Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ζωή της βιβλικής πόρνης της Ιεριχούς, Ράαβ, εκτυλίσσεται σε παράλληλη αφήγηση με τον απελπιστικό βίο μιας ημίτρελης Νιγηριανής ιερόδουλης που προσεύχεται κάθε βράδυ, στοιβαγμένη μαζί με δεκάδες άλλες, πίσω απ’ τα αδιαφανή τζάμια ενός παλιού κρεοπωλείου στην Κυψέλη. Ένας δεσμοφύλακας επιλέγει ως πρότυπο της ζωής του έναν αποτυχημένο, νεκρό δραπέτη και γίνεται φονιάς, γιατί αρνείται να μεταμορφωθεί σε σκύλο. Ένας άνεργος προγραμματιστής αναποδογυρίζει τον κόσμο καταστρέφοντας την κατεστημένη, αισθητηριακή του πραγματικότητα με τη βοήθεια μιας παρομοίωσης. Ένας πρωτόγονος, ά...

"Η ανθρωπολογία με απορρόφησε, επειδή ανοίγει παράθυρα σε άλλες δυνατές μορφές κοινωνικής ύπαρξης. Μας υπενθυμίζει συνεχώς πως ό,τι νομίζουμε δεδομένο για τις αντιλήψεις μας και τον τρόπο ζωής μας, έχει ρυθμιστεί με άλλους τρόπους σε άλλα μέρη και χρόνους". David Graeber Ο ανθρωπολόγος David Graeber στο βιβλίο αυτό στοχάζεται γύρω από πέντε όρους που έχουν χρησιμοποιηθεί στην πολιτική και οικονομική θεωρία και έχουν αποτελέσει αφορμή για ουκ ολίγες αντιπαραθέσεις, ακόμα και για την ίδια τους τη σημασία. Αξιοποιώντας το πλούσιο εθνογραφικό αρχείο που έχουμε στη διάθεσή...

Γνωρίζετε μια χώρα που λέγεται Σομαλία; Είναι μια χώρα που έχει την ατυχία να βρέχεται από τα νερά μιας από τις μεγαλύτερες πλωτές λεωφόρους του κόσμου. Πάνω από όλα όμως, είναι μια χώρα της οποίας η ακραία φτώχεια, οι εμφύλιοι πόλεμοι, ακόμα και η τρομακτική καταστροφή που προκάλεσε το τσουνάμι του Δεκέμβρη του 2004 στην τεράστια ακτογραμμή της, δεν ήταν αρκετά για να τη βγάλουν από την αφάνεια στην οποία είναι καταδικασμένα τα φτωχότερα μέρη αυτού του πλανήτη. Χρειάστηκε να εμφανιστεί μια ιδιαίτερα δραστήρια πειρατεία την επόμενη ακριβώς χρονιά από το καταστροφικό τσουνά...

"Δεν πήγαμε στην Κυβέρνηση για να κάνουμε την επανάσταση από εκεί, ούτε με την ελπίδα να μπορούμε να της είμαστε πιο χρήσιμοι από τις κυβερνητικές θέσεις ελέγχου. Η επανάσταση γίνεται στο εσωτερικό των μεγάλων μαζών του λαού, στις οικονομικές οργανώσεις των εργατών, στις νέες ηθικές και υλικές δημιουργίες τους. Πήγαμε στην Κυβέρνηση γιατί είχαμε μια κυρίαρχη ανησυχία: να θέσουμε όλους τους πόρους, όλη μας την ενέργεια, όλες τις δυνατότητες της χώρας, στην υπηρεσία του πολέμου, τον οποίο θεωρούσαμε ιερό. Διότι ήταν ένας πόλεμος του λαού ενάντια σε αυτούς που είχαν εξεγερθεί...

"Το κράτος δεν είναι η τελευταία λέξη του πολιτικού, η εκπλήρωσή του. Απεναντίας, δεν είναι παρά η συστηματική του μορφή, εκείνη που καταστρέφει το όλοι έκαστοι εν ονόματι του Ενός". Ξεκινώντας από τη θέση αυτή, ο Μιγκέλ Αμπενσούρ επιδιώκει να δείξει ότι η δημοκρατία ορθώνεται ενάντια στο κράτος, ως μορφή που γεννά μια ιδιότυπη σχέση κυριαρχίας και τείνει καταστατικά να υποκαταστήσει το πράττειν του λαού. Απορρίπτοντας την εναλλακτική επιλογή ανάμεσα στην υπεράσπιση της δημοκρατίας ως αξεπέραστου πλαισίου μετριοπαθούς διακυβέρνησης και στην απόρριψή της ως επιφαινομένου τ...

