Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μπροσούρα "Πόλεμος κατά του πολέμου" περιέχει τις αποφάσεις του πρώτου πανελληνίου συνεδρίου της ομοσπονδίας παλαιών πολεμιστών και θυμάτων στρατού.

Όλες οι πετυχημένες επαναστάσεις του παρελθόντος ήταν επαναστάσεις περιορισμένου χαρακτήρα, τάξεων της μειοψηφίας που επιδίωκαν να διεκδικήσουν τα ειδικά τους συμφέροντα πάνω σ' αυτά της κοινωνίας ως σύνολο. Οι μεγάλες αστικές επαναστάσεις των νεώτερων χρόνων πρόσφεραν μια ιδεολογία σαρωτικής πολιτικής ανασύνταξης, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς πιστοποίησαν την κοινωνική κυριαρχία της αστικής τάξης, δίνοντας τυπική πολιτική έκφραση στην οικονομική επικράτηση του κεφαλαίου. Οι υψηλές έννοιες του "έθνους", του "ελεύθερου πολίτη", της "ισότητος προ του νόμου", έκρυψαν την ωμ...

Πρόκειται για μπροσούρα για το κίνημα των εργοστασιακών επιτροπών των Ρώσων εργατών από το 1917 ώς το 1921 που έπεσαν στα χέρια των μπολσεβίκων.

Άπασα η ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής προαγγέλεται ως μία απέραντη συσσώρευση θεαμάτων. Ό,τι υπήρξε άμεσο βίωμα έχει απομακρυνθεί σε μία αναπαράσταση. Οι εικόνες που αποσπάσθηκαν από κάθε όψη της ζωής, συγχωνεύονται σε μια κοινή πορεία όπου η ενότης αυτής της ζωής δεν είναι δυνατόν πλέον να αποκατασταθεί. Η αποσπασματικά θεωρημένη πραγματικότης εκτυλίσσεται εντός της ιδίας της, της γενικής ενότητος ως ένας κεχωρισμένος ψευδόκοσμος, αντικείμενο της μοναδικής παρατήρησης. Η εξειδίκευση των εικόνων του κόσμου επανευρίσκεται, ολοκλη...

[...] Επανάσταση για τον "χαβαλέ" της; Γιατί όχι; Έτσι κι' αλλιώς είναι όλα ένα μάτσο από ψεύτικες λέξεις. Από τη στιγμή που κάποιος έχει την εμπειρία του LSD, της υπαρξιστικής επανάστασης, έχει πολεμήσει το διανοουμενίστικο παιγνίδισμα του ατόμου στην κοινωνία, κι έχει συνείδηση κάποιας ταυτότητας, αντιλαμβάνεται ότι η δράση είναι η μόνη πραγματικότητα αλλά και ηθική επίσης. [...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Το κείμενο που δημοσιεύουμε σήμερα με τον τίτλο "Θεός και κράτος" είναι στην πραγματικότητα απόσπασμα γράμματος ή έκθεσης. Συνταγμένο όπως και τα περισσότερα γραφτά του Μπακούνιν, έχει το ίδιο τεχνικό μειονέκτημα, την έλλειψη αναλογιών. Άλλωστε διακόπτεται ξαφνικά: όλες οι έρευνες μας για να βρούμε το τέλος του χειρογράφου αποδείχτηκαν μάταιες. Ο Μπακούνιν δεν είχε ποτέ τον αναγκαίο χρόνο για να ολοκληρώσει τα έργα που άρχιζε. Προτού τελειώσει το ένα είχαν ήδη αρχίσει άλλα. "Η ίδια μου η ζωή είναι ένα απόσπασμα", συνήθιζε να λέει σ' όσους κριτικάριζαν τα γραφτά του. Πάντως...

Η ιστορία της αναρχικής ιδέας δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία όλων των άλλων προοδευτικών εξελίξεων και όλων των βλέψεων για ελευθερία. Αυτό λοιπόν που μας απομένει να εντοπίσουμε είναι η ευνοϊκή ιστορική εκείνη στιγμή, όπου προβάλλει η συνείδηση της ελεύθερης ύπαρξης που κήρυξαν οι αναρχικοί, αυτή που εξασφαλίζεται μόνο μετά την ολική καταστροφή των θεμελίων της εξουσίας με την προϋπόθεση της ευρύτερης δυνατής ανάπτυξης των κοινωνικών συναισθημάτων της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας και της αυταπάρνησης. Αυτή η συνείδηση εκδηλώθηκε με διαφορετικούς τρόπους τόσο...

