Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η βασική θέση αυτού του βιβλίου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: οι εξαντλητικοί αγώνες που οι επαναστάτες όλου του κόσμου διεξάγουν σε πολλά μέτωπα έχουν σαν επακόλουθο να βλέπουν την ανθρώπινη ζωή μονάχα από την άποψη της ιδεολογίας τους είτε να αναγνωρίζουν αυτά μονάχα τα γεγονότα της κοινωνικής ζωής που σχετίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με τη σκέψη και τη δράση τους. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Εδώ και χρόνια αρχίσαμε την έρευνα και τη μετάφραση του υλικού που αποτελεί αυτό το μικρό βιβλίο. Για την επαναστατική νεολαία εκείνης της εποχής, τα παραγνωρισμένα ή ήδη ξεχασμένα γεγονότα και ιδέες που αναφέρονταν στη γερμανική Κομμούνα του 1918-1919, επισκιάζονται στη Γαλλία και σ' όλον τον κόσμο, από το γόητρο της σοβιετικής Ρωσίας. Στην ίδια τη Γερμανία, ο σπαρτακισμός, ο λουξεμπουργκισμός, ο κομουνισμός των εργατικών συμβουλίων το ίδιο αφορισμένα απ' όλα τα κεντρικά γραφεία - δεν βρήκαν καταφύγιο, παρά μέσα στις υπόγειες εφημερίδες μικρών αιρέσεων, κατάλοιπα ενός ενδό...

Ο Όργουελ μιλάει και γράφει όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα. Ακόμη κι όταν εξοργίζεται, ακόμη κι όταν τον συγκλονίζει η σύλληψη και η άνανδρη δολοφονία ενός αγωνιστή, ακόμη κι όταν αφηγείται πώς ο ίδιος τραυματίστηκε στο λαιμό από σφαίρες φασιστών και πώς κυνηγήθηκε από τους σταλινικούς, δεν παύει να είναι ανεπίληπτα ευγενικός, συγκρατημένος και σεμνός, επιτρέποντας στον εαυτό του μονάχα πικρία και θλίψη να εκφράσει. Γ. Ι. Μπαμπασάκης (Ελευθεροτυπία)

[...] Στον καιρό μας η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η υδροκέφαλη επέκταση των πόλεων έχει δώσει στην αλλοτρίωση του ανθρώπου από τη φύση της τις διαστάσεις της πλήρους ρήξης. Ο δυτικός άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του εγκλωβισμένο σ' ένα μεγάλο βαθμό συνθετικό περιβάλλον, απομαυρυσμένο και φυσικοβιολογικά ακόμη από τη γη, η δε σχέση τους προς τον φυσικό κόσμο μεσολαβείτε τελείως από τις μηχανές. Δεν διαθέτει την παραμικρή οικειότητα με το πως παράγονται τα περισσότερα απ' τα αγαθά και οι τροφές του σου φέρνουν στο νου αμυδρώς μόνο τα ζώα και τα φυτά απ' τα οποία προήλθαν (γι...

Η μπροσούρα "Πόλεμος κατά του πολέμου" περιέχει τις αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου της ομοσπονδίας παλαιών πολεμιστών και θυμάτων στρατού.

Η μπροσούρα "Πόλεμος κατά του πολέμου" περιέχει τις αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου της ομοσπονδίας παλαιών πολεμιστών και θυμάτων στρατού.

Ο Χένρυ Ντέηβιντ Θόρω, ένας από τους σημαντικότερους οραματιστές της Αμερικής του 19ου αιώνα, ελεύθερο πνεύμα και βαθύς γνώστης της φιλοσοφίας της ζωής, έζησε για δύο χρόνια (1845-1847) στην περιοχή Walden Po στις όχθες της λίμνης Ουώλντεν, σε μια αρμονική διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητας μέσα στην αδιάσπαστη ενότητα της φύσης, με εκείνη τη μοναδική αίσθηση που αγκαλιάζει το σύμπαν, εκφράζοντας την αδιαχώριστη σύνδεση του εγώ με τον εξωτερικό κόσμο. Στο "Ουώλντεν" το οποίο εξέδοσε το 1854 περιγράφει τη μύησή του στις υψηλές αποχρώσεις της πνευματικής ηδονής ξαναβιώνοντα...

Πρόκειται για μπροσούρα για το κίνημα των εργοστασιακών επιτροπών των Ρώσων εργατών από το 1917 ώς το 1921 που έπεσαν στα χέρια των μπολσεβίκων.

"Όταν η αμάθεια κυριαρχεί στην κοινωνία και η αταξία στα μυαλά των ανθρώπων, οι νόμοι πολλαπλασιάζονται, η νομοθεσία προσδοκά να τα κάνει όλα, κι ενώ κάθε καινούργιος νόμος είναι ένα νέο στραβοπάτημα, οι άνθρωποι οδηγούνται συνεχώς στο ν' απαιτούν απ' αυτόν ό,τι μπορεί να προκύψει μονάχα από τους ίδιους, από τη δικής τους εκπαίδευση και τη δική τους ηθική". Δεν είναι επαναστάτης αυτός που τα λέει αυτά ούτε έστω ένας μεταρρυθμιστής. Είναι ο νομικός Dalloy, συγγραφέας της συλλογής του γαλλικού δικαίου που είναι γνωστή σαν "Ευρετήριο της νομοθεσίας". Κι όμως, μολονότι αυτές οι...

Ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να κρύψει προς τα που πάνε οι συμπάθειές του. Ίσως λοιπόν να μην είναι άσκοπη η διευκρίνηση ότι εγγυάται, και μπορεί ν' αποδείξει, την αυθεντικότητα όλων των γεγονότων που αναφέρονται σ' αυτό το βιβλίο και, φυσικά, όλων των ντοκουμέντων. Μολονότι όμως όλα όσα γράφει είναι αληθινά, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αποδίδει τελείως ικανοποιητικά το ιστορικό σύνολο του κινήματος των καταλήψεων. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Η πρώτη πράξη του νέου επαναστατικού δράματος έχει κιόλας αρχίσει σε "παγκόσμια κλίμακα". Καμμιά εξουσία δεν μπορεί πια να προφυλαχθεί πίσω από την καθυστέρηση των ειδικών κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών της: είναι υποχρεωμένη να διαλέξει ανάμεσα στον κίνδυνο να σαρωθεί επειδή δεν βάζει τέλος σ' αυτή την καθυστέρηση και τον κίνδυνο να σαρωθεί επειδή της βάζει τέλος, οπότε τοποθετείται μέσα στις συνθήκες της σύγχρονης εξουσίας και υφίσταται εξαρχής τις συνέπειες της τωρινής της "αστάθειας".[...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Η ιστορία της αναρχικής ιδέας δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία όλων των άλλων προοδευτικών εξελίξεων και όλων των βλέψεων για ελευθερία. Αυτό λοιπόν που μας απομένει να εντοπίσουμε είναι η ευνοϊκή ιστορική εκείνη στιγμή, όπου προβάλλει η συνείδηση της ελεύθερης ύπαρξης που κήρυξαν οι αναρχικοί, αυτή που εξασφαλίζεται μόνο μετά την ολική καταστροφή των θεμελίων της εξουσίας με την προϋπόθεση της ευρύτερης δυνατής ανάπτυξης των κοινωνικών συναισθημάτων της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας και της αυταπάρνησης. Αυτή η συνείδηση εκδηλώθηκε με διαφορετικούς τρόπους τόσο...

Το κείμενο που δημοσιεύουμε σήμερα με τον τίτλο "Θεός και κράτος" είναι στην πραγματικότητα απόσπασμα γράμματος ή έκθεσης. Συνταγμένο όπως και τα περισσότερα γραφτά του Μπακούνιν, έχει το ίδιο τεχνικό μειονέκτημα, την έλλειψη αναλογιών. Άλλωστε διακόπτεται ξαφνικά: όλες οι έρευνες μας για να βρούμε το τέλος του χειρογράφου αποδείχτηκαν μάταιες. Ο Μπακούνιν δεν είχε ποτέ τον αναγκαίο χρόνο για να ολοκληρώσει τα έργα που άρχιζε. Προτού τελειώσει το ένα είχαν ήδη αρχίσει άλλα. "Η ίδια μου η ζωή είναι ένα απόσπασμα", συνήθιζε να λέει σ' όσους κριτικάριζαν τα γραφτά του. Πάντως...

Όλες οι πετυχημένες επαναστάσεις του παρελθόντος ήταν επαναστάσεις περιορισμένου χαρακτήρα, τάξεων της μειοψηφίας που επιδίωκαν να διεκδικήσουν τα ειδικά τους συμφέροντα πάνω σ' αυτά της κοινωνίας ως σύνολο. Οι μεγάλες αστικές επαναστάσεις των νεώτερων χρόνων πρόσφεραν μια ιδεολογία σαρωτικής πολιτικής ανασύνταξης, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς πιστοποίησαν την κοινωνική κυριαρχία της αστικής τάξης, δίνοντας τυπική πολιτική έκφραση στην οικονομική επικράτηση του κεφαλαίου. Οι υψηλές έννοιες του "έθνους", του "ελεύθερου πολίτη", της "ισότητος προ του νόμου", έκρυψαν την ωμ...

Περάσανε παραπάνω από εικοσιπέντε χρόνια από τότε που ξέσπασε η εξέγερση της Κρονστάνδης και τόσο αίμα χύθηκε στον κόσμο, τόσο μεγάλα και σημαντικά γεγονότα απασχόλησαν τα πνεύματα, που φαίνεται παράξενο το ενδιαφέρον που δείχνουμε πάντα για το δράμα που παίχτηκε πάνω στους πάγους της Βαλτικής. Γιατί σήμερα, ύστερα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μπροστά σε μια Ρωσία που έχει γίνει μια ιμπεριαλιστική δύναμη απογυμνωμένη από κάθε σοσιαλιστικό περιεχόμενο, διάφορα στρώματα της κοινής γνώμης ενδιαφέρονται πάλι με πάθος για την Κρονστάνδη; Το ζήτημα είναι συνταρακτικό. Απ...