Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η υπόθεση του έργου είναι πολύ απλή, έτσι ώστε μπορούμε να πούμε ότι το έργο δεν έχει καν υπόθεση. Το κεντρικό θέμα του "Βράχου" αναφέρεται στο χτίσιμο μιας εκκλησίας στο Λονδίνο, το 1934. Από το γεγονός αυτό παίρνει αφορμή ο ποιητής για να εκφράσει κατά πρώτο λόγο την πίστη του στην αιωνιότητα της Εκκλησίας και στην καθαρά πνευματική της υπόσταση, αλλά και για να στοχαστεί πάνω στη μοίρα του αιώνιου ανθρώπου, καθώς επίσης και στο μέλλον του σύγχρονου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. [...] Τα χορικά που ακολουθούν, πιστεύω πως θ' αποκαλύψουν, ακόμα και στον πιο αμύητο στην ποίη...

Ο ποιητής Τάκης Παπατσώνης γράφει ότι ο "Δάντης" κατέχει "μία από τις κυριότερες θέσεις" στο κριτικό έργο του Έλιοτ. Η σπουδαιότητα όμως του δοκιμίου αυτού είναι ότι παρέχει στους αναγνώστες της "Θείας κωμωδίας" και της "Νέας ζωής" όχι στεγνές φιλολογικές γνώσεις, αλλά συμβουλές από την προσωπική εμπειρία του Έλιοτ ως δημιουργού μεγάλων σε έκταση ποιημάτων. Ας μη λησμονούμε ότι είναι εκείνος που έγραψε δύο από τα αριστουργήματα του 20ού αιώνα, την "Έρημη χώρα" και τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Είναι βεβαίως τύχη να σε καθοδηγεί ένας μεγάλος ποιητής στο πώς θα διαβάσεις το έργο εν...

Το "Εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο-Πόσουμ", ένα βιβλίο κεφάτο, σπινθηροβόλο, πλούσιο, με παιγνιώδεις ρυθμούς και ομοιοκαταληξίες, είναι τελείως διαφορετικό απ' όλα τα άλλα έργα του Έλιοτ. Και παρά το γεγονός πως, κατά μία έννοια, έχει γνωρίσει τη μεγαλύτερη δημοσιότητα, εξακολουθεί να παραμένει το λιγότερο μεταφρασμένο έργο του Έλιοτ και το λιγότερο σχολιασμένο.

Έπειτα από τα "Σονέτα" του Σαίξπηρ (1989, δεύτερη έκδοση 1998), η "Στιγμή" παρουσιάζει για τους φίλους της ποίησης, ιδιαίτερα της δυτικής Ευρώπης, άλλη μια σειρά μεταφράσεων του Στυλιανού Αλεξίου από τους John Keats, Charles Baudelaire, Owen Meredith, Stephane Mallarme, Stefan George, Henri de Regnier, Francis Jammes, W.B.Yeats και T.S.Eliot. Στην εισαγωγή δίνονται πληροφορίες σχετικές με τους ποιητές και στοιχεία που βοηθούν στην πληρέστερη κατανόηση των ποιημάτων. Ο Στυλιανός Αλεξίου είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίω...

[...] Σε τούτο το σημείωμα προσπάθησα μόνο να κάνω μια πολύ σύντομη αναφορά στη βιογραφία και στο ποιητικό έργο του Eliot -για το οποίο τόσα έχουν γραφτεί σ' όλον τον κόσμο- αυτής της εξαιρετικής προσωπικότητας, σαν μια εισαγωγή στην παρουσιαζόμενη μετάφραση, όλων των ποιητικών του συλλογών. Εργασία επίπονη αυτή η μετάφραση, αλλά γεμάτη ενδιαφέρον και συναρπαστικές εκπλήξεις. Μια εργασία που μου έδωσε την ευκαιρία και τη χαρά να περπατήσω στα μονοπάτια της δαιδαλώδους φαντασίας αυτού του μεγάλου ποιητή, να ταξιδέψω στους ονειρικούς κόσμους του και να νοιώσω τη μαγεία της ασ...

Ο παρών τόμος περιέχει μιαν επιλογή δοκιμίων του Τ.Σ. Έλιοτ, που καλύπτουν σχεδόν μισόν αιώνα πνευματικής δημιουργίας, από το 1917 ίσαμε το 1961. Παρουσιάζονται δοκίμια που αφορούν τη θεωρία του για την ποίηση και την κριτική της ποίησης· περιέχονται επίσης δοκίμια ή σύντομες αναφορές του για σημαντικούς ποιητές, καθώς και απόψεις του για τις θεωρίες ορισμένων εξ αυτών για την ποίηση και την κριτική: Δοκίμια και αναφορές για τον Δάντη, τον Μπλέηκ, τον Κόλεριτζ, τον Πάουντ, τον Γέητς, τον Βαλερύ και άλλους. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει ο Έλιοτ την ποίηση και τους ποι...

Η αντικειμενική αισθητική αξία των Τεσσάρων κουαρτέτων είναι αυτονόητη. Σε αυτά ο ποιητής συνοψίζει το σύνολο της ανθρώπινης περιπέτειας και με μοναδική ικανότητα εμβάθυνσης σ' αυτήν, αποδεικνύει με τρόπο αδιάσειστο το σκοπό της. Η λειτουργία του λόγου είναι μοναδική στη δύναμη, την ενότητα και την ποικιλία της, στον πολυεδρικό συμβολισμό της, τις εικόνες, τις μεταφορές και τις αλληγορίες της. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζονται τα τέσσερα κουαρτέτα (Burnt Norton, East Coker, The Dry Salvages, Little Gidding) στο πρωτότυπο και στα ελληνικά. Το δεύτερο μέρος π...

Η "Οικογενειακή Αντάμωση" άρχισε να γράφεται το 1936 και πήρε την τελική της μορφή στις πρόβες που άρχισαν τον Φεβρουάριο του 1939. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο Westminster Theatre στις 21 Μαρτίου 1939, με πρωταγωνιστή τον Michael Redrgave και αφού προηγουμένος ο Έλιοτ αρνήθηκε τον ρόλο του Χάρρυ στον John Gielgud, θεωρώντας ότι δεν ήταν αρκούντως θρήσκος ώστε να κατανοήσει την πολυπλοκότητα του συγκεκριμένου ρόλου. Ο Eliot είχε μια αμφίθυμη σχέση με τον ρόλο του Χάρρυ μέχρι το 1956, οπότε είδε την ερμηνεία του Paul Scofield σε σκηνοθεσία Peter Brook. Του έγραψε τότε...

Και εγέλασεν ο Θεός ζ΄, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα. Γελάσαντος δε του Θεού εγεννήθησαν Θεοί ζ΄, οίτινες τον κόσμο περιέχουσιν... Καγχάσαντος πρώτον πρώτον αυτού εφάνη φως αυγή, και διηύγασεν τα πάντα· εγένετο δε Θεός επί του κόσμου και του πορός·... Εκάγχασε δε β΄ ην πάντα ύδωρ. Ακούσασα η γη ήχους εξεβόησε και εκύρτανεν, και εγένετο το ύδωρ τριμερές εφάνη Θεός, ετάγη επί της αβύσσου... Βουλευομένου δε το γ΄ καγχάσαι, εφάνησαν... εκλήθη Ερμής... Εκάγχασε το τέταρτον ο Θεός και εφάνη γέννα κρατούσα σποράν... Εγέλασε το πέμπτον... και εφάνη Μοίρα κρατούσα ζυγόν, μ...