Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια παράδοξη ιστορία ξεκινά: σαν σε όνειρο, ο Κωνσταντίνος, ενόσω τελείται η τελευταία δέηση για τη σωτηρία της Πόλης, ζει θραύσματα απ' τη ζωή του. Θραύσματα ζωής που δεν έχουν σχέση με την ιστορική αλήθεια αλλά με τη μύχια ουσία του ανθρώπου. Το βλέμμα του συγγραφέα προσπαθεί να περιλάβει σ' ένα αφαιρετικό ποιητικό κείμενο τις θεμελιώδεις αγωνίες της ζωής: τη συνεύρεση με τον άλλο, την εκπόρευση της ζωής και του θανάτου, το κρυφό νόημα της σωματικής βίας. Σκηνές βίας, τελετές, ποίηση συναντώνται για να προσεγγίσουν αυτή τη βαθύτερη ουσία της ανθρώπινης ζωής. Το μυστήριο,...

Ο αγνοημένος από την επίσημη εκκλησία Άγιος είναι μία θρυλική μορφή λαϊκών ηρωικών αφηγήσεων και προστάτης Άγιος των άδειων σπιτιών. Για τον λόγο αυτόν ονομάζεται και "καταληψίας". Η προφορική παράδοση έχει διασώσει διάφορες σατιρικές ρίμες που αφηγούνται τα κατορθώματα του Αγίου. Το χειρόγραφο που ανασυστήνει η μελέτη αυτή αποτελεί την πρώτη ένδειξη πως η ύπαρξη του Ευάγγελου είναι ιστορικό γεγονός, που τοποθετείται στην ενετική Κρήτη του 15ου ή 16ου αιώνα. Η Λουίζα Λαζάρου (Luisa Lazar) θα μπορούσε να γίνει η πιο σημαντική καλλιτέχνιδα του εικοστού πρώτου αιώνα, αν δεν...

[...] Στο νησί της "Σαμοθράκης" βρέθηκε, όταν υπηρετούσε στο Προξενείο της Αλεξανδρούπολης (1906). Υπέρμαχος της δημοτικής περιγράφει τη φύση του νησιού, το αρχαίο και πρόσφατο παρελθόν, την προσωπικότητα του Νικολάου Φαρδύ με εξαιρετική διεισδυτικότητα και γλαφυρότητα.

Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης (1878-1920) Διπλωμάτης, πολιτικός, συγγραφέας. Γόνος επιφανούς αθηναϊκής οικογένειας με απώτερη καταγωγή το Βογατσικό Μακεδονίας. Μαζί με τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού Αγώνα και τον γαμπρό του Παύλο Μελά, πρωτοστατεί στον Αγώνα. Πρόξενος σε Μακεδονία, Θράκη, Αίγυπτο, και πρέσβης σε Πόλυ, Ρώμη, Πετρούπολη (1899-1915). Στην Πόλη πρωτοστάτησε στη συνωμοτική Οργάνωση Κωνσταντινουπόλεως, η οποία είχε στόχο την προάσπιση του Ελληνισμού και την ένωση Ελλήνων και Τούρκων. Όργανο της κίνησης, η "Πολιτική Επιθεώρησις". Υπηρέτησε εθελοντής με το βαθμό του...

Παρακολουθώντας τα σύγχρονά του ρεύματα στη διανόηση, ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος έγραψε την ψυχοφυσιολογική μελέτη "Το μυστικόν της ζωής" και το κοινωνιολογικό μελέτημα "Αι δύο διαθήκαι" (από το οποίο "Η σιδηρά διαθήκη" γνώρισε μεγάλη επιτυχία και συζητήθηκε διεθνώς.

Χαρακτηριστικό έργο της σατιρικής διάθεσης του Πολύβιου Δημητρακόπουλου αποτελεί η "Σκουπιδιάδα", ήτοι εξομολογήσεις ενός κάρρου με σκουπίδια. Χωρίς έντονες κοινωνικές προεκτάσεις, καυτηριάζει έμμεσα την αριστοκρατία της εποχής του διαισθανόμενος τις κοινωνικές ανακατατάξεις που έρχονται.

Η σχέση του Σεφέρη με τον Τσίρκα άρχισε με μια διαφωνία και ολοκληρώθηκε ως θερμή φιλία. Ο Τσίρκας πρώτος επισήμανε την αντιστασιακή υφή των ενεργειών του Σεφέρη στα χρόνια της Μέσης Ανατολής (1941-1944). Θαύμαζε την ποίησή του και αναγνώριζε σταθερά το Σεφέρη ως το σημαντικότερο ποιητή της γενιάς του, παρά τις άδηλες ή δηλοποιημένες αντιθέσεις της αριστεράς, η οποία εξάλλου είχε άμεσα αποδοκιμάσει και τη Λέσχη ως απόκλιση από την ιδεολογική ορθοδοξία. Μετά την εγκατάστασή τους στην Αθήνα, κοινοί φίλοι τούς έφεραν πιο κοντά. Η σχέση τους σφυρηλατήθηκε στα χρόνια της δικτατο...

Η σχέση του Σεφέρη με τον Τσίρκα άρχισε με μια διαφωνία και ολοκληρώθηκε ως θερμή φιλία. Ο Τσίρκας πρώτος επισήμανε την αντιστασιακή υφή των ενεργειών του Σεφέρη στα χρόνια της Μέσης Ανατολής (1941-1944). Θαύμαζε την ποίησή του και αναγνώριζε σταθερά το Σεφέρη ως το σημαντικότερο ποιητή της γενιάς του, παρά τις άδηλες ή δηλοποιημένες αντιθέσεις της αριστεράς, η οποία εξάλλου είχε άμεσα αποδοκιμάσει και τη Λέσχη ως απόκλιση από την ιδεολογική ορθοδοξία. Μετά την εγκατάστασή τους στην Αθήνα, κοινοί φίλοι τούς έφεραν πιο κοντά. Η σχέση τους σφυρηλατήθηκε στα χρόνια της δικτατο...

Το βιβλίο βασίζεται στη συζήτηση της Άλκης Ζέη με τον Θανάση Νιάρχο που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά στις 4 Απριλίου του 2016. Η Άλκη Ζέη μιλάει για τη ζωή και το έργο της, για τις συναντήσεις της με σπουδαίες προσωπικότητες, καθώς και για τη στάση της απέναντι στις προκλήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας. Η έκδοση διανθίζεται από φωτογραφικό υλικό.

Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος παρακολουθώντας τα σύγχρονά του ρεύματα στη διανόηση, έγραψε την ψυχοφυσιολογική μελέτη "Το μυστικόν της ζωής" και το κοινωνιολογικό μελέτημα "Αι δύο διαθήκαι" (από το οποίο "Η χρυσή διαθήκη" διακρίνεται για τη γλαφυρότητα του ύφους και το σπινθηροβόλο πνεύμα του δημιουργού της.

"Η χρυσή διαθήκη" αποτελείται από αποφθέγματα με σπινθηροβόλο πνεύμα και χιουμοριστική διάθεση, που σκοπό έχουν να αποτελέσουν έναν "οδηγό ζωής".

Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος παρακολουθώντας τα σύγχρονά του ρεύματα στη διανόηση, έγραψε την ψυχοφυσιολογική μελέτη "Το μυστικόν της ζωής" και το κοινωνιολογικό μελέτημα "Αι δύο διαθήκαι" (από το οποίο "Η χρυσή διαθήκη" διακρίνεται για τη γλαφυρότητα του ύφους και το σπινθηροβόλο πνεύμα του δημιουργού της.

Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864 - 1922) Δημοσιογράφος, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία και πέθανε στην Αθήνα. Ακολούθησε το στρατιωτικό στάδιο, γρήγορα όμως το εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Δημοσιογράφησε σ' όλες σχεδόν τις αθηναϊκές εφημερίδες, ενώ παράλληλα ήταν ο εκδότης του εβδομαδιαίου περιοδικού "Η πρωτεύουσα". Έγραψε πάνω από τριάντα -δραματικά και κωμικά- θεατρικά έργα, από τα οποία χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα: "Ειρήνη ή Αθηναία", "Η Βουλγάρα", "Η αιώνια γυναίκα", "Οι ζωντοχήρες", "Τα κουλουβάχα...

Ακόμη θ' αναρωτιέται ο Ρήγας: Πώς και γιατί νικήθηκε η ζεστασιά της τόλμης, πώς και γιατί σμιλεύτηκε ο πόνος τ' έρωτά τους, πώς και γιατί φθονεύτηκαν στιγμές ευτυχισμένες. Κι απόφαση πήρε βαθιά στον κόσμο να γυρίσει, κι όσο βαστούνε οι αρμοί που δένουν την αγάπη, έτσι κι αυτός την προσμονή, ζωής θεμελιωμένης, όπως το κέντημα είναι απλό και λένε τα τραγούδια, αφού οι ματιές σταυρώθηκαν στου αργαλειού στημόνι και ξετυλίγοντας απλά γινόταν το υφάδι.

[...] Τα κείμενα του ανά χείρας βιβλίου αντλήθηκαν από ένα πολυσέλιδο δερματόδετο "τετράδιο", από άλλα μικρά σημειωματάρια αλλά και από σκόρπια φύλλα, τα οποία με επιθυμία του ζωγράφου Σπύρου Αλαμάνου περιήλθαν αργότερα στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη. [...] Σε κάθε περίπτωση, οι σημειώσεις το Σπύρου Αλαμάνου γραμμένες σε ανύποπτο χρόνο και δίχως προορισμό δημοσίευσης (κείμενα χωρίς μάσκα, γυμνά από στολίδια, σκορπισμένα φύρδην-μίγδην μέσα στις σελίδες) μπορούν να φανούν χρήσιμες στον μελετητή της ζωγραφικής του και στις καρδιές των θαυμαστών του, καθώς δίνουν μία -με άλλα μέσα...