Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Τι είναι για τον καθένα η λάμψη της ζωής του; Για μένα η θεία μου ήταν το λαμπερότερο πρόσωπο του κόσμου. Την έβλεπα δυο φορές το χρόνο, μια στην Ελλάδα και μια τα Χριστούγεννα στον Καναδά. Περνούσαμε φοβερά οι δυο μας. Ταξιδεύαμε στη Κούβα, στο Μεξικό και στον Άγιο Δομίνικο μαζί. Ήμασταν σαν δυο αυτοκόλλητα που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν το ένα απ' το άλλο. Και τώρα που η θεία έγινε πεταλούδα θα με προσέχει όπου κι αν είμαι, ό,τι κι αν κάνω".

Ο Νίκος Φωκάς (γενν. 1927) προόριζε ο ίδιος, προτού αρρωστήσει (26.4.2003), τα κείμενα του παρόντος τομιδίου προς έκδοση. Είχε συγκεντρώσει τα σχετικά χειρόγραφα σε χωριστό φάκελο, τους είχει δώσει τον γενικό τίτλο "Ελεύθερο θέμα" και είχε σημειώσει από κάτω, μέσα σε παρένθεση, τον ειδολογικό χαρακτηρισμό "πεζοποιήματα". [...] Όλα τα κείμενα του φακέλου είναι δημοσιευμένα σε περιοδικά, και όλα ανεξαιρέτως έφεραν, κατά την πρώτη δημοσίευση, τον χαρακτηρισμό "πεζοποιήματα", είτε σε επίτιτλο είτε σε παρένθεση κάτω από τον τίτλο. Η παρούσα έκδοση ακολουθεί τα χειρόγραφα του ποι...

[...] Τώρα, στη δική μου περίπτωση, το θέμα της αυτοετερογραφίας περιπλέκεται από την παιδιόθεν ελληνο-γαλλική μου διγλωσσία. "Δύο ψυχές ζούνε στο στήθος μου", λέει ο Φάουστ ο Μέγας στον σχολαστικό Βάγκνερ, που 'χει μόνο μία ψυχή. Ο δίγλωσσος, και δη ο συγγραφέας, θυμίζει κάπως, μου φαίνεται, κείνα τα μυθικά τέρατα, γοργόνες, κένταυρους, αγριόκυκνους του Άντερσεν, τ' αμφίβια που έχουν μεν δύο ζωές, αλλά μισές, εναλλασσόμενες. Όταν γράφω ελληνικά, λ.χ. όπως σήμερα, χάνονται τα γαλλικά. Και αντιστρόφως. [...] Αποφάσισα λοιπόν κι εγώ να γίνω άνθρωπος ολόκληρος κι όχι ημι-άνθρ...

Eξήντα χρόνια μετά τη διατύπωσή του και τριάντα τέσσερα μετά την πραγματοποίησή του, το αίτημα του Λίνου Πολίτη για μια πανομοιότυπη παλαιογραφική ή διπλωματική έκδοση των χειρογράφων του Σολωμού είναι πια δικαιωμένο στη συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας. H ανάγκη να ανατυπωθεί η αρχική έκδοση του 1964 έγινε επιτακτική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν τα "Aυτόγραφα έργα" είχαν γίνει πλέον δυσεύρετα. Για το σκοπό αυτόν συνεργάστηκαν το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης. Aπό τη στοργική αλλά αυθαίρετη σύνθεση του Πολυλά...

Eξήντα χρόνια μετά τη διατύπωσή του και τριάντα τέσσερα μετά την πραγματοποίησή του, το αίτημα του Λίνου Πολίτη για μια πανομοιότυπη παλαιογραφική ή διπλωματική έκδοση των χειρογράφων του Σολωμού είναι πια δικαιωμένο στη συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας. H ανάγκη να ανατυπωθεί η αρχική έκδοση του 1964 έγινε επιτακτική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν τα "Aυτόγραφα έργα" είχαν γίνει πλέον δυσεύρετα. Για το σκοπό αυτόν συνεργάστηκαν το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης. Aπό τη στοργική αλλά αυθαίρετη σύνθεση του Πολυλά...

