Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γιάννης γέλασε καθησυχαστικά. - Έλα ρε, μη φοβάσαι. Είναι πολύ απλό. Θα γεμίσουμε τους πλαϊνούς τοίχους με δυο-τρεις γιγαντογραφίες απ' την εποποιία της Αλβανίας. Τους Έλληνες στρατιώτες να ορμούν μέσα στα χιόνια "εφ όπλου λόγχη" φωνάζοντας "αέρα". Μουλάρια να ανεβαίνουν τα χιονισμένα βουνά φορτωμένα εφόδια και πυρομαχικά και ένα μεγάλο "ΟΧΙ" στο νεφοσκεπή ουρανό. Μερικά δάφνινα στεφάνια, κανένας μαίανδρος και άλλα παρόμοια. Κι απέναντι, πίσω απ' τους ομιλητές, μια μεγάλη παράσταση με το κοτόπουλο που ψήνεται και τον φαντάρο μπροστά με τ' όπλο στον ώμο. Άμα βλέπουν τέτοι...

Το παρόν βιβλίο περικλείει πολιτικά χρονογραφήματα του Δημήτρη Μανιάτη, που δημοσιεύθηκαν όλα στα "ΝΕΑ" του Σαββάτου, στην τρέχουσα στήλη του δημοσιογράφου, με τίτλο "Εναλλακτικά". Τα κείμενα αυτά, γραμμένα υπό τον ζυγό της επικαιρότητας, αλλά και με μια βαθύτερη οπτική, θα μπορούσαν να περιγραφούν ως μικρά χρονικά κοινωνικής, πολιτικής, αλλά και πολιτισμικής πραγματικότητας σε μια διάρκεια τριών πυκνών χρόνων, από την εκπνοή της διακυβέρνησης Σαμαρά μέχρι και το καλοκαίρι του 2017. Μια εποχή παράξενη, καινούρια, δραματική, αλλά και εξόχως καθοριστική, αφού εδώ πρωτοσυναντ...

Ποιητική συλλογή ενός εννιάχρονου αγοριού Η ποίηση του Ορφέα Παπακωνσταντίνου είναι μια αληθινή επανάσταση στην ποίηση. Και δεν είναι μόνο η ποιητική αξία των στίχων. Είναι που έχει κανείς την αίσθηση ότι ο ποιητής χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματα της ποίησής του για να εισχωρήσει όσο πιο βαθιά γίνεται στα μυστήρια της ζωής· κι όταν λέμε ζωή εννοούμε το σύμπαν, από την κίνηση των αστεριών, ως το τι βασανίζει τους ανθρώπους. Η μεγάλη, βέβαια, μοναδική έκπληξη εδώ είναι ότι ο ποιητής είναι μόνο οκτώ χρονών! Αν κάπως εξοικειωθεί κανείς μ' αυτό -προσπαθήσει- θα δει το δεύτερ...

Δυο χρόνια μετά τα "Μπλουζ του Αγίου Παντελεήμονα", ο Κώστας Ποντικόπουλος επιστρέφει με την αρθρωτή συλλογή διηγημάτων "Το τριαντάφυλλο και το φορτηγό". Μικρές, μεστές ιστορίες από την Ελλάδα της κρίσης, με τη μνήμη μιας εποχής αθωότητας, την πικρή τρυφεράδα ελπίδων που δεν ευοδώθηκαν και ένα υπόγειο αλλά ανελέητο χιούμορ που φωτίζει τις καταστάσεις ως τον πυρήνα τους. Δυο στρατιώτες του Εμφύλιου -ένας από τη μια πλευρά και ο άλλος από την αντίπερα όχθη- συναντιούνται γέροντες πια κι αδύναμοι στο θάλαμο ενός νοσοκομείου, ένας αρχιτέκτονας στην Ελλάδα της κρίσης ελπίζει...

Στα παραμύθια συμβαίνουν παράξενα πράγματα: Οι αδερφές της Σταχτοπούτας τρώνε τη μάνα τους. Για να ολοκληρωθεί ένας γάμος η ηρωίδα πρέπει να μοιραστεί με τον σύζυγό της το κανιβαλικό του γεύμα. Παιδιά γεννιούνται από ρεβίθια και με μισό σώμα, αλλά αντιμετωπίζουν με γενναιότητα δράκους και δράκισσες, κι ένα κορίτσι βλέπει μια περίεργη σκηνή ανθρωποφαγίας που πρέπει να την κρατήσει μυστική. Το βιβλίο αυτό αναζητά, από τη σκοπιά της ψυχαναλυτικής ανθρωπολογίας, το νόημα όλων τούτων των αινιγματικών, ανθρωποφαγικών επεισοδίων, που σφραγίζουν τη μοίρα των ηρώων και των ηρωίδω...

Το "Ορφανό αριστούργημα" τοποθετείται στη φανταστική χώρα Εολάνδη, που είναι χτυπημένη από μια πρωτόγνωρη και πολυεπίπεδη κρίση. Εκεί, ο καταξιωμένος συγγραφέας Ίπκες Γκέρεμι συλλαμβάνεται λόγω του σατιρικού του βιβλίου "Η Καμπάνια". Αφήνει πίσω του μια πλειάδα ανέκδοτων πεζών, μεταξύ των οποίων και το κατ’ αυτόν σπουδαιότερο μυθιστόρημα που έγραψε ποτέ, την 'Άλλη Αισθηματική Αγωγή'. Η 'Άλλη Αισθηματική Αγωγή' είναι ένα κείμενο που δεν αξίζει να μείνει στην αφάνεια - ποιος, όμως, θα μπορούσε να είναι ο τρόπος να φτάσει στο κοινό, τώρα που ο συγγραφέας του έχει καταστεί pers...

Η εξέλιξη της ανθρωπότητας έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Η υπερβατική δυναμική της ανθρώπινης δημιουργικότητας, που αποτέλεσε ως τώρα το όχημα της πολιτισμικής εξέλιξης, τείνει να γίνει απειλή για τον άνθρωπο, για την ανθρωπότητα, με αναπόφευκτο σύνδρομο αυτής της εξέλιξης την έμπρακτη καθολική αμφισβήτηση της αρχής του αριστοτελικού μέτρου. Βέβαια, δεν είναι η δημιουργικότητα καθαυτή (επιστήμη, τεχνολογία) που απειλεί την ανθρωπότητα, αλλά ο τρόπος και ο σκοπός χρησιμοποίησης των αποτελεσμάτων της. Άρα, το θέμα δεν είναι η αναστολή αυτής της δυναμικής -πράγμα αντικειμενικά...

Το πρωί, πριν καλά-καλά ξημερώσει, ξυπνήσαμε έντρομοι από τα ουρλιαχτά της Φρίντας, της σκυλίτσας που είχαμε σαν έκτο μέλος της οικογένειας. Βγήκαμε στην αυλή και παγώσαμε από το θέαμα. Ποτέ δεν την είχαμε ξαναδεί έτσι. Έτρεχε ουρλιάζοντας σαν αφιονισμένη πάνω κάτω στην αυλή, έβγαζε αφρούς απ' το στόμα και κοπανιόταν στην εξώπορτα, σα να 'θελε να τη σπάσει, να βγει έξω. Η μητέρα μου έκανε το σταυρό της, έπιασε το κεφάλι της και σε λίγο ,οι οιμωγές της κάλυψαν τ' αλυχτίσματα της Φρίντας. - Το φάγανε το παιδί μου!... το φάγανε!... Το μεσημέρι μάθαμε πως πράγματι, τους εί...

Αγαπητέ Γούντι, χαίρε. Ελπίζω να είσαι καλά και το ίδιο θα επιθυμούσα και για μένα, που δεν είμαι καλά. Όπως πληροφορήθηκα από έντυπο για την Τέχνη, πρόκειται να γυρίσεις μια νέα ταινία, την υπόθεση της οποίας εμπνεύσθηκες από τα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Και πολύ καλά θα κάνεις. Δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι Εσύ και μόνον Εσύ θα σκεπτόσουνα κάτι τέτοιο. Εκείνο που δεν κατάλαβα, όμως, είναι εάν η ταινία Σου θα είναι κωμωδία, δράμα ή τραγωδία ή όλα αυτά μαζί. Όπως και να έχει το πράγμα, θα σου ήμουνα εξαιρετικά υπόχρεος εάν με συμπεριελάμβανες στην ομάδα τ...

Η παρούσα εργασία, "Το δημοτικό μας τραγούδι - Όψεις και απόψεις", περιλαμβάνει 24 σύντομα ή εκτενή μελετήματα (καλύτερα σπουδές) πάνω σε θέματα σύγχρονου προβληματισμού σχετικά με το δημοτικό τραγούδι. Είναι κείμενα της τελευταίας εικοσαετίας (εισηγήσεις, πρόλογοι, βιβλιοκριτικές, έρευνες), τα πιο πολλά αδημοσίευτα και ορισμένα γραφής διαρκείας, όπως "Τα όνειρα στη δημοτική μας ποίηση" και τα "Πραμυθοτράγουδα". Η ποικιλία αυτή των ομόκεντρων προσεγγίσεων λειτουργεί αναστοχαστικά για την ουσία, την ύπαρξη και την επιβίωση της δημοτικής μας ποίησης. Το δημοτικό μας τραγούδι,...

