Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την απόσταση ασφαλείας που επιτρέπει η απομάκρυνση από τις οξείες φάσεις του "γλωσσικού ζητήματος" και κυρίως με τη νηφαλιότητα που εξασφαλίζει η επίσημη λύση του προβλήματος από την ελληνική Πολιτεία το 1976 μπορούμε σήμερα με νέες προσεγγίσεις των αρχών του 21ου αιώνα να μελετήσουμε το "ζήτημα" που ταλάνισε τους Έλληνες και την Ελλάδα κυρίως τους τελευταίους δύο αιώνες. Χωρίς εντάσεις και φανατισμούς, με την αντικειμενική ματιά του μελετητή-ερευνητή και τη σιγουριά ενός οριστικά πια λυμένου ζητήματος στον πιο ασφαλή χώρο, στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη. Κανείς σήμερα...

Περιέχονται τα κείμενα: - Ιριδισμοί του "και". - Το "άγω" και οι αμαρτίες του. - Το ρήμα "συμμετέχω". - Γραμματική, γραμματική και ποιητική γραμματική. Δώδεκα παραλλαγές στο ίδιο θέμα. - Η γλώσσα της κρητικής μαντινάδας - Η γλώσσα του παιδιού - Από τη δραχμή στο ευρώ - Ευρετήριο

Για ποιά Ευρώπη μιλούμε; Μιλούμε για μια Ευρώπη της οικονομίας, της τεχνολογίας, της εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων ή για μια Ευρώπη της παιδείας και της ευτυχίας των λαών; Νομίζω ότι τη δεύτερη Ευρώπη ονειρευόμαστε. Οραματιζόμαστε μιαν Ευρώπη, η οποία θα σέβεται τους λαούς της και τους πολιτισμούς τους, και, φυσικά, και τις γλώσσες τους, αφού οι γλώσσες είναι φορείς πολιτισμών. Άλλωστε, αρχίζει να φτάνει στ' αυτιά μας η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων. Την ακούν κιόλας οι "σοφοί", θα έλεγε ο Καβάφης, "και την προσέχουν ευλαβείς". Ας την ακούσουν, επιτέλους,...

Ποιος είναι, κύριε Τσολάκη, ο δρόμος προς το Δίκαιο λόγο, όπως τον χαρακτηρίζετε, που θα δώσει τη λύση στα σημερινά προβλήματα; Ο δρόμος του ελληνικού λαού που οδηγεί στην ελευθερία, στην πρώτη ανθρώπινη ελευθερία, όπως τη δίδαξε ο πρώτος ελεύθερος ποιητής, ο Έλληνας Αισχύλος, στην προμηθεϊκή του τριλογία. Είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει την ανθρωπότητα από τα σημερινά της αδιέξοδα. Και αν δεν το πραγματώσει ο σημερινός ελληνισμός, θα επιδιώξει μόνη της η ανθρωπότητα, όταν θα έχει ξεπεράσει την ύβρη της μηχανής και της ύλης, που την έχουν παγιδέψει. Είναι ανάγκη η...

Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε τρία μέρη, καθένα από τα οποία αντιστοιχεί στους τρεις όρους του τίτλου: "ταυτότητες, αφηγήσεις, γλωσσική εκπαίδευση". Κεντρικός στόχος του βιβλίου είναι να καταστήσει σαφή τη θέση ότι, στον σύγχρονο ρευστό και διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, οι ταυτότητες επιλέγονται κατά περίσταση από τους ομιλητές και τις ομιλήτριες και συχνά κατασκευάζονται μέσω του αφηγηματικού λόγου. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν τη θέση αυτή αναλύοντας ποικίλες αυθεντικές αφηγήσεις, προφορικές και γραπτές. Διατείνονται, τέλος, ότι η διαδικασία κατασκευής ταυτοτήτων μέσω του αφηγ...

Μια συζήτηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου με τον Περικλή Σφυρίδη, όπου σχολιάζουν την ακαταλαβίστικη γλώσσα που χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον οι κουλτουριάρηδες και την ανεπανόρθωτη ζημιά που αυτή μπορεί να κάνει στην ελληνική γλώσσα. [...] "Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι' αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονταν σ' όλες τις εποχές. Στην αρχαία Ελλάδα τους κοροϊδεύει πολύ άσχημα ο Αριστοφάνης επειδή χρησιμοποι...

