Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή της βιβλικής πόρνης της Ιεριχούς, Ράαβ, εκτυλίσσεται σε παράλληλη αφήγηση με τον απελπιστικό βίο μιας ημίτρελης Νιγηριανής ιερόδουλης που προσεύχεται κάθε βράδυ, στοιβαγμένη μαζί με δεκάδες άλλες, πίσω απ’ τα αδιαφανή τζάμια ενός παλιού κρεοπωλείου στην Κυψέλη. Ένας δεσμοφύλακας επιλέγει ως πρότυπο της ζωής του έναν αποτυχημένο, νεκρό δραπέτη και γίνεται φονιάς, γιατί αρνείται να μεταμορφωθεί σε σκύλο. Ένας άνεργος προγραμματιστής αναποδογυρίζει τον κόσμο καταστρέφοντας την κατεστημένη, αισθητηριακή του πραγματικότητα με τη βοήθεια μιας παρομοίωσης. Ένας πρωτόγονος, ά...

Ο Theodosio Vertone στο βιβλίο αυτό εισάγει τους αναγνώστες σε αυτή την παραγνωρισμένη (και κύρια) ελευθεριακή πλευρά του Αλμπέρ Καμύ, όπου ο εξεγερμένος δημιουργός συναντά, συνδιαλέγεται, συμφωνεί ή διαφωνεί, με τα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα που ένιωσαν εγγύτερα στη σκέψη του, ακριβώς επειδή αναγνώρισαν τον ελευθεριακό της χαρακτήρα.

Γνωρίζετε μια χώρα που λέγεται Σομαλία; Είναι μια χώρα που έχει την ατυχία να βρέχεται από τα νερά μιας από τις μεγαλύτερες πλωτές λεωφόρους του κόσμου. Πάνω από όλα όμως, είναι μια χώρα της οποίας η ακραία φτώχεια, οι εμφύλιοι πόλεμοι, ακόμα και η τρομακτική καταστροφή που προκάλεσε το τσουνάμι του Δεκέμβρη του 2004 στην τεράστια ακτογραμμή της, δεν ήταν αρκετά για να τη βγάλουν από την αφάνεια στην οποία είναι καταδικασμένα τα φτωχότερα μέρη αυτού του πλανήτη. Χρειάστηκε να εμφανιστεί μια ιδιαίτερα δραστήρια πειρατεία την επόμενη ακριβώς χρονιά από το καταστροφικό τσουνά...

Ο αναρχισμός δεν προτείνει την κοινωνία της διαφάνειας, την εξαφάνιση κάθε συγκρουσιακότητας, το τέλος κάθε διαίρεσης, την παγκόσμια αρμονία. Αυτό θα ήταν το τέλος της ιστορίας, μια εσχατολογία. Ούτε προτείνει την κατάργηση κάθε νόρμας ή κανόνα, κάθε υποχρέωσης, κάθε δεσμού. Η ελεύθερη συμφωνία απαιτεί απόλυτο σεβασμό αυτών που συμφωνούνται. Ο αναρχισμός δεν είναι ανομία. Ο αναρχισμός όμως διαπιστώνει ότι κάθε κοινωνία που βασίζεται στη διαίρεση κυρίαρχου-κυριαρχούμενου μεταμορφώνει τη δικαιοσύνη, όπως έλεγε ο Θρασύμαχος, στο συμφέρον του ισχυρότερου, και ότι σε μια κρ...

Αυτή είναι η ουσία και ο στόχος του μεγάλου έργου του ταπεινού αυτού υπαρξιστή ελευθεριακού στοχαστή, γόνου ισπανών αναρχικών επαναστατών, που βίωσε τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της σύγχρονης Ισπανίας. Από την επαναστατική θεσμιστική δημιουργικότητα και το μεγάλο αυτομορφωτικό καζάνι του 1936, τον πόλεμο και τις διώξεις του Φρανκικού καθεστώτος, την αυτοεξορία στην καπιταλιστική υπερδύναμη Γερμανία, το Τέταρτο Ράιχ όπως την αποκαλεί. Με συμμάχους στη σκέψη τον Αλμπέρ Καμύ και την Σιμόν Βέιλ, στο ανά χείρας βιβλίο προσπαθεί με την πένα του να καταδείξει τα κακώς κείμενα τη...