Eξήντα χρόνια μετά τη διατύπωσή του και τριάντα τέσσερα μετά την πραγματοποίησή του, το αίτημα του Λίνου Πολίτη για μια πανομοιότυπη παλαιογραφική ή διπλωματική έκδοση των χειρογράφων του Σολωμού είναι πια δικαιωμένο στη συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας. H ανάγκη να ανατυπωθεί η αρχική έκδοση του 1964 έγινε επιτακτική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν τα "Aυτόγραφα έργα" είχαν γίνει πλέον δυσεύρετα. Για το σκοπό αυτόν συνεργάστηκαν το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης. Aπό τη στοργική αλλά αυθαίρετη σύνθεση του Πολυλά...

Eξήντα χρόνια μετά τη διατύπωσή του και τριάντα τέσσερα μετά την πραγματοποίησή του, το αίτημα του Λίνου Πολίτη για μια πανομοιότυπη παλαιογραφική ή διπλωματική έκδοση των χειρογράφων του Σολωμού είναι πια δικαιωμένο στη συνείδηση της επιστημονικής κοινότητας. H ανάγκη να ανατυπωθεί η αρχική έκδοση του 1964 έγινε επιτακτική στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν τα "Aυτόγραφα έργα" είχαν γίνει πλέον δυσεύρετα. Για το σκοπό αυτόν συνεργάστηκαν το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tραπέζης. Aπό τη στοργική αλλά αυθαίρετη σύνθεση του Πολυλά...

Το πρωί της 22ης Απριλίου του έτους 1894, Μεγάλη Πέμπτη, ο Κώστας Κρυστάλλης έκλεισε τα μάτια του για πάντα. Η εφημερίδα "Άστυ" της 24ης Απριλίου έγραψε: "Χώμα της Ηπείρου, την οποίαν τόσον μανιωδώς ηγάπησεν, καλύπτει από προχθές έναν ποιητήν, ένα μαργαριτάρι, το οποίον δύσκολα θα ξαναβρούμε μέσα εις την σκευωρίας της σημερινής ζωής· ένα μαργαριτάρι, δια την απώλειαν του οποίου η συγκίνησης και τα δάκρυά μας είναι ελάχιστος συμπαθείας και εκτιμήσεως φόρος".

Με την "Οδύσσεια" ολοκληρώνεται η έκδοση των ομηρικών επών σε ανώμημη πεζή μεταγραφή του 1932 -η αφετηρία, μόλις, ενός φιλόδοξου προγράμματος που εγκαινίαζε τότε η προοδευτική εφημερίδα του Μεσοπολέμου "Ελεύθερος Άνθρωπος". Δύο χρόνια περίπου μετά την επανέκδοση της "Ιλιάδας" (2002) δίδεται σήμερα στη δημοσιότητα και το δεύτερο έργο, που πρωτοκυκλοφορήθηκε σε 57 συνέχειες (482 συνολικά σελίδες) το Φθινόπωρο του 1932 (21 Σεπτεμβρίου κ.εξ.). Στο "Σημείωμα για την έκδοση" της "Ιλιάδας" ο αναγνώστης μπορεί να πληροφορηθεί τους λόγους που επελέγησαν οι μεταγραφές αυτές, όπως και...

Δύο είναι τα βασικά θέματα που κυριαρχούν στα ροϊδικά δημοσιεύματα του παρόντος τόμου: η κοσμική και η πολιτική ζωή. Σελίδες δημοσιογραφικού-αθηναϊκού ρεπορτάζ; Προφανώς. Οι όροι του παιχνιδιού (πληροφόρηση, περιγραφή, σχολιασμός) είναι δεδομένοι. Ας θυμόμαστε μόνο ότι ο Ροΐδης δημοσιογραφεί και με τους όρους του "Ραμπαγά" και με τους δικούς του. Στην ουσία συντάσσει τα άρθρα του εν θερμώ, με την πίεση του χρόνου, κάποτε μάλιστα και με απρόσφορες συνθήκες: λ.χ. πάνω σ' ένα θορυβώδες ατμόπλοιο επιστροφής από την Πάτρα στην Αθήνα. Σχολιαστής της πολιτικής επικαιρότητας ή αυτ...

Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ΄ ότι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές που συγκεντρώνουν σολωμικά χειρόγραφα (αυτόγραφα και αντίγραφα), της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Τεκτονικής Στοάς Ζακύνθου, και κατορθώθηκε έτσι ν΄ αποκατασταθεί το κείμενο φιλολογικά κι ακόμα να δημοσιευτούν αρκετά κείμενα που είχαν μείνει ως τώρα ανέκδοτα. Οφείλω να εκφράσω τις άπειρες ευχαριστίες μου σε όλους όσους μου έδωσαν την άδεια να μελετήσω και να χρησιμοποιήσω το πολύτιμο αυτό υλικό και με βοήθησ...

