Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες/ όταν κακοφορμίζουν τα όνειρα/ κι αρχίζουν να αιωρούνται οι κρεμασμένοι,/ λίγο ν'αγγίξει η άκρη/ ενός ποδιού το μέτωπό μου/ σπάζει/ το νήμα του ύπνου/ και να 'μαι μοναχός/ καταμεσίς στην έρημο/ νύχτας αβυσσαλέας κι εκατόγχειρης.

Χαίρε. Εδώ ο δρόμος τελειώνει. Μια διαδρομή 17 χρόνων σταματά. Μετά το τεύχος αυτό, οι "Φωνές" θα σιωπήσουν. Ταυτίζοντας έτσι τη μοίρα τους με τον άνθρωπο που τις δημιούργησε και τις ζωοδότησε με το περίσσευμα της ψυχής του. Η φωνή του Τάσου Κόρφη σιώπησε για πάντα - στις 30 Νοεμβρίου 1994. Είχε ήδη ολοκληρωθεί τούτος ο τόμος και ο ίδιος είχε παραδώσει την ύλη στο τυπογραφείο. Δεν πρόφτασε ούτε τις πρώτες διορθώσεις. Εσπευσμένα κλήθηκε αντίπερα. Οι "Φωνές" ως σύλληψη και πραγμάτωση, ήταν απόλυτα ταυτισμένες μαζί του. Συνεπώς -αναπόφευκτα- θα σιωπήσουν κι αυτές. Μ' ένα...

Οι εκδόσεις "Πρόσπερος" σε μια προσπάθεια να συμβάλουν στην πιο συστηματική μελέτη του ποιητικού λόγου έχουν καθιερώσει από το 1979 ετήσιες ποιητικές ανθολογίες. Με τις "Φωνές '93", την εφετεινή ανθολογία, συμπληρώνονται δέκα έξι χρόνια αδιάκοπης έκδοσης. Στη σύνταξή τους κανένας περιορισμός σχολής, γενιάς ή καθιέρωσης δε μας δεσμεύει. Με μοναδικά μας κριτήρια την ποιότητα και την ευρύτητα καταχωρούμε ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακούς σύγχρονους ή, ακόμα, πρωτοποριακούς τρόπους, με μοναδική επιδίωξη την ανθολόγηση αντιπροσωπευτικών ποιητικών κειμένων που δημοσιεύτηκαν ή π...

Οι εκδόσεις "Πρόσπερος" σε μια προσπάθεια να συμβάλουν στην πιο συστηματική μελέτη του ποιητικού λόγου έχουν καθιερώσει από το 1979 ετήσιες ποιητικές ανθολογίες. Στην σύνταξή τους κανένας περιορισμός σχολής, γενιάς ή καθιέρωσης δε μας δεσμεύει. Με μοναδικά μας κριτήρια την ποιότητα και την ευρύτητα καταχωρούμε ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακούς, σύγχρονους ή, ακόμα, πρωτοποριακούς τρόπους, με μοναδική επιδίωξη την ανθολόγηση αντιπροσωπευτικών ποιητικών κειμένων που δημοσιεύθηκαν ή παρουσιάσθηκαν δημόσια το 1992, σε μια πολυφωνική σύνθεση. Ανθολογούνται οι ποιητές: Κατε...

Κάποτε πριν λίγα χρόνια ένας καθηγητής και έγκριτος ερευνητής της λογοτεχνίας μας, μου είπε: -"Γράφετε και πεζά. Γιατί δεν τα συγκεντρώνετε σε βιβλίο; -"Δεν ξέρω", του απάντησα, "τα βρίσκω αλλοτινά". -"Τα γραπτά", μου είπε τότε, "δεν είναι ρούχα για να περνά η μόδα τους". Αυτά τα λόγια, τα σκεφτόμουν συχνά. Ωστόσο, τα διηγήματα που νέος είχα γράψει και που μερικά τους είχα δημοσιεύσει τότε σε περιοδικά, παράμεναν στο συρτάρι μου, εκτός απ' τις σπάνιες φορές που τα 'βγαζα για να τα βελτιώσω. Έβλεπα σ΄αυτά τις απόπειρές μου να "ντυθώ" αλλότριες προσωπικότητες (όπως λ.χ. του...