Στον πλανήτη Darwin το χρήμα μετριέται σε μεταλλαγμένες φράουλες που παραμένουν φρέσκιες για λίγες μέρες. Οι εργάτες και οι υπάλληλοι είναι αναγκασμένοι να τις ξοδεύουν άμεσα ή να τις αποταμιεύουν σε τραπεζικούς καταψύκτες. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας Εριντού ζουν σε ένα μικροσκοπικό νησί, καταμεσής του ωκεανού Καλαχάρι. Συσκευασμένοι σε μπλοκ κατοικιών που μοιάζουν με αζτέκικες πυραμίδες, περνούν τον χρόνο τους καταναλώνοντας εξελιγμένους προσομοιωτές ονείρων και απωθημένων. Οι πολίτες λατρεύουν και υπακούν τυφλά τις μεταλλικές θεότητες, τους αγγέλους, που ζουν σε μια σπηλ...

Η Κάρεν Τζόι Φάουλερ μας εισάγει στο ομώνυμο διήγημά της σε μια παραγνωρισμένη γυναίκα της ιστορίας. Συνδυάζοντας την Τζέην Ώστεν, τις ηρωίδες της και την εποχή της, μας παρουσιάζει την αληθινή ιστορία της Μαίρη Άνινγκ, για χρόνια αγνοημένης συνιδρύτριας της επιστήμης της παλαιοντολογίας. Ζώντας μες στη φτώχεια, σε ένα μικρό χωριό, δεν έμαθε ποτέ πως τα ευρήματά της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα βιβλία του Ιουλίου Βερν, ενώ το επιστημονικό της ένστικτο ταρακούνησε τον ανδροκρατούμενο κόσμο της παλαιοντολογίας που θεμελιωνόταν εκείνη την εποχή. Το βιβλίο περιέχει δυο α...

Ήταν ένα βράδυ όπως όλα τα υπόλοιπα στη ζωή του Νονό, ενός εννιάχρονου αγοριού μιας φτωχής οικογένειας που μοχθούσε για να τα βγάλει πέρα, όπως εξάλλου όλες οι φτωχές οικογένειες. Ο Νονό έπεσε να κοιμηθεί και το επόμενο πρωί ξύπνησε σε ένα μέρος όπου δεν είχε ξαναβρεθεί. Περιπλανώμενος, εξερευνώντας το μέρος στο οποίο βρέθηκε, μάλλον με μαγικό τρόπο, μαθαίνει πως είναι στη χώρα της Αυτονομίας, όπου οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα έντομα, τα πουλιά, και όλα τα υπόλοιπα ζώα, όπου μικροί και μεγάλοι μοιράζονται τα πάντα, δουλεύουν από κοινού, αποφασίζουν μαζί για τα ζητήματα της...

Ο Σατανάς, ο Εωσφόρος, Εκείνος που έφερε το Φως κατά την αρχέγονη εξέγερσή του απέναντι στον Σπουδαίο Εγώ Ειμί ο Ων, όντας ο γενικός διευθυντής του μέρους εκείνου που καταλήγουν οι καταδικασμένες ψυχές στο παιχνίδι που έχει στήσει ο Τέλειος Παλιόφιλος, ο Πάνσοφος και Παντοδύναμος αιώνιος εχθρός του, είναι επίσης καταδικασμένος να βρίσκεται στην Κόλαση. Το παράξενο είναι πως δεν συμφωνεί με αυτή την κοσμική ετυμηγορία, όχι επειδή κάποτε έχασε, αλλά επειδή όσο και αν νικάει, συνειδητοποιεί πως το παιχνίδι είναι στημένο εσαεί. Όσο όμως και αν ανατρέχει στη μνήμη του, δεν θυμ...

Στα χέρια σας κρατάτε ένα ταξίδι όπου ήχησαν όλες οι ανησυχίες, όλα τα όνειρα και οι επιθυμίες. Έναν διάλογο ποιητικό που εφορμά στις καθημερινότητες, σαν μαξιλάρι συνείδησης, και μας ισορροπεί.

