Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φιλοξενία είναι να καλείς κάποιον στην κουζίνα σου... Το "Ο χρόνος πάλι" είναι ένα παιχνίδι αυτοβιογραφίας: η συγγραφέας περιηγείται στη ζωή της· η μυθοπλασία συγχέεται με την πραγματικότητα, όσα συνέβησαν συγχέονται με όσα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, με όσα θα ήταν ωραίο να συμβούν· "αν είχα μια δεύτερη ευκαιρία, μια δεύτερη ζωή, θα γινόμουν..." Το βιβλίο αυτό -τα απομνημονεύματα ενός ανθρώπου που έζησε "έναν αστερισμό από γεγονότα"- είναι άλλοτε κοινωνική ιστορία, άλλοτε λογοτεχνική κριτική, άλλοτε ταξιδιωτική πεζογραφία· η καταγραφή μιας προσωπικής φιλοσοφίας για...

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη του Περικλή Σφυρίδη στον Ηλία Γκρη για τη ζωή του, το έργο του και τη Θεσσαλονίκη.

Άλλα είναι να γράφεις και να υποδύεσαι κι άλλο να γράφεις απροσχημάτιστα, χωρίς καμιά άλλη φιλοδοξία, πάρεξ της στιγμής εκείνης τη διάθεσή σου. Γράφεις για τον Δημήτρη Χατζή, τον Γιώργο Χειμωνά, τη Μέλπω Αξιώτη, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Γιάννη Ρίτσο· γράφεις για την εκδότρια Νανά Καλλιανέση· σχεδιάζεις τρία μικρά κομμάτια που θα μπορούσαν να είναι πεζογραφήματα, αλλά εσύ το ξέρεις ότι δεν είναι, τα γράφεις όμως για να τα δώσεις σε περιοδικά και αφιερώνεις τα δυο σε δυο φίλες σου, το άλλο, τώρα, στον πεζογράφο Γιώργο Ιωάννου· γράφεις πλήρης θυμού για τη μεταδικτατορική επιφάν...

Άλλο να γράφεις και να υποδύεσαι τα πλάσµατα της φαντασίας σου και άλλο να γράφεις απροσχηµάτιστα, χωρίς καµιάν άλλη φιλοδοξία, εκτός από την κατάθεση της στιγµής. Γράφεις για τον Δηµήτρη Χατζή, τον Γιώργο Χειµωνά, τη Μέλπω Αξιώτη, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Γιάννη Ρίτσο. Γράφεις για την εκδότρια Νανά Καλλιανέση. Σχεδιάζεις τρία µικρά κοµµάτια που θα µπορούσαν να είναι πεζογραφήµατα. Γράφεις πλήρης θυµού για τη µεταδικτατορική επιφάνεια - "θυµός δε από της θύσεως και ζέσεως της ψυχής έχοι αν τούτο το όνοµα", λέει ο Σωκράτης στον Κρατύλο του Πλάτωνα. Γράφεις δυο κοµµάτια για...

Το ανά χείρας βιβλίο είναι καρπός διαλόγου γιαγιάς και εγγονής. Η συνομιλία ανάμεσα στις δύο γυναίκες επέτρεψε, στη μεν Κατερίνα Καμπάνη να συμπληρώσει την εικόνα του παππού της Άρη Αλεξάνδρου, στη δε Καίτη Δρόσου να καταθέσει τη μαρτυρία της για τα χρόνια που έζησαν με το σύντροφό της στο Παρίσι ως πολιτικοί εξόριστοι.

Ο Νίκος Καζαντζάκης ήταν το πρότυπο για τον Μανώλη Μαρκάκη. Απ’ τα πρώτα γυμνασιακά του χρόνια άρχισε να διαβάζει και να ξαναδιαβάζει το ένα βιβλίο του μετά το άλλο, θέλοντας να μπει στο πνεύμα και τη σκέψη του. Παρακολουθούσε τις δημοσιεύσεις στον τύπο, συναντιόταν με συγγενείς του: Λευτέρη και Στέλιο Αλεξίου (αδελφό και ανιψιό) της Γαλάτειας και Έλλης Αλεξίου, και με άλλους ανθρώπους που τον είχαν γνωρίσει, για να μαθαίνει από πρώτο χέρι οτιδήποτε σχετιζόταν με αυτόν. Αρκετές από τις πληροφορίες του δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Όσο για μένα, είχα και μια επί...