[...] Στο νησί της "Σαμοθράκης" βρέθηκε, όταν υπηρετούσε στο Προξενείο της Αλεξανδρούπολης (1906). Υπέρμαχος της δημοτικής περιγράφει τη φύση του νησιού, το αρχαίο και πρόσφατο παρελθόν, την προσωπικότητα του Νικολάου Φαρδύ με εξαιρετική διεισδυτικότητα και γλαφυρότητα.

Στο κέντρο του πλανήτη, μια τεράστια μπρούτζινη πύλη. Μέσα απ' αυτήν, η παραδεισένια πόλη. Ατέλειωτοι κήποι με τα πιο περιέργα και σπάνια λουλούδια του κόσμου. Φιλντισένια ουράνια τόξα, κτίρια από γυαλί, ελεφαντόδοντο και μέταλλο, καταρράκτες μ' αγιασμένο νερό. Ενώ οι άνθρωποι γεύονται τις χαρές της αθανασίας, έχοντας αντίδοτα για όλες τις ασθένειες. Ο συγγραφέας των "Μεταλλικών ιστοριών" στέκεται δίχως φόβο αντίκρυ στη μουσική και τη λογοτεχνία και συνδιαλέγεται μαζί τους χτίζοντας ταυτόχρονα ασφαλείς γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ τους· η μια συμπληρώνει την άλλη, δεν την...

Έργο αποκαλυπτικό. Κράμα πεζού και ποιητικού λόγου, όπου οι σκέψεις εκτίθενται εκκινώντας από τη βάση μιας ανάβαθης φιλοσοφικότητας και ανεκδοτολογική, αφηγηματική παρουσίαση φάσεων σύγχρονης πραγματικότητας, και προχωρούν με crescendo απ'τα ρηχά προς τα βαθύτερα, αναπτυσσόμενες μέσω μιας δοκιμιακής τοποθέτησης κοσμικής ιδεοσοφίας και μεταφυσικής, έως την υψηλότερη έξαρση: τον Κολοφώνα ενός λυρικού σουρεαλιστικού δεκάπτυχου.

-Σας πονάω. Αν ήταν στα χέρια μου θα σας ξαναδημιουργούσα. -Εσύ; Πώς είναι δυνατόν να φτιάξεις εσύ αυτούς που σ΄ έφτιαξαν; Ο θεός εδώ γίνεται μπαρούτι: -Μ΄ έφτιαξαν; Για ξαναπέστε το αυτό. Με τι μ΄ έφτιαξαν; -Με μπογιές. Εσύ με τι μας έφτιαξες; -Με το λόγο. "Είπα και εγένετο". -Ας μένει. Ξέρουμε με τι βάφονται τα αυγά. Αν είναι όμως έτσι όπως το λες, πώς γίνεται ένας ολοκάθαρος θεϊκός λόγος να βγάζει τόσο βρώμικα πλάσματα; Εμείς, εμείς σε φτιάξαμε, καλέ μου θεούλη, γιατί δεν αντέχαμε να κουβαλάμε μόνοι τα αίσχη μας. Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει επίσης ανέκδοτο υλικό...

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου συνιστούν ένα είδος δημιουργικής αυτοβιογραφίας, με την έμφαση όχι στην ποιότητα αλλά στην προσπάθεια άμεσης γλωσσικής ανταπόκρισης στην αίσθηση της πορευόμενης ζωής. Περιλαμβάνει, πρώτα, Αντίγραφα, επιφυλλίδες και χρονογραφήματα δημοσιευμένα σε εφημερίδες της Πάτρας και επιφυλλίδες δημοσιευμένες στα αθηναϊκά "Νέα". Έπειτα, Γραφτά, όλα σχεδόν αδημοσίευτα, από διάφορες στιγμές μιας διάρκειας πενήντα τόσων χρόνων, που ειδολογικά ή αξιολογικά θα φαίνονταν ποικίλα ή και μη κατατάξιμα, ένα παιδικό και άλλα εφηβικά γραψίματα, αρχινίσματα ή σπαράγματα,...