Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση και ας φανταστούμε ένα άλλο κράτος που ενθουσιάζεται από τις αρχές των ΗΠΑ και τις εφαρμόζει στη χώρα του. Τότε θα μπορεί να εκτελεί τους αντιπάλους του χωρίς δίκη, θα έχει το δικαίωμα να βασανίζει τους κρατούμενους, θα μπορεί να βομβαρδίζει αμάχους, να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά, να καταστρέφει τα χωράφια τους και τις σοδειές τους, να τους απαγορεύει την πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή να ανατινάζει τα πηγάδια τους, να γκρεμίζει τα σπίτια τους, να μην τους επιτρέπει την πρόσβαση σε νοσοκομεία και να τους αφήνει να πεθαίνουν στους δρόμους. Επιπλέον,...

Μήπως το υπάρχον πολιτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται από τα κόμματα, έχει φάει τα ψωμιά του και η κοινωνία αντιδρά προτείνοντας μορφές άμεσης δημοκρατίας, έστω και αν ακόμα βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση; Θα έχουμε μια κονική γέννα μιας άλλης πολιτική οργάνωσης που θα συνδυάζει το άμεσο δημοκρατικό πνεύμα; Όχι χύμα και τσουβαλάτα αλλά με τον υψηλότερο δυνατό τρόπο οργάνωσης, με σαφή πολιτική προοπτική υπέρ των αδυνάτων και κατά των αδικιών; Και όλα αυτά με προοπτική χρόνου και διάρκειας. Αν αυτό αποτύχει τότε το σύστημα διαθέτει εναλλακτική λύση: την...

Η ζωή, όταν κυοφορείται, μυστηριακά και αθέατα (ή, πιο άπλα, μια γυναίκα γκαστρωμένη), είναι μια βίαιη επαναφορά του ανθρώπου στη δικιά του ζωή που χάνεται, στη φύση που πεθαίνει μαζί του, στα έργα του που έχουν γίνει η καταπίεσή του. Βρίσκεται στη στιγμή της αλήθειας, όταν όλα γύρω του (κράτος, κόμματα, εφημερίδες, δουλειά, διασκέδαση, φίλοι, ζευγάρια, συνήθειες κτλ.) είναι ένα απέραντο γραφείο τελετών. Με τέτοιες σκέψεις, ή περίπου, θελήσαμε να σχολιάσουμε τις μοναδικές φωτογραφίες του Lennart Nilsson, που κατόρθωσε και φωτογράφισε τη διαδικασία της κύησης από την αρχή...

Σε εποχές ζόφου και φόβου, σαν και αυτήν που ζούμε τώρα στην Ελλάδα, έχουμε δύο τρόπους αντίδρασης: ο πρώτος είναι να αφήσουμε το σκοτάδι να μπει στην ψυχή μας και να τη μαυρίσει· ο άλλος είναι να αξιοποιήσουμε το φως που έχουν συσσωρεύσει τα φωτοβολταϊκά της καρδιάς μας. Το φως είναι ζωοδότρα δύναμη. Ένα μικρό λυχναράκι νικάει και το πιο αδιαπέραστο σκοτάδι. Ξαναφτιάχνουμε τη ζωή μας στο φως και την οργανώνουμε όσο πιο απλά γίνεται σε έναν κόσμο που είναι περίπλοκος και χωρίς νόημα. Τα μικρά αυτά κειμενάκια που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτό τον τόμο είναι μια προσπάθεια ν...

[...] Θα ήθελα να περιγράψω αδρομερώς το πώς βλέπω, οραματίζομαι, σκέφτομαι τη λειτουργία των βιβλιοθηκών στα σχολεία μας. Ο όρος "σχολική" είναι περιοριστικός, αφού η βιβλιοθήκη αυτή θα είναι διάπλατα ανοιχτή στην τοπική κοινωνία. Θα είναι χώρος που θα πληροφορεί, θα ψυχαγωγεί, θα κοινωνικοποιεί, θα ενημερώνει όχι μόνο το μαθητή αλλά και τον κάτοικο της ευρύτερης περιοχής. Στο χώρο της θα υπάρχουν ασφαλώς οι νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, ώστε ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να έχει μαζί με τη δυνατότητα χρήσης του διαδικτύου και εύκολη πρόσβαση στα καταχωρισμένα βιβλία και επι...

"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...

Αυτό το παραμύθι γράφτηκε το 1979 για μια σειρά εκπομπών της ελληνικής σύνταξης της σουηδικής ραδιοφωνίας. Στόχος του συγγραφέα ήταν να προσφέρει ένα ακρόαμα που να ενδιαφέρει τα μεταναστόπουλο, γραμμένο σε μια λανθάνουσα γλώσσα κόμικς, και βασισμένο σε παραδοσιακά ελληνικά παραμύθια, με το φιλόδοξο στόχο να προσφέρει μέσα από μια γλώσσα μειοψηφίας (και αναγκαστικά περιφρονημένης από τη γλώσσα της πλειοψηφίας) την ευχαρίστηση που μπορεί να χει "το δικό μας και το διαφορετικό" (εδώ τα ελληνικά) σε παιδιά που η γλώσσα τους ήταν -και είναι- στοιχείο ντροπής και διάκρισης. Ο τ...