ΠΑΡΑΜΥΘΙ Η Ραπουνζέλ φορά το πανωφόρι του αδελφού της και κατεβαίνει από τη σκάλα του πύργου στα άδεια δωμάτια. Υπήρχε σκάλα τελικά εσωτερική και μπορούσε να ανεβοκατεβαίνει όποτε ήθελε. Για τα άλλα με το "ρίξε σκάλες τα μαλλιά σου" Δεν ξέρω δεν το πιστεύω ήταν χαρακτήρας συγκρατημένος εσωστρεφής

Η συλλογή διηγημάτων "Τι νέα από το στρατόπεδο του Κρίσενβελτ;" αποτελείται από εφτά ιστορίες για την Ελλάδα της κρίσης. Ένα έγκλημα ρατσιστικού μίσους κάνει μια ηλικιωμένη γυναίκα να ξανασκεφτεί τις αξίες της ζωής, ένας μικροαστός χάνει την επιχείρησή του και τη ζωή του χωρίς ποτέ να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από την καταστροφή του, η απάνθρωπη αντιμετώπιση των ηλικιωμένων από ένα σύστημα που τους θεωρεί βάρος, τα αμάρτημα ενός ιερωμένου και η έκπληξη της αλληλεγγύης... Απλές ιστορίες, απλών ανθρώπων... Σαν ένα ημερολόγιο της κρίσης. "Τον συνέλαβαν για εμπρησμό. Το προ...

Η πολλαπλή κρίση, όχι μόνο οικονομική, που περνούν οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου θα γίνει κάποτε αντικείμενο μελέτης των ιστορικών. Θα μας πουν τι και ποιοι έφταιξαν. Ωστόσο, εμείς βιώνουμε σήμερα την κρίση ως παροντικό γεγονός σε εξέλιξη και όχι ως τετελεσμένο ιστορικό συμβάν. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, για να "την πούμε" και για να σταθούμε απέναντι στο λόγο της, είναι να τη συλλαβίσουμε θεατρικά. Δεν φτάνει, όμως, να την αφηγηθούμε. Πρέπει και να τη σκηνοθετήσουμε! Να την "παραστήσουμε", δηλαδή, σε μια σκηνή, θεατρικά. Επειδή αυτό που λένε "έξοδο από την κρίση" ή "φως στ...

Σπέρματα χρόνων, δοσμένα με πεντακόσιες λέξεις, βαθιά φυτεμένα στην ψυχή από λόγια και εικόνες φωτεινών καθημερινών ανθρώπων, αναβλύζουν στο ερέθισμα δηλώνοντας τη μυστική συγγένεια. Η φαντασία, εργαλείο αποκωδικοποίησης των στεριωμένων μύθων, γίνεται νήμα για να αγγίξει ξανά την αλήθεια τους. Αναγνωρίζει τον Προμηθέα στην κλούβα, σχεδιάζει μια νέα δολοφονία ανεβαίνοντας τα σκαλιά με τον Ρασκόλνικοβ, αναθερμαίνει τη φλόγα της σμίλης μ' ένα προσκύνημα, ακούει το διάλογο του Μπόμπι Σαντς απ' το κελί του στο Μπέλφαστ, σ' εκείνο το κελί στο Διόνυσο. Χαράσσει τη συνέχεια του ταξ...

Δεν είναι νοστ-αλγία. "Θυμάμαι" δεν σημαίνει (νοστ)αλγώ. Θυμάμαι σημαίνει έχω ζήσει. Θυμάμαι σημαίνει μεταφέρω τώρα, ζω. Είμαι αυτό που έχω ζήσει. Είμαι οι μνήμες που, τώρα, μεταφέρω. Οι μνήμες είναι, τώρα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις ήταν και είναι, πάντα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις χτίζουν τις μνήμες και οι μνήμες πλάθουν τις αισθήσεις, τώρα. Και προχωράμε μαζί, συνέχεια, μέχρι το τέλος. Εγώ έχω τέλος. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Κι αυτό δεν μπορώ να το αλλάξω. Η πλατεία δεν έχει. Θα είναι εκεί σε πείσμα όλων και θα είναι όλων, σε πείσμα κάποιων. Γιατί έτσι είναι οι πλατείες. Κ...

Τι σημαίνει για σας η έκφραση "Συνοικία το όνειρο"; Αυτό ήταν το θέμα του διαγωνισμού διηγήματος που προκήρυξαν οι εκδόσεις Εύμαρος και η Θρυαλλίδα, ορμώμενες από τη γειτνίαση και των δύο με την περιοχή που γυρίστηκε η ομότιτλη ταινία, μια από τις πρώτες και τις καλύτερες ελληνικές νεορεαλιστικές ταινίες. Πήραν μέρος ενενήντα δύο διαγωνιζόμενοι, από πολλές πόλεις της Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό, ΗΠΑ, Ιταλία, Κύπρο. Η κριτική επιτροπή ξεχώρισε τα δεκαεννέα διηγήματα που περιλαμβάνει αυτή η συλλογή. Και, ποιος ξέρει, ίσως, με το βιβλίο αυτό, κάποιοι από τους σ...