Καθώς ο αγώνας για την ελευθερία των γυναικών κατευθύνεται προς την πολιτική σφαίρα, πρέπει αυτές να γνωρίζουν ότι αυτή η πτυχή της πάλης είναι και η πιο δύσκολη. Αν δεν υπάρξει πολιτική νίκη, κανένα άλλο επίτευγμα δεν θα είναι μόνιμο. Και, όταν μιλώ για πολιτική επιτυχία, δεν αναφέρομαι στην οργάνωση κάποιου κινήματος για τη θέση της γυναίκας μέσα στο κράτος. Αντιθέτως, μιλώ για πάλη ενάντια στις κρατικές και ιεραρχικές δομές, για τη δημιουργία πολιτικών σχημάτων με στόχο μια κοινωνία δημοκρατική, οικολογική, που να σέβεται την ισότητα των φύλων και να μην περιστρέφεται γύ...

Ο ανθρωπολόγος David Graeber, το Μάη του 2005 κρίνεται ανεπιθύμητος από το πανεπιστήμιο του Γέιλ όπου δίδασκε, εξαιτίας της συμμετοχής του στο κίνημα "ενάντια στην παγκοσμιοποίηση", όπως ατυχώς αποδόθηκε από τους καπηλευτές και επικριτές του, το αντισυστημικό κίνημα της Β. Αμερικής. Επίσημη αφορμή ήταν η δημόσια υπεράσπιση φοιτήτρια που είχε μόλις αποβληθεί από το πανεπιστήμιο. Αιτία; Η σύμπραξή της στην οργάνωση σωματείου φοιτητών, πράγμα που απαγορεύεται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα των Η.Π.Α. Το ανά χείρας κείμενο είναι διττά σημαντικό. Αποτελεί αφενός μια εκτεταμένη γενε...

Η μη-ταυτότητα επιτίθεται στην ταυτότητα και τη διαρρηγνύει, επιδιώκοντας την ίδια της την κίνηση, την οποία η ταυτότητα και περιλαμβάνει και δεν περιλαμβάνει. Επιτίθεται στις κατηγορίες της πολιτικής οικονομίας για να ανακαλύψει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στην αφηρημένη εργασία και στο επωφελές και δημιουργικό πράττειν, τον οποίο οι κατηγορίες αυτές περιλαμβάνουν και παρόλα αυτά δεν περιλαμβάνουν. Επιτίθεται σε όλες τις κατηγορίες της αστικής σκέψης σε μια κατά πρόσωπο κριτική, μια κριτική η οποία αναζητά σταθερά στο ανθρώπινο πράττειν και στην αντιφατική του ύπαρξη την πηγή...

Στα χέρια σας κρατάτε ένα ταξίδι όπου ήχησαν όλες οι ανησυχίες, όλα τα όνειρα και οι επιθυμίες. Έναν διάλογο ποιητικό που εφορμά στις καθημερινότητες, σαν μαξιλάρι συνείδησης, και μας ισορροπεί.

Τον Δεκέμβρη του 1994, ο Κορνήλιος Καστοριάδης συναντά και συζητά με συντάκτες της επιθεώρησης MAUSS, του Αντιωφελιμιστικού Κινήματος στις Κοινωνικές Επιστήμες, όπως ο Alain Caille, ο Jaques Dewitte, ο Serge Latouche, και η Chantal Mouffe." Η συζήτηση επικεντρώνεται στην άμεση και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, στην ευθραυστότητά τους, στον πολιτιστικό σχετικισμό, στη Δύση και τις αξίες της, και άλλα ζητήματα που συνεχίζουν να διατηρούν την επικαιρότητά τους σήμερα, στην εποχή του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".

Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός βασίζεται στην ιστορική εμπειρία της κοινωνίας και στη συλλογική της κληρονομιά. Δεν πρόκειται για ένα αυθαίρετο νεωτερικό πολιτικό σύστημα, αλλά συσσωρεύει ιστορία και εμπειρία. Είναι γέννημα της ζωής της κοινωνίας. Το κράτος διαρκώς προσανατολίζεται στον συγκεντρωτισμό, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της εξουσίας. Στον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι η κοινωνία που βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής και όχι τα μονοπώλια. Η ετερογενής δομή της κοινωνίας αντιτίθεται σε κάθε μορφή συγκεντρωτ...

Ο μετα-αναρχισμός ή μεταδομιστικός αναρχισμός αποτελεί ένα -όχι απαραίτητα ενιαίο-σχετικά νέο ρεύμα της ριζοσπαστικής θεωρίας το οποίο προ(σ)καλεί (σ)την εκ νέου ανάγνωση των κλασσικών της αναρχικής θεωρίας μέσα από την κριτική ματιά των θεωρητικών της μεταδομιστικής κριτικής σκέψης με στόχο την, κατά τους θιασώτες του, ανανέωση της ριζοσπαστικότητας του αναρχισμού στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ξεκίνησε να εκτίθεται στη δημόσια σφαίρα το 1989, με τη σποραδική δημοσίευση κειμένων σε ακαδημαϊκά κυρίως έντυπα για να προσλάβει μια πολύ μεγαλύτερη αποδοχή την τελευταία δεκαετία...

Το πεδίο όπου η ελευθερία ήταν ανέκαθεν γνωστή, όχι ως ένα πρόβλημα μα ως ένα γεγονός της καθημερινής ζωής, είναι η πολιτική σφαίρα. Ακόμη και σήμερα, είτε το ξέρουμε είτε όχι, το ζήτημα της πολιτικής και το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξη προικισμένη με το χάρισμα της πράξης, θα ανακαλούνται πάντοτε στον νου όταν εξετάζουμε το πρόβλημα της ελευθερίας· γιατί η πράξη και η πολιτική, ανάμεσα σ' όλες τις ικανότητες και τις δυνατότητες της ανθρώπινης ζωής, είναι τα μόνα πράγματα τα οποία δεν μπορούμε καν να τα συλλάβουμε νοερώς εάν δεν υποθέσουμε, τουλάχιστον, ότι υπάρχ...

"Ένας ισχυρός λόγος για τον οποίο οι αναρχικοί απαξιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, την πανάκεια που απορρέει από τον μαρξισμό είναι ότι η ελευθερία κι η δικαιοσύνη δεν θα είναι επακόλουθα της πολιτικής κυριάρχησης των εργαζομένων. Το κακό δεν βρίσκεται μόνο στην αστική τάξη, στον καπιταλισμό, στο κράτος. Το κακό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην εθελοδουλία. Την τυραννία πρέπει να την πολεμήσουμε και στους σκλάβους, ίσως περισσότερο ακόμα απ' ό, τι στους τυράννους. Ο σκλάβος και ο τύραννος είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Αν εξαλείψουμε τον τύραννο αφήνοντας ανέπαφη τη σκλαβιά...

"Δεν πήγαμε στην Κυβέρνηση για να κάνουμε την επανάσταση από εκεί, ούτε με την ελπίδα να μπορούμε να της είμαστε πιο χρήσιμοι από τις κυβερνητικές θέσεις ελέγχου. Η επανάσταση γίνεται στο εσωτερικό των μεγάλων μαζών του λαού, στις οικονομικές οργανώσεις των εργατών, στις νέες ηθικές και υλικές δημιουργίες τους. Πήγαμε στην Κυβέρνηση γιατί είχαμε μια κυρίαρχη ανησυχία: να θέσουμε όλους τους πόρους, όλη μας την ενέργεια, όλες τις δυνατότητες της χώρας, στην υπηρεσία του πολέμου, τον οποίο θεωρούσαμε ιερό. Διότι ήταν ένας πόλεμος του λαού ενάντια σε αυτούς που είχαν εξεγερθεί...

