Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια διαφωτιστική και ωραιογραμμένη σπονδυλωτή εργασία για πέντε μεγάλες προσωπικότητες της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας. Πρόκειται για μια σειρά ισάριθμων κειμένων, με το γενικό τίτλο "Πορτρέτα πέντε Ευρωπαίων λογοτεχνών", του νομικού, συγγραφέα και ποιητή Αντώνη Χ. Κούρου. Τα όσα απεικονίζει με παραστατικότητα και φρεσκάδα ο συγγραφέας στο έργο του, είναι τα κύρια καλλιτεχνικά και προσωπικά αποτυπώματα μερικών μεγάλων μορφών του ευρωπαϊκού πνεύματος. Ο συγγραφέας αναδιφεί, διασώζει και μας παρουσιάζει ξεχωριστές και όχι ιδιαίτερα γνωστές στο ελληνικό κοινό πτυχές της δημιο...

Το γέλιο ως έκφραση δύναμης και υπεροχής. Το γέλιο ως έκφραση ασυναρτησίας και παραλογισμού. Το γέλιο ως έκφραση ζωής και ελευθερίας. Το ρομαντικό πορτραίτο του καλλιτέχνη ως σαλτιμπάγκου. Ο ίλιγγος του μοντέρνου κωμικού... Αυτά και πολλά άλλα είναι τα θέματα τούτης της πραγματείας για τη θέση του γέλιου στην ιστορία των ιδεών και στη λογοτεχνία από την αρχαιότητα μέχρι τον χριστιανισμό και τις νεότερες εποχές. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα ρεύματα του Διαφωτισμού, του ρομαντισμού, του ρεαλισμού, του συμβολισμού και του υπερρεαλισμού, που αναβαθμίζουν το ρόλο του γέλι...

Πηγή θείας έμπνευσης, θανάσιμο αμάρτημα, ένδειξη ιδιοφυΐας ή νόσος: η μελαγχολία αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα του δυτικού πολιτισμού. Από τον Αριστοτέλη και τον Γαληνό ως τον Robert Burton και από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τον Sigmund Freud, η δυτική σκέψη προσπαθεί να περιγράψει και να ερμηνεύσει το φαινόμενο της μελαγχολίας, προβάλλοντας κάθε φορά και μια διαφορετική πτυχή του. Παράλληλα, οι εικαστικές τέχνες και η λογοτεχνία αξιοποιούν δημιουργικά τον πολυδιάσταστο λόγο περί μελαγχολίας, εμπλουτίζοντάς τον διαρκώς. Η παρούσα μελέτη κινείται μεταξύ της ιστορία...

Όταν η κατανόηση του κόσμου στον οποίο ζούμε γίνεται τόσο δύσκολη όσο σήμερα, έργα όπως αυτό του ινδού συγγραφέα και πολιτικά στρατευμένου διανοητή Aijaz Ahmad είναι μια μικρή ευεργεσία. Μέσα στην κόπωση και στη σύγχυση που έχει εξουθενώσει προ πολλού τη δυτική διανόηση, χρειάζεται μερικές φορές ένα μάτι "ξένο" για να υποδείξει δυο-τρία αυτονόητα πράγματα. Παρότι το βιβλίο μοιάζει να έχει χτιστεί πάνω σε δύο κριτικές που είχαν γραφτεί ανεξάρτητα, στον Frederic Jameson και κυρίως στον Edward Said, οι περιπτώσεις αυτές λειτουργούν για τον Ahmad ως παραδείγματα εκείνου το οποί...

Η λέξη "σύμμεικτα" είναι μια παλιά λέξη της λογιοσύνης που περιγράφει με ακρίβεια τη συνύπαρξη στην ίδια έκδοση κειμένων διαφορετικών ως προς το είδος, το ύφος, το περιεχόμενο και το χρόνο. Η λέξη "παραλλάξ" δηλώνει το περίεργο καθεστώς αυτών των κειμένων στον τρόπο που διαδέχονται το ένα το άλλο και στην παράξενη συνομιλία που αναπτύσσεται, καθώς έχουν ανασυρθεί από το αρχικό τους περιβάλλον για να ενταχθούν στο καινούργιο. Πρόκειται τώρα πια για άλλη δυνατότητα ανάγνωσης, αφού προτείνεται διαφορετική προοπτική και αλλότροπος συσχετισμός για κείμενα που ήδη έχουν την ξ...

Ο τόμος "Παγκόσμια λογοτεχνία" της "Εκπαιδευτικής Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας" παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό πανόραμα της λογοτεχνικής παραγωγής όλων των λαών της γης, από τα πρώτα προφορικά προϊστορικά έπη ως τα πιο σύγχρονα λογοτεχνικά κινήματα. Συγκεκριμένα, στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται αναλυτικές εκθέσεις της λογοτεχνικής εξέλιξης όλων των χωρών, ορισμοί και περιγραφές όλων των λογοτεχνικών ειδών και αναλύσεις της σημασίας των λογοτεχνικών σχολών και κινημάτων. Ορισμένα λήμματα είναι αφιερωμένα στις λεγόμενες "ειδικές" λογοτεχνίες, όπως η παιδική και η αστυνομική λογοτεχν...

Aφετηρία του παρόντος μελετήματος είναι «μια έννοια που εξαρχής θέτει υπό καθεστώς κρίσης κάθε έννοια αρχής και "αφετηρίας", δηλαδή η "οξύμωρη έννοια της "διπλής πηγής" με την οποία ο Friedrich Schiller ορίζει το μοντέρνο ("συναισθηματικό") ποιητή". H σημασία της έννοιας τούτης ανιχνεύεται εδώ στον θεωρητικό λόγο περί "διπλότητας", που ανέπτυξαν κορυφαίοι ρομαντικοί σαν τον Karl Wilhelm Friedrich von Schlegel, τον Ernst Theodor Amadeus Hoffmann και τον Charles Baudelaire. H κλασική προβληματική περι ειρωνείας "τίθεται κάτω από έναν καινούργιο φωτισμό μέσα από τον οποίο επιχ...

Το έργο "Όψεις της λογοτεχνίας των Ελλήνων της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας" του αναγνωρισμένου στον επιστημονικό αυτό χώρο Καθηγητή Γιώργου Καναράκη εξετάζει, περιγράφει και αναλύει τη λογοτεχνική δημιουργία των Ελλήνων στους αντίποδες, από τις σποραδικές αναλαμπές της στις αρχές του εικοστού αιώνα μέχρι το εύρωστο λογοτεχνικό σώμα των ημερών μας, διαμέσου ποικίλων όψεων της λογοτεχνίας αυτής, όπως της ιστορίας της, των πηγών της, των τάσεών της, της θέσης της στις αντίστοιχες λογοτεχνίες της Ελλάδας και της πολυπολιτισμικής Αυστραλίας κ.λπ., που τελικά όλες μαζί συνθέτου...

Συνέβη πράγματι κάποτε κάτι τέτοιο, μια επανάσταση που έδωσε στους συγγραφείς την εξουσία; Κι όμως, στην ιστορία υπάρχουν μερικές σύντομες στιγμές όπου όλα μοιάζουν εφικτά... Για μια τέτοια στιγμή γράφει ο Φόλκερ Βάιντερμαν: τη Δημοκρατία των Συμβουλίων του Μονάχου, από τον Νοέμβριο του 1918 μέχρι τον Απρίλιο του 1919. Και το συναρπαστικό του χρονογράφημα καθιστά τον αναγνώστη αυτόπτη μάρτυρα της ταραχώδους, φαρσικής και τραγικής περιόδου που συντάραξε το Μόναχο, τη Βαυαρία και τη Γερμανία. Η μαγική όμως στιγμή συνέβη πράγματι μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου...

Η Ιστορία και η συγγραφή της, όπως κάθε ανθρώπινο παράγωγο, σχετίζονται με τις διεργασίες και τις αντιθέσεις κάθε εποχής κι επιδρούν με τη σειρά τους στο κοινωνικό περιβάλλον και περισσότερο στη συνείδηση, στη στάση ζωής, και στην τοποθέτηση απέναντι στο εκάστοτε κυρίαρχο οικονομικό-πολιτικό σύστημα. Η Ιστορία διαθέτει επομένως -ως προς τις θεματικές, τη μέθοδο και τις αξιολογήσεις της- την ταξική της οπτική. Το έργο του Βασίλη Μόσχου είναι αποτέλεσμα πολύχρονης συστηματικής μελέτης-εργασίας και συγκροτεί ένα μεγάλο μέρος της ομώνυμης διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα....

Εξερευνήστε τα συναρπαστικά μονοπάτια της φαντασίας, ταξιδέψτε στον κόσμο του φανταστικού απ' την αρχαιότητα έως σήμερα, θαυμάστε τους Πόε, Λάβκραφτ, Χόφμαν και Τόλκιν και δείτε το μέλλον μέσα από την Επιστημονική Φαντασία. Γνωρίστε την Ηρωική Φαντασία και τον Τρόμο, μέσα από τους σημαντικούς σταθμούς που οριοθέτησαν αυτά τα λογοτεχνικά είδη. Ψηλαφίστε τις ρίζες του φανταστικού στην αρχαιοελληνική γραμματεία. Μάθετε τι είναι η παιδική λογοτεχνία Επιστημονικής Φαντασίας. Γνωρίστε το ρόλο της μουσικής στην αρχαία φανταστική σκέψη. Επισκεφτείτε την ομηρική Σχερία. Δείτε το ρόλ...

Ο Οδυσσέας ταξιδεύει, η Πηνελόπη περιμένει και υπομένει. Αυτό ήταν το μοντέλο για το ταξίδι και, κατ' επέκταση,για τις ταξιδιωτικές αφηγήσεις που δημοσιεύονται στην Ευρώπη, μέχρι τον 19ο αιώνα. Το ταξίδι ήταν ανδρική υπόθεση. Η εκβιομηχάνιση, η ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, η βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς, η εκπαίδευση του γυναικείου πληθυσμού και η δημιουργία των μεγάλων αποικιακών αυτοκρατοριών υπήρξαν οι κυριότεροι παράγοντες που ευνόησαν τα ταξίδια των γυναικών. Η Αγγλίδα Lady Mary Montagu (Turkish Embassy Letters, 1763) και η Γαλλίδα Comtesse de la Ferte-Meun...

Tι είναι η παραλογοτεχνία; Κάτω από ποιες συνθήκες αναβαθμίζεται τον 19ο αιώνα; Πώς εμφανίζεται στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος; Πώς εξελίσσεται σε οργανικό στοιχείο της λεγόμενης "μαζικής κουλτούρας"; Καρπός μακρόχρονης έρευνας, το βιβλίο αυτό θέτει πρωτίστως ζητήματα συνολικού και συλλογικού χαρακτήρα με βασικές προϋποθέσεις: α) την αξιοποίηση δεκάδων αγνώστων ή εφήμερων πεζογραφημάτων του 19ου αιώνα· β) τη διαρκή μετακίνηση ανάμεσα σε "αντιθετικούς" πόλους όπως η ποσότητα και η ποιότητα, η ιστορία και η θεωρία, το συλλογικό και το ατομικό πεδίο, το ελληνικό και το ξένο...

Το πολυσήμαντο έργο του Γερμανοεβραίου φιλολόγου Έριχ Άουερμπαχ γεφυρώνει τη φιλολογία ως ιστορική μάθηση μ’ έναν γενικότερο στοχασμό για την ευρωπαϊκή λογοτεχνία και τον πολιτισμό. Το πρώτο και παλαιότερο δοκίμιο, "Ο Τζανμπαττίστα Βίκο και η ιδέα της φιλολογίας" (1936), μικρό δείγμα της μακράς και επίμονης ενασχόλησης του Άουερμπαχ με τον Ιταλό φιλόσοφο, εξετάζει τη Νέα Επιστήμη ως το πρώτο μείζον έργο της ερμηνευτικής φιλολογίας και συναρτά την αυτόνομη θεμελίωση της φιλολογικής επιστήμης με την ιστορικότητα του Βίκο. Προκειμένου να ανακαλύψει την πνευματική ιδιοσυστασία...

Με βάση την συγκριτική οπτική, επιχειρήσαμε μια προσέγγιση του σύντομου αφηγηματικού λόγου μέσα από έξι κείμενα που ανήκουν σε κορυφαίους συγγραφείς του είδους και με κύριο σημείο αναφοράς τη γαλλική φιλολογία. Πράγματι, πρότυπα σύντομου αφηγηματικού λόγου θεωρούνται τα διηγήματα του Guy de Maupassant τα οποία διαβάζει κανείς ξανά και ξανά ανακαλύπτοντας κάθε φορά καινούργιες πτυχές. Ο ίδιος θαυμάζει τον Tourgueniev ο οποίος ξέρει να συνθέτει μέσα σε λίγες σελίδες ένα ολοκληρωμένο έργο και αναρωτιέται πώς ο ρώσος διηγηματογράφος φθάνει σε τέτοιο αποτέλεσμα με τόσο απλά μέσα...

Το μέγεθος και η σημασία ενός λογοτέχνη ή καλλιτέχνη και του έργου του, οσοδήποτε "μεγάλου" ή "μικρού", δεν μπορούν ν' αποδειχτούν με κριτήρια "καθαρά αισθητικά", γιατί τέτοια "κριτήρια", απλά, δεν υπάρχουν, ούτε στο ατομικό ούτε στο συλλογικό υποκείμενο· το "μέγεθος" αυτό μπορεί και πρέπει να καταδειχτεί με ένα αντικειμενικό κριτήριο: την πρόσληψη του υπό εξέταση προσώπου και έργου, δηλαδή την αντοχή του μέσα στο χρόνο, την υποδοχή και την αποδοχή του από τους εκάστοτε νέους δέκτες και φορείς του.Το πρόσωπο και το έργο του, που συγκεντρώνει επάνω του τις σοβαρότερες προϋπο...

"Ο Ραμπελαί και ο κόσμος του" είναι μια συναρπαστική ερμηνεία του ραμπελαισιανού μυθιστορήματος. Εδώ ο Μπαχτίν δείχνει την ουσιαστική σχέση του Γαργαντούα και του Πανταγκρυέλ με τη λαϊκή κουλτούρα, με τον γκροτέσκο ρεαλισμό, με το καρναβάλι. Ο Ραμπελαί δεν έγραψε τα βιβλία του απομονωμένος στο σπουδαστήριό του, αλλά τριγυρνώντας στα παζάρια και στα πανηγύρια των γαλλικών πόλεων, ακούγοντας τις φωνές των πραγματευτών και παρακολουθώντας παραστάσεις πλανόδιων θιάσων. Άλλωστε, ο Ραμπελαί ήταν ένας σπουδαίος εκπρόσωπος της γκροτέσκας λογοτεχνίας: δεν υπηρέτησε το κλασικό αισθητ...