Θέατρο - Ελλάς

1990 - 2010, 20 χρόνια Καλλιτεχνικός Οργανισμός Φάσμα - Απλό Θέατρο

Μικρή Άρκτος (2010)

Η έκδοση ζωντανεύει βήμα βήμα τη διαδρομή του "Καλλιτεχνικού Οργανισμού Φάσμα - Απλό Θέατρο" από τη γέννησή του (1990) μέχρι σήμερα (2010). Φωτογραφίες, σκηνικά, κοστούμια, σκίτσα, ντοκουμέντα, αποσπάσματα κριτικών αλλά και κείμενα γραμμένα ειδικά για την έκδοση από τους: Κώστα Γεωργουσόπουλο, Δημήτρη Μαρωνίτη, Ελένη Βαροπούλου και Χαρά Μπακονικόλα, ταξιδεύουν τον αναγνώστη στα 38 έργα που παρουσιάστηκαν την εικοσαετία αυτή στο Απλό Θέατρο - από τα οποία 24 για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ 7 συγγραφείς πρωτοσυστήθηκαν από το Απλό στο ελληνικό θεατρόφιλο κοινό. Στις 272...

21 χρόνια με τον Κάρολο Κουν

Όπτιμα (2005)

... Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνος ο καθένας μας είναι ανήμπορος. Μόνος ο καθένας από σας, τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε... (Κάρολος Κουν)

50 χρόνια των Γιορτών Λόγου και Τέχνης

Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών (2006)

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης, "Το σκεπτικό και η θεματική του αφιερώματος" - Σπύρος Ι. Φλογαΐτης, "Οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης. Ιστορική διάσταση και προοπτικές." - Θανάσης Καλαφάτης, "Το χρονικό των Γιορτών και η προσφορά του Αντώνη Τζεβελέκη" - Παναγιώτης Σάντας, "Η συμμετοχή των Λευκαδίων στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Τριαντάφυλλος Ε. Σκλαβενίτης, "Η ιστορία και η τοπική ιστορία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Θεοδόσης Πυλαρινός, "Η λογοτεχνία και η φιλολογία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Παρασκευή Κοψιδά - Βρεττού, "Λαογραφικά των...

First International Conference Theatre and Theatre Studies in the 21st Century (Athens, 28 September – 1 October 2005): Proceedings

Ergo (2010)

Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...

Stop carré

Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)

"Μέσα σε τόσο χρόνο που πέρασε, σε τόσες ταινίες που γύρισα και σε τόσες ταινίες που δεν γυρίστηκαν ποτέ, σχέδια που ξωμείνανε ξεχασμένα σε συρτάρια, σε ντουλάπια, σε ράφια, μάρτυρες σιωπηλοί της ζωής ενός σκηνοθέτη του κινηματογράφου, γράμματα ανεπίδοτα, ενθουσιασμοί, ιδέες, οράματα καταδικασμένα στη λησμονιά που ψάχνω τώρα να συναρμολογήσω μέσα από εικόνες και σκόρπια γραπτά, πεταμένα εδώ κι εκεί. Εικόνες ακίνητες, νεκρωμένες θα' λεγες στο χρόνο ενός καρέ, σταματημένες για λίγα δευτερόλεπτα στη μικρή οθόνη μιας μουβιόλας. Αν τα υλικά που συνθέτουν αυτό το βιβλίο δεν καταν...

Theodoros Terzopoulos and the Attis theatre

Άγρα (2001)

Theodoros Terzopoulos shook the Greek theatrical landscape in 1986 with his production of the "Bacchae". His presentation was a radically groundbreaking initiative advocating the disengagement of tragedy from the scenic bonds of traditional interpretation and established prototypes. The concept of violence guides the viewer through the performances of the "ATTIS" theatre enabling him to decode Terzopoulos΄scenic idiom first presented in 1985 and revised ever since: Physical violence and Ritual violence. The composite book "Theodoros Terzopoulos and the Attis Theatre - hist...

Αίνος στους άξιους

Εκδόσεις Καστανιώτη (1999)

Από τα νεανικά μου χρόνια σημείωνα σ' ένα σχολικό τετράδιο αγαπημένες στιγμές που άστραφταν και σβήνανε σαν τ' άστρα στο στερέωμα, για πρόσωπα που αγαπούσα παρά πολύ και ζέσταιναν τη ζωή γύρω μου. Έτρεμα πάντα τη Λήθη, που σημαίνει θάνατο, και διάλεξα τη Μνημοσύνη που τον καταργεί. Η λειτουργία της θεατρικής ζωής μ' έκανε να νιώθω ως προεξάρχουσα μιας πομπής από τα χρόνια του Θέσπη, που διηγείται τα πάθη του Διονύσου και άλλων ηρώων, μπροστά σ' ένα Κοινό έτοιμο να συγκινηθεί από άγνωστες λυπητερές και χαρούμενες ιστορίες για να μάθει πως ζει ο κόσμος πέρα από το δικό του κα...

Αναγνώσεις και ερμηνεύματα

Κορφή (2002)

Ο τίτλος αυτής της συναγωγής θεατρολογικών μελετημάτων σχετίζεται με το πρώτο κεφάλαιο, αλλά και με τα άλλα (εκτός του τελευταίου), στο βαθμό που η ανάλυση και ερμηνεία της δραματολογίας είναι πεδίο έρευνας ενταγμένο απόλυτα στις επιστημονικές αναζητήσεις της θεατρολογίας. Αυτή η μέριμνα για το θεατρικό κείμενο μοιράζεται με τη φιλολογία, αν και το νεοελληνικό δράμα δεν στάθηκε τυχερό κι έμενε πάντα στη σκιά της ποίησης και της πεζογραφίας, όσον αφορά τη φιλολογική διερεύνηση και τη λογοτεχνική αξιολόγηση. Σ' αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι δραματογράφοι και η ποιότητα των έργω...