Τι είναι η αναρχία και τι θέλουν οι αναρχικοί; Ένας ανθρωπιστής, φιλοπερίεργος και με διάθεση κατανόησης, απευθύνει ερωτήσεις στον γιο του, στρατευμένο αναρχικό που έχει εντρυφήσει στο θέμα. Κατά τη συζήτησή τους, οι δύο συνομιλητές φτάνουν μέχρι τις ρίζες των εννοιών της αναρχίας και της δημοκρατίας. Επικαλούνται ορισμένες φυσιογνωμίες του αναρχισμού και τα ποικίλα ρεύματα του επαναστατικού αυτού κινήματος, φέρνοντας επίσης παραδείγματα από τον κόσμο του σήμερα. Από κοινού, αναλύουν την αναρχική κριτική των μεγάλων συστημάτων κυριαρχίας -του κράτους, της θρησκείας, της...

Οι ληστές παίρνουν θέση: αντιτάσσονται στην παρακμή και την ασημαντότητα που εξελίσσονται σε βάρος τους και προτάσσουν μια στάση-ήθος που έγκειται στην επανεπινόηση του εαυτού και του κόσμου, κι έτσι μόνο νιώθουν ξανά ζωντανοί και πλήρεις. Υπερβαίνουν διαλεκτικά το έτσι-είναι (ο έως τότε εαυτός τους και κόσμος τους) με το γίγνεσθαι του μη-είναι-ακόμα (ο εαυτός και ο κόσμος ως δυνατότητα), κι έτσι βιώνουν μέχρι την τελευταία ικμάδα τους το ανολοκλήρωτο παρελθόν και το παρεμποδιζόμενο μέλλον στο παρόν. Ο εξεγερμένος θάνατός τους γίνεται η συνέχιση της ζωής με άλλα μέσα. Δεν...

Γραμμένο τρία χρόνια μετά την έκδοση του "Μεγάλου μετασχηματισμού", το παρόν άρθρο του Karl Polanyi συμπυκνώνει σε μεγάλο βαθμό τα επιχειρήματα του κλασικού opus magnum του. Η δημιουργία της οικονομίας της αγοράς συνιστά μια βίαιη ρήξη με καθετί ιστορικά και ανθρωπολογικά γνωστό. Η αλλαγή στη δομή των ανθρώπινων κινήτρων, η επικράτηση μιας πρωτοφανούς δυϊστικής λογικής στον τρόπο κατανόησης της κοινωνίας και του ανθρώπου, ο οικονομικός ντετερμινισμός και κυρίως η εμπορευματοποίηση της εργασίας, της γης και του χρήματος αποτελούν βασικά σημεία της κριτικής του Polanyi ενάντι...

"Η νεοφιλελεύθερη στιβάδα, αυτοπαρουσιάζεται ως το αναμφίλεκτο πλαίσιο της δυτικής δημοκρατίας μετά το τέλος των ολοκληρωτισμών. Όταν ανακινεί κανείς το κοινωνικό ζήτημα, όταν σκέφτεται ότι η επανάσταση δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μια αναγκαία στιγμή στο δρόμο για έναν εις βάθος μετασχηματισμό της ιεραρχικής κοινωνίας, γίνεται αμέσως θιασώτης των Γκούλαγκ που δελεάζεται απ' τον ολοκληρωτισμό, οπαδός του αστυνομικού κράτους του 20ού αιώνα, έως καθυστερημένος ιακωβινο-μαρξιστής που δεν καταλαβαίνει τι είναι". (Eduardo Colombo) Αυτό είναι το σύγχρονο κοιν...