Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Νεκρασόφ" είναι μια φαρσο-σάτιρα, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει σε συνέντευξή του, που αναπαράγει τη δομή της κοινωνίας. Με το έργο αυτό απομυθοποιείται το άσπιλο πρόσωπο μιας συγκεκριμένης μερίδας του Τύπου, αλλά και των ισχυρών εκπροσώπων της εξουσίας κάθε κοινωνίας. Ο Σαρτρ είχε την πρόθεση να προσεγγίσει το είδος της κωμωδίας έτσι όπως την οραματίστηκε και την καθιέρωσε ο Αριστοφάνης, γι' αυτόν τον λόγο το κείμενο εμπεριέχει κωμικά στοιχεία. Στον Νεκρασόφ, ο φιλόσοφος-δραματουργός αντλεί έμπνευση και θεματικά στοιχεία από την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα...

Λίζι: Ποιος σου μιλάει για λεφτά. Σε ρώτησα αν έμεινες ευχαριστημένος και θα μπορούσες, νομίζω, ν' απαντήσεις ευγενικά. Τι συμβαίνει; Έχει γούστο να μη σ' άρεσε. Α, αυτό, μα την αλήθεια, θα 'ταν πολύ παράξενο... Φρεντ: Βούλωσ' το. Λίζι: Μ' έσφιγγες τόσο δυνατά. Και μου ψιθύριζες στ' αφτί πως μ' αγαπάς. Φρεντ: Ήσουνα μεθυσμένη. Λίζι: Δεν ήμουνα καθόλου μεθυσμένη... Φρεντ: Πάντως, ήμουνα εγώ... Δε θυμάμαι τίποτα. Λίζι: Κρίμα... Είχα γδυθεί στο μπάνιο κι όταν ήρθα σου, είχες γίνει κατακόκκινος. Δεν το θυμάσαι; Ούτε όταν σου είπα: "Να, ο αστακός μου;" Δε θυμάσαι που ήθελε...

Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος "νεαρός γέρος" Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ένα τέταρτο πρόσωπο λαμβάνει μέρος σε όλη αυτή την πλούσια συζήτηση: ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσα από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο αναζητά το δρόμο του για το σοσιαλισμό, την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο το θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο κα...

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

Ένα ψυχικό γεγονός όπως η συγκίνηση, θεωρούμενο συνήθως σαν μια ασύδοτη ανωμαλία, έχει τη δική του σημασία και δεν μπορεί να κατανοηθεί, καθ' εαυτό, χωρίς την κατανόηση της σημασίας αυτής... Η σημασία ενός συνειδησιακού γεγονότος ανάγεται στο ότι υποδεικνύει πάντοτε την ολική ανθρώπινη πραγματικότητα που γίνεται συγκινημένη, προσεκτική, αντιληπτική, βουλητική κλπ. Η μελέτη των συγκινήσεων επαληθεύει αυτή την αρχή: μια συγκίνηση παραπέμπει σ' αυτό που σημαίνει. Κι αυτό που σημαίνει είναι στην πραγματικότητα το σύνολο των σχέσεων της ανθρώπινης πραγματικότητας με τον κόσμο....

Το πιο γνωστό έργο του κυριότερου εκπρόσωπου του υπαρξισμού και βραβευμένου με Νόμπελ, Ζαν-Πωλ Σαρτρ.

Η "Ναυτία" (1938), το πρώτο μυθιστόρημα του Ζ.-Π. Σαρτρ, είναι ένα έργο σύνθετο, ένα μυθιστόρημα μεταφυσικό, το χρονικό ενός απωθητικού κόσμου από τη ματιά ενός υποκειμενικού αφηγητή. Η αποκάλυψη του παραλόγου γίνεται μέσω μιας αφήγησης με φιλοσοφική βάση η οποία προσφεύγει στην παρωδία, τη γελοιοποίηση, ακόμη και την απομίμηση. Σ' αυτό το "μυθιστόρημα ρήξης" με το οποίο παίρνει τις αποστάσεις του από τις λογοτεχνικές συμβάσεις, ο Σαρτρ αμφισβητεί ριζικά την κληρονομιά της αστικής παιδείας χρησιμοποιώντας μια γραφή ειρωνική και αποστασιοποιημένη. Ένα βιβλίο από πρώτη άποψη...

ο λουλούδι της ανθρωπιάς που ανθίζει στη συνείδηση μιας γυναίκας του δρόμου δεν έχει την τύχη να νικήσει με το μύρο του την αποφορά του κοινωνικού βούρκου που το ζώνει. Ξεγελιέται και παραδίνεται στη μοίρα. Η απόγνωση φεύγει από την πληγωμένη ψυχή μιας ταπεινωμένης γυναίκας και τη θέση της παίρνει μια ψευδαίσθηση: η αποκατάσταση της κουρελιασμένης αξιοπρέπειας. Ωστόσο η σκοτεινή ατμόσφαιρα τούτου του φαύλου κύκλου ξαστερώνει με τις προεκτάσεις που παίρνουν στον ψυχικό μας κόσμο οι αρετές του έργου.

