Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η επίτομη έκδοση περιλαμβάνει τρία από τα δώδεκα βιβλία της χρονογραφίας του Αθανασίου Κομνηνού Υψηλάντου (ιατροφιλοσόφου από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και από το 1768 Μέγα Σπαθάριου του Ηγεμόνα της Βλαχίας Γρηγορίου Αλεξάνδρου Γκίκα), που ξεκινά από τους χρόνους του Ιουλίου Καίσαρα. Τα μετά την 'Αλωσιν εξιστορούν τα σημαντικότερα γεγονότα του νέου ελληνισμού, από την πατριαρχία του Γεννάδιου Σχολάριου έως την πατριαρχία του Προκοπίου από Σμύρνης (1785-1789). Η αναστατική έκδοση περιλαμβάνει και εκλογές από το δωδέκατο βιβλίο με σύντομα βιογραφικά στοιχεία των Ελλήνων...

Η έκδοση αποτελεί απάντηση του Κωνσταντίνου Σάθα (Αθήνα 1842 - Παρίσι 1914) στις επικρίσεις του "αμείλικτου πολεμίου" του αρχιμανδρίτη Ανδρόνικου Δημητρακόπουλου από τη Λειψία κατά των συγγραμμάτων του και ιδίως κατά της "Νεοελληνικής φιλολογίας", το οποίο συγκεντρώνει "διεσπαρμένες ειδήσεις" για τους Έλληνες λογίους επί Τουρκοκρατίας και είχε βραβευθεί το 1867 από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στον "Δ' Φιλολογικό Διαγωνισμό". Ο Δημητρακόπουλος επέκρινε το έργο του Σάθα, δημοσιεύοντας πλείστες διορθώσεις (ιστορικές αλλά και φιλολογικές) και προσθήκες, που είχαν διαφύγει της έρευνα...

Τα ανάλεκτα του φιλολογικού συλλόγου "Παρνασσού" (ίδρ. 1865) περιέχουν συλλογή από ανέκδοτα νεοελληνικά ήθη και έθιμα, θρύλους, παραμύθια, αινίγματα, παροιμίες, δημοτικά τραγούδια και γλωσσάρια τοπικών διαλέκτων. Εντασσόμενη στο ιδεολογικό ρεύμα του ιστορισμού και του λαογραφισμού, η έκδοση των Νεοελληνικών Αναλέκτων αποσκοπούσε στην επίρρωση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Η πενταμελής επιτροπή, που ανέλαβε την επιμέλεια και την έκδοση των αναλέκτων, στην οποία συμμετείχαν ο ιστορικός Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1851-1919) και ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), χαρακτη...

Ο δεύτερος τόμος των Νεοελληνικών Αναλέκτων του φιλολογικού συλλόγου "Παρνασσού" περιέχει τα εξής "ζώντα στοιχεία και μαρτύρια του εθνικού βίου" των Ελλήνων: 36 λαϊκά παραμύθια (παραβολές) από τη Νάξο, μακροσκελές γλωσσάριο της τοπικής διαλέκτου της Κεφαλληνίας, συνταχθέν από τον Ηλία Τσιτσέλη το 1875, προλήψεις και δοξασίες (ευχές, κατάρες και 47 όρκους της Κεφαλληνίας) του ελληνικού λαού, 42 δημοτικά τραγούδια και 54 δίστιχα (βαυκαλήματα) της Θήρας (Σαντορίνης), και ποικίλα ανέκδοτα τεκμήρια σχετικά με τη μεσαιωνική ιστορία της Κέρκυρας: εγκώμιο στον μάρτυρα Θερίνο από το...

Το βιβλίο αποτελεί συλλογή 112 ερωτικών τραγουδιών της Ρόδου. Τα ποιήματα, ορισμένα από τα οποία χρονολογούνται από την περίοδο των Ιωαννιτών ιπποτών (1309-1522), δημοσιεύονται στην ελληνική με παράλληλη μετάφραση στα γερμανικά. Συνοδεύονται από πλήρες λεξιλόγιο και επεξήγηση (στα γερμανικά) των ροδίτικων ιδιωματικών λέξεων και από εμπεριστατωμένο κριτικό υπόμνημα. Ο Γερμανός λαογράφος (1800-1886) συνέλεξε και επιμελήθηκε τα δημώδη τραγούδια της πρωτεύουσας νήσου των Νοτίων Σποράδων με τη φιλολογική συνδρομή του λογίου Δημητρίου Βικέλα (1835-1908), στον οποίο και αφιερώνει...