"... Νομίζω ότι ήταν ένας συγγραφέας απαράμιλλης γοητείας, μιας γοητείας και μιας ευφυίας που κανένας, ποτέ δεν έφτασε. Ειρήσθω εν παρόδω, πως αυτός ο σπινθηροβόλος, υπέρμετρος, μοντέρνος τόνος του εξασθενεί τη φρίκη, αυτή η ειλικρινής αγωνία, αυτό το σήκωμα των ώμων και το γέλιο που απολυτρώνει είχε άμεση επιρροή από το έργο του Χέρνυ Μύλλερ". (Jack Kerouac) "...Αυτοί που δεν αγαπάνε το Σελίν; Α! τους ξέρω όλους πολύ καλά. Είναι το αναρίθμητο ποτάμι εκείνων που δέχονται τα πάντα αυτής της ζωής, που τίποτα δεν τους επαναστατεί, που τακτοποιούνται με όλες τις βρωμιές, που σ...

Πόδια για να δεχτούν τα φιλία των νερών και τα δικά μου,/ σκονισμένα από το χορό,/ κοιμήθηκαν γυμνά μέσα στη χούφτα μου/ τα μελαχρινά δίδυμα./ Και όταν ξημέρωσε/ σημάδι δεν έμεινε στο χόρτο που πάτησαν/ για να μου δείξει το δρόμο που πήρανε.

Πριν από πενήντα πέντε, περίπου, χρόνια, ο ιστορικός Σπυρίδων Μ. Θεοτόκης άρχισε να γράφει μια βιογραφία του αδελφού του Κωνσταντίνου που, δυστυχώς, διασώθηκε ημιτελής. Η βιογραφία αυτή είναι κατά τη γνώμη μου, πολύ σημαντική. Γιατί ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης δεν πρόφτασε ή μάλλον δε θέλησε να μας αφήσει στοιχεία από την πολύ ενδιαφέρουσα ζωή του. Μορφή ανήσυχη και εκρηκτική, πολύπλευρη και ασυμβίβαστη, με μεγάλες δυνατότητες και αδυναμίες, με έντονες αλλά παροδικές προσηλώσεις, πέρασε σα λαμπρός μετεωρίτης από τη ζωή και την τέχνη, πυρπολώντας και αυτοπυρπολούμενος. Αλλά όπ...

[Ο ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΣ] Όλο να γίνω σοβαρός λέω μα πάντα ξετρυπώνει από ρωγμές κι από γωνιές ο κλαυσίγελως μερικών αιώνων.

Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η μεταφορά (η "αντιγραφή", όπως την ήθελε ο Σεφέρης) ενός ξένου κειμένου στη γλώσσα μας είναι μια προσπάθεια που σπάνια, και μόνο σ' ελάχιστες ευτυχισμένες στιγμές, μπορεί να φτάσει σ' ένα παραδεκτό αποτέλεσμα. Το ίδιο το κείμενο (και, προπάντων, το ποίημα) που μεταφράζουμε έχει μια δική του μαγεία που βασίζεται στον ρυθμό και στις λέξεις και που, από τους αρχέγονους αυτούς δρόμους, μας οδηγεί με συμπλέγματα, τις περισσότερες φορές, εικόνων, στην ουσία. Η κοινότυπη φράση: "το ποίημα δεν μεταφράζεται" είναι μια πραγματικότητα. Από την άλ...

Πίσω από την προκλητική προθήκη μιας σφίζουσας ματεριαλιστικής κοινωνίας, παράλληλα με την έντονη οικονομική δραστηριότητα, την ισχυρή και άτεγκτη παρουσία της βιομηχανίας, τα βαριά κτίρια που στεγάζουν την έδρα διεθνών οργανισμών ή πολυεθνικών εταιριών, ενυπάρχει και λειτουργεί στη βελγική γη, με την ίδια ένταση, μια χυμώδης ποίηση δίνοντας, με τα δικά της μέσα, νόημα στην υπόσταση του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτήν την ποίηση θέλησε να παρουσιάσει ο ποιητής Σωτήρης Τσαμπηράς δίνοντας μια αντιπροσωπευτική εικόνα της, με τις μεταφράσεις του στα ελληνικά μιας επιλογής από το έργο...

