Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καλοκαίρι του 1946. Ελλάδα. Η Ζωρζ κάνει τα πρώτα της βήματα στο θέατρο. Το όνειρο παλεύει να γίνει πραγματικότητα. Παραμονές του Εμφυλίου. Ο εχθρός είναι παντού. Αυτός ο εχθρός κι ο φόβος θα την αναγκάσουν να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να καταφύγει στο Παρίσι. Καλοκαίρι του 1962. Η Ζωρζ αφήνει πίσω της το Παρίσι κι επιστρέφει στην Αθήνα με την οικογένειά της, με τα παιδιά της. Η νέα αρχή είναι δύσκολη για όλους. Για να σώσει την κατάσταση, φεύγει με το θίασο του Ροντήρη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη. Εμπειρία ζωής. Η Ευρώπη παλεύει για δημοκρατία. Μαζί και η Ελλάδα. Μάη...

Ο Γιώργος, πρώην εργαζόμενος στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, φεύγει από την Αθήνα λίγο καιρό πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση. Επιστρέφει στην πόλη για ένα μικρό διάστημα, όταν η κρίση αγγίζει το αποκορύφωμά της, και επηρεάζεται από τις συνέπειές της. Μικρές βιωματικές ιστορίες, η μία συνέχεια της άλλης, που σμίγουν τη σημερινή με τη μεταπολιτευτική Αθήνα, περίοδο που ο συγγραφέας πρωτοήλθε στην πόλη ως πρόσφυγας από την Κύπρο.

Ο "Κόσμος κατ' εμέ" είναι ένα χρονικό αναμνήσεων του Ροβήρου Μανθούλη, ευδιάθετο και αποστασιωμένο από μια ζωή αναστατωμένη: μεταξική δικτατορία, Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Δεκέμβρης '44, Εμφύλιος, "Πατάρι του Λουμίδη", σπουδές στην Αμερική, αψιμαχίες με τη συμμορία Μακάρθυ, συνομιλίες με τον Δημήτρη Μητρόπουλο και τον Ιγκόρ Στραβίνσκι, επιστροφή στο "Πατάρι" παρέα με τους Μιχάλη Κατσαρό, Δημήτρη Χριστοδούλου, Λεωνίδα Ζενάκο, Μίνωα Αργυράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Γιάννη Τσαρούχη, Νίκο Γκάτσο, στρατιωτική θητεία ως διερμηνέας του πρωθυπουργού στρατάρχη Παπάγου, διεύθυνση σπουδών...

Η Μαρίτσα (Μαριάνθη) και ο Κώστας αγαπήθηκαν από τη στιγμή που αντάλλαξαν την πρώτη ματιά, όταν ένα όμορφο πρωινό συναντήθηκαν στις παρυφές του Καϊμακτσαλάν και στο πανέμορφο χωριό τον Άγιο Αθανάσιο. Γεννήθηκαν αποκλειστικά ο ένας για τον άλλο και αυτή η αγάπη δεν λιγόστεψε ούτε στο ελάχιστο αυτά τα σαράντα εννέα χρόνια που ζήσανε μαζί, ώσπου η ζωή να τους χωρίσει, παίρνοντας πρώτα την ίδια για να την ακολουθήσει σε λίγο και αυτός, μη αντέχοντας την απουσία της.

"... Και μπορείτε να βγάλετε εύκολα άδεια και να χτίσετε χωρίς να φοβάστε κανέναν. Η Λουίζα μου έχει φάει τ' αφτιά, να ιδείς μαμά τι καλός που είναι ο κ. Ρώτας , πώς μας βοηθάει, κι όταν δεν έχει δουλειά παίζει μαζί μας... Τα χάσαμε, καταθορυβηθήκαμε. Ο Ρώτας έπιασε τα δυο χέρια της κυρά Δικαίας, που δε μπορούσε πια να συγκρατήσει τα δάκρυα και της είπε: Άκουσε σε παρακαλώ. Εμείς δεν έχουμε χρήματα γι' αγορές. Ούτε ψάχνουμε να βρούμε ευκαιρίες ν' αγοράσουμε χτήματα κοψοχρονιά. Αν είχα θα σε δάνειζα για να το κρατήσεις να το καλλιεργείς να σου αποδίνει εισόδημα. Είναι κρίμα...

"Κι άρχισα, και θυμόμουν. Από τότε που τα βρόντηξα και μέχρι να φύγω, απ' όλους άκουγα το ίδιο: "Και τώρα τι σκέφτεσαι να κάνεις;" Κι ήταν αυτονόητο ότι μιλούσαν για δουλειά. Για εκείνη τη δουλειά που θα μ' έπαιρνε απ' το χέρι και θα μ' άφηνε· όταν το χέρι θα γερνούσε. Ενώ ήθελα ν' απαντήσω: "Σκέφτομαι να ζήσω". Όμως αυτό δεν απαντούσε την ερώτηση. Νομίζω, κιόλας, ότι από εκεί που έρχομαι δεν υπάρχει ερώτηση γι' αυτή την απάντηση". Η ιστορία κάποιου που άφησε την πόλη, την καριέρα και τους αγαπημένους του, για ν' αναζητήσει τη ζωή. Η καταγραφή του οδοιπορικού του από τα...

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, 1974. Μετάβαση στη δημοκρατία. Έκρηξη των προσδοκιών. Πολιτικοποίηση. Ένα κορίτσι μεγαλώνει στην Αθήνα. Μόλις που καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω της, συμμετέχει ωστόσο σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Εντάσσεται σε μαθητική παράταξη και σε οργάνωση νεολαίας. Αρχίζει να σχηματίζει άποψη για τον κόσμο. Μαθαίνει ότι "ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει καθόλου". Γνωρίζει επίσης: τη φιλία, τη συντροφικότητα, την ομαδική προσπάθεια, καθώς και τον "ναρκισσισμό των μικρών διαφορών". Μαθητεύει στα μυστικά της γλώσσας και της γραφής. Ταυτόχρονα ανα...

Η πάνινη κούκλα είναι μια αυτοσχέδια κούκλα της Κατοχής που κρατάει στα χέρια της η ηρωίδα του έργου όταν μια μέρα, σε ηλικία τεσσεράμισι χρόνων, αποχωρίζεται την οικογένεια της για να ζήσει με τους θετούς γονείς της σε μια άλλη πόλη. Η περιπέτειά της αρχίζει το έτος 1942 όταν η μητέρα της Βαρβάρα, έμεινε χήρα στα τριάντα της με πέντε παιδιά. Κάτω από τη βαριά σκοτεινιά του πολέμου, της πείνας και της εξαθλίωσης, η χήρα μητέρα της υποχωρεί στα παρακάλια μιας άλλης γυναίκας που δεν είχε παιδιά να της δώσει το ένα από τα παιδιά της. Έτσι ο κλήρος πέφτει στην Ελενίτσα που μ...

Μια γυναίκα προσπαθεί να αντιμετωπίσει εφιαλτικές μνήμες, μια άλλη δεν μπορεί να απελευθερωθεί από έναν παθιασμένο έρωτα χωρίς μέλλον, ένας έφηβος, γιος μεταναστών, παλεύει με ένα επίμονο τραύλισμα, ένας πενηντάχρονος επιλέγει να χωρίσει με τη γυναίκα της ζωής του αντί να παραβεί τις ηθικές αρχές του. Αυτές είναι μερικές από τις προσωπικές ιστορίες που ξετυλίγονται μέσα στις συνεδρίες μιας ψυχοθεραπεύτριας, όπου αποκαλύπτονται κρυμμένες βαθιά μνήμες και εμπειρίες όχι μόνο του θεραπευομένου αλλά και της θεραπεύτριας. Αν και δοσμένες λογοτεχνικά, οι ιστορίες αυτές, στο...

Εμείς και οι Άλλοι. Μια ιστορία με δύο αφηγητές για έναν κόσμο που χρόνια τώρα ζει στο περιθώριο. Μια μικρή τσιγγάνα, η Ελπίδα, εξιστορεί με τρόπο αφοπλιστικό τη ζωή της στον καταυλισμό. Μια ζωή μίζερη, γεμάτη ταπεινώσεις, που την πληγώνουν. Έπειτα από ένα συνταρακτικό γεγονός, το νήμα της αφήγησης το παίρνει η συγγραφέας. Τη μυθοπλασία αντικαθιστά πλέον το ρεπορτάζ. Εξιστορούνται γεγονότα αληθινά, που φέρνουν στο προσκήνιο ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο: το φόβο μας για τον Άλλον, τον διαφορετικό. Το μυθιστόρημα με τον δηκτικό τίτλο "Ο κόσμος βαριέται να διαβάζει θ...

