Τρομοκρατία και άλλα δαιμόνια

"Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση και ας φανταστούμε ένα άλλο κράτος που ενθουσιάζεται από τις αρχές των ΗΠΑ και τις εφαρμόζει στη χώρα του. Τότε θα μπορεί να εκτελεί τους αντιπάλους του χωρίς δίκη, θα έχει το δικαίωμα να βασανίζει τους κρατούμενους, θα μπορεί να βομβαρδίζει αμάχους, να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά, να καταστρέφει τα χωράφια τους και τις σοδειές τους, να τους απαγορεύει την πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή να ανατινάζει τα πηγάδια τους, να γκρεμίζει τα σπίτια τους, να μην τους επιτρέπει την πρόσβαση σε νοσοκομεία και να τους αφήνει να πεθαίνουν στους δρόμους. Επιπλέον, θα έχει το δικαίωμα να τους διώχνει από τη νόμιμη γη τους, και να την κάνει οικόπεδα και να την αποικίζει. Η φαντασία όμως είναι πιο αδύνατη από τη πραγματικότητα. Σκέφτηκα να περιγράψω μια αποτρόπαια χώρα και βρέθηκα να περιγράφω το Ισραήλ του Σαρόν. Ο Μπους βέβαια, δεν βλέπει τίποτα άλλο στο Ισραήλ, εκτός από μια πολιτική που είναι οργανικά ενταγμένη στο νέο αμερικάνικο αιώνα." Η Νέα Τάξη των ΗΠΑ είναι γεγονός. Η αυτοκρατορία επιτίθεται στην ανθρωπότητα: Το Διεθνές Δίκαιο ανατράπηκε, ο ΟΗΕ έγινε σκιά του εαυτού του, τα ανθρώπινα δικαιώματα σχεδόν καταργήθηκαν, το "κέρδος χωρίς σύνορα" γίνεται θρησκεία. Το παιχνίδι παίζεται στις πλάτες των λαών: από τον πόλεμο του Ιράκ ως την οικολογική καταστροφή, από τη μάστιγα της ανεργίας ως τον τρόμο της πείνας, από τα μονοπώλια ως τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τα άλλα "δαιμόνια" της παγκοσμιοποίησης. Ποιος είναι λοιπόν ο αληθινός τρομοκράτης; Η Αλ Κάιντα ή η αυτοκρατορία των ΗΠΑ; Μια αιχμηρή πέννα καταγγέλλει το πραγματικό πρόσωπο της τρομοκρατίας, που εγκλωβίζει τους λαούς στη δίνη της παγκόσμιας πολιτικής καταστολής.