Ο συγγραφέας, πρώτος υποπρόξενος της Ελλάδας στην Κύπρο (Λευκωσία), γράφει την πρώτη ελληνική διπλωματική έκθεση για την οικονομία της μεγαλονήσου. Η έκθεση του Έλληνα υποπροξένου περιέχει πολύτιμα στοιχεία για τη γεωργία, το εμπόριο, τη ναυτιλία, το υπέδαφος, τις αλυκές και λοιπούς πόρους, τη γεωγραφία, την εθνογραφία, την πολιτική και τη στρατιωτική διοίκηση της Κύπρου ανά επαρχία. Η έκδοσή της απευθύνεται "προς γνώσιν των ομογενών, και ιδίως των εμπορευομένων με της πλουσίας και φύσει ωραίας μεγαλονήσου ταύτης" και στο τέλος παρατίθεται πίνακας με τον αριθμό και την χωρη...

Ο γιος του Ανδρέα Μιαούλη βιογραφεί δύο παλαίμαχους ναυάρχους του 1821, αντάξιους του Τομπάζη, του Κανάρη, του Σαχτούρη και του Τσαμαδού. Ο Λάζαρος Παναγιώτας γεννήθηκε στην Ύδρα το 1760 και ακολούθησε από μικρή ηλικία το ναυτικό επάγγελμα. Μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης συμμετέσχε σε όλες τις ναυμαχίες ως πλοίαρχος του πλοίου του συμπατριώτη του Δημητρίου Τσαμαδού. Στις 3 Ιουλίου 1824 πολέμησε πεζός στα Ψαρά εκδικούμενος την καταστροφή τους, όπου τραυματίστηκε βαριά. Μετά το τέλος του Αγώνα τα κατορθώματά του λησμονήθηκαν και ο ίδιος πέθανε πάμπτωχος στο νοσοκομείο της Σ...

Το "Χρονικόν" του Γεωργίου (Λογοθέτου) Ακροπολίτη (1214-1282) αποτελεί την κύρια βυζαντινή πηγή της πρώτης Αλώσεως της Κωνσταντινούπολης, από τους Σταυροφόρους το 1204. Ο Ακροπολίτης, διπλωμάτης, και στρατιωτικός, που υπηρέτησε την Αυτοκρατορία της Νίκαιας επί αυτοκράτορα Μανουήλ Η' Παλαιολόγου, βίωσε τα γεγονότα. Η αφήγηση του Ακροπολίτη ξεκινά με την φυγή του Αλεξίου Αγγέλου από την Κωνσταντινούπολη και τη συνάντησή του με τους Σταυροφόρους (1202) και τελειώνει με την επανάκτηση της Πόλης από τους Βυζαντινούς στις 12 Οκτωβρίου 1261. Η αναστατική έκδοση αποτελεί ανατύπωση...

Η έκδοση αποτελεί πολιτική πραγματεία του διάσημου Ολλανδού ουμανιστή για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου, γραμμένη στις 17 Μαρτίου 1530 και δημοσιευμένη στο Leiden της Ολλανδίας. Ο Έρασμος (1466-1536) απευθύνεται στους άρχοντες της Ολλανδικής Δημοκρατίας και επιχειρεί να τους πείσει να συνδράμουν σε κοινό αγώνα, σε νέα Σταυροφορία, για την υπεράσπιση της χριστιανικής Ανατολής από τους Οθωμανούς. Η ελάχιστα γνωστή πραγματεία του Ολλανδού ελληνομαθούς λογίου αποτελεί σημαντική πηγή για την κατανόηση των διεθνών (πανευρωπαϊκών) διαστάσεων του ζητήματος της οθωμανικής...

Στον πρόλογο ο επιφανής Έλληνας νομισματολόγος κάνει σύντομη περιγραφή της γεωγραφίας και της αρχαίας, ρωμαϊκής και βυζαντινής ιστορίας και τοπογραφίας της Αμοργού και των τριών της πόλεων. Περιγράφονται και επεξηγούνται οι επιγραφές, οι απεικονίσεις, το μέταλλο, το βάρος και η προέλευση συνολικά 32 νομισμάτων της αρχαίας και ρωμαϊκής περιόδου. Τα μισά από αυτά προέρχονται από την προσωπική συλλογή του Π. Λάμπρου και ένα εξ αυτών, που απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο ως Δία καθήμενο επί θρόνου, ήταν ανέκδοτο. Στο τέλος υπάρχει καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο όψεων και των 32...