Κατά κοινή ομολογία, η θεμελιώδης ρήξη του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος κατά τη διάρκεια της προσπάθειας συγκρότησης, οργάνωσης και επέκτασής του υπήρξε εκείνη ανάμεσα στις προσεγγίσεις του Καρόλου Μαρξ και του Μιχαήλ Μπακούνιν. Η ρήξη αυτή, που διέτρεξε εγκάρσια την Α' Διεθνή, μεταφέρθηκε σε όλα τα επιμέρους τμήματά της και επηρέασε το επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη και παγκόσμια. Με τρόπο άμεσο και με ρυθμό ταχύτατο, οι κατά τόπους ενώσεις των οργανωμένων μελών του σοσιαλιστικού κινήματος πήραν θέση είτε υπέρ της αυταρχικής είτε υπέρ της αντιαυταρχικής προσέγγισης,...

Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός βασίζεται στην ιστορική εμπειρία της κοινωνίας και στη συλλογική της κληρονομιά. Δεν πρόκειται για ένα αυθαίρετο νεωτερικό πολιτικό σύστημα, αλλά συσσωρεύει ιστορία και εμπειρία. Είναι γέννημα της ζωής της κοινωνίας. Το κράτος διαρκώς προσανατολίζεται στον συγκεντρωτισμό, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της εξουσίας. Στον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι η κοινωνία που βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής και όχι τα μονοπώλια. Η ετερογενής δομή της κοινωνίας αντιτίθεται σε κάθε μορφή συγκεντρωτ...

Καθώς ο αγώνας για την ελευθερία των γυναικών κατευθύνεται προς την πολιτική σφαίρα, πρέπει αυτές να γνωρίζουν ότι αυτή η πτυχή της πάλης είναι και η πιο δύσκολη. Αν δεν υπάρξει πολιτική νίκη, κανένα άλλο επίτευγμα δεν θα είναι μόνιμο. Και, όταν μιλώ για πολιτική επιτυχία, δεν αναφέρομαι στην οργάνωση κάποιου κινήματος για τη θέση της γυναίκας μέσα στο κράτος. Αντιθέτως, μιλώ για πάλη ενάντια στις κρατικές και ιεραρχικές δομές, για τη δημιουργία πολιτικών σχημάτων με στόχο μια κοινωνία δημοκρατική, οικολογική, που να σέβεται την ισότητα των φύλων και να μην περιστρέφεται γύ...

Στο βιβλίο αυτό ξαναδουλεύει ένα πολύ όμορφο βραβευμένο διήγημα της, στο οποίο μας διηγείται την ιστορία δυο κοριτσιών που προέρχονται από την κάστα του λαού του χώματος, που έχουν πιαστεί όμηροι μιας άλλης κάστας, σε μια κοινωνία σπαθιού και μεταξιού. Μας διηγείται την αποφασιστικότητα τους στη διεκδίκηση της δυνατότητας δημιουργίας ενός χώρου δικαιοσύνης ακόμα και εκεί που κάτι τέτοιο δείχνει παντελώς ανέφικτο. Το βιβλίο περιλαμβάνει δυο δημόσιες παρεμβάσεις της. Η πρώτη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στον αγγλόφωνο κόσμο μιας και ασκεί κριτική στη βιομηχανία των εκδόσεων μέ...

Τι είναι η αναρχία και τι θέλουν οι αναρχικοί; Ένας ανθρωπιστής, φιλοπερίεργος και με διάθεση κατανόησης, απευθύνει ερωτήσεις στον γιο του, στρατευμένο αναρχικό που έχει εντρυφήσει στο θέμα. Κατά τη συζήτησή τους, οι δύο συνομιλητές φτάνουν μέχρι τις ρίζες των εννοιών της αναρχίας και της δημοκρατίας. Επικαλούνται ορισμένες φυσιογνωμίες του αναρχισμού και τα ποικίλα ρεύματα του επαναστατικού αυτού κινήματος, φέρνοντας επίσης παραδείγματα από τον κόσμο του σήμερα. Από κοινού, αναλύουν την αναρχική κριτική των μεγάλων συστημάτων κυριαρχίας -του κράτους, της θρησκείας, της...