Μια ξεχωριστή προσωπικότητα της αριστεράς, με πλούσιο συγγραφικό έργο και θεμελιωτής της θεωρίας της "Αλήθης" (μη λήθης, δηλαδή α-λήθειας), ύστερα από κάποιο ατύχημα, ο ίδιος δεν μπορεί να το προσδιορίσει, βρίσκεται σε κατάσταση καθολικής λήθης. Αυτό δηλαδή που είχε τάξει σα σκοπό ζωής, τώρα έχει σαν πάθηση, χωρίς ο ίδιος να ξέρει πως είναι άρρωστος, μια που δεν μπορεί να θυμηθεί τι είναι αρρώστια. Ο ήρωας-αφηγητής, έχοντας ξεχάσει τα πάντα, επομένως και τις διάφορες ηθικές, πολιτικές ή ιδεολογικές προκαταλήψεις, αντιμετωπίζει τη ζωή του, χωρίς ίχνος λογοκρισίας. Αυτό το...

Μέσα στον κόσμο αυτό ποτέ δεν ψάχνω γι’ αρχηγό! Με τους άλλους συνεργάζομαι να ζήσουνε εκείνοι, να ζήσω και εγώ. Επανακυκλοφορεί, μετά από πολλά χρόνια, το βιβλίο του Περικλή Κοροβέση, που στην εποχή του προκάλεσε αίσθηση όχι μόνο για το ευφυές κείμενό του, αλλά και για τη μουσική επένδυσή του από τον Γιώργο Κουρουπό, καθώς επίσης και για την εξαιρετική ερμηνεία του Σπύρου Σακκά. Το βιβλίο εξιστορεί την αγωνιώδη αναζήτηση αρχηγού από τα ζώα της ζούγκλας και πώς το κάθε ζώο έδωσε κάποιο χαρακτηριστικό του ως δώρο για τον νέο αρχηγό. Τι έδωσε ο γάιδαρος και τι το σαλ...

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Είναι προφανές πως υπάρχει πρόβλημα ταυτότητας της δημοκρατίας και της άμεσης δημοκρατίας ιδιαίτερα. Ταυτότητας που δεν θα επιτρέπει πλήθος αντιφατικών αναγνώσεων και μια επικοινωνία τύπου Βαβέλ, που εμποδίζουν τη σύνδεση της θεωρίας με την πράξη της άμεσης δημοκρατίας. Κι αυτό το πρόβλημα δεν είναι υπόθεση εξουσιαστικών ηγεσιών ούτε "αριστερών πρωτοποριών", και βεβαίως ούτε "σοφών" διανοούμενων και ηγητόρων, αλλά παραμένει πρόβλημα της ίδιας της εργαζόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας. Γι' αυτό είναι αναγκαίο να διαμορφώσουμε ένα νέο δημόσιο χώρο σκέψης και επικοινωνίας και...

Η ανθρωπότητα, στην μακρόχρονη πορεία της, μας έχει εφοδιάσει με πλούσια όπλα. Και εμείς, όλοι αυτοί που θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη, τα αγνοούμε. Έχουμε μείνει σε δύο λείψανα ιδεολογημάτων: τον κομμουνισμό και την σοσιαλδημοκρατία. Και προσπαθούμε με αυτά να διαβάσουμε την πραγματικότητα, ενώ στην ουσία αποτελούν την τύφλωσή μας και την αποκοπή μας από την πραγματικότητα. Και τα απολιθώματα δεν μπορούν να γίνουν τα νέα πρίσματα τα οποία μας χρειάζονται για να δούμε την αλήθεια. Άρα μας χρειάζεται μία νέα καθαρή ματιά, που να αξιοποιεί όλη την συσσωρευμένη σοφία της ανθρωπ...

Σε μια χώρα που καταστρέφει συστηματικά τον πολιτισμό της, την πνευματική και υλική παραγωγή της, δηλητηριάζει τη γη της, τα νερά της και τον αέρα της, υπάρχει τόπος για τη δημιουργία; Ναι, αν κάποιος αποφασίσει πως θέλει να ζήσει, να επικοινωνήσει με τους δικούς του όρους, επιλέγοντας μια προσωπική ζωή, όσο κι αν αυτή μοιάζει με πρόκληση. Το κράτος όμως έχει το δικαίωμα να σ ενοχοποιήσει γι αυτό και μάλιστα να υποστείς τις συνέπειες ενός διωγμού; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας με αυτό το θεατρικό έργο, αναπλάθοντας ελεύθερα στην σύγχρονη Ελλάδα τ...

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα οκτώ συγγραφέων για την παράσταση "Εντός σχεδίου (; ) -σύγχρονα στιγμιότυπα καθημερινής ζωής", που παρουσιάστηκε από το "Θέατρο των Καιρών", σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη, το 1998.

Το βιβλίο συγκεντρώνει μια σειρά από άρθρα του Περικλή Κοροβέση που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά κατά την περίοδο 1978-1990. Τα κείμενα αυτά είναι αυθόρμητες αντιδράσεις του συγγραφέα σε διάφορα συμβάντα της πολιτικής, κοινωνικής και καλλιτεχνικής επικαιρότητας. Στόχος τους, να αποκαλύψουν κάποιους λίγο πολύ σταθερούς μηχανισμούς που δρουν στο νεοελληνικό μεταπολιτευτικό έθνος -όπως την έντυπη τρομοκρατία, τον αυθόρμητο ρατσισμό, τις διακρίσεις εκείνες που θεωρούνται φυσιολογικές, τον homo combinadoricus-politicanticus που διαμορφώνει την οικονομική και πολιτική ζωή μ...