Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Έρασμος θεωρείται, ως ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του λεγόμενου χριστιανικού ουμανισμού: αυτός ανέδειξε όσο κανένας άλλος την ανάγκη της ζεύξης του αρχαίου, ελληνικού κυρίως, πνεύματος με τις Γραφές και τη χριστιανική ευσέβεια. Διέτρεξε κατά μήκος και κατά πλάτος τον ευρωπαϊκό χώρο, ξεκινώντας βόρεια από τα κολεγιακά κέντρα της Αγγλίας, την Οξφόρδη και το Καίμπριτζ, και φτάνοντας μέχρι την παπική πρωτεύουσα, σε μια προσπάθεια να καταδείξει ότι τα ηθικά διδάγματα που φωλιάζουν στα έργα της ελληνορωμαϊκής γραμματείας βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τη Βίβλο και τα κηρύγματα του...

Ο τρίτος τόμος της "Πνευματικής Πορείας" αποτυπώνει ποικίλες εκφράσεις του Γένους στη Δύση και την Ανατολή, όπως η ίδρυση στη Βενετία της σχολής του Θωμά Φλαγγίνη με τους δασκάλους και το επίπεδο διδασκαλίας. Παράλληλα με τη Φλαγγίνειο, θα αναδειχθούν και άλλοι πνευματικοί κύκλοι, όπως η Ακαδημία των Αβλαβών. Ως προς την εκπαίδευση, συνεχίζεται το χρονικό της Πατριαρχικής Σχολής από την περίοδο που αναλαμβάνει τη σχολαρχία ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και γίνεται λόγος για τους συνεχιστές του. Μεγάλο τμήμα του βιβλίου καταλαμβάνει η πνευματική και καλλιτεχνική έκφραση και...

Στην έκδοση "Τα ελληνικά αρχέτυπα", παρουσιάζονται και αναλύονται τα ελληνικά έντυπα βιβλία που τυπώθηκαν ως και το 1500, από τυπογραφικά κέντρα της Ιταλίας και ένα της Ολλανδίας. Δεν πρόκειται για αυτοτελείς ελληνικές και ελληνο-λατινικές εκδόσεις μόνο, αλλά και για λυτά μονόφυλλα ή αυτοτελή ελληνικά αποσπάσματα ενσωματωμένα σε ετερόγλωσσα αρχέτυπα. Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται και όλα τα συγγράμματα της αρχαίας και βυζαντινής γραμματείας που μεταφράστηκαν στα λατινικά, αλλά και σε διάφορες εθνικές γλώσσες όπως: γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά και αγγλικά, και τυ...

Ο δεύτερος τόμος της "Πνευματικής Πορείας" επικεντρώνεται στην παραγωγή του ελληνικού έντυπου βιβλίου για το Γένος, από τις αρχές του 16ου αιώνα. Αρχικά δίνεται η εικόνα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στις διάφορες πόλεις της Ιταλίας και αυτό για να επισημάνουμε ότι ήταν βασισμένη στις αριστοτελικές πραγματείες, από μια νέα οπτική όμως. Στη συνέχεια γίνεται αναλυτική έκθεση του ελληνικού κοσμικού και λειτουργικού βι­βλίου και των διακριτικών τους, όπως της εικονογράφησης (σελίδα τίτλου, πρωτογράμματα, επίτιτλα και εικόνες εντός και εκτός κειμένου). Με αφετηρία την πρώτη...

Το πόνημα "Πνευματική Πορεία του Γένους με όχημα το χειρόγραφο και το έντυπο βιβλίο (13ος αιώνας - μέσα 16ου)" σκοπό έχει να καταδείξει τον ακριβή ρόλο που διαδραμάτισαν αυτά όχι μόνον ως φορείς εκπαίδευσης και γνώσης, αλλά και ως συνδετικοί κρίκοι για τη διαμόρφωση της συνείδησης του Γένους, από την Άλωση έως τα προεπαναστατικά χρόνια. Ο πρώτος τόμος (θα ακολουθήσουν τρεις ακόμη έως το 2020) πραγματεύεται τις απαρχές της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας, αρχικά στην Ιταλία και στη συνέχεια στον Βορρά, ως απαραίτητο στοιχείο για την ολοκλήρωση του ουμανι...

Τον Απρίλιο του 2016 το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, συμμετέχοντας στον εορτασμό των 2.400 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου φιλοσόφου και στοχαστή, διοργάνωσε επιστημονική ημερίδα αφιερωμένη στη σκέψη του Αριστοτέλη. Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει τις εισηγήσεις της ημερίδας, που είχε ως στόχο την -κατά το δυνατόν- σφαιρική παρουσίαση της φιλοσοφίας και του έργου του, με τρόπο προσιτό στο ευρύ κοινό. Οι συμμετέχοντες επιστήμονες ειδικεύονται σε διαφορετικές πλευρές της αριστοτελικής φιλοσοφίας, καλύπτοντας τη λογική, τη μεταφυσική και τη φυσική του Αριστοτέλη, την πρακτι...

Το βιβλίο "Η Αρχιτεκτονική των Βιβλιοθηκών στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τη Μινωική Εποχή στον Μιχαήλ Άγγελο", πραγματεύεται την αρχιτεκτονική εξέλιξη των χώρων που χρησιμοποιήθηκαν για τη φύλαξη κάθε είδους εγχάρακτου και γραπτού υλικού, από τη Μινωική εποχή ως την ιταλική Αναγέννηση. Σήμερα, αναφερόμαστε στις αίθουσες αυτές με τον όρο "Βιβλιοθήκη", ωστόσο η πορεία της προκειμένου να καταλήξει στη σύγχρονη μορφή της υπήρξε ταραχώδης. Μέσα από τα πέντε κεφάλαια του βιβλίου: Ελληνικός και Ρωμαϊκός Κόσμος, Βυζάντιο, Δυτικός Μεσαίωνας και Αναγέννηση, ο συγγραφέας Κ. Σπ. Στάικος,...

Στον πέμπτο τόμο της "Ιστορίας της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τον Πετράρχη έως τον Μιχαήλ Άγγελο", καταγράφονται οι προϋποθέσεις που οδήγησαν στη συγκρότηση ουμανιστικών βιβλιοθηκών και στη ριζική αλλαγή που επέφεραν τα κλασικά γράμματα στη διάδοση της γνώσης γενικότερα.

Στον τρίτο τόμο της Ιστορίας της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό. Aπό τον Μέγα Κωνσταντίνο ως τον Καρδινάλιο Βησσαρίωνα, εξετάζουμε τη συνέχεια της βιβλιακής παράδοσης του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, την τύχη που επιφυλάχθηκε στις μνημειακές βιβλιοθήκες του παρελθόντος, αλλά και την αναπαραγωγή και διακίνηση του βιβλίου γενικότερα, από την ανάδειξη της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. σε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ως την Άλωσή της το 1453.

Ο δεύτερος αυτός τόμος της πεντάτομης σειράς της "Ιστορίας της Βιβλιοθήκης", παρουσιάζει σε οκτώ κεφάλαια το χρονικό του βιβλίου και της βιβλιοθήκης στον ρωμαϊκό κόσμο: από τη συγκρότηση των πρώτων ιδιωτικών βιβλιοθηκών ως τις μεγάλες μνημειακές βιβλιοθήκες που οικοδομήθηκαν στη Ρώμη και στις ανατολικές επαρχίες. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στην αρχιτεκτονική εξέλιξη των βιβλιοθηκών στις Αγορές και τις Θέρμες.

Στην έκδοση του τέταρτου τόμου της "Ιστορίας της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό" εκτίθενται σε οκτώ κεφάλαια τα γεγονότα που επηρέασαν την παράδοση των μεγάλων αυτοκρατορικών, δημόσιων και άλλων βιβλιοθηκών στη Δύση, από την εποχή που επιβλήθηκε ο χριστιανισμός ως επίσημη θρησκεία της Αυτοκρατορίας. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται λόγος για την Ιστορία της γεωγραφίας, δηλαδή τις ανακατατάξεις των πληθυσμών στον Βορρά και τη διαμόρφωση νέων βασιλείων, όπως και για την ανάδυση νέων πνευματικών κέντρων με τοπικό χαρακτήρα. Επισημαίνεται η συγγραφική δραστηριότητα και η διακί...

Στον πρώτο τόμο της Ιστορίας της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό. Aπό τον Μίνωα στην Κλεοπάτρα, παρουσιάζονται σε πέντε εκτενή κεφάλαια: ο ελληνικός κόσμος από την εποχή των Αρχειακών Βιβλιοθηκών των Μινωιτών έως την Οικουμενική Βιβλιοθήκη των Πτολεμαίων, το χρονικό και οι λόγοι που οδήγησαν στην εξέλιξη των μικρών αρχειακών βιβλιοθηκών σε μνημειακές βιβλιοθήκες της ελληνιστικής εποχής. Γίνεται επίσης λόγος και για την αρχιτεκτονική εξέλιξη και τη διευθέτηση του χώρου των αρχειακών και των άλλων βιβλιοθηκών.

Την αναγέννηση και διάδοση της ελληνικής και βυζαντινής γραμματείας στη Δύση την οφείλουμε στον Άλδο Μανούτιο και στους στενούς Έλληνες συνεργάτες του: Μ. Μουσούρο, Δ. Δούκα, Ιουστίνο Δεκάδυο και Ιωάννη Γρηγορόπουλο. Από τον εκδοτικό Οίκο του Άλδου και με την επιμέλεια των εν λόγω λογίων κυκλοφόρησαν μνημειώδη έργα, όπως τα Άπαντα του Αριστοτέλη και οι Διάλογοι του Πλάτωνα, αλλά και οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη και οι Τραγωδίες των Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη, όπως και ιστορικά συγγράματα των Ηροδότου, Θουκυδίδη και Ξενοφώντα. Στην παρούσα έκδοση γίνεται λόγος για την...

Aristotle started to collect books in order to form his personal library even before he became a member of the Academy and a pupil of Plato (367 BCE). The kernel of his collection consisted in the texts of his father Nicomachus and medical treatises which the latter, who was physician to Amyntas III of Macedonia, probably had in his possession. Aristotle’s own writings, the exoteric together with the didactic, cover 106 papyrus rolls. In order to comment on the whole of the cultural tradition, he also collected all written texts accessible to him at the time: treatises o...

Την αναγέννηση και διάδοση της ελληνικής και βυζαντινής γραμματείας στη Δύση την οφείλουμε στον Άλδο Μανούτιο και στους στενούς Έλληνες συνεργάτες του: Μ. Μουσούρο, Δ. Δούκα, Ιουστίνο Δεκάδυο και Ιωάννη Γρηγορόπουλο. Από τον εκδοτικό Οίκο του Άλδου και με την επιμέλεια των εν λόγω λογίων κυκλοφόρησαν μνημειώδη έργα, όπως τα Άπαντα του Αριστοτέλη και οι Διάλογοι του Πλάτωνα, αλλά και οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη και οι Τραγωδίες των Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη, όπως και ιστορικά συγγράματα των Ηροδότου, Θουκυδίδη και Ξενοφώντα. Στην παρούσα έκδοση γίνεται λόγος για την ενασ...

Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πολυμαθέστερος αρχαίος Έλληνας στοχαστής και, αν κρίνουμε από τις επιστημονικές έρευνές του, ο μοναδικός άνθρωπος που κατόρθωσε να διαγνώσει και να κατηγοριοποιήσει τους νόμους που ορίζουν τη φύση στο ορατό και μη σύμπαν που την περιβάλλει. Όλη αυτή η ενασχόλησή του βασίστηκε σε μία μεγαλειώδη βιβλιοθήκη με δύο σκέλη: α) το σύνολο της γραπτής ελληνικής πνευματικής παράδοσης και β) τη δική του συστηματική συγγραφική δραστηριότητα, την οποία αντιπροσωπεύουν σημειώσεις, τετράδια εργασίας και εκδόσεις, σε όλα τα πεδία της γνώσης. Η Βιβλιοθήκη του Αριστοτέ...

Tο βιβλίο "Διαχρονικά Τεκμήρια της Πλατωνικής Παράδοσης" αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, συνέχεια της πρόσφατης έκδοσης η Βιβλιοθήκη του Πλάτωνα και της Ακαδημίας, που κυκλοφόρησε το 2013. Πραγματεύεται ζητήματα σχετικά με την αναπαραγωγή και ταξινόμηση των πλατωνικών Διαλόγων από τα χρόνια του Πλάτωνα έως και τον 16ο αιώνα μ.Χ. και κατ’ επέκταση με τη διαδρομή του πλατωνικού corpus. Ξεδιπλώνοντας το χρονικό αυτής της διαδρομής, ο αναγνώστης παρακολουθεί τη συγκρότηση φιλοσοφικών σχολών, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, των οποίων η διδασκαλία βασίστηκε στις πλατωνικές θε...

Βιβλία, βιβλία και πάλι βιβλία! Σκοπός αυτής της φιλόδοξης εργασίας ήταν η ιχνογράφηση της έκφρασης σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος και του κόσμου των καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα βιβλία τους. Στόχος μας ήταν η εικόνα αυτή να καθρεφτίζει, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, την αντιπροσωπευτική βιβλιοπαραγωγή που απευθύνεται στο ευρύτερα καλλιεργημένο αναγνωστικό κοινό και όχι αυτήν που έχει ως βασικούς αποδέκτες μέλη της επιστημονικής κοινότητας και μόνο. [...]

Βιβλία, βιβλία και πάλι βιβλία! Σκοπός αυτής της φιλόδοξης εργασίας ήταν η ιχνογράφηση της έκφρασης σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος και του κόσμου των καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα βιβλία τους. Στόχος μας ήταν η εικόνα αυτή να καθρεφτίζει, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, την αντιπροσωπευτική βιβλιοπαραγωγή που απευθύνεται στο ευρύτερα καλλιεργημένο αναγνωστικό κοινό και όχι αυτήν που έχει ως βασικούς αποδέκτες μέλη της επιστημονικής κοινότητας και μόνο. [...]

Το εγχείρημα της ανασύστασης της "βιβλιοθήκης" του Πλάτωνα, με βάση τις ελάχιστες μαρτυρίες που διαθέτουμε, μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, με ταξίδι χωρίς τέλος. Ο Πλάτων δεν παραθέτει, κατά κανόνα, στους "Διαλόγους" του εκτεταμένα χωρία άλλων διανοουμένων, έτσι ώστε να διαγνώσουμε ακριβώς σε ποια συγκεκριμένα συγγράμματα παραπέμπει. Κάθε άλλο μάλιστα, οι πρωταγωνιστές των "Διαλόγων" ανοίγουν σχεδόν πάντα τη συζήτηση για καίρια φιλοσοφικά ζητήματα με απλές λέξεις και φράσεις: αφετηρία για την αποτίμηση ιδεών και ολόκληρων θεωριών κοσμολογικού περιεχομένου των φυσικών φιλοσόφων....