Η "Σχολιασμένη βιβλιογραφία της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας" φιλοδοξεί να δώσει τη δυνατότητα στους ενδιαφερομένους να εντοπίζουν με μεγαλύτερη ευκολία ό,τι είναι σχετικό με την ενασχόλησή τους -έρευνα, διδασκαλία ή και τα δύο- ώστε να μπορούν να ενημερώνονται για τις τάσεις που εμφανίζονται στο χώρο αυτό. Η φύση του περιεχομένου της την καθιστά εύχρηστο και απαραίτητο μέσο πληροφόρησης για διδάσκοντες/διδάσκουσες την ελληνική ως δεύτερη/ξένη γλώσσα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στηνΕλλάδα και έξω από αυτή, για ερευνητές με σχετικό αντικείμενο, για όσους ασχο...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει συμφραστικό πίνακα λέξεων και λημματολόγιο για το σύνολο του ποιητικού έργου του Γιώργου Σεφέρη, δηλαδή για τα "Ποιήματα", το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β'" τα "Εντεψίζικα" και τα "Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά". Ο συμφραστικός πίνακας λέξεων είναι κατάλογος των λεξικών τύπων που απαντούν σε όλο το ποιητικό έργο του Σεφέρη μαζί με τα συμφραζόμενά τους, και καταρτίστηκε ηλεκτρονικά. Το έργο εκπονήθηκε από το Τμήμα Λεξικογραφίας το Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας με την επιστημονική εποπτεία του Ι. Ν. Καζάζη. Απευθύνεται στους ειδικούς ερευνητές της νε...

Ο συγγραφέας πραγματεύεται την έννοια του ρυθμού και της αρμονίας του Ελληνικού λόγου (αρχαίου και νεότερου) εξ επόψεως κριτηρίων των Ελλήνων λογίων. Ο μεν ρυθμός ορίζεται από τη συμμετρικότητα των συλλαβών (μακρών και βραχειών για τους αρχαίους), η δε αρμονία από τη συμμετρικότητα των οξυτονούμενων κατά την εκφώνηση συλλαβών. Στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή - Νεοελληνική Γραμματεία διατηρήθηκε η αντίληψη παρά την απώλεια του χρόνου (μακρού-βραχέος) των συλλαβών. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά συνιστούν τη μουσικότητα του λόγου, προσδίδουν σ' αυτόν κάλλος και προκαλούν ηδύτητα...

Στοιχεία και τεχνικές που εγγράφονται με ασφάλεια και χωρίς αμφιβολία στις υφολογικές επιλογές του Παπαδιαμάντη, που συνιστούν, με άλλα λόγια, στοιχεία του ύφους του, εντοπίζονται και αναδεικνύονται σε αυτή τη συλλογική εργασία. Πολλά από αυτά τα στοιχεία και τις τεχνικές ανήκουν σε μια ρητορική παράδοση που ξεκινά ήδη από την εποχή των αρχαίων κλασικών. Η ρητορική τεχνική του Σκιαθίτη κοσμοκαλόγερου έλκει την καταγωγή της όχι μόνον από την αρχαία Ελλάδα αλλά και από τον μεσαιωνικό ελληνισμό: την εκκλησιαστική ρητορική παράδοση των Βυζαντινών και τη ρητορική που επιστέφει τ...

Ο κύριος όγκος των θέσεων που εκφράστηκαν κατά καιρούς στον πολιτισμό νομίζω προέκυψε από την συμβατική υποχρέωση κάποιων να διαβιβάσουν όσα είχαν παραλάβει από τους προηγούμενους χωρίς καμιά προσωπική αξιολόγηση. Αυτή η πλευρά της επιστήμης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, έχει βέβαια πρακτικό χαρακτήρα, καθώς το να αμφιβάλλεις για τα πάντα οδηγεί σ' έναν άγονο σκεπτικισμό που κάνει άχρηστη τη γνώση, αφού δεν μπορεί να ορίσει πια τίποτα ούτε να καταλήξει σε οποιαδήποτε εφαρμογή. Από την άλλη όμως η αδρανής αποδοχή δεν μπορεί να ιδρύσει κάτι καινούριο όπως απαι...

Ο ιστοριοδίφης Παναγιώτης Χιώτης (1814-1896), δάσκαλος και διευθυντής της Δημοσίας Βιβλιοθήκης της Ζακύνθου, πραγματεύεται εδώ την εξέλιξη της νεοελληνικής γλώσσας και των ποικίλων διαλέκτων της. Ο σκοπός του ήταν διττός: να τεκμηριώσει την άμεση καταγωγή της νεοελληνικής από την αρχαία και δη την ομηρική γλώσσα, και δεύτερον να αποδείξει ότι το γλωσσικό ιδίωμα των Επτανησίων ήταν αμιγώς ελληνικό. Ανασκευάζει έτσι τα επιχειρήματα, ότι οι Επτανήσιοι είναι "βαρβαρόφωνοι ή φραγγόφωνοι και αφιλόκαλλοι", και συμπεραίνει ότι "η δημοτική γλώσσα του Επτανησίου επιφέρεται τας αυτάς...