Για τους περισσότερους φιλοσόφους το Εγώ είναι ένας "κάτοικος" της συνείδησης. Ορισμένοι διαπιστώνουν την τυπική παρουσία του στην καρδιά των βιωμάτων σαν μια κενή αρχή ενοποίησης. Άλλοι, ψυχολόγοι ως επι το πλείστον, νομίζουν ότι ανακαλύπτουν την υλική παρουσία του, ως κέντρου επιθυμιών και ενεργημάτων, σε κάθε στιγμή του ψυχικού μας βίου. Εμείς θα θέλαμε να δείξουμε εδώ ότι το Εγώ δεν είναι ούτε τυπικά ούτε υλικά μες στη συνείδηση: βρίσκεται έξω από αυτήν, στον κόσμο. Είναι ένα ον του κόσμου, όπως το Εγώ του άλλου.

"Αν εξετάσω τον εαυτό μου χωρίς προκαταλήψεις, θα δω πως επιχειρώ αυτόματα τη διάκριση ανάμεσα στην ύπαρξη σαν πράγμα και στην ύπαρξη σαν εικόνα. Δεν θα μπορούσα να μετρήσω τα φανερώματα, που ονομάζουμε εικόνες. Όμως, είτε είναι, είτε δεν είναι εκούσιες αναπολήσει ς, την ίδια στιγμή που φανερώνονται, προσφέρονται σαν κάτι άλλο από παρουσίες...". "Σας τυχαίνει καμιά φορά να μπερδέψετε την εικόνα του αδελφού σας με την πραγματική του παρουσία; Η αναγνώριση της εικόνας σαν τέτοιας, είναι ένα άμεσο δεδομένο της εσώτατης αίσθησης (συνείδησης)". Με τέτοιες λαμπρές απογειώσεις το...

... Παιδιά μου, μην υπερβάλετε. Βλέπεις δίκες, παγίδες, ψέματα! Βέρνερ δεν σου ζητώ παρά λίγη συμπόνια για τον αδελφό σου. Είναι ζητήματα που η Λένι δεν μπορεί να τ' αντιμετωπίσει μόνη της. Στα άλλα θα είστε ελεύθεροι σαν τα πουλιά. Θα δείτε, όλα θα τελειώσουν καλά. Ο Φραντζ δε θα ζήσει πολύ, το φοβάμαι. Μια νύχτα θα τον θάψετε κρυφά στο πάρκο. Μαζί του θα εξαφανιστεί κι ο τελευταίος αληθινός Βον Γκέρλαχ. Θέλω να πω το τελευταίο τέρας!...

Οι "Καταστάσεις είναι οι θέσεις του Σαρτρ πάνω σε πρόσωπα και πράγματα, "καταστάσεις", της Πολιτικής και της Τέχνης του 20ού αιώνα, σε παγκόσμια κλίμακα. Από το θάνατο του Πατρίς Λουμούμπα και ως τη γλυπτική του Τζακομέτι ή μια κοινωνιολογική θεώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών, η "εφηρμοσμένη" σκέψη του Σαρτρ προβάλλει στα δοκίμια και τις μελέτες αυτές ανάγλυφη. Τις "Καταστάσεις" μετέφερε υπεύθυνα στα Ελληνικά ο γνωστός δημοσιογράφος, κριτικός και μεταφραστής Κώστας Σταματίου. Ο ίδιος συνέδεσε τα σαρτρικά κείμενα με μικρές κατατοπιστικές "εισαγωγές".

Οι "Καταστάσεις είναι οι θέσεις του Σαρτρ πάνω σε πρόσωπα και πράγματα, "καταστάσεις", της Πολιτικής και της Τέχνης του 20ού αιώνα, σε παγκόσμια κλίμακα. Από το θάνατο του Πατρίς Λουμούμπα και ως τη γλυπτική του Τζακομέτι ή μια κοινωνιολογική θεώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών, η "εφηρμοσμένη" σκέψη του Σαρτρ προβάλλει στα δοκίμια και τις μελέτες αυτές ανάγλυφη. Τις "Καταστάσεις" μετέφερε υπεύθυνα στα Ελληνικά ο γνωστός δημοσιογράφος, κριτικός και μεταφραστής Κώστας Σταματίου. Ο ίδιος συνέδεσε τα σαρτρικά κείμενα με μικρές κατατοπιστικές "εισαγωγές".