Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την εισαγωγή στις έννοιες και στις μεθόδους του Γάλλου φιλοσόφου Georges Canguilhem (Ζορζ Κανγκιλέμ). Ο Γάλλος διανοητής υπήρξε ο διάδοχος του Gaston Bachelard (Γκαστόν Μπασελάρ) και επηρέασε με τη διδασκαλία και το έργο του για τις έννοιες του κανόνα και του παθολογικού, όπως και για το επιστημολογικό καθεστώς των ιατρικών επιστημών, τη σκέψη γνωστών Γάλλων φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων οι Michel Foucault (Μισέλ Φουκώ), Louis Althusser (Λουί Αλτουσέρ), Pierre Macherey (Πιερ Μασερέ). Στο βιβλίο επιχειρείται μια συστηματική προσέγγιση της βα...

Το έργο του John Locke "Δύο πραγματείες περί κυβερνήσεως" αποτελεί όχι μόνο τη βασική έκθεση της πολιτικής θεωρίας του Άγγλου φιλοσόφου, αλλά και ένα από τα κλασικά κείμενα της ευρωπαϊκής πολιτικής παράδοσης. Σε αυτό θεμελιώνεται η πολιτική ιδεολογία που έγινε γνωστή με το όνομα φιλελευθερισμός και η οποία εδώ και αιώνες επιδρά αποφασιστικά στη διαμόρφωση των δυτικών κοινωνιών. Ο Locke, αφού αναίρεσε στην "Πρώτη Πραγματεία" την επιχειρηματολογία του Sir Robert Filmer υπέρ της ελέω Θεού απολυταρχίας, στη Δεύτερη Πραγματεία προχωρεί στην ανάπτυξη μιας διαφορετικής, και τολμηρ...

Δεν πρόκειται για μία ακόμη έκδοση του γνωστού έργου. Όλο το έργο σχολιάζει επανειλημμένα και επί σειρά ετών - από όταν ήταν Στρατηγός, Ύπατος, Αυτοκράτορας ή εξόριστος - ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Αυτή είναι η σημαντική ιδιαιτερότητα της παρούσας έκδοσης. Ο Ναπολέων είναι κοντά μας - μόλις 200 χρόνια - και κοντά στις πρακτικές και τις αντιλήψεις της σύγχρονης πολιτικής.

Υπήρξε μια εποχή κατά την οποία το πολιτικό έργο του Σπινόζα είχε αποσιωπηθεί από τους ιστορικούς της φιλοσοφίας. Από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι περίπου το 1960, με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, κανείς δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται για ό,τι ο συγγραφέας της "Ηθικής" είχε γράψει σχετικά με το κράτος, το δίκαιο, τις σχέσεις ανάμεσα στον ανώτατο Άρχοντα και την Εκκλησία, τις πολιτικές συνέπειες της ανάγνωσης της Βίβλου. Αυτή η εποχή έχει παρέλθει. Η Θεολογικο-πολιτική πραγματεία και η Πολιτική πραγματεία μελετώνται αυτοτελώς ως αναπόσπαστο τμήμα του φιλοσοφικού έργου του και όχι...

Η μουσική, ως αλληλουχία ήχων, ακολουθεί κανόνες. Η μουσική, ως αναπόσπαστο κομμάτι της Φύσης, ακολουθεί τους ίδιους φυσικούς συμπαντικούς κανόνες, τόσο σε ακουστικό, όσο και σε νοητικό επίπεδο. Αυτούς τους κανόνες έρχεται να αναδείξει το συγκεκριμένο βιβλίο, στηριζόμενο σε έναν καταρχήν γεωμετρικό μηχανισμό, προαπαιτούμενο μέσο πριν από κάθε σοβαρή δημιουργία. Μέσα από την εμφάνιση των συμπαντικών αριθμών πι και φι και της μεταξύ τους σχέσης, αναδύεται ένας ολοκληρωμένος μουσικός κόσμος, με το σύνολο των χρονικών και τονικών αξιών τους, καθώς και των κανόνων τους....

Στόχος μου ήταν να μεταφέρω τα λόγια του Επίκουρου και των μαθητών του στον σημερινό άνθρωπο που συλλογάται ελεύθερα, στον επιστήμονα, στον μορφωμένο αλλά και στον απλό άνθρωπο που δεν αρκείται στη μιζέρια της καθημερινότητας και θέλει να ξεφύγει από το κοπάδι, αναζητώντας μια πνευματική όαση ευδαιμονίας. Αυτός είναι και ο λόγος που αντιδιαστέλλω στο βιβλίο αυτό την ζωή της αφροσύνης και της κενολογίας με την ζωή της φρόνησης και της επικούρειας φιλοσοφίας. Ο πυρήνας του βιβλίου, βέβαια, είναι οι γεμάτες σοφία γνώμες (δόξαι) του Επίκουρου και των οπαδών του. Ελπίζω οι φράσε...