Κείμενα μεγάλα ή μικρά, συνεντεύξεις, σκέψεις σημειωμένες στο περιθώριο ενός τετραδίου,της γνωστής θεατρικής συγγραφέως Λούλας Αναγνωστάκη. Μια διαδρομή σαράντα χρόνων στο θέατρο, με δέκα θεατρικά έργα-σταθμούς που αποτελούν ένα διαρκές παρόν, συνιστά μια διαδρομή που εκ των πραγμάτων μεταβάλλεται σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Είτε πρόκειται για κείμενα γραμμένα από την ίδια τη συγγραφέα είτε άλλοι έχουν καταγράψει τη σκέψη της όπως η ίδια τους την έχει εξομολογηθεί, σε όλα καιροφυλακτεί η έκπληξη, η ανατροπή, η λοξή ματιά. Μια στάση ζωής που ναρκοθετεί ως τη διάλυση την οι...

Το κείμενο του Ανδρέα Εμπειρίκου για το μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση "Σέργιος και Βάκχος βρέθηκε στις τελευταίες σελίδες ενός τετραδίου του 1960. Πρόκειται για το μοναδικό γραπτό τεκμήριο τόσο της θερμής φιλίας που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο, όσο και του θαυμασμού του Εμπειρίκου για το έργο του Καραγάτση και ιδιαίτερα για τον "Σέργιο και Βάκχο", στον οποίο αναφέρεται αποσπασματικά μία ακόμα φορά στο ημερολόγιο του ταξιδιού στη Ρωσία. Ο Εμπειρίκος μιλούσε συχνά για το μυθιστόρημα αυτό και για το έργο του Καραγάτση, τον οποίο θεωρούσε τον πιο σημαντικό Έλληνα μυθιστοριογράφο....

Κείμενα όλων των ειδών που πέφτουν πυκνά σαν χιόνι ή κομφετί, μεταμφιεσμένα σε δοκίμια, βιογραφίες, συνομιλίες ή απλά αφηγήματα. Ήρωες τους πρόσωπα γνωστά μας και άλλα λιγότερο γνωστά που συνθέτουν μια νωπογραφία της εποχής μας και της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Μια συγκομιδή των τελευταίων δέκα ετών από το χέρι του Πλανόδιου σαλπιγκτή.

"Για ό,τι λέν για την "Οδύσεια" -χωρίς να τη διαβάσουν- δεν στεναχωριούμαι καθόλου. Έχω τη συνείδησή μου γαλήνια. Έκαμα ό,τι μπορούσα. Το έργο αφτό είναι το λαγάρισμα από ανείποτες αγωνίες και χαρές, γραμμένο με αίμα. Προσπάθησα, χρόνια να σώσω από την ψυχή μου ό,τι μπορούσα. Να ξέρουν οι άνθρωποι, όταν πεθάνω, πόσο κ' εγώ αγάπησα και πόνεσα τη ζωή και πώς είδα και πώς άγγιξα τη θάλασσα, το χώμα, τη γυναίκα. Να μάθουν πως δεν ήμουνα ζώο ή πέτρα, παρά άνθρωπος με ζεστή σάρκα κι αχόρταγη ψυχή. Έκανα το χρέος μου. Παραπάνω δεν μπορούσα. Σφογγίζω σαν τον αργάτη μια στιγμή τον -...

Στο βιβλίο αυτό δεν μιλούν ειδήμονες, λόγιοι, μελετητές ή κριτικοί για τον Νίκο Καββαδία. Μιλάνε ναυτικοί που έζησαν μαζί του στα καράβια, άνθρωποι ταξιδεμένοι, άνθρωποι του μόχθου και της σκληρής δουλειάς, περιγράφοντας έναν απ' αυτούς, κάποιον του σιναφιού τους. Οι περισσότεροι αγνοούσαν ότι ο συνάδελφός τους ήταν ταυτόχρονα ένας μεγάλος ποιητής, το έμαθαν μετά το θάνατό του, κι άλλοι ύστερα από χρόνια κατάλαβαν το μέγεθος της ποίησής του. Όμως όλοι λάτρευαν τον "κουρλό ασυρματιστή" τους, αυτό τον αλλόκοτο παραμυθά, τον άκακο κι ευαίσθητο, τον σπάταλο και τολμηρό, αυτό το...

Τον Φεβρουάριο του 1948 ο Γιώργος Σεφέρης διορίστηκε σύμβουλος στην Πρεσβεία της Ελλάδας στην Άγκυρα, όπου και παρέμεινε έως το 1950. Κατά τη διετή παραμονή του στην Τουρκία ο Σεφέρης επισκέφθηκε διάφορα μέρη. Τον Ιούλιο του 1949 επισκέφθηκε το Αϊβαλί και την Καππαδοκία, ενώ τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς την Κωνσταντινούπολη. Τον Μάρτιο του 1951 πραγματοποίησε ένα τελευταίο ταξίδι στην Άγκυρα προκειμένου να παραδώσει την υπηρεσία του, καθώς είχε ήδη μετατεθεί στην Πρεσβεία της Ελλάδας στο Λονδίνο, στο οποίο πήγε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει όσα...

