Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γκι ντε Μοπασάν, πολύ αγαπητός συγγραφέας στην Ελλάδα από τις αρχές κιόλας του αιώνα, θεωρείται ο βιρτουόζος του διηγήματος χάρη στη σπάνια, όσον αφορά και στη λογοτεχνία, αριστοκρατική του ιδιοσυγκρασία. Στα δέκα διηγήματα του τόμου, θα ανακαλύψουμε κάποιες εκλεκτικές συγγένειες ανάμεσα στο συγγραφέα και τους Πόε και Χόφμαν, αλλά σίγουρα τον φαντεζίστα δεξιοτέχνη που εισχωρεί στο ασυνείδητο, στην επίδραση των πραγμάτων πάνω στο άτομο, στην τρέλα. Έτσι, από το Πανδοχείο που η ανθρώπινη μοναξιά μέσα στην άγρια φύση φτάνει στην παράκρουση, περνάμε στην Οπτασία με το φρικτό...

Πρόκειται για τη διάσημη ερωτική νουβέλα του Γκυ ντε Μωπασάν, όπου ο δεξιοτέχνης συγγραφέας εκκινώντας από το ανάλαφρο κλίμα της παρισινής μπελ-επόκ που δεσπόζουν νεαρές πόρνες και αστοί τυχοδιώκτες, κορυφώνει την ιστορία του μετερχόμενος σε καταστάσεις οριακές και πεδία προδρομικά της ψυχεδέλειας! "...Κοίταζε το φεγγάρι κι έβλεπε ένα πρόσωπο μέσα, ένα πρόσωπο γυναικείο. Ξανάρχισε να παραληρεί μέσα στο μεθύσι του οπίου, με τις τόσες εικόνες. Αυτό το πρόσωπο κρεμόταν στη μέση του ουρανού, έπειτα τραγουδούσε, τραγουδούσε με μια πολύ γνωστή της φωνή, "Της αγάπης το αλληλ...

Τρεις τρελοί: ένας Ρώσος, ένας Γάλλος και ένας Κινέζος, μοναδικές περιπτώσεις στην παγκόσμια λογοτεχνία. Και οι τρεις είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Και οι τρεις αποτελούν μέλη εκείνης της προνομιακής ομάδας που πρέπει να διαφυλάξει τη σωστή λειτουργία του κράτους. Και οι τρεις τρελαίνονται! Ξεφεύγουν από την ομάδα και ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους μέσα στον παραλογισμό. Δίνουν τη μάχη τους, καθένας με τον δικό του πολιτισμό και με τους δικούς του όρους. Βασιλιάς, υποψήφιο θύμα κανιβάλων ή κατά συρροή δολοφόνος, οι άνθρωποι αυτοί δηλώνουν το ίδιο πράγμα: Η επαφή με το...

Το πολυαναμενόμενο καινούριο βιβλίο του Τζέφρι Ευγενίδη αποτελεί για τους αναγνώστες ένα ευχάριστο ξάφνιασμα! Το βιβλίο με τίτλο "Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε", σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου, είναι μια ανθολογία είκοσι τεσσάρων διηγημάτων "από τον Τσέχοφ στη Μάνρο", όπως χαρακτηριστικά επιλέγει ο ίδιος ο συγγραφέας να πει, αφιερωμένη στις ερωτικές ιστορίες. "Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περιορίσεις τον λογοτεχνικό σου ορίζοντα, το να επιλέξεις τον "έρωτα" ως θέμα δε βοηθάει πολύ. Ιδωμένη υπό κάποιο πρίσμα, σχεδόν κάθε ιστορία φαίνεται να είναι μια ερωτική ιστορία....

Μια λαϊκή ρήση λέει πως "ο όχλος δεν σκέφτεται". Και γιατί δεν σκέφτεται ο όχλος, απ' τη στιγμή που κάθε άτομο μέσα στον όχλο σκέφτεται; Γιατί ένας όχλος κάνει αυθόρμητα ό,τι δεν θα έκανε ποτέ καμία από τις μονάδες του; Γιατί ένας όχλος έχει ακατανίκητες παρορμήσεις άγριες επιθυμίες, ανόητες τάσεις που τίποτα δεν τις σταματά, και γιατί άγεται και φέρεται από αυτές τις αλόγιστες τάσεις, γιατί κάνει πράγματα που δεν θα έκανε κανένα από τα άτομα που τον απαρτίζουν; ... "Ό,τι είπα για τους όχλους ισχύει άλλωστε για ολόκληρη την κοινωνία, και για όποιον θα ήθελε να διατηρήσει...

