών του Ψαριανών στους αγώνες του Γένους. Το πρώτο μέρος του πρώτου τόμου αναφέρεται στη γεωγραφική θέση και τον εποικισμό των Ψαρών το 1643, τα ήθη και τα έθιμα, την οικονομία και την εκκλησιαστική διοίκηση του τόπου και την πρώτη επανάσταση κατά του Σουλτάνου το 1770 (στη διάρκεια των Ορλωφικών). Το δεύτερο μέρος αφηγείται τη συμμετοχή των Ψαριανών και του ιδίου ως πυρπολητή (το 1829 βύθισε τουρκική κορβέτα) στις ναυμαχί...

Ο υποναύαρχος, οργανωτής του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, πρώην βουλευτής και Υπουργός Ναυτικών Κωνσταντίνος Νικόδημος εξιστορεί τη συμβολή των συμπατριωτών του Ψαριανών στους αγώνες του Γένους. Το πρώτο μέρος του πρώτου τόμου αναφέρεται στη γεωγραφική θέση και τον εποικισμό των Ψαρών το 1643, τα ήθη και τα έθιμα, την οικονομία και την εκκλησιαστική διοίκηση του τόπου και την πρώτη επανάσταση κατά του Σουλτάνου το 1770 (στη διάρκεια των Ορλωφικών). Το δεύτερο μέρος αφηγείται τη συμμετοχή των Ψαριανών και του ιδίου ως πυρπολητή (το 1829 βύθισε τουρκική κορβέτα) στις ναυμαχί...

Ο δημοδιδάσκαλος και ιατρός Νικόλαος Β. Φαρδύς (1853-1901) από τη Σαμοθράκη αφηγείται με διεξοδικό τρόπο την ιστορία της ελληνικής αποικίας στην (γαλλική) Κορσική. Οι Έλληνες έποικοι (730 Μανιάτες της οικογένειας των Στεφανόπουλων από τη Μάνη) εγκαταστάθηκαν στην Κορσική το 1676. Το 1775 τούς παραχωρήθηκε μεγάλη έκταση γης βόρεια της πρωτεύουσας του νησιού (του Αιακείου), όπου έκτισαν το χωριό Καργκέζε. Ο συγγραφέας εργάστηκε για επτά χρόνια (1885-1892) στο Καργκέζε, το οποίο μεταπλάθει αυθαίρετα σε "Καρυές", και γνωρίστηκε με τους απογόνους των Μανιατών εποίκων, οι οποίοι...

[set τριών τόμων] "Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας" είναι ένα βασικό έργο της ελληνικής ιστοριογραφίας, διότι παρουσιάζει συνοπτικά τη συνολική ιστορία της νεοελληνικής παιδείας. Ο Τρύφων Ευαγγελίδης (1863-1941), φιλόλογος καθηγητής και πρώην γυμνασιάρχης, απαριθμεί και εξετάζει ανά γεωγραφικές περιοχές τα σχολεία των οθωμανοκρατούμενων ελληνικών χωρών κυρίως από την αναγέννηση των Ελληνικών Φώτων (διαφωτισμού) τον 18ο αιώνα μέχρι την ενσωμάτωσή τους στην Ελλάδα (για την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα μέχρι το 1828, για τη Θεσσαλία μέχρι το 1881, για την Ήπειρο, τη Μακεδον...

Ο κερκυραίος Αντώνιος Μανούσος (1828-1903) δημοσιεύει μία συλλογή από δεκάδες δημοτικά τραγούδια "εθνικά", "ιστορικά", ερωτικά και "οικιακά" της Κέρκυρας αλλά και της ηπειρωτικής Ελλάδας (Ηπείρου, Θεσσαλίας και Στερεάς). Τα "ιστορικά" και "εθνικά" τραγούδια αναφέρονται σε επώνυμους κλέφτες των οθωμανοκρατούμενων περιοχών, όπως τον Χρήστο Μηλιόνη, τον Γιάννη Μπουκουβάλα, τον Μητρομάρα, τον Ζίδρο, τον Αθανάσιο Διάκο κ.ά., και σε ιστορικά γεγονότα, όπως η πτώση του Σουλίου (1803), η παράδοση της Πάργας (1819), η άλωση της Τριπολιτσάς (1821), η άλωση του Μεσολογγίου (1826) κ.ά....

