Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα πεζά κείμενα αυτού του τόμου αντιπροσωπεύουν διαφορετικές στιγμές της συγγραφικής διαδρομής του Τάσου Κόρφη, με τα πιο παλιά να έχουν γραφτεί αμέσως μετά την έκδοση του πρώτου βιβλίου πεζογραφημάτων του ("Ταξίδι χωρίς πολιτικό" Μαυρίδης, Αθήνα 1953). Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του το 1994, βρέθηκαν συγκεντρωμένα σ' έναν φάκελο, με τον τίτλο "Κοντραπούντο" και ταξινομημένα σε τρεις ενότητες ("Διαθέσεις" , "Παραλλαγές στο ίδιο θέμα", "Απόηχοι ζωής") έτοιμα για έκδοση. Όλα έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά κατά την τελευταία εικοσαετία.

Πόδια για να δεχτούν τα φιλία των νερών και τα δικά μου,/ σκονισμένα από το χορό,/ κοιμήθηκαν γυμνά μέσα στη χούφτα μου/ τα μελαχρινά δίδυμα./ Και όταν ξημέρωσε/ σημάδι δεν έμεινε στο χόρτο που πάτησαν/ για να μου δείξει το δρόμο που πήρανε.

Ο τόμος περιέχει τις ποιητικές συλλογές του Τάσου Κόρφη που εκδόθηκαν μετά τη συγκεντρωτική έκδοση των "Ποιημάτων" του, το 1983, δηλαδή τις συλλογές "Παυσίλυπα", 1987, "153 Graffiti", 1992, "Εγκώμια", 1993, και "Χρυσάνθεμα" (δεκαέξι ποιήματα που βρέθηκαν σε χειρόγραφα, μετά το θάνατό του, δεκατρία από τα οποία δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά).

Χαίρε. Εδώ ο δρόμος τελειώνει. Μια διαδρομή 17 χρόνων σταματά. Μετά το τεύχος αυτό, οι "Φωνές" θα σιωπήσουν. Ταυτίζοντας έτσι τη μοίρα τους με τον άνθρωπο που τις δημιούργησε και τις ζωοδότησε με το περίσσευμα της ψυχής του. Η φωνή του Τάσου Κόρφη σιώπησε για πάντα - στις 30 Νοεμβρίου 1994. Είχε ήδη ολοκληρωθεί τούτος ο τόμος και ο ίδιος είχε παραδώσει την ύλη στο τυπογραφείο. Δεν πρόφτασε ούτε τις πρώτες διορθώσεις. Εσπευσμένα κλήθηκε αντίπερα. Οι "Φωνές" ως σύλληψη και πραγμάτωση, ήταν απόλυτα ταυτισμένες μαζί του. Συνεπώς -αναπόφευκτα- θα σιωπήσουν κι αυτές. Μ' ένα...

Στο έργο του Νίκου Καββαδία εκφράζεται η περιπέτεια μιας ανήσυχης, θαλασσινής ψυχής. Η θάλασσα κυριαρχεί παντού σαν απέραντος δρόμος γνώσεων, σα διέξοδος του ανικανοποίητου, παρήγορη προέκταση πέρα απ' τους ασφυκτικούς ορίζοντες του παραδεκτού. Η εναλλαγή της, η χωρίς στατικότητα αδιάκοπη κίνηση, το πελώριο και το μεταβλητό της (μόνες πραγματικότητες για τον ποιητή) τον ξεκουράζουν σε μια συνεχή περιπέτεια για την κατάκτηση και την καταστροφή του ξένου, σ' ένα τυραννικό κυνήγι μοναξιάς. Τα λιμάνια μικροί σταθμοί για λίγη ξεκούραση. Οι άνθρωποι επιβάτες: περνούν και φεύγουν....

Οι εκδόσεις "Πρόσπερος" σε μια προσπάθεια να συμβάλουν στην πιο συστηματική μελέτη του ποιητικού λόγου έχουν καθιερώσει από το 1979 ετήσιες ποιητικές ανθολογίες. Με τις "Φωνές '93", την εφετεινή ανθολογία, συμπληρώνονται δέκα έξι χρόνια αδιάκοπης έκδοσης. Στη σύνταξή τους κανένας περιορισμός σχολής, γενιάς ή καθιέρωσης δε μας δεσμεύει. Με μοναδικά μας κριτήρια την ποιότητα και την ευρύτητα καταχωρούμε ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακούς σύγχρονους ή, ακόμα, πρωτοποριακούς τρόπους, με μοναδική επιδίωξη την ανθολόγηση αντιπροσωπευτικών ποιητικών κειμένων που δημοσιεύτηκαν ή π...

Η Σικίμπου έζησε τον ενδέκατο αιώνα μ.Χ., αν και δεν είναι γνωστές οι ακριβείς ημερομηνίες της γέννησης και του θανάτου της (μετά το 1061). Ο πατέρας της ήταν ανώτερος αξιωματούχος του αυτοκρατορικού οίκου. [...] Το ποιητικό της τάλαντο είχε αναγνωριστεί αρκετά νωρίς και 240 από τα 1.450 περίπου ποιήματα που άφησε ανθολογήθηκαν σε αυτοκρατορικές συλλογές. Έτσι όχι μόνο ο χαρακτήρας της αλλά και οι ποιητικές της αρετές προξενούσαν την εντύπωση, αν και δεν σκανδάλιζαν κι όλας το περιβάλλον της. Ήταν όμορφη και απελευθερωμένη. Στην περίπτωσή της, η γυναίκα και η ποιήτρια ταυτί...

Οι εκδόσεις "Πρόσπερος" σε μια προσπάθεια να συμβάλουν στην πιο συστηματική μελέτη του ποιητικού λόγου έχουν καθιερώσει από το 1979 ετήσιες ποιητικές ανθολογίες. Στην σύνταξή τους κανένας περιορισμός σχολής, γενιάς ή καθιέρωσης δε μας δεσμεύει. Με μοναδικά μας κριτήρια την ποιότητα και την ευρύτητα καταχωρούμε ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακούς, σύγχρονους ή, ακόμα, πρωτοποριακούς τρόπους, με μοναδική επιδίωξη την ανθολόγηση αντιπροσωπευτικών ποιητικών κειμένων που δημοσιεύθηκαν ή παρουσιάσθηκαν δημόσια το 1992, σε μια πολυφωνική σύνθεση. Ανθολογούνται οι ποιητές: Κατε...

Σπάνια τα μεγάλα αρμόνια και οι βαθύφωνες βιόλες της νοσταλγίας και της μελαγχολίας ανάδωσαν ήχους τόσο αιχμηρούς, τόσο νοσηρούς, αλλά μαζί και τόσο μεθυστικούς, σαν αυτούς που ακούμε στα ποιήματα του Μιλόζ. Η μουσική τους μας κυριεύει αμέσως· είναι μια μουσική βαριά, παράξενα υποβλητική, που μας κάνει να οραματιζόμαστε παμπάλαιους σκοτεινούς πύργους, πελώρια έρημα δάση, λησμονημένα από τους ανθρώπους, πανύψηλες εκκλησίες που μέσα απ' τα πολύχρωμα τζάμια τους, γλιστρά ένα πελιδνό, θανάσιμο φως φθινοπώρου. Όπως όλων των μουσικών ποιητών, έτσι και του Μιλόζ, οι στίχοι διοχετε...

Τη συγκέντρωση των ποιημάτων της "Διασποράς" το Ρώμου Φιλύρα την άρχισα συστηματικά το 1960, την ίδια εποχή σχεδόν με τη συγκέντρωση του έργου του Μήτσου Παπανικολάου (ποιήματα, μεταφράσεις, μελέτες) και του Αναστασίου Δρίβα. Ήταν μια προσπάθεια που ξεκινούσε, νομίζω, από δύο ανάγκες: από την επιθυμία μου να μελετήσω πιο συστηματικά την ποιητική παράδοση του τόπου μας και ειδικότερα στην κρίσιμη εκείνη, τόσο για την λογοτεχνία μας όσο και για τη διαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, εποχή του μεσοπολέμου και, παράλληλα, από ένα αίσθημα ευθύνης για τους ποιητές αυτούς που σκόρ...

Εκεί που γιόρταζε η φωτιά, τώρα απομένει στάχτυ. Ήσυχη απόψε η θάλασσα! Τους ναυαγούς μετράει. Του Άι Σώστη ανήμερα, πέρασε μαύρη γάτα.

Η Τερέζα έλπιζε να μην κοιμηθεί ούτε εκείνη. Μα όταν ένιωσε το χέρι της Κάρολ να μετακινείται στον ώμο της, ήξερε πως κοιμόταν. Ξημέρωσε. Τα δάχτυλα της Κάρολ της έσφιξαν τα μαλλιά, την φίλησε στα χείλη και η χαρά αναπήδησε μέσα της πάλι, σαν να ήταν αυτό η συνέχεια μόνο της στιγμής, όταν, το προηγούμενο βράδυ, η Κάρολ είχε περάσει σιγά- σιγά το χέρι της κάτω από το λαιμό της. Σ' αγαπώ, ήθελε να της πει πάλι η Τερέζα, κι έπειτα οι λέξεις έσβησαν από την τρεμουλιαστή και τρομακτική ηδονή, που απλωνόταν σε κύματα από τα χείλη της Κάρολ στο λαιμό της, στους ώμους της, και κατέ...

Οι "Ματιές στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου", είναι μια σειρά από μικρά σχετικώς δοκίμια, που βασίστηκαν στις σημειώσεις μου, όταν στη δεκαετία 1950-1960, αλλά και αργότερα, μελετούσα την υποδομή της νεωτερικής μας λογοτεχνίας από ένα αίσθημα δικαιοσύνης και την ανάγκη βαθύτερης γνωριμίας με τις πηγές της που όπως είναι γνωστό εντοπίζονται στις αρχές του αιώνα μας (αν και ίχνη τους μπορούμε να ανιχνεύσουμε κι ενωρίτερα). Έτσι θα φθάσει στην πρώτη της ανθοφορία την τελευταία δεκαετία του μεσοπολέμου. Γιατί, βέβαια, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε πως η ανθοφορία αυτή ήταν το αποτ...