Τη συγκέντρωση των ποιημάτων της "Διασποράς" το Ρώμου Φιλύρα την άρχισα συστηματικά το 1960, την ίδια εποχή σχεδόν με τη συγκέντρωση του έργου του Μήτσου Παπανικολάου (ποιήματα, μεταφράσεις, μελέτες) και του Αναστασίου Δρίβα. Ήταν μια προσπάθεια που ξεκινούσε, νομίζω, από δύο ανάγκες: από την επιθυμία μου να μελετήσω πιο συστηματικά την ποιητική παράδοση του τόπου μας και ειδικότερα στην κρίσιμη εκείνη, τόσο για την λογοτεχνία μας όσο και για τη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, εποχή του μεσοπολέμου και, παράλληλα, από ένα αίσθημα ευθύνης για τους ποιητές αυτούς που σκόρ...

Από την αγάπη του για την ποίηση που τον οδήγησε σε πολλαπλές αναγνώσεις ελληνικών και ξένων κειμένων, ξεκινάει το μεταφραστικό έργο του Αλέξανδρου Μπάρα. Ο ποιητής, γοητευμένος από κάποιες συγγενικές προς αυτόν στιγμές της γαλλικής, προπάντων, ποίησης, προσπάθησε να τις μεταγράψει στη γλώσσα μας, μεταδίδοντας, με αντίστοιχους ελληνικούς στίχους, την ομορφιά τους. Έπιμονο έργο και άχαρο: μια χρονοβόρα και σκληρή άσκηση μοναξιάς. Γιατί όλη αυτή η μυστική λειτουργία των λέξεων, των μέτρων και των ρυθμών, που δημιουργούν τη μαγεία της ποίησης, έχει μια ξεχωριστή ωραιότητα που...

Περιπλανήθηκα μονάχος μου στην καρδιά του Γιοσίνο. Πραγματικά, τα βουνά ξετυλίγονταν σ' ένα ατέλειωτο βάθος. Λευκά σύννεφα σωρεύονταν στις κορυφές τους κι οι κοιλάδες χάνονταν στην ομίχλη της βροχής. Σκόρπια εδώ κι εκεί τα σπιτάκια των ορεσίβιων, τόσο δα μικρά. Στα δυτικά, ήχοι από κόψιμο δέντρων· στ' ανατολικά, οι απόηχοι. Ο χτύπος απ' τις καμπάνες των ναών δονούσε τα κατάβαθα του είναι μου. Πολλοί άνθρωποι που ήρθαν σε τούτα τα βουνά απ' τα παλιά χρόνια, αναζητώντας λησμονιά απ' τα εγκόσμια, βρήκαν καταφυγή στη ποίηση της Κίνας και της Ιαπωνίας. Μήπως δε στέκει στη σύγκρι...

[...]Επιχειρώντας αυτή τη μετάφραση μερικών ποιημάτων και πεζογραφημάτων του Bukowski αντιμετώπισα μια σοβαρή δυσκολία ν΄ αποδώσω στα ελληνικά εκφράσεις και σκηνές ξένες για τον τόπο μας. Όλες αυτές οι σκηνές της ωμής βίας και του γυμνού ερωτισμού με την αλήθεια που εκφράζουν, όσο κι αν μένουν ξένες και αναφομοίωτες στην Ελλάδα, δεν παύουν να φωτογραφίζουν το δράμα του "νέου κόσμου". Η επιλογή των πεζογραφημάτων του έγινε από το βιβλίο του: "Erections, ejaculations, exhibitions and general tales of ordinary madness" και των ποιημάτων του από τις συλλογές: "Mocking bird mis...

Ο τόμος περιέχει τις ποιητικές συλλογές του Τάσου Κόρφη που εκδόθηκαν μετά τη συγκεντρωτική έκδοση των "Ποιημάτων" του, το 1983, δηλαδή τις συλλογές "Παυσίλυπα", 1987, "153 Graffiti", 1992, "Εγκώμια", 1993, και "Χρυσάνθεμα" (δεκαέξι ποιήματα που βρέθηκαν σε χειρόγραφα, μετά το θάνατό του, δεκατρία από τα οποία δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά).