Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Miguel de Unamuno (1864-1936), ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, ανήκει στην παράδοση των μεγάλων στοχαστών, όπως οι Pascal, Kierkegaaard και Nietzsche. Ο κόσμος του είναι αυτός του παραδόξου, κι η τάση του αυτή ενισχύεται από την ακραία ιδιοσυγκρασία του. Βαθιά επηρεασμένο από το έργο του Kierkegaaard, το "Τραγικό αίσθημα της ζωής" είναι ένα από τα πρώτα έργα της υπαρξιακής χριστιανο-αιρετικής σύγχρονης σκέψης. Ο Unamuno εξετάζει εδώ το νόημα της πάλης ενάντια στο θάνατο, και ταυτόχρονα επιχειρεί να παρουσιάσει την ασυμβατότητα ανάμεσα...

Το κλασσικό ιερό κείμενο του Ινδουισμού Μπάγκαβαντ Γκίτα σε νέα μετάφραση και σχόλια. Ύψιστε... "Τι είναι ο ανώτερος εαυτός; Τι είναι κάρμα; Τι είναι η υλική φύση, και τι η θεϊκή; Και πώς την ώρα του θανάτου Σε γνωρίζουν αυτοί που έχουν πειθαρχήσει τον εαυτό τους;" Και ο Κρίσνα αποκρίθηκε... "Ο ανώτερος εαυτός είναι η εσωτερική φύση του ατόμου. Κάρμα, η δημιουργική δύναμη της δράσης που φέρνει τα όντα στην ύπαρξη. Η υλική φύση, είναι η μεταβλητή κατάσταση της ύπαρξης. Η θεϊκή είναι ο ανώτερος εαυτός. Και, την ώρα του θανάτου, εκείνος που με θυμάται αφή-νοντας το σώμα το...

"Η διαδρομή του μηδενός μέσα στο χρόνο και τη σκέψη είναι γεμάτη δολοπλοκίες, μεταμφιέσεις και παρεξηγημένες ταυτότητες, όπως ήταν και οι σταδιοδρομίες των ταξιδευτών που το έφεραν πρώτοι στη Δύση. Στο βιβλίο αυτό θα το δείτε να εμφανίζεται τον καιρό των Σουμερίων σχεδόν σαν μια σκέψη εκ των υστέρων, έπειτα να μεταβάλλεται περιστασιακά στους αιώνες που έρχονταν και σχεδόν εξίσου περιστασιακά να εξαφανίζεται, για να επανεμφανιστεί αργότερα μεταμορφωμένο. Η δύναμή του θα φανεί θεϊκή σε μερικούς, διαβολική σε άλλους. Θα σκανδαλίσει απλώς τους Έλληνες και θα πετάξει μακριά τους...

Στον πυρήνα κάθε θεωρητικού σχηματισμού στην πολιτική φιλοσοφία βρίσκεται μια δέσμη θεμελιωδών προϋποθέσεων περί του ανθρώπου. Οι προϋποθέσεις αυτές εμφανίζονται με τη μορφή ανθρωπολογικών περιγραφών οι οποίες τείνουν να μετατρέπονται σε οντολογικές θέσεις, δηλαδή σε γενικεύσεις δεσμευτικού χαρακτήρα. Στη βάση αυτών οικοδομούνται τα ιδιαίτερα θεωρητικά συστήματα, με δομικές εννοιολογικές αρμώσεις όπως η ανθρώπινη φύση και οι ποιότητές της, η φύση της πολιτικής κοινωνίας, ο χαρακτήρας της ελευθερίας. Οι επεξεργασίες αυτές έχουν συνέπειες που φτάνουν έως την πολιτική θεωρία,...

Η έντονη διαμάχη γύρω από τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού έχει χαρακτηρίσει το πνευματικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών και έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι κατά κάποιον τρόπο έχουμε μεταβεί στη λεγόμενη "μεταμοντέρνα" κατάσταση. Τα ερωτήματα που έχουν αναδειχθεί από τη διαμάχη αυτή αφορούν κυρίως το λόγο και το υποκείμενο, την έκφραση μέσα από τις πράξεις των σύγχρονων υποκειμένων, τη σχέση με την εσώτερη και εξώτερη φύση, την ιστορική περίοδο και βέβαια την ελπίδα για κοινωνικοπολιτική συμφιλίωση.

Στη μελέτη αυτή αφήνεται να εκδιπλωθεί ο στοχασμός εκείνος, ο οποίος έχει πεισματικά αρνηθεί να συμπεριληφθεί στον περίκλειστο χώρο της μονότονης παρερμηνείας, της μακραίωνης σιωπής ή της σχεδόν μαινόμενης καταδίκης όσον αφορά την πράξη (και την έννοια) του υποκειμένου της δύναμης. Αντίθετα, ολωσδιόλου αντίθετα: ο ίδιος αυτός στοχασμός, έχοντας αποδεχθεί ως αναγκαία συνθήκη της ελευθερίας και της δημιουργίας την πράξη του υποκειμένου της δύναμης, ανοίγεται στον ορίζοντα του λόγου για το υποκείμενο αυτό, προσηλώνοντας το βλέμμα του στις τρεις ίσως πιο "διαβόητες" μορφές της...

[set δύο τόμων] "Η θρησκευτική, φιλοσοφική και επιστημονική παράφωνη πολυφωνία των αιώνων ανέμεναν πάντα τον μαέστρό τους, που θα τις οδηγούσε στη μαγευτική αρμονία της Μίας Αλήθειας. Αν δεν μπορούσε κάτι τέτοιο να ελπίζεται, τότε η Αλήθεια θα ήταν ή απροσπέλαστη απ' τον άνθρωπο ή ό,τι μέχρι τώρα πιστεύαμε, ψεύδος προς κατάρριψη ή πλήθος ψευδών που κατέπνιγαν τη Μία Αλήθεια, που είχε ήδη προ πολλού ανακαλυφθεί. Με αυτό το βιβλίο πιστεύουμε, ότι έχουμε αποδείξει την Αλήθεια των αληθειών, με την καταλυτική βοήθεια του Θεού και των προγενεστέρων μας, αλλά και όσων μας αγάπ...

[set δύο τόμων] "Η θρησκευτική, φιλοσοφική και επιστημονική παράφωνη πολυφωνία των αιώνων ανέμεναν πάντα τον μαέστρό τους, που θα τις οδηγούσε στη μαγευτική αρμονία της Μίας Αλήθειας. Αν δεν μπορούσε κάτι τέτοιο να ελπίζεται, τότε η Αλήθεια θα ήταν ή απροσπέλαστη απ' τον άνθρωπο ή ό,τι μέχρι τώρα πιστεύαμε, ψεύδος προς κατάρριψη ή πλήθος ψευδών που κατέπνιγαν τη Μία Αλήθεια, που είχε ήδη προ πολλού ανακαλυφθεί. Με αυτό το βιβλίο πιστεύουμε, ότι έχουμε αποδείξει την Αλήθεια των αληθειών, με την καταλυτική βοήθεια του Θεού και των προγενεστέρων μας, αλλά και όσων μας αγάπ...

[...] Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον δοκίμιό του Περί του τραγικού φαινομένου, ο Σέλερ είναι φυσικό να μη συναρτά σχεδόν καθόλου την περί τραγικού θέση του με το αντίστοιχο αισθητικό φαινόμενο. Για τον Σέλερ, όχι μόνο το τραγικό δεν συνιστά μια πρωταρχική αισθητική κατηγορία, αλλά και είναι αμφίβολο αν υφίσταται ποτέ ως αμιγώς αισθητικό φαινόμενο. Για τον λόγο αυτό, ο φιλόσοφος δεν επικαλείται παρά ελάχιστα τραγικά δεδομένα από τον χώρο του θεάτρου, τα οποία, ακόμη κι αν απουσίαζαν εντελώς, δεν θα έβλαπταν σχεδόν καθόλου το κείμενο: ένα κείμενο που δεν επιδιώκει να μας διαφωτίσε...

Η ψυχολογική παράδοση ήθελε πάντα τη φαντασία σαν μια ιδιότητα του ανθρώπινου πνεύματος, της οποίας αποστολή θα ήταν η κατασκευή εικόνων. Εικόνων που θα αποτελούσαν ιδιότυπες κι ασυνήθιστες λίγο-πολύ αντιγραφές του πραγματικού. Ωστόσο, δεν υπάρχουν εικόνες καθεαυτές, μα ένας κόσμος φανταστικός, γέννημα άμεσο του φανταστικού. Δεν υπάρχει φαντασία, αλλά μια συνείδηση όπου θεάται το μη πραγματικό. Το "Φανταστικό" του μεγάλου φιλοσόφου είναι μια άσκηση του πνεύματος, μια γοητευτική άθληση της ψυχής σε ώρες νηφάλιας περισυλλογής. Ιδιαίτερα η περιγραφή που δίνει ο Σαρτρ για τη λ...

Το βιβλίο που άλλαξε τον τρόπο που μιλάμε για τη μουσική κατέκτησε σχετικά γρήγορα τον τίτλο του κλασικού. Μετά το 1992, που κυκλοφόρησε το "Φανταστικό μουσείο των μουσικών έργων", η έννοια του μουσικού έργου βρέθηκε στο προσκήνιο των περί μουσικής συζητήσεων μεταξύ μουσικών, μουσικολόγων, αλλά και απλών φιλόμουσων. Ενώ η χρήση της έννοιας του "έργου" είναι εντελώς μη προβληματική στην περίπτωση της "Πέμπτης Συμφωνίας" του Μπετόβεν ή της "Ιεροτελεστίας της άνοιξης" του Στραβίνσκι, κατά πόσο νομιμοποιούμαστε να αναφερόμαστε με την ίδια έννοια στη "Λειτουργία σε σι ελάσσονα"...

Οι "Τουσκουλανές Διατριβές", στις οποίες εντάσσεται και το "Φάρμακο της λύπης", γράφτηκαν υπό την επήρεια του πένθους. Πέντε μήνες νωρίτερα ο Κικέρων είχε χάσει την αγαπημένη του κόρη Τυλλία. Όταν λοιπόν προτείνει τη φιλοσοφία ως αντικαταθλιπτικό, θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι μιλάει εκ πείρας. "'Ολες οι ψυχικές διαταραχές φέρνουν δυστυχία", γράφει ο μεγάλος Λατίνος φιλόσοφος. "Όμως η λύπη είναι πραγματικός δήμιος. Η λαγνεία σε κάνει να φλέγεσαι από ερωτικό πάθος, η υπέρμετρη χαρά συμβαδίζει με την επιπολαιότητα, ο φόβος προκαλεί ταπείνωση, αλλά η θλίψη σημαίνει κάτ...

Μπορεί να ξέρετε το Feng Shui από την καλή. Μη μου πείτε όμως ότι το ξέρετε και από την ανάποδη! Είναι ποτέ δυνατόν να κινδυνεύετε να τα τινάξετε όλα στον αέρα μόνο και μόνο από μια άγνοια; Το Feng Shui από την ανάποδη είναι ένα βιβλίο απαραίτητο. 'Οχι μόνο για να μάθετε πώς να τοποθετείτε τα έπιπλά σας, να αξιοποιείτε το ζωτικό σας χώρο, να βελτιώσετε τις σχέσεις σας με τους άλλους, αλλά, προπαντός, για να εξοικονομήσετε χρήματα! Χρόνια και χρόνια ο συγγραφέας Rohan Candappa σπούδαζε τις αρχές του Feng Shui από την ανάποδη δίπλα στο μεγάλο δάσκαλο Eu Plon Ka. Εδώ σας με...