Άπαντα 1
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Κάκτος (1997)
Το πιο ενδιαφέρον ίσως έργο της ύστερης αρχαιότητας, εγκυκλοπαίδεια κάθε είδους γνώσεων έως εγχειρίδιο γαστρονομίας και μαζί εκτενής βιβλιογραφικός θησαυρός για χαμένα ιδίως έργα, με φόντο τη συζήτηση των φιλοσόφων και φιλοσοφούντων συνδαιτυμόνων ενός συμποσίου.
Άπαντα 1
Αρεταίος
Κάκτος (1997)
Περί αιτιών και σημείων οξέων παθών Α΄, Β΄. Η διάγνωση των οξέων νοσημάτων. Επιληψία, τέτανος, πνευμονία, χολέρα, σατυρίαση κ.ά. Περί αιτιών και σημείων χρονίων παθών Α΄, Β΄. Η διάγνωση των χρονίων νοσημάτων. Σκοτοδίνη, μελαγχολία, μανία, άσθμα, ίκτερος, καχεξία κ.ά.
Άπαντα 1
Αιλιανός
Κάκτος (1996)
Προοίμιον, βιβλία Α΄-Δ΄. Σύγγραμμα με στοιχεία φυσικής ιστορίας και με μεγάλη συλλογή παραδοξολογικών διηγήσεων σχετικά με τα ζώα, με έμφαση σε κάποιες «ψυχικές» ιδιότητές τους. Ενδεικτικά θέματα: Η γενναιότητα του ψαριού ανθίας, ο σκύλος που ερωτεύτηκε μια κιθαρωδό, η ύαινα που αλλάζει φύλο, πουλιά που «ματιάζονται», τα φιλόμουσα δελφίνια, λιοντάρια που καταλαβαίνουν τη μαυριτανική γλώσσα κ.ά.
Άπαντα 1
Σέξτος ο Εμπειρικός
Κάκτος (1998)
Γενική εισαγωγή στη γνώση της φύσης του σκεπτικού «κινήματος» και στην κατανόηση της χαρακτηριστικής της στάσης απένα¬ντι στα πράγματα και στη ζωή.
Άπαντα 1
Φίλων ο Αλεξανδρεύς
Κάκτος (2000)
Περί της κατά Μωυσέα κοσμοποιίας Αναφορά και ερμηνεία της κοσμογονίας την οποία προτάσσει των νόμων του ο Μωυσής. Η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου από τον Θεό. Περί των Χερουβίμ και της φλογίνης ρομφαίας και του κτισθέντος πρώτου εξ ανθρώπου Κάιν Η εκδίωξη του Κάιν από τον παράδεισο και η φύλαξη του δέντρου της ζωής από τα χερουβίμ και την πύρινη ρομφαία. Η ένωση του Αδάμ (συμβολίζει τον νου) και της Εύας (συμβολίζει τις αισθήσεις) και η γέννηση του Κάιν.
Άπαντα 1
Αρχιμήδης
Κάκτος (2001)
Θεωρήματα σχετικά με τις διαστάσεις των σφαιρών, των κώνων και των κυλίνδρων.
Άπαντα 1
Ποσειδώνιος
Κάκτος (2000)
Το σωζόμενο έργο ενός μεγάλου στοχαστή της αρχαιότητας, του καθολικότερου ίσως πνεύματος μετά τον Αριστοτέλη. Στωικός αλλά με πολλές προσωπικές αντιλήψεις, ερεύνησε όλους σχεδόν τους τομείς του επιστητού. Αποσπάσματα σχετικά με το έργο του Ποσειδώνιου που παραδίδουν ο Στράβων, ο Σέξτος Εμπειρικός, ο Πρόκλος κ.ά.
Άπαντα 1
Πρόκλος
Κάκτος (2006)
[...] Πνεύμα οξύ και πολυμαθές ο Πρόκλος, χωρίς, όμως, αυστηρή επιστημονική επιχειρηματολογία, θα συνδυάσει σε ένα λεπτομερές και πλήρες, ιδιαίτερα όμως πολύπλοκο και δυσνόητο σύστημα ολόκληρη τη νεοπλατωνική φιλοσοφία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί ως τις μέρες του. Με αριστοτεχνικό τρόπο θα πλάσει ένα ενιαίο σύστημα στο οποίο θα συμπεριλάβει τον έναν ύψιστο θεό (το Ένα ή Αγαθό), τους επιμέρους θεούς, τους αγγέλους, τους δαίμονες, τις ψυχές και άλλες ανώτερες και κατώτερες υπάρξεις. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε πρωτοποριακές ιδέες μέσα στο νεοπλατωνισμό, (ίσως αυτό να μην ήταν...