Την στιγμή εκείνη που ετοιμαζόταν να διαδεχτεί το σούρουπο, ώρα ανέκαθεν διαποτισμένη από κάποια θλίψη, ο Καού-τζερ, όρθιος πάνω στην άκρη του βράχου και ακίνητος σαν άγαλμα, έμοιαζε να μην έχει νιώσει τίποτα απ’ αυτή την αίσθηση. Τα μάτια του δεν έπαυαν να διατρέχουν αυτή την απεραντοσύνη ξηράς και θάλασσας. Τα βλέφαρά του μόλις που ανοιγόκλειναν και, συνηθισμένος ίσως στο θέαμα αυτών των γαλήνιων ερημιών, μάλλον κοίταζε μέσα παρά έξω του. Έμοιαζε, πράγματι, να βρίσκεται στο βασίλειό του, το οποίο καμιά δύναμη δεν θα ’χε το δικαίωμα να του αποσπάσει... Παρέμεινε έτσι κά...

"Ένας ισχυρός λόγος για τον οποίο οι αναρχικοί απαξιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, την πανάκεια που απορρέει από τον μαρξισμό είναι ότι η ελευθερία κι η δικαιοσύνη δεν θα είναι επακόλουθα της πολιτικής κυριάρχησης των εργαζομένων. Το κακό δεν βρίσκεται μόνο στην αστική τάξη, στον καπιταλισμό, στο κράτος. Το κακό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην εθελοδουλία. Την τυραννία πρέπει να την πολεμήσουμε και στους σκλάβους, ίσως περισσότερο ακόμα απ' ό, τι στους τυράννους. Ο σκλάβος και ο τύραννος είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Αν εξαλείψουμε τον τύραννο αφήνοντας ανέπαφη τη σκλαβιά...

Είναι δυνατό να προστατευτούμε από άλλα δεινά, όσον αφορά τον θάνατο όμως, εμείς οι άνθρωποι ζούμε σε μια πόλη χωρίς τείχη. Επίκουρος Θα ήθελα να ισχυριστώ εξαρχής κάτι τολμηρό: το γεγονός πως πεθαίνουμε είναι το σημαντικότερο γεγονός για εμάς. Κατά κύριο λόγο, αγνοούμε τον θάνατο. Σχεδιάζουμε το μέλλον σαν να μην πρόκειται να συμβεί. Δεν πορευόμαστε σαν τα υπόλοιπα ζώα που η επίγνωση του θανάτου τους αναδύεται μόνο όταν αντιμετωπίζουν μια απειλή. Με μια έννοια, γνωρίζουμε πως θα πεθάνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο θάνατός μας θα είναι το τέλος μας, ότι ο θάνατος δεν είναι έ...

"Είναι λοιπόν οι ίδιοι οι λαοί που εγκαταλείπουν τον εαυτό τους ή, καλύτερα, που τον αφήνουν να κατατρώγεται, γιατί, αν έπαυαν να είναι υπόδουλοι, θα μπορούσαν να απαλλαγούν. Ο λαός είναι αυτός που υποδουλώνει τον εαυτό του, που σκύβει το κεφάλι, που, έχοντας την επιλογή να είναι δούλος ή ελεύθερος, αφήνει την ελευθερία, μπαίνει στον ζυγό και συγκατανεύει στη δυστυχία του ή, καλύτερα, την επιδιώκει. Ετιέν ντε Λα Μποεσί" Με τη σκανδαλώδη υπόθεση που προτείνει στον "Λόγο περί εθελοδουλείας", ο Λα Μποεσί πραγματοποιεί τον 16ο αιώνα μια ρήξη -επιστημολογική, φιλοσοφική αλλά...

Ο Theodosio Vertone στο βιβλίο αυτό εισάγει τους αναγνώστες σε αυτή την παραγνωρισμένη (και κύρια) ελευθεριακή πλευρά του Αλμπέρ Καμύ, όπου ο εξεγερμένος δημιουργός συναντά, συνδιαλέγεται, συμφωνεί ή διαφωνεί, με τα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα που ένιωσαν εγγύτερα στη σκέψη του, ακριβώς επειδή αναγνώρισαν τον ελευθεριακό της χαρακτήρα.