Αναλόγιο: Δραματική και σκηνική γραφή στην Ελλάδα 2005-2017

Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου (2018)

Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα. Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων. Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η...

Ανιχνεύοντας τη θεατρική παράδοση

Οδυσσέας (1995)

Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, από την τελευταία πενταετία των ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα μελετήματα αυτά ασχολούνται με τα πρώιμα κεφάλαια της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου.

Από σκηνής και από πλατείας

Εκδόσεις Καστανιώτη (1990)

Από τη ζωή του Οιδίποδα ο Σοφοκλής παίρνει και φέρνει στη σκηνή την ημέρα κρίσεως του ήρωά του. Τις ημέρες κρίσεως του Άμλετ μας φανερώνει κι ο Σαίξπηρ και το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα και σημαντικά θεατρικά έργα, αρχαία, παλιά και σύγχρονα. Αυτές οι ημέρες κρίσεως των θεατρικών προσώπων εμένα μου θυμίζουν το «εν ημέρα κρίσεως» της χριστιανικής θρησκείας μας. Αυτήν την ημέρα που ονομάζεται και «δευτέρα παρουσία». Γιατί όμως «δευτέρα παρουσία»; Αν η πρώτη είναι η εδώ στη γη, στη ζωή, και η «δευτέρα» στον άλλο κόσμο, η μετά θάνατον, τότε αυτή η δεύτερη είναι μια α...

Αρχαία ελληνικά θέατρα

Ιδιωτική Έκδοση (2000)

Αφήγηση και αφηγήσεις

Αιγόκερως (2018)

Οι πολύ σύγχρονοι και (μετά)μοντέρνοι όροι αφήγημα ή αφήγηση έχουν, οπως συνήθως συμβαίνει, αρχαία προέλευση. Η "αφήγησις" συναντάται κυριώς στους αλεξανδρινούς γραμματικούς και ρήτορες, ενώ το "αφήγημα" σε συγγραφείς της χριστιανικής εποχής. Οι δύο όροι συχνά στην εποχή μας χρησιμοποιούνται ως ταυτόσημοι, και όχι μόνο στη καθομιλουμένη: εμφανίζονται στο λεξιλόγιο της ρητορικής ακόμα και των πολιτικών και των δημοσιογράφων. Στη σύγχρονη θεωρία της λογοτεχνίας το αφήγημα ορίζεται ως το αποτέλεσμα της αφηγηματικής πράξης, σύνηθως του πεζού λόγου, η έκθεση ή η εξιστόριση πραγμ...

Βίος και πολιτεία μιας γηραιάς κυρίας στην επταετία

Ζήτη (2015)

Το 1967 η παραδοσιακή επιθεώρηση ήταν μια ώριμη κυρία που αναζητούσε τρόπους να παραμείνει στο προσκήνιο και να συνεχίσει να προκαλεί το ενδιαφέρον των θεατών. Η επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών τη βρήκε ανέτοιμη. Κατόρθωσε, όμως, να ξεπεράσει την αρχική αμηχανία της και να βρει λύσεις για να προβάλει ευανάγνωστα αντικαθεστωτικά μηνύματα μέσα από τις παραστάσεις της. Στο έντονα πολιτικοποιημένο κλίμα της μεταπολίτευσης απαξιώθηκε η προσπάθειά της και οι καταθέσεις της θεωρήθηκαν καιροσκοπικές. Στα κείμενά της, βέβαια, δεν υπήρχε μια αιρετική ή ανατρεπτική μ...

Γεωμετρώντας το χάος

Μεταίχμιο (2008)

Με τις ανατρεπτικές σκηνοθεσίες του ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ήρθε σε ρήξη με το θεατρικό κατεστημένο στη χώρα μας και κατέκτησε εξέχουσα θέση στο παγκόσμιο θέατρο. Αν και το έργο του Τερζόπουλου έχει μελετηθεί από γνωστούς θεατρολόγους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, το βιβλίο του Γιώργου Σαμπατακάκη φωτίζει μια διαφορετική πτυχή και επιχειρεί να διασκεδάσει κάποια "κριτικά" ιδεολογήματα τα οποία σχετίζονται με τις παραστάσεις του Θεάτρου ΑΤΤΙΣ, δημιουργήματος του σκηνοθέτη. Στο θέατρο του Τερζόπουλου η σύγκρουση με την τρέχουσα αισθητική προκαλεί την αχρήστευση του παλαιο...

Γυναικεία δραματουργία στα χρόνια της επανάστασης

Καρδαμίτσα (2001)

Το μελέτημα αυτό, της συγκριτικής και αναλυτικής θεατρολογίας και δραματουργίας, παρουσιάζει τρεις περιπτώσεις γυναικών θεατρικών συγγραφέων στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που συνάμα είναι και πρώιμα δείγματα γυναικείας λογοτεχνικής δραστηριότητας στη νεότερη Ελλάδα και οι γυναίκες οι πρώτες δραματογράφοι. Η Μητιώ Σακελλαρίου (1789-μετά το 1863), η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (1801-1832) και η Ευανθία Καϊρη (1799-μετά το 1866) είναι σχεδόν συνομήλικες, και η λογοτεχνική και δραματουργική τους δραστηριότητα πέφτει στα χρόνια του Αγώνα ή και λίγο νωρίτερα: τη...

Γυναικοκρατία στο θέατρο

Βασδέκης (1984)

Δάφνη

Ergo (2001)

Δημοτικό θέατρο Πειραιά

Οδός Πανός (2001)
Συνολικά Βιβλία 135
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου