Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έργο αποκαλυπτικό. Κράμα πεζού και ποιητικού λόγου, όπου οι σκέψεις εκτίθενται εκκινώντας από τη βάση μιας ανάβαθης φιλοσοφικότητας και ανεκδοτολογική, αφηγηματική παρουσίαση φάσεων σύγχρονης πραγματικότητας, και προχωρούν με crescendo απ'τα ρηχά προς τα βαθύτερα, αναπτυσσόμενες μέσω μιας δοκιμιακής τοποθέτησης κοσμικής ιδεοσοφίας και μεταφυσικής, έως την υψηλότερη έξαρση: τον Κολοφώνα ενός λυρικού σουρεαλιστικού δεκάπτυχου.

Πρόκειται για μια κατάθεση ψυχής, στοχασμών και βιωμάτων αγάπης, έρωτα, απώλειας, απουσίας και απελευθέρωσης. Αφορισμοί στα φρούρια που επιβάλλονται από φιμωμένα βλέμματα. Αναζητήσεις και εξερευνήσεις στα δύσβατα μονοπάτια της καρδιάς. Μια άρση σιωπής που κουβαλάει την εξιλέωση.

"Αχ, Παρθενώνα μου, το όνειρό μου μάγεψες! Δεν με αντάμωσε ακόμα, στην προ-προμητέρα να επιστρέψω. Να ακούσω, να γευτώ την ζωοδότρα της πνοή. Δάση να την θροΐζουν, βράχια να την τραγουδούν, χώμα να την ανασαίνει. Το νερό να την εξιστορεί στους ψίθυρους της κάθε ζωντανής ψυχής, που η φύση στην αγκάλη της βυζαίνει. Το όνειρο, ακόμη υπάρχει!"

Το καθημερινό αστυνομικό δελτίο καταχωρεί εφήμερα περιστατικά, αλλά ο αναγνώστης σπάνια τους ρίχνει δεύτερη ματιά. Ο ποιητής Κώστας Βάρναλης, τα χρόνια που έγραφε καθημερινό χρονογράφημα για τις εφημερίδες "Πρωία", "Προοδευτικός Φιλελεύθερος", "Προοδευτική Αλλαγή" και "Αυγή" (1939-1957), αφιέρωσε αρκετά κείμενά του σε μικροειδήσεις του αστυνομικού δελτίου. Ο Νίκος Σαραντάκος, επιμελητής και σχολιαστής των Χρονογραφημάτων και των λοιπών άρθρων του Κ. Βάρναλη που αποθησαυρίζονται από το 2013 στις Εκδόσεις Αρχείο, επέλεξε για την παρούσα έκδοση 265 από τα χρονογραφήματα αυτά....

Η Αθήνα του 2016 γεννά συναισθήματα μίσους και αγάπης στους κατοίκους της. Είναι πόλη με τόσο τεράστιο ιστορικό βάρος, όσο και σημαντικά προβλήματα -πολλά από τα οποία παραμένουν μάλλον αναλλοίωτα από δεκαετία σε δεκαετία. Το γνωρίζαμε αυτό, από αφηγήσεις λογοτεχνών όπως ο Μητσάκης, ο Ροΐδης και άλλοι. Όταν όμως διαβάζουμε συγκεντρωμένα 400 χρονογραφήματα για την Αθήνα και την Αττική, γραμμένα μεταξύ 1939 και 1958 από τον απολαυστικά καυστικό Κώστα Βάρναλη, βιώνουμε το σήμερα λες και ήταν χθες. Παρόλες τις πικρές διαπιστώσεις, αυτή η επιστροφή στον χρόνο έχει μεγάλο...

Η "Aυτοβιογραφία" του Ανδρέα Λασκαράτου, γραμμένη στα ιταλικά και μεταφρασμένη στα ελληνικά από τον Xαρίλαο Aντωνάτο, συντάχθηκε από τον μεγάλο Κεφαλονίτη προς τα τέλη της ζωής του κατά παραγγελία του Άγγλου στρατηγού Τσαρλς Ουάτινγκχαμ, ο οποίος του ζήτησε ένα βιογραφικό σημείωμα για να το συμπεριλάβει σε κάποιο βιβλίο του. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο το ίδιο ιταλικό κείμενο ο Λασκαράτος το έστειλε και στον Γάλλο ελληνιστή Αιμίλιο Λεγκράν στο Παρίσι, χάρη στον οποίο ενσωματώθηκε στις "Μελέτες της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας". Τελικά κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα,...

[...] Το παρόν βιβλίο έχει ως στόχο του αφενός να παρουσιάσει σφαιρικά τις μέχρι σήμερα γνωστές δημώδεις παραλλαγές του αγιολογικού μυθιστορήματος "Βαρλαάμ και Ιωάσαφ" και αφετέρου να προσφέρει τα κείμενα του ιταλικού προτύπου και του χειρογράφου της Λαύρας. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

... Διασχίζοντας απέραντες εκτάσεις με λεωφορεία, τρένα αλλά και αυτοκίνητα, γνώρισα τη σημερινή Ρωσία, αφουγκράστηκα το παρελθόν της, ψυχανεμίστηκα το μέλλον της. Για τον δυτικό περιηγητή η Ρωσία είναι μια χώρα που δεν θα καταφέρει ποτέ να την δει ολόκληρη. Δεν θα καταφέρει καν να δει ένα μεγάλο της μέρος. Όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά ιστορικά και πολιτισμικά. Γι’ αυτό και παραμένει ένα μυστήριο ανεξερεύνητο...