Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ακόμη βιβλίο για το χρέος και τις επιπτώσεις του όπως τόσα ακόμα που έχουν γραφτεί από οικονομολόγους και λοιπούς ειδικούς χειρισμού και επεξήγησης των δήθεν πολυπλοκοτήτων που ταλανίζουν τη ζωή μας; Η απάντηση είναι όχι, τουλάχιστον όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, που χρειάζεται όμως ένα προκλητικό ταξίδι στην ιστορία της ανθρωπότητας, για να γίνει αντιληπτό το είδος, το βάθος και η ποιότητα μιας έννοιας που από απλή ηθική στάση στη συμβίωση των ανθρώπων, μετατράπηκε από την ιεραρχία, το κράτος, το χρήμα και τη βία (με αυτή τη σειρά), σε βάρος. Ένα βάρος...

Ο Σατανάς, ο Εωσφόρος, Εκείνος που έφερε το Φως κατά την αρχέγονη εξέγερσή του απέναντι στον Σπουδαίο Εγώ Ειμί ο Ων, όντας ο γενικός διευθυντής του μέρους εκείνου που καταλήγουν οι καταδικασμένες ψυχές στο παιχνίδι που έχει στήσει ο Τέλειος Παλιόφιλος, ο Πάνσοφος και Παντοδύναμος αιώνιος εχθρός του, είναι επίσης καταδικασμένος να βρίσκεται στην Κόλαση. Το παράξενο είναι πως δεν συμφωνεί με αυτή την κοσμική ετυμηγορία, όχι επειδή κάποτε έχασε, αλλά επειδή όσο και αν νικάει, συνειδητοποιεί πως το παιχνίδι είναι στημένο εσαεί. Όσο όμως και αν ανατρέχει στη μνήμη του, δεν θυμ...

Στο βιβλίο αυτό ξαναδουλεύει ένα πολύ όμορφο βραβευμένο διήγημα της, στο οποίο μας διηγείται την ιστορία δυο κοριτσιών που προέρχονται από την κάστα του λαού του χώματος, που έχουν πιαστεί όμηροι μιας άλλης κάστας, σε μια κοινωνία σπαθιού και μεταξιού. Μας διηγείται την αποφασιστικότητα τους στη διεκδίκηση της δυνατότητας δημιουργίας ενός χώρου δικαιοσύνης ακόμα και εκεί που κάτι τέτοιο δείχνει παντελώς ανέφικτο. Το βιβλίο περιλαμβάνει δυο δημόσιες παρεμβάσεις της. Η πρώτη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στον αγγλόφωνο κόσμο μιας και ασκεί κριτική στη βιομηχανία των εκδόσεων μέ...

Στον πλανήτη Darwin το χρήμα μετριέται σε μεταλλαγμένες φράουλες που παραμένουν φρέσκιες για λίγες μέρες. Οι εργάτες και οι υπάλληλοι είναι αναγκασμένοι να τις ξοδεύουν άμεσα ή να τις αποταμιεύουν σε τραπεζικούς καταψύκτες. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας Εριντού ζουν σε ένα μικροσκοπικό νησί, καταμεσής του ωκεανού Καλαχάρι. Συσκευασμένοι σε μπλοκ κατοικιών που μοιάζουν με αζτέκικες πυραμίδες, περνούν τον χρόνο τους καταναλώνοντας εξελιγμένους προσομοιωτές ονείρων και απωθημένων. Οι πολίτες λατρεύουν και υπακούν τυφλά τις μεταλλικές θεότητες, τους αγγέλους, που ζουν σε μια σπηλ...

Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, γίναμε μάρτυρες των σαρωτικών αλλαγών στη διάρθρωση της κυριαρχίας των υπερεθνικών και τοπικών ελίτ, όπως και της ανάδυσης νέων κοινωνικών κινημάτων. Είδαμε να τίθενται σε αμφισβήτηση και να καταρρέουν, από τα κάτω, καθεστώτα που έδειχναν ακλόνητα στη βόρεια Αφρική, ενώ και στον δυτικό κόσμο τα κινήματα των πλατειών έθεσαν σε κίνηση, για πρώτη φορά τόσο μαζικά, την κριτική στη "δημοκρατία" και στην κοινωνική σχέση που λέγεται κράτος. Ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε στα "Αποσπάσματα μιας αναρχικής ανθρωπολογίας"...