Το βιβλίο του Roger Scruton "Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί" αποτελεί μια συντριπτική κριτική της σύγχρονης αριστερής σκέψης. Εξετάζοντας τους συγγραφείς της Νέας Αριστεράς που κυριάρχησαν στον φιλοσοφικό δημόσιο διάλογο για πάνω από πενήντα χρόνια -Χομπσμπάουμ, Τόμσον και Μίλιμπαντ· Σαρτρ, Φουκώ και Ντελέζ· Αντόρνο, Λούκατς και Χάμπερμας· Γκράμσι, Μπαντιού και Ζίζεκ- ο Scruton επικρίνει τις ιδέες τους, αφού πρώτα επιχειρεί να εξηγήσει το έργο τους. Σε όλους τους παραπάνω διανοητές, υποστηρίζει ο Scruton, η κενή ρητορική υπερισχύει της προσεκτικής ανάλυσης, και η χυδαία α...

Τι ακριβώς κάνει ένας μαθηματικός και ποιος ο σκοπός της δουλειάς του; Κοιτάζοντας πέρα από τις συμβατικές απαντήσεις -που συχνά αναφέρονται στην αλήθεια, την ομορφιά και σε κάποιες από τις πρακτικές εφαρμογές της επιστήμης των Μαθηματικών-, το βιβλίο προσφέρει ένα πλούσιο πανόραμα των αξιών, των ελπίδων και των φόβων που έχουν οι μαθηματικοί στον 21ο αιώνα, συγκεντρώνοντας πλούσιο υλικό από διαφορετικές πηγές, συμπεριλαμβανομένων επιστημονικών δημοσιεύσεων και αναφορών στην ποπ κουλτούρα.Βάσει των εμπειριών του και των προσωπικών του εμμονών καθώς και των σκέψεων που δ...

Ο υπαρξιακός στοχασμός του Gabriel Marcel (1889-1973) ο οποίος αναδύθηκε από προσωπικές εμπειρίες και χωρίς εξαρτήσεις από τρέχουσες ιδέες και ρεύματα, προκαλεί δημιουργικά και ειρηνικά τη φιλοσοφική και γενικότερα τη διανθρώπινη συνείδηση επειδή, χωρίς να καταλήγει σε κλειστό σύστημα ιδεών, αγγίζει ακρώρειες του ανθρωπίνως υπάρχειν, επειδή ιχνεύει όριά του τα οποία δεν έχουν ηλικία, ούτε συγκεκριμένη υπηκοότητα. Σε αυτές τις λυτρωτικά πυρίκαυστες ζώνες του υπάρχειν στον κόσμο δοκιμάζεται ο γνήσιος φιλοσοφικός στοχασμός τον οποίο προσπαθεί να αναδείξει η παρούσα μελέτη.

Το αντικείμενο μελέτης της φιλοσοφικής λογικής είναι, πράγματι, δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια, αν μέρει επειδή υπεισέρχεται σε πολλές άλλες περιοχές της φιλοσοφίας, όπως η μεταφυσική, η γνωσιολογία, η φιλοσοφία του νου και η φιλοσοφία της γλώσσας και εν μέρει επειδή είναι άμεσα προφανές τι συνδέει όλα τα πεδία με τα οποία οι φιλόσοφοι παραδοσιακά ασχολούνταν υπό τον τίτλο φιλοσοφική λογική.

Τα κείµενα που συγκεντρώνονται εδώ θέλουν να είναι κείµενα θεωρητικά και συνάµα πολιτικά. Συστήνουν µια στόχευση η οποία επιδιώκει να αναδείξει και να υπογραµµίσει τη σταθερότητα της κοµµουνιστικής προοπτικής, τα στοιχεία της που αντέχουν στον χρόνο και την καθιστούν πολιτικά µαχητή ακόµη και σε συνθήκες εξαιρετικά δυσµενείς, όπως αυτές που ζούµε σήµερα. Αιτούµενο είναι η εδραίωση µιας εννοιολογικής πειθαρχίας, στηριγµένης τόσο επιστηµονικά όσο και φιλοσοφικά, που να µπορεί να υπερβαίνει συγκυρίες και να αφοµοιώνει διευρύνσεις, τροποποιήσεις ή εννοιολογικές αλλαγές, χ...