Η "Τουρκοκρατούμενη Ελλάς" συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα έργα του Κωνσταντίνου Σάθα. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος του, το δοκίμιο αυτό είναι στρατευμένο στην ιστορική τεκμηρίωση της φαντασιακής συνέχειας των απελευθερωτικών αγώνων των Ελλήνων μετά την 'Αλωση, που κορυφώθηκαν με την Επανάσταση του 1821. Η πολιτική χρήση της ιστορίας από τον Σάθα ενσαρκώνει την νομοτέλεια την Μεγάλης Ιδέας και στηρίζει ηθικά τους συγχρόνους του Έλληνες σε μία δύσκολη συγκυρία, στο τέλος της ατυχούς Κρητικής Επανάστασης (1866-69). Δεν είναι τυχαίο ότι το βιβλίο τελειώνει με την προσφιλή πεποίθη...

Τα διαπιστευτήρια της Τουρκίας, που ουσιαστικά έκλεψε τον τίτλο της υποψήφιας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρας, είναι οι γενοκτονίες σε βάρος των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, ο ξεριζωμός από τις εστίες τους Αρμενίων, Ελλήνων και Εβραίων, το αιματοκύλισμα όλων των χριστιανικών λαών της Εγγύς Ανατολής και των Βαλκανίων και ο εγκλεισμός τους επί αιώνες στις φυλακές της οθωμανικής υπανάπτυξης, η καταπίεση επί αιώνες των ομοθρήσκων Αράβων, η αρπαγή της Αλεξανδρέττας από τη Συρία, η παράνομη στρατιωτική κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η στυγνή κ...

Ο Δημήτριος Καμπούρογλου εξετάζει εδώ ψύχραιμα την ετυμολογία και τις μεταπλάσεις παλαιών και "παράδοξων" τοπωνυμίων της Ελλάδας (Μωργιάς/Πελοπόννησος, Λιδορίκι, Καρβασαράς/Αμφιλοχία, Φιλιατρά/Καλάβρυτα, Μιστράς, Γιαννιτσά, Κομπαρέα/Βαθύ της Ιθάκης) και ιδιαίτερα της Αττικής (Τρελλός/Υμηττός, Αλωπεκή/Αμπελόκηποι, Πατίσια, Βασιλικά/Καθήμια/Ακαδημία Πλάτωνος, Σωπόλια, Κολοκυθού). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο συγγραφέας ανακαλύπτει ελληνική ρίζα στις λέξεις που οι ζηλωτές υποπτεύονται για εθνικά επικίνδυνες. Σκοπός του είναι να αποδείξει ότι "με το ν' ατυχήση μία χώρα εις...

Ο χιώτης βυζαντινολόγος και αρχαιοδίφης Αλέξανδρος Πασπάτης δημοσιεύει εδώ ένα εκτενέστατο γλωσσάρι της διαλέκτου της ιδιαίτερης πατρίδας του. Πηγές του δεν είναι η προφορική γλώσσα, την οποία θεωρεί παρεφθαρμένη, αλλά τα "αρχαία κατάστιχα των χωρίων, τα καλούμενα κώδικες", τα οποία εντόπισε σε μοναστήρια, σε εκκλησίες, σε σπίτια χωρικών και στο Γυμνάσιο της Χώρας. Οι συμβολαιογραφικοί αυτοί κώδικες (έγγραφα πωλητήρια, προικοσύμφωνα-προικοπαραδόσεις, διαθήκες, ορισμένα από τα οποία δημοσιεύει), ο "πολύτιμος θησαυρός της εν Χίω λαλουμένης γλώσσης", μαζί με τα "'Aτακτα" (τόμ....

Η μονογραφία, που αποτελεί διατριβή επί υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποτελεί βασική μελέτη για την απονομή της δικαιοσύνης στις αστικές υποθέσεις των ορθοδόξων χριστιανών την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας. Το βιβλίο διαιρείται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος ο Μοσχοβάκης κάνει επισκόπηση του οθωμανικού δημοσίου δικαίου και του διοικητικού συστήματος της αυτοκρατορίας του Σουλτάνου. Στο δεύτερο μέρος εξετάζει τις αρμοδιότητες της Ορθοδόξου Εκκλησίας στις υποθέσεις γάμου, διαζυγίου και διαθηκών των πιστών της μετά την Άλωση, και ερευνά τον θεσμό των κοινοτήτων εν...