Μια οικογένεια της μεσαίας τάξης στη Νορμανδία. Δυο αδέλφια: ο Πιερ, γιατρός, και ο Ζαν, δικηγόρος. Η ζωή τους θα αλλάξει όταν πεθαίνει ένας οικογενειακός φίλος, αφήνοντας στη διαθήκη του την περιουσία του στον Ζαν... Η κληρονομιά θέτει αμείλικτα ερωτήματα ως προς την πατρότητα του ενός αδελφού. Ποια θα είναι η στάση του Πιερ απέναντι στη μητέρα του; Και ποια η στάση του Ζαν; Πώς διαχειρίζεται την εσωτερική της κρίση μια οικογένεια όταν έρχεται αντιμέτωπη με μιαν απρόσμενη, σκληρή αλήθεια;

Τα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο κινούνται γύρω από τον άξονα του έρωτα και δη των ατοπημάτων στον έρωτα, ο Μωπασσάν πραγματεύεται εδώ με απέριττο αλλά και αποτελεσματικό τρόπο το θέμα της απιστίας στις ερωτικές σχέσεις. Σημασία δεν έχει αν οι σχέσεις αυτές έχουν επικυρωθεί με τα δεσμά του γάμου· αυτό που έχει σημασία και συγχρόνως ενδιαφέρον δεν είναι το αποτέλεσμα, που είναι η απιστία -κάτι που ο Μωπασσάν γνωρίζει αρκετά καλά ώστε να μην αναλώνεται σε πεζές, αδιάφορες αφηγήσεις-, όσο το μέσο με το οποίο αυτή θα επιτευχθεί και που δεν είναι άλλο από την ε...

Τα έργα του Γκυ ντε Μωπασσάν (1850-1893) έχουν αποτελέσει πολλές φορές αφορμή για τη δημιουργία μιας ταινίας ή ενός θεατρικού έργου. Μεγάλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί έχουν συνδέσει κορυφαίες στιγμές της καριέρας τους με έναν ήρωα ή ένα διήγημά του. Ποια είναι η γοητεία που ασκεί πάνω τους αυτός ο συγγραφέας και τι τους οδηγεί να μεταφέρουν σ' ένα άλλο είδος τέχνης τον άρτιο, πεζό λόγο του;

Τι συνέχει τους ήρωες αυτών των πέντε αφηγημάτων του Μωπασάν; Τι συνδέει τον μπαρμπα-Λεράς με τον άθεο, άφρονα νεανίσκο της "Τηλεπάθειας", τον στωικό θείο Ολιβιέ με τον ανιψιό του Πιερ; Η φυγή απ' την κακορίζικια καθημερινότητα; Το αναπόδραστο του πεπρωμένου; Η καταφυγή στο όνειρο και την παραίσθηση; Εντέλει η συνειδητοποίηση της ματαιότητας της ίδιας της ύπαρξης; Η απάντηση έρχεται αμείλικτη από τον Μωπασάν. Όλοι είμαστε παίγνια στα χέρια της μοίρας· αυτή καθορίζει και τη γέννηση και το θάνατό μας. Μοναδική διέξοδος του ανθρώπου από "αυτή τη φυλακή, το ανήλιαγο υπαρξια...