Ο Όργουελ μιλάει και γράφει όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα. Ακόμη κι όταν εξοργίζεται, ακόμη κι όταν τον συγκλονίζει η σύλληψη και η άνανδρη δολοφονία ενός αγωνιστή, ακόμη κι όταν αφηγείται πώς ο ίδιος τραυματίστηκε στο λαιμό από σφαίρες φασιστών και πώς κυνηγήθηκε από τους σταλινικούς, δεν παύει να είναι ανεπίληπτα ευγενικός, συγκρατημένος και σεμνός, επιτρέποντας στον εαυτό του μονάχα πικρία και θλίψη να εκφράσει. Γ. Ι. Μπαμπασάκης (Ελευθεροτυπία)

Η βασική θέση αυτού του βιβλίου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: οι εξαντλητικοί αγώνες που οι επαναστάτες όλου του κόσμου διεξάγουν σε πολλά μέτωπα έχουν σαν επακόλουθο να βλέπουν την ανθρώπινη ζωή μονάχα από την άποψη της ιδεολογίας τους είτε να αναγνωρίζουν αυτά μονάχα τα γεγονότα της κοινωνικής ζωής που σχετίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό με τη σκέψη και τη δράση τους. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Το κίνημα του Μάη του 1968 κι η κληρονομιά του είχε την αξία ότι προκάλεσε διαφωνία σχετικά με το πρόβλημα της επαναστατικής οργάνωσης. Μολαταύτα, ο αγώνας διεξάγεται μέσα σε μεγάλη σύγχυση, καθώς 40 χρόνια σταλινικής ιδεολογίας και πρακτικής θόλωσαν σιγά-σιγά την έννοια του μπολσεβίκικου σχεδίου. Η κριτική του λενινισμού απ' το αντί-εξουσιαστικό κίνημα στηρίζεται στην παράδοση της διαμάχης ανάμεσα στον αυθορμητισμό και την οργάνωση. [...] (Frederic Bon, από τον πρόλογο)

Ο Χένρυ Ντέηβιντ Θόρω, ένας από τους σημαντικότερους οραματιστές της Αμερικής του 19ου αιώνα, ελεύθερο πνεύμα και βαθύς γνώστης της φιλοσοφίας της ζωής, έζησε για δύο χρόνια (1845-1847) στην περιοχή Walden Po στις όχθες της λίμνης Ουώλντεν, σε μια αρμονική διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητας μέσα στην αδιάσπαστη ενότητα της φύσης, με εκείνη τη μοναδική αίσθηση που αγκαλιάζει το σύμπαν, εκφράζοντας την αδιαχώριστη σύνδεση του εγώ με τον εξωτερικό κόσμο. Στο "Ουώλντεν" το οποίο εξέδοσε το 1854 περιγράφει τη μύησή του στις υψηλές αποχρώσεις της πνευματικής ηδονής ξαναβιώνοντα...

[...] Το υλικό χωρίστηκε σε δύο τμήματα. Το πρώτο, παρέχει θεμελιώδεις ιστορικές πληροφορίες: η φύση της Ισπανικής Επανάστασης, η κολλεκτιβιστική παράδοση, η ανάπτυξη του αντιεξουσιαστικού εργατικού κινήματος στην Ισπανία και τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν εκεί και στη συνέχεια αποκορυφώθηκαν με την καταστροφή των κολλεκτίβων. Το δεύτερο και κύριο τμήμα ασχολείται με την πραγματική κοινωνική επανάσταση, τα γενικά χαρακτηριστικά της αγροτικής κολλεκτιβοποίησης και της βιομηχανικής κοινωνικοποίησης. [...] (απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)

Εδώ και χρόνια αρχίσαμε την έρευνα και τη μετάφραση του υλικού που αποτελεί αυτό το μικρό βιβλίο. Για την επαναστατική νεολαία εκείνης της εποχής, τα παραγνωρισμένα ή ήδη ξεχασμένα γεγονότα και ιδέες που αναφέρονταν στη γερμανική Κομμούνα του 1918-1919, επισκιάζονται στη Γαλλία και σ' όλον τον κόσμο, από το γόητρο της σοβιετικής Ρωσίας. Στην ίδια τη Γερμανία, ο σπαρτακισμός, ο λουξεμπουργκισμός, ο κομουνισμός των εργατικών συμβουλίων το ίδιο αφορισμένα απ' όλα τα κεντρικά γραφεία - δεν βρήκαν καταφύγιο, παρά μέσα στις υπόγειες εφημερίδες μικρών αιρέσεων, κατάλοιπα ενός ενδό...

[...] Θεωρούμε το ανά χείρας κείμενο ιστορικό ντοκουμέντο, το οποίο αντανακλά κατά κάποιον τρόπο το αμερικάνικο ριζοσπαστικό κίνημα του δεύτερου ημίσεως της δεκαετίας του 1960, και το δημοσιεύουμε ως τέτοιο. Εννοείται ότι μακράν του να ταυτιζόμαστε με την σύγχυση η οποία διαποτίζει την θεωρητική και πρακτική προσέγγιση των Yippies, νομίζουμε ότι χρειάζεται η εις βάθος γνώση μιας καταστάσεως, ώστε να την υπερβούμε δημιουργώντας κάτι διαφορετικό. [...] Συνδιαλευτικόν Απαλλωτήριον Θεσσαλονίκης