Υπάρχει ένα νήμα που για άλλους ενώνει και για άλλους χωρίζει τη σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη από τον αναρχισμό και τους αναρχικούς. Παρ' όλα αυτά, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ιταλία, ο Κ. Κ. δεχόταν συχνά προτάσεις για εκδηλώσεις και συζητήσεις από εκπροσώπους αυτού του επαναστατικού ρεύματος. Μια από αυτές τις συζητήσεις γίνεται το 1996, όταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης βρίσκεται καλεσμένος στο Radio Libertaire, το ραδιόφωνο της γαλλικής αναρχικής ομοσπονδίας, προκειμένου να συζητήσει με τους γάλλους συντρόφους και οικοδεσπότες του. Αφορμή, η κυκλοφορία στη Γαλλία του βιβ...

"Η ανθρωπολογία με απορρόφησε, επειδή ανοίγει παράθυρα σε άλλες δυνατές μορφές κοινωνικής ύπαρξης. Μας υπενθυμίζει συνεχώς πως ό,τι νομίζουμε δεδομένο για τις αντιλήψεις μας και τον τρόπο ζωής μας, έχει ρυθμιστεί με άλλους τρόπους σε άλλα μέρη και χρόνους". David Graeber Ο ανθρωπολόγος David Graeber στο βιβλίο αυτό στοχάζεται γύρω από πέντε όρους που έχουν χρησιμοποιηθεί στην πολιτική και οικονομική θεωρία και έχουν αποτελέσει αφορμή για ουκ ολίγες αντιπαραθέσεις, ακόμα και για την ίδια τους τη σημασία. Αξιοποιώντας το πλούσιο εθνογραφικό αρχείο που έχουμε στη διάθεσή...

Την στιγμή εκείνη που ετοιμαζόταν να διαδεχτεί το σούρουπο, ώρα ανέκαθεν διαποτισμένη από κάποια θλίψη, ο Καού-τζερ, όρθιος πάνω στην άκρη του βράχου και ακίνητος σαν άγαλμα, έμοιαζε να μην έχει νιώσει τίποτα απ’ αυτή την αίσθηση. Τα μάτια του δεν έπαυαν να διατρέχουν αυτή την απεραντοσύνη ξηράς και θάλασσας. Τα βλέφαρά του μόλις που ανοιγόκλειναν και, συνηθισμένος ίσως στο θέαμα αυτών των γαλήνιων ερημιών, μάλλον κοίταζε μέσα παρά έξω του. Έμοιαζε, πράγματι, να βρίσκεται στο βασίλειό του, το οποίο καμιά δύναμη δεν θα ’χε το δικαίωμα να του αποσπάσει... Παρέμεινε έτσι κά...

Ο Πιτ Πέρκινς δεν θέλει να ενοχοποιήσει ούτε να τιμωρήσει, δεν ενδιαφέρεται να σωφρονίσει ούτε να αναμορφώσει. Αυτό είναι δουλειά του Νόμου και της Τάξης, του κράτους και των φυλακών του. Ο Πιτ θέλει να αποκαταστήσει τη διασαλευμένη από την ύβρη "θεϊκή τάξη", που δεν είναι άλλη από την επιθυμία του νεκρού φίλου του να θαφτεί στο χωριό του στο Μεξικό. Η βία που ασκεί σε βάρος του υβριστή συνοριοφύλακα δεν αποτελεί μέσο για κάποιον προσχεδιασμένο σκοπό, αλλά πηγαία, άμεση, εξιλεωτική και λυτρωτική εκδήλωση της οργής και του θυμού του για τη δολοφονία και τη συγκάλυψή της...

Ήταν ένα βράδυ όπως όλα τα υπόλοιπα στη ζωή του Νονό, ενός εννιάχρονου αγοριού μιας φτωχής οικογένειας που μοχθούσε για να τα βγάλει πέρα, όπως εξάλλου όλες οι φτωχές οικογένειες. Ο Νονό έπεσε να κοιμηθεί και το επόμενο πρωί ξύπνησε σε ένα μέρος όπου δεν είχε ξαναβρεθεί. Περιπλανώμενος, εξερευνώντας το μέρος στο οποίο βρέθηκε, μάλλον με μαγικό τρόπο, μαθαίνει πως είναι στη χώρα της Αυτονομίας, όπου οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα έντομα, τα πουλιά, και όλα τα υπόλοιπα ζώα, όπου μικροί και μεγάλοι μοιράζονται τα πάντα, δουλεύουν από κοινού, αποφασίζουν μαζί για τα ζητήματα της...

"Είναι λοιπόν οι ίδιοι οι λαοί που εγκαταλείπουν τον εαυτό τους ή, καλύτερα, που τον αφήνουν να κατατρώγεται, γιατί, αν έπαυαν να είναι υπόδουλοι, θα μπορούσαν να απαλλαγούν. Ο λαός είναι αυτός που υποδουλώνει τον εαυτό του, που σκύβει το κεφάλι, που, έχοντας την επιλογή να είναι δούλος ή ελεύθερος, αφήνει την ελευθερία, μπαίνει στον ζυγό και συγκατανεύει στη δυστυχία του ή, καλύτερα, την επιδιώκει. Ετιέν ντε Λα Μποεσί" Με τη σκανδαλώδη υπόθεση που προτείνει στον "Λόγο περί εθελοδουλείας", ο Λα Μποεσί πραγματοποιεί τον 16ο αιώνα μια ρήξη -επιστημολογική, φιλοσοφική αλλά...

Μια κλασική κριτική που γίνεται στην αναρχική αντίληψη είναι εκείνη που εστιάζει σε μια πρωταρχική αγαθή προδιάθεση των ανθρώπων. Ότι οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους καλοί και αγαθοί και οι θεσμοί και οι φορείς της εξουσίας είναι αυτοί που τους αλλοτριώνουν και τους αναγκάζουν να παρεκτρέπονται από τις φυσικές τους κλίσεις. Αυτή η κριτική δεν καταγράφεται μόνο από τους υπέρμαχους της διαχωρισμένης εξουσίας, του κράτους και της γενικευμένης αντιπροσώπευσης, από εκείνους δηλαδή που, είτε πατούν σε ένα προοδευτικό έδαφος είτε όχι, υιοθετούν παρόλα αυτά μια χομπσιανή επιχ...

Αποτελεί η δεξιά σκέψη και συγκρότηση μια, κατ' ουσία, πολιτική οντολογία της βίας; Τότε γιατί ταυτίζονται οι αναρχικοί με τη βία και για ποιο λόγο αυτοί επιμένουν και σπάνε βιτρίνες; Τι θα σήμαινε για τους Ισπανούς αναρχικούς η πραγματική νίκη το 1937; Για ποιο λόγο η ιδέα ενός οποιουδήποτε ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού φαντάζει πάντοτε τόσο "μη ρεαλιστική"; Ποιες είναι οι κοινωνικές και ετυμολογικές ρίζες του "ρεαλισμού"; Γιατί η εργατική τάξη επιμένει "δεξιά"; Τι ακριβώς σημαίνει επανάσταση και με ποιο τρόπο συνδέεται αυτή με την τέχνη; Για ποιο...

Στο Ιράκ, μία χώρα σπαρασσόμενη από τη στρατιωτική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο, άνδρες και γυναίκες, Άραβες και Κούρδοι, άθεοι και πιστοί, σουνίτες και σιίτες, άνεργοι, εργάτες, συνδικαλιστές και φεμινίστριες αγωνίζονται να ξεφύγουν από το χάος. Παρά τις απειλές από τους ισλαμιστές, την καταδίωξη από τους εθνικιστές και τις φυλακίσεις από τα στρατεύματα κατοχής που υφίστανται, προσπαθούν να δώσουν μία απάντηση στις ακόλουθες ερωτήσεις: Πώς να αγωνιστούν κατά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού χωρίς να χρησιμοποιήσουν βόμβες; Ποιες στρατηγικές να υιοθετήσουν για να εμποδ...

Είναι δυνατό να προστατευτούμε από άλλα δεινά, όσον αφορά τον θάνατο όμως, εμείς οι άνθρωποι ζούμε σε μια πόλη χωρίς τείχη. Επίκουρος Θα ήθελα να ισχυριστώ εξαρχής κάτι τολμηρό: το γεγονός πως πεθαίνουμε είναι το σημαντικότερο γεγονός για εμάς. Κατά κύριο λόγο, αγνοούμε τον θάνατο. Σχεδιάζουμε το μέλλον σαν να μην πρόκειται να συμβεί. Δεν πορευόμαστε σαν τα υπόλοιπα ζώα που η επίγνωση του θανάτου τους αναδύεται μόνο όταν αντιμετωπίζουν μια απειλή. Με μια έννοια, γνωρίζουμε πως θα πεθάνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο θάνατός μας θα είναι το τέλος μας, ότι ο θάνατος δεν είναι έ...

Ο Μαρξ με την κριτική του δεν εξάλειψε την τάση αυτή -όχι περισσότερο από το να καταργήσει την αλλοτρίωση με το να την ξεσκεπάσει. Αυτή αναπτύχθηκε, αντίθετα, από τον Μαρξ με τη μορφή ενός υποτιθέμενου οικονομικού υλισμού που, με το χρόνο, έπαιξε ένα συγκεκριμένο ρόλο στο φενακισμό του εργατικού κινήματος. Ισχυροποιώντας την κοινωνική διαίρεση του προλεταριάτου μεταξύ μιας εργατικής ελίτ, που συνδεόταν με μια φράξια της διανόησης, και τη μάζα της τάξης, η τάση αυτή ήρθε να δώσει τροφή σε μια εξουσιαστική ιδεολογία, της οποίας ο γραφειοκρατικός χαρακτήρας φανερώθηκε πλήρως μ...

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς σ' ένα ον που δεν υπάρχει, του οποίου ο γιος γεννήθηκε τάχα από μια παρθένο, το οποίο έχει αποφανθεί πως η γη είναι επίπεδη και το οποίο υποτίθεται ότι δημιούργησε τον κόσμο πριν από 4.000 χρόνια πλάθοντάς τον με τα χέρια του και με μόνο υλικό το χώμα; Για ποιο λόγο οι θρησκείες, που τις θεωρούσαμε ημιθανείς, ξεπερασμένες από την πρόοδο της επιστήμης και την καταναλωτική κοινωνία, αναζωογονούνται και ξανακερδίζουν το χαμένο έδαφος στις αρχές του 21ου αιώνα; Για ποιο λόγο αυτή η "νεκρανάσταση" του θρησκευτικού φορά την ειδεχθή και οπισ...

Κατά κοινή ομολογία, η θεμελιώδης ρήξη του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος κατά τη διάρκεια της προσπάθειας συγκρότησης, οργάνωσης και επέκτασής του υπήρξε εκείνη ανάμεσα στις προσεγγίσεις του Καρόλου Μαρξ και του Μιχαήλ Μπακούνιν. Η ρήξη αυτή, που διέτρεξε εγκάρσια την Α' Διεθνή, μεταφέρθηκε σε όλα τα επιμέρους τμήματά της και επηρέασε το επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη και παγκόσμια. Με τρόπο άμεσο και με ρυθμό ταχύτατο, οι κατά τόπους ενώσεις των οργανωμένων μελών του σοσιαλιστικού κινήματος πήραν θέση είτε υπέρ της αυταρχικής είτε υπέρ της αντιαυταρχικής προσέγγισης,...

Η Χάνα Άρεντ είναι ένα από τα σπουδαιότερα πρόσωπα της σύγχρονης πολιτικής σκέψης και φιλοσοφίας. Έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι όλες εκείνες τις στιγμές που χαρακτήρισαν τον εικοστό αιώνα, άφησε στην καταγεγραμμένη ιστορία της σκέψης μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη που δεν περιορίζεται στα κουτάκια των ιδεολογικών μαυσωλείων που μας έχει συνηθίσει η σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία -η ακαδημαϊκή κυρίως-, και που δεν έγινε δυνατό να ενσωματωθεί στα βασικά ιδεολογικά μπλοκ της εποχής της, όσο και αν το προσπάθησαν πολλοί. Η σκέψη της Άρεντ συνεχίζει να ενοχλεί τόσο τους οπαδούς...