Άπαντα 1
Δαμάσκιος
Κάκτος (2018)
Ποια είναι η πρώτη αρχή των πάντων; Μπορεί κανείς να τη συλλάβει και, αν ναι, με ποιον τρόπο; Πώς τα πάντα προέρχονται από την πρώτη αρχή και πώς αυτή συνδέεται με τα πάντα ως αιτία τους; Αυτά είναι μερικά από τα θεμελιώδη ερωτήματα που θέτει προς απάντηση ο Δαμάσκιος στον 1ο τόμο του έργου του "Απορίες και λύσεις περί των πρώτων αρχών", το οποίο αποδίδεται για πρώτη φορά στη σημερινή μας γλώσσα. Ο συγγραφέας του έργου, ο τελευταίος μεγάλος στοχαστής του νεοπλατωνισμού και της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, κατά την δύσκολη εποχή της κυριαρχίας του χριστιανισμού, διατυπώνει...
Άπαντα
Επίκουρος
Κάκτος (1994)
Τα σωζόμενα αποσπάσματα ενός από τους πολυγραφότερους συγγραφείς της αρχαιότητας. Οι βασικές διδασκαλίες του (Κύριαι δόξαι) και οι επιστολές που συνοψίζουν τις θεωρίες του στη φυσική και την ηθική. Το 10ο βιβλίο του Διογένη Λαέρτιου.
Άπαντα
Πλάτων
Μίλητος (2003)
Η πρώτη πανομοιοτυπική έκδοση (facsimile) πρωτοτύπου που δημιουργήθηκε στη Βενετία το 1513, στο τυπογραφείο του περίφημου τυπογράφου-ουμανιστή Άλδου Μανουτίου. Επιμελητής του έργου ήταν ο κριτικός λόγιος Μάρκος Μουσούρος, άνθρωπος ευρύτατης παιδείας, κοντά στον οποίο μαθήτευσαν σπουδαίοι ευρωπαίοι ουμανιστές, όπως ο Έρασμος. Το έργο αποδίδει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο έλληνα φιλόσοφο για την αθάνατη κληρονομιά που μας παρέδωσε και με την οποία φωτίζεται μέχρι σήμερα όλη η ανθρωπότητα.
Άπαντα
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Μίλητος (2003)
Πανομοιότυπη αναπαραγωγή της δεύτερης έκδοσης των Απάντων του Αριστοτέλους (Βασιλεία 1531). Η έκδοση αυτή αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της διάδοσης του κειμένου του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου σε όλη την Ευρώπη. Προλογίζεται στα λατινικά από τον Ντεζιντέριο Έρασμο, ο οποίος την αφιερώνει στον γιο του σπουδαίου Άγγλου λογίου και πολιτικού Θωμά Μωρ. Περιέχει επίσης και μια εκτενή εισαγωγή για τον βίο και τα έργα του Αριστοτέλη στα λατινικά, η οποία αποδίδεται στον μεγάλο Ιταλό ουμανιστή Γκουαρίνο Βερονέζε.
Άπαντα
Αριστόξενος
Κάκτος (2005)
Η «Σούδα» αποδίδει στον Αριστόξενο 453 έργα, αριθμός που μαρτυρεί παρατεταμένη διάρκεια ζωής και μεγάλη συγγραφική δραστηριότητα, κάτι που διέκρινε και το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός θεωρείται υπερβολικός και μέσα σε αυτόν θα έχουν συμεριληφθεί σημειώσεις και έργα μαθητών του, ενώ δεν αποκλείεται και ο αριθμός να αναφέρεται σ το σύνολο των βιβλίων τα οποία καταλάμβανανα τα έργα του. Δυστυχώς το σύνολο σχεδόν της συγγραφικής του δραστηριότητας χάθηκε. Κορυφαία θέση μεταξύ των έργων του κατέχουν τα σχετιζόμενα με τη μουσική. Καθώς στο πρόσωπό του συν...
Απαγορευμένη αναλογία και επιτρεπτή ερμηνεία του ποινικού νόμου
Τσίνας Κωνσταντίνος Π.
Σάκκουλας Αντ. Ν. (2010)
Στην μελέτη του ο συγγραφέας πραγματεύεται με συστηματικό τρόπο και για πρώτη φορά στην ελληνική νομική βιβλιογραφία από το 1937, ένα από τα δυσχερέστερα ζητήματα της μεθοδολογίας του ποινικού δικαίου: Την διάκριση της απαγορευμένης αναλογίας από την επιτρεπτή ερμηνεία των ποινικών διατάξεων. Προς τον σκοπό αυτόν, αξιοποιούνται τα εργαλεία της αυστηρής δογματικής ανάλυσης των κανόνων δικαίου των ά. 7 παρ. 1 Σ. και 1 ΠΚ, της κριτικής παράθεσης και ανάπτυξης πολυάριθμων επιστημονικών απόψεων στην ηπειρωτική μεθοδολογία του δικαίου (με συχνές αναφορές στην αγγλοσαξονική συζήτ...
Αξιώματα, παράδοξα, υποθέσεις και εικασίες
Συλλογικό έργο
Νεφέλη (2020)
Η παρούσα συλλογή κειμένων προέκυψε ως ανάγκη για την ανάδειξη θεμελιωδών εννοιολογικών συνιστωσών της φιλοσοφίας μαθηματικών. Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι για κάτι τέτοιο θα έπρεπε να καλυφθούν οι περιοχές των αξιωμάτων, των παραδόξων, των υποθέσεων και των εικασιών.