Ο Γκυ ντε Μωπασσάν δημοσίευσε το διήγημα "Παλιά πράγματα" στην εφημερίδα Ζιλ Μπλάς (Gil Blas), στο φύλλο της 29ης Μαρτίου 1882, με το ψευδώνυμο Μωφρινιέζ (Maufrigneuse), που ενίοτε χρησιμοποιούσε. Ο "Λουδοβίκος Φίλιππος ή ο εσωτερικός χώρος" αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο του κειμένου "Παρίσι, πόλη του 19 "Στοές" (Das Passagen-Werk). Αυτή η συνοπτική εκδοχή απεστάλη από τον Μπένγιαμιν στον Αντόρνο τον Μάιο του 1935. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Μαξ Χόρκχαϊμερ ζήτησε από τον Μπένγιαμιν να συντάξει ένα δεύτερο κείμενο στα γαλλικά, το οποίο θα απηύθυνε σε έναν Αμερικανό μαικήνα ε...

Η ζωή της Κριστιάν είναι ξέγνοιαστη. Συντροφιά με το σύζυγο, τον πατέρα και τον αδελφό της απολαμβάνει την ηρεμία της λουτρόπολης του Ανβάλ, μακριά από το θόρυβο του Παρισιού. Η ανακάλυψη, όμως, στην περιοχή μιας ακόμη θαυματουργής ιαματικής πηγής, την οποία ο σύζυγός της, ο τραπεζίτης Γουίλ Άντερματ, σπεύδει να εκμεταλλευτεί, θα επηρεάσει ριζικά το μέλλον όλης της οικογένειας, και όχι μόνο. Ειδικά για την Κριστιάν, αυτό το καλοκαίρι θ' αλλάξει μια για πάντα τη στάση της απέναντι στους ανθρώπους και στον κόσμο, τόσο με την αναπάντεχη εμφάνιση του έρωτα όσο και με τη συν...

Εννέα διηγήματα του Μωπασσάν με θεματικό άξονα τις "κοινές γυναίκες" στη Γαλλία της περιόδου 1870-1890: μικρές ιστορίες δοσμένες ρεαλιστικά, "νατουραλιστικά", άλλοτε σκληρές και σκοτεινές κι άλλοτε τρυφερές ή χιουμοριστικές. Χωρίς να ηθικολογεί, και με τη γνωστή του λεπτή ειρωνεία, ο Μωπασσάν περιγράφει όλες τις πτυχές του κοινωνικού φαινομένου της πορνείας, "ταξινομώντας" κατά κάποιον τρόπο μέσα από την αφήγησή του όλους τους "τύπους" της πόρνης. Από τις σελίδες του παρελαύνουν η πατριώτισσα πόρνη ενός επαρχιακού οίκου ανοχής, η αδήλωτη πόρνη-μητέρα του δρόμου, η νεαρή...

Στο κέντρο της χειρονομίας της αυτοχειρίας υπάρχει αυτό που βρίσκει κανείς και στην τρέλα: η διαταραχή της ταυτότητας του εγώ, η κατάλυση της ενότητάς του. Και στην περίπτωση του Μωπασάν, όπως σε πολλές άλλες, η αυτοχειρία γειτονεύει στενά με την τρέλα, την ψυχοπαθολογία. [...] Η θανατολογία του Μωπασάν πατάει με το ένα πόδι στον κόσμο που πλάθει η σκοτεινιασμένη ψυχή του και με το άλλο στο συγγραφικό του πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει την κατάδυσή του στον ζοφερό κόσμο τού ανθρώπου και την καταγραφή όσων συμβαίνουν στις βαθύτερες ζώνες της ανθρώπινης συνείδησης. Με τα κε...

Ο Ζορζ Ντυρουά είναι σιδηροδρομικός υπάλληλος στο Παρίσι. Μια μέρα συναντά τυχαία έναν παλιό του φίλο από τον στρατό και αυτό είναι η αρχή της κοινωνικής του ανέλιξης. Γίνεται συντάκτης σε εφημερίδα και αναρριχάται με εφόδια την τέχνη της σαγήνης και την αμείλικτη εκμετάλλευση των γνωριμιών. Φιλαράκος είναι το παρωνύμιο που του προσδίδει η κόρη μιας από τις ερωμένες του και τον ακολουθεί στα σαλόνια των κοσμικών κυριών, όπου γράφεται η ιστορία της Γαλλίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο γιος φτωχών ταβερνιάρηδων από τη Νορμανδία θα αποκτήσει δόξα και χρήματα χάρη στην έλλειψη κά...