... Πόσο θα 'θελα τώρα να φεύγαμε μαζί. Εσύ να οδηγείς κι εγώ να σε χαζεύω. Να είσαι προσηλωμένος στον δρόμο κι εγώ τεμπέλικα να μισοκλείνω τα μάτια μου και να σε σκανάρω από πάνω μέχρι κάτω. Το πρόσωπό σου, το προφίλ σου, τα χείλη σου και από τα χείλη σου να γκρεμίζομαι στο στήθος σου. Να γυρνάς, να με κοιτάς για δευτερόλεπτα και να αναρωτιέσαι τι σκέφτομαι. Και μετά θα μπορώ να κλείσω τα μάτια μου χωρίς καμία έγνοια γιατί θα σ' έχω πλάι μου και θα έχω μάθει όλες εκείνες τις απαντήσεις που θέλω να μάθω. Και δε θα πονάω ούτε θα φοβάμαι γιατί θα σ' έχω πλάι μου. "Να σε...

Ένα λιοντάρι, η παιδική αθωότητα και οι εικόνες ενός κόσμου μακρινού πια, σκιαγραφούνται γλαφυρά μαζί με την ψυχή του συγγραφέα. Ένας κόσμος βγαλμένος από τη φαντασία με δόσεις αλήθειας. Η ζωή ενός παιδιού, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κέρας της Αφρικής παρέα με τις υλακές των υαινών, ενός παρολίγο γιατρού, αλλά πάντα ονειροπόλου που ήθελε να πει την ιστορία του... οψέποτε. Ντίρε Ντάουα, Αντίς Αμπέμπα, Αθήνα, Αιθιοπία κι Ελλάδα του '50, του '60 και του '70. Μυθοπλασίες, οδοιπορικό μιας ζωής σε δύο ηπείρους, εικονοπλασίες που μαγνητίζουν και ιστορίες που εξελίσσονται σαν...

Μετά το φαγητό, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, σημειώνω τις εντυπώσεις της ημέρας ενώ συγχρόνως σχεδιάζω μερικές μορφές, αλλά κυρίως καταγράφω διάφορα χρώματα, μερικές περίεργες λάμψεις και ορισμένα ερεθίσματα, που θα προσπαθήσω να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο και στη δική μου αντίληψη ζωγραφικής. Σπάνια εμπνέομαι από τις ρεαλιστικές δυνατότητες ενός τόπου, αλλά από οτιδήποτε δημιουργείται μέσα μου συνειρμικά και επιλεκτικά. Από οτιδήποτε με συγκινεί και με συναρπάζει, ακόμα κι από ήχους, από υφάσματα που ανεμίζουν, από πουλιά που πετούν ή που κουρνιάζουν σε κόγχες των...

Έτσι, αφού έφτιαξα τον πρωινό καφέ, σκέτο όπως τον έπινε ο πατέρας μου, με τις πρώτες γουλιές, ξαναέφερα στο νου αυτά που μου είχε εξιστορήσει ο πατέρας μου (είχε ήδη προσβληθεί από την μοιραία αρρώστια) μια απ' τις λίγες φορές που μου εκμυστηρεύτηκε κάτι ολότελα δικό του, κάτι για το οποίο σχεδόν ποτέ δεν μίλαγε, για το δικό του μακρινό ταξίδι στην Αμερική. Και παράξενο, εκτός από το mail d' Afrique, πόσο ήταν μια επανάληψη του δικού μας ταξιδιού, πόσο έμοιαζαν οι δυο ιστορίες, πόσα ίδια βιώματα είχαμε ζήσει. Η ιστορία του πατέρα μου άρχισε ως εξής... Κως, Μπόντρουμ,...

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ζούσα στο Μεγάλο Μήλο με έντονη δραστηριοποίηση στην υψηλή ραπτική και στο Pret a Porter de Luxe. Εκεί είχα την ευκαιρία να σχεδιάσω ρούχα για γαλαζοαίματες, για διάσημες ηθοποιούς του Χόλυγουντ και κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Παράλληλα, βίωσα τη φρενίτιδα της εποχής της disco και των καθημερινών πάρτι. Με επίκεντρο το Studio 54, τo εμβληματικό club της 54ης οδού, μεταξύ 6ης και 7ης λεωφόρου, οι νύχτες μας ήταν πιο όμορφες από τις ημέρες μας, ώσπου ένας φόνος έφερε στην επιφάνεια ένα ανομολόγητο μυστικό. Σχέσεις δίχως αύριο, αχαλίνωτο...

Σκόρπιες μνήμες, εικόνες και γεγονότα, με έντονο συναίσθημα, που δεν έσβησαν με την πάροδο των χρόνων, θα επιχειρήσω να μοιραστώ με τον αναγνώστη αυτού του βιβλίου, χωρίς καμιά διάθεση προβολής, ματαιοδοξίας ή υστεροφημίας. Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε σήμερα, καλό είναι να γνωρίζουν, κυρίως οι νεότεροι, τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τις σκληρές συνθήκες ζωής και επιβίωσης που είχαμε αλλά και ξεπεράσαμε με αγώνες καλούς, πίστη, πείσμα και αλληλεγγύη.

Ένα υπέροχο ταξιδιωτικό βιβλίο, όπου τη συναρπαστική ιστορική αναδρομή τού απώτερου παρελθόντος διαδέχονται οι ολοζώντανες καταγραφές και περιγραφές τού παρόντος. Ιστορία, μνημεία, τέχνη, κοινωνία, οικονομία, βιομηχανία, λαός, πόλεις, πανεπιστήμια, προσωπικότητες, πρότυπα, νεολαία - είναι όλα εκεί, λάμποντας με φωτεινά και σκοτεινά χρώματα μπροστά στα μάτια τού αναγνώστη. Με δυο επιπρόσθετα κείμενα του συγγραφέα, για την Αγγλία και την Κύπρο και για "το γαλάζο πουλί τής ελευτερίας" που, σαν ξεμυτίσει από τα σύνορα της Αγγλίας, μεταμορφώνεται σε αιματόβρεκτο ιμπεριαλιστικό ό...

Για τους Έλληνες φοιτητές, που έζησαν στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του '60 δεν έχει γραφτεί σχεδόν τίποτα, σε αντίθεση με τους Έλληνες εργάτες για τους oπoίoυς έχoυν γραφτεί πoλλά και ενδιαφέροντα. Κι όμως, οι περισσότεροι Έλληνες φοιτητές την εποχή εκείνη δεν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους συμπατριώτες τους εργάτες. Πολλοί από αυτούς ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα αγωνιζόμενοι, όχι μόνο να περατώσουν με επιτυχία τις σπουδές τους, αλλά και να επιβιώσoυν κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες, μέσα σε στερήσεις, αρρώστιες, απογοητεύσεις, ατυχίες, δυσάρεστες εκπλήξεις...

O Δημήτρης μεγαλώνει στα απόνερα του Εμφύλιου, σε μια εργατική γειτονιά της Αθήνας. Η ζωή τον φέρνει μπροστά σε αναπάντητα ερωτήματα. Φοιτητής Αρχιτεκτονικής αργότερα στο Πολυτεχνείο, στρατεύεται στον αγώνα για μια πατρίδα ελεύθερη και δημοκρατική. Βιώνει τον έρωτα την ώρα που χτυπά τη χώρα ο σεισμός της δολοφονίας του Λαμπράκη. Οι συγκρούσεις στους δρόμους καθημερινές. Ο Σωτήρης Πέτρουλας πέφτει χτυπημένος από τη συμμορία των φονιάδων του παρακράτους. Η Χούντα των επίορκων θα ρίξει τη χώρα στο επτάχρονο σκοτάδι του μαύρου φασισμού. Όμως ο αγώνας για τη δημοκρατία συνεχίζετ...

52 Κείμενα και 27 συγγραφείς γράφουν για τη μικρή πολίχνη του βορρά, το Αμύνταιο. Μια μικρή, άσημη και ασυνάρτητη επαρχία στα βορειοδυτικά της Ελλάδας, "βόρεια και εξίσου δυτικά", που έγραφε ο όμορος Μίμης Σουλιώτης, για να "σε κατοχυρώνει σ' όλες τις κρίσιμες περιστάσεις". Κωμόπολη που δεν ξεπέρασε ποτέ τους 3.000-5.000 κατοίκους - άντε να έφτασε κάποτε τους 6.000, αν προσμετρήσει κανείς και τους προσωρινούς φαντάρους. Ασήμαντος οικισμός και τούρκικο τσιφλίκι τον 19ο αιώνα, μεταμορφώθηκε με την έλευση του σιδηροδρόμου στις αρχές του 20ου αιώνα σε μια ευημερούσα και όλο ζωή...