Εάν τη στιγμή που ο/η φιλόσοφος αναρωτιέται «Τί είναι τέχνη;», η τέχνη έχει ήδη μετακινηθεί ώστε να διαφύγει από τον πιθανό ορισμό, αυτός δεν είναι λόγος να σωπαίνει η φιλοσοφία αλλά, αντίθετα, λόγος διαμόρφωσης ενός πεδίου αμφίδρομης αναζήτησης και διάδρασης, ενός συνεχούς διαλόγου μεταξύ καλλιτεχνών και θεωρητικών, ενός ανοιχτού δημιουργικού χώρου και για τις δυο πλευρές. [...] Το σημείο εκκίνησης είναι ο συσχετισμός μιας καλλιτεχνικής έκφανσης με ένα κεντρικό πρόβλημα της φιλοσοφίας εν γένει, όπως το ζήτημα της ταυτότητας και της ετερότητας, η διάκριση των αισθήσεων και...

Ο "Τρόπος" ή "Δρόμος" που οδηγεί στην Αλήθεια, θεωρήθηκε από τον Λάο Τσε, τον "Σοφό Γέροντα" της μακρινής Κίνας, ως μία διαδικασία εσωτερικού "εξαγνισμού" ή "κάθαρσης" που αποτελεί περισσότερο προϊόν "αφαίρεσης" και όχι "πρόσθεσης": "Προσθέτοντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να γνωρίσω πολλά στους δρόμους της μάθησης. Αφαιρώντας κάτι μέρα με την ημέρα, μπορώ να κατανοήσω τα πάντα, στους δρόμους του Τάο. Αφαιρώντας και λιγοστεύοντας, μέχρι να φτάσω στην τέλεια ηρεμία. Κι όταν φτάσω στην τέλεια ηρεμία, όλα μοιάζουν να γίνονται σαν από μόνα τους. Με την αταραξία κερδίζω τον κ...

Με τον Πλάτωνα, από την αρχαιότητα ως και σήμερα, έχουν ασχοληθεί όλοι οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι και συγγραφείς της ανθρωπότητας και έχουν γραφτεί για το έργο και την προσωπικότητά του αμέτρητοι τόμοι. Γι' αυτό είναι τρομερά δύσκολο και παρακινδυνευμένο για έναν μη ειδικό να ασχοληθεί και κυρίως να γράψει για τη φιλοσοφία και την παιδαγωγική του Πλάτωνα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου σε αγγλικό πανεπιστήμιο, είχα παρακολουθήσει μαθήματα και αρκετές διαλέξεις για τον Πλάτωνα και την πλατωνική φιλοσοφία. Αυτό ήταν κυρίως το έναυσμα που με παρώθησε ν' αρχίσω να σκέφτομαι σοβ...

Το ερώτημα που θέτω, και στο οποίο προσπαθώ να απαντήσω, είναι: γιατί ο λόγος που διατυπώνουν οι επιμέρους θρησκείες, αντί να φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους και να τους ενώνει, πολύ απέχει από το να αποτελεί παράγοντα ειρήνης; Είχα ήδη από την παιδική μου ηλικία πάθος με τις γλώσσες, πάθος το οποίο διατήρησα σε όλη τη μακρά πορεία μου στο πεδίο της γλωσσολογίας. Παράλληλα, ωστόσο, δεν έπαψε ποτέ να με απασχολεί το ερώτημα από που πηγάζει η ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε θεούς ή θεό; Αυτό το διαχρονικό ερώτημα είναι που με ώθησε να διατυπώσω εδώ ορισμένες σκέψεις γι...

Ο Πλάτωνας υπήρξε ο φιλόσοφος με τη μεγαλύτερη επίδραση στον φιλοσοφικό στοχασμό της ανθρωπότητας. Τίποτε δεν ήταν πια ίδιο στον κόσμο μετά από την πλατωνική φιλοσοφία, την πρωτοκαθεδρία της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης και της ανδρείας και του έρωτα του Αγαθού, δηλαδή της Αρετής που κυβερνά την ανθρώπινη ανέλιξη. Δεν είναι παράξενο, που πέντε αιώνες μετά τον θάνατό του, η φιλοσοφία του ενέπνευσε αλλεπάλληλες γενεές φιλοσόφων που έδρασαν από τον τρίτο ως τον έβδομο μεταχριστιανικό αιώνα, των λεγάμενων Νεοπλατωνικών. Αυτή η αξιοθαύμαστη χορεία σκεπτόμενων λογίων επέκτεινε τη...

Πρόκειται για τα Πρακτικά του Επιστημονικού Συνεδρίου που συνδιοργάνωσε η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Χαλκιδικής από 18-20 Νοεμβρίου 2016, επ’ ευκαιρία του επετειακού έτους 2016, αφιερωμένου με απόφαση της UNESCO στον Αριστοτέλη.