Η σύντομη αυτή πραγματεία, που κυκλοφόρησε από τη Βιβλιοθήκη της εφημερίδας "Εστία", αποτελεί σύνοψη της ιστορίας της Κύπρου από την αρχαιότητα έως την άφιξη του πρώτου Βρετανού κυβερνήτη επί της νήσου, στις 10 Ιουλίου 1878. Η πραγματεία αυτή έχει πολιτικό στόχο· ο Σπυρίδων Λάμπρος, τότε υφηγητής της Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποσκοπεί στο να αποδείξει την αδιάσπαστη ελληνικότητα της μεγαλονήσου σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Κατανοώντας τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της βρετανικής κατάκτησης, ο Έλληνας ιστορικός επισημαίνει διορατικά ότι «η Κύπρος...

Το ποίημα αποτελεί ένα από τα ελάχιστα έργα του Ιάκωβου Ρίζου-Νερουλού (1778-1850) που έχουν σωθεί. Ο ίδιος, εξαιτίας της έντονης ενασχόλησής του με τις κρατικές υποθέσεις (ως Νομάρχης Κυκλάδων, σύμβουλος της Επικρατείας, Υπουργός Εξωτερικών, Παιδείας και Δικαιοσύνης επί Καποδίστρια, πρέσβυς στην Κωνσταντινούπολη), αμελούσε να κρατά αρχείο και να διαφυλάσσει τα δημιουργήματά του. Ανάμεσα στα σωζόμενα έργα του συγκαταλέγονται τρεις κωμωδίες: τα "Κορακιστικά" του 1812, η "Ερωτηματική Οικογένεια" (1837) και ο "Εφημεριδοφόβος" (1837), δύο τραγωδίες: η "Ασπασία" (1811) και η "Πο...

Πρόκειται για κριτική της κωμωδίας "Κορακιστικά" (Κωνσταντινούπολη 1812 και Λειψία 1816) του Ιάκωβου Ρίζου-Νερουλού από τον Γάλλο μαρκήσιο de Saint-Hilaire (1837-1889). Τα Κορακιστικά (ή Διόρθωσις της ρωμαίικης γλώσσης), σε τρεις πράξεις, είναι, σύμφωνα με τον κριτή, η πρώτη έντεχνη κωμωδία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο τίτλος της είναι λογοπαίγνιο με το επίθετο Κοραής και υποδηλώνει με γλαφυρό τρόπο την υπόθεση του έργου, δηλαδή την διακωμώδηση της "καθαρής" λόγιας γλώσσας του Κοραή (1748-1833). Ο Saint-Hilaire κάνει ιστορική αναδρομή στο γλωσσικό ζήτημα, όπως αυτό εξελ...

Ο άγνωστος ποιητής δημοσιεύει έναν ύμνο για το θάνατο του Ιωάννη Παππαγιαννάκη, στις 21 Φεβρουαρίου 1877, ενός παλαίμαχου Κρητός αγωνιστή κατά την επανάσταση του 1866-69. Οι Παππαγιαννάκηδες, επιφανής οικογένεια της Σητείας, συμμετείχε σε όλες τις κρητικές επαναστάσεις του 19ου αιώνα. Τον Ιωάννη Παππαγιαννάκη τον κηδεύουν τα πρωτοπαλίκαρά του και τον ενταφιάζουν στον τάφο του πατέρα του, βετεράνου και αυτού οπλαρχηγού. Στο ποίημα μνημονεύονται τα ονόματα και άλλων εθνομαρτύρων της Κρήτης από το 1821, και ο ποιητής υπογραμμίζει τη συνέχεια των αγώνων των Κρητών για την ελευθ...