Ο μυθιστοριογράφος είναι κυρίως σκηνοθέτης αλλά πρέπει να είναι και ηθοποιός. Να μπορεί να υποδυθεί χαρακτήρες και άτομα διαφορετικά από τον εαυτό του - πώς αλλιώς μπορείς να μιλήσεις γι' άλλους ανθρώπους αν δεν τους καταλάβεις; Και πώς μπορείς να τους καταλάβεις αν δεν τους υποδυθείς; Και πώς θα το κάνεις αυτό αν δεν τους παρατηρείς και δεν τους προσέχεις; Η εξατομίκευση του αφηγητή, η προβολή του υποκειμενικού, από μια άποψη απλούστεψε τη δουλειά των μυθιστοριογράφων. Για πολλούς, όπως άλλωστε δείχνουν και τα βιβλία τους, το μόνο αξιοπρόσεκτο πράγμα στον κόσμο είναι ο εαυ...

Μιλάμε μαζί - φεύγει το σκοτάδι... 30.143 λέξεις και 32 πρωινά. Κι εμείς τώρα δα εδώ, δυο φίλες με εναλλασσόμενους ρόλους, συγγραφέας-καθηγήτρια-ψυχολόγος-άρρωστη-υγιής-θεραπευτής-θεραπευόμενος, ιδιότητες ρευστές και αβέβαιες, ρούχα άβολα και στενά που μας καθηλώνουν σε στενάχωρα και ασφυκτικά δωμάτια, τι επιθυμήσαμε, αλήθεια, μέσα απ' αυτό το διαλογικό βιβλίο; Να αλλάξουμε ρόλους, να πετάξουμε τα στενά ρούχα που δεν σ' αφήνουν να αναπνεύσεις και που ακόμα και στον ύπνο μάς λένε να τα φοράμε, και να δοκιμάσουμε έναν περίπατο στον ανοιχτό αέρα. Να συν-αποκαλυφθούμε και ό,τ...

Καλημέρα, Μαργαρίτα! Καλημέρα, Φωτεινή! 30.143 λέξεις, 32 πρωινά. Μιλούσαμε μαζί. Έφευγε για μια στιγμή το σκοτάδι. Πες μου ποιος σε κατοικεί να σου πω ποιος είσαι. Η τρέλα, ο έρωτας, η γραφή, τα ζώα, η μουσική, οι λέξεις, η λύπη, ο ενθουσιασμός, η πληγή, το φιλί, η συντριβή, η εξοχή, η ψευδαίσθηση του καθαρού αέρα με κατοικούν. Δυο φίλες, σαν αδελφές, με εναλλασσόμενους ρόλους. Καθηγήτρια ψυχολογίας-συγγραφέας, υγιής-άρρωστος, θεραπευτής-θεραπευόμενος: ετικέτες ρευστές κι αβέβαιες που σαν δεύτερο δέρμα κολλάνε πάνω σου, ρούχα άβολα και δανεικά. Αναμμένα φ...

Ο τελευταίος τόμος που ολοκληρώνει τα προσωπικά ημερολόγια του Γιώργου Σεφέρη, και καλύπτει τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο βιβλίο που περιλαμβάνει, πέρα από τις εγγραφές του Γιώργου Σεφέρη, εισαγωγικό σημείωμα της επιμελήτριας, σημειώσεις, επίμετρο με συμπληρωματικό υλικό και ευρετήριο προσώπων. Η Κατερίνα Κρίκου-Davis, στον εκτενή σχολιασμό των εγγραφών δίνει εξηγήσεις πραγματολογικού χαρακτήρα, ταυτίζει τις λογοτεχνικές αναφορές, κάνει διευκρινήσεις για τα πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της εποχής, και δίνει πληροφορίες για τα αμέτρητ...

Οι "Μέρες Η΄" εκτείνονται από τον Ιανουάριο του 1961 ως και τον Δεκέμβριο του 1963. Καλύπτουν τους τελευταίους μήνες της θητείας του Γιώργου Σεφέρη ως Πρέσβη στη Μεγάλη Βρεταννία και φτάνουν ως τον επαναπατρισμό του και την αναγγελία του Βραβείου Νόμπελ. Πρόκειται για μια σπάνια καταγραφή των εσωτερικών αναζητήσεων του νομπελίστα ποιητή, αλλά και μια ιδιαίτερη τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής που φωτίζεται μέσα από τις σελίδες του. Στον τόμο "Μέρες Η΄" περιλαμβάνονται, πέρα από τις εγγραφές του Γιώργου Σεφέρη, εκτενής πρόλογος της επιμελήτριας, σημειώσεις, επίμετρο...