Ο Μιχαήλ Κορδώσης, καθηγητής της Ιστορικής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, παρουσιάζει εδώ την πολιτική και οικονομική ιστορία του Βυζαντίου κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο και την εξάπλωση της επιρροής του στην Ασία και την Αφρική, αναδεικνύοντας την προσφορά των Βυζαντινών στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ιδιαίτερα κεφάλαια εξετάζουν τους λαούς που συνέθεταν τον πληθυσμό της βυζαντινής αυτοκρατορίας, τις κοινωνικές τάξεις, τη δημογραφία, τον εκχριστιανισμό των λαών του Καυκάσου και του Ευξείνου Πόντου, τις χριστιανικές αιρέσεις και τις συνέπειές τους για το κράτος κ.ά. Όπ...

Ο ανώνυμος συγγραφέας, πρόσφυγας από τα Σφακιά, δημοσιεύει και υπομνηματίζει (με γλωσσικές και ιστορικές παρατηρήσεις) επώνυμο ριζίτικο τραγούδι, του συμπατριώτη του Γερο-Θόδωρου Ασπρομάδαρου. Το ποίημα εξιστορεί τα δεινά που υπέστη η ιδιαίτερη πατρίδα του από τους Σαρακηνούς, του Βενετούς και τους Τούρκους δυνάστες, και εξυμνεί τους αγώνες των Σφακιανών για τον χριστιανισμό και την ελευθερία. Μέσω αυτού ο εκδότης διαμαρτύρεται κατά του αγνώμονα πρωθυπουργού της Ελλάδας Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, που διέκοψε το χρηματικό βοήθημα προς τους Σφακιανούς πρόσφυγες το 1879.

Ο γιατρός και βυζαντινολόγος Αλέξανδρος Πασπάτης (Χίος 1814 - Αθήνα 1891) περιγράφει εδώ τα ανάκτορα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων (στην Κωνσταντινούπολη), τον πυρήνα της πολιτικής ζωής της αυτοκρατορίας του μεσαιωνικού Ελληνισμού και ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για ένα μεγαλειώδες έργο. Ο Πασπάτης, ο οποίος ήταν τότε εγκατεστημένος και εργαζόταν ως ιατρός στην Κωνσταντινούπολη, ανατρέχοντας σε περιγραφές Βυζαντινών συγγραφέων, παριστά με μεγάλη λεπτομέρεια και σαφήνεια τα χαρακτηριστικά όλων των (σωζόμενων) αρχιτεκτονικών μελών τω...

Η ιδέα ενός σχήματος Συμβουλίου Βαλκανικής Συνεργασίας μας προτρέπει να αντιμετωπίσουμε από κοινού π.χ. το θέμα του χρέους, το θέμα των παραγωγικών επενδύσεων, το θέμα της ενεργειακής επάρκειας, το θέμα της αποτροπής του να χρησιμοποιηθούν οι Βαλκάνιοι σε πεδία μαχών για αλλότρια συμφέροντα (πχ. σε έναν πόλεμο μεθοδευμένο από τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας) και τόσα άλλα. Χρειάζεται ως εκ τούτου, να θεσμοθετηθεί ένα διαβαλκανικό όργανο για την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της περιοχής των Βαλκανίων, ώστε να εδραιωθεί η ειρήνη στην περιοχή και να επιταχυνθεί η αναπτυξι...

Ο Χριστόφορος Περραιβός (1773-1863) ήταν ο μοναδικός από τους συλληφθέντες συντρόφους του Ρήγα που κατόρθωσε να αφεθεί ελεύθερος, προβάλλοντας την γαλλική υπηκοότητά του. Ο Περραιβός κατέφυγε στις αρχές του 1798 στη γαλλοκρατούμενη Κέρκυρα, όπου ανατύπωσε τον "Θούριο", και εν συνεχεία έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 στη Στερεά. Το 1836 ο Περραιβός δημοσίευσε τα "Πολεμικά Απομνημονεύματά" του και το 1857 την "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας" (βλέπε Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών αρ. 230). Η βιογραφία του Ρήγα (1757-1798), του "πρωτομάρτυρος της ελληνικής ελευθερίας", ε...