Ο Εμμανουήλ Βυβιλάκης καυτηριάζει σε έμμετρο λόγο τους "μανιακούς φατριασμούς και την άκρα μοχθηρία" εντός της Κεντρικής των Κρητών Επιτροπής (με έδρα τη Αθήνα), η οποία είχε ιδρυθεί το 1844 από "λογίους" και διηύθυνε την Κρητική Επανάσταση, που είχε ξεσπάσει το 1866. Ο Βυβιλάκης σε νεαρή ηλικία είχε λάβει ενεργά μέρος και είχε διακριθεί για την ανδρεία του στις μάχες της πρώτης επανάστασης, του 1821-28 -είχε προσφέρει τον εαυτό του "ολοκαύτωμα", όπως ο ίδιος αναφέρει. Το 1868 κατακρίνει τους "νόθους Κρήτας, τους ψευδώς στολιζομένους τ' όνομα Κρης" και "αγύρτας" για "προδοσ...

Το πόνημα αυτό βασίζεται σε ομιλία του συγγραφέα σε σεμινάριο για τη νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, που οργανώθηκε το 1874 στη γαλλική πρωτεύουσα παρουσία του Κωνσταντίνου Σάθα και του Emile Legrand. Με αφορμή το έργο του Αλ. Σούτσου, του Ι. Ρίζου-Νερουλού και του Ραγκαβή, των ιδρυτών της Ρομαντικής Σχολής των Αθηνών, ο μαρκήσιος de Saint Hilaire τονίζει και αναδεικνύει την αυτοτελή αξία της νεοελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας, ως κάτι το εντελώς ξεχωριστό από την αρχαία γραμματεία. Υπογραμμίζει ότι ιδιαίτερα η ποίηση του Σούτσου και του Βηλαρά, βασική έμπνευση των οπο...

Ο ιστοριοδίφης Παναγιώτης Χιώτης (1814-1896), δάσκαλος και διευθυντής της Δημοσίας Βιβλιοθήκης της Ζακύνθου, πραγματεύεται εδώ την εξέλιξη της νεοελληνικής γλώσσας και των ποικίλων διαλέκτων της. Ο σκοπός του ήταν διττός: να τεκμηριώσει την άμεση καταγωγή της νεοελληνικής από την αρχαία και δη την ομηρική γλώσσα, και δεύτερον να αποδείξει ότι το γλωσσικό ιδίωμα των Επτανησίων ήταν αμιγώς ελληνικό. Ανασκευάζει έτσι τα επιχειρήματα, ότι οι Επτανήσιοι είναι "βαρβαρόφωνοι ή φραγγόφωνοι και αφιλόκαλλοι", και συμπεραίνει ότι "η δημοτική γλώσσα του Επτανησίου επιφέρεται τας αυτάς...

Ο Benjamin Brue, δραγουμάνος του Γάλλου πρέσβυ στην Κωνσταντινούπολη, παραθέτει εν είδει ημερολογίου την εξέλιξη των στρατιωτικών και πολιτικών γεγονότων, που σχετίζονται με την κατάλυση της βραχύβιας Β΄ Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο (1687-1715). Ο Brue, με περισσότερα από τριάντα χρόνια υπηρεσίας στη διπλωματική υπηρεσία της Γαλλίας, ήταν βαθύς γνώστης των Οθωμανών και της αυτοκρατορίας τους. Εξιστορεί μέρα προς μέρα την εκστρατεία του Μεγάλου Βεζύρη Αλή Πασά "Δασμάτ" (22 Μαΐου - 23 Νοεμβρίου 1715) και παραθέτει την αναλυτική σύνθεση και τα ακριβή έξοδα του εκστρατευτικού...

Ο άγνωστος συγγραφέας εξιστορεί τη δράση του Τακτικού Σώματος, που συγκρότησε ο Δημήτριος Υψηλάντης στην Καλαμάτα τον Ιούλιο του 1821, από τη σύστασή του έως τις 25 Μαρτίου 1832. Το ολιγάριθμο Τακτικό Σώμα της Ελληνικής Επανάστασης, που ακολουθούσε το υπόδειγμα των τακτικών στρατών της Ευρώπης, διέθετε πλήρη ιεραρχία αξιωματικών (ανθυπολοχαγών, υπολοχαγών και λοχαγών) και στρατιωτών, ομοιόμορφη ενδυμασία και τακτική, μηνιαία μισθοδοσία, και διακρίθηκε σε πλείστες μάχες για την ανδρεία, τον ζήλο, την αντοχή και την ευπείθεια των ανδρών του. Ήταν επίσης το μόνο σώμα που δεν ε...