Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο εικοσιτριάχρονος Αγκίμ, μετανάστης από την Αλβανία στην Ελλάδα για περισσότερο από δέκα χρόνια, παίζει συχνά το κλαρίνο του στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Το όνειρό του είναι να γίνει επαγγελματίας κλαρινίστας. Όταν, λοιπόν, ένας άγνωστος συμπατριώτης του τον προσεγγίζει εντυπωσιασμένος από το ταλέντο του και του προτείνει να δουλέψει σε γνωστό νυχτερινό κέντρο στην Αθήνα, ο Αγκίμ αποδέχεται την πρόταση, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο Μιχάλης Μαλανδράκης σε αυτό το πρώτο του πεζογράφημα αποτυπώνει, με ρεαλισμό και διεισδυτικότητα, μια όψη της σύγχρονης ζωής που έχουμ...

Μια πικάντικη σχολική νουβέλα με αντιαυταρχική χροιά και σκόπευση που τοποθετεί την παραγνωρισμένη αξία της ευχαρίστησης στην προωθημένη εκπαιδευτική θέση που της ανήκει.

Με την περίφημη νουβέλα "Ridi, pagliaccio" ("Γέλα, παλιάτσο"), που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ο Νουμάς" το 1909, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, το γένος Αλεξίου, δεν εισήλθε απλώς στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας, αλλά κυριολεκτικά τον ανανέωσε. Με κεντρική ηρωίδα μια απελπισμένη γυναίκα που ρίχνει τον εραστή της στην αγκαλιά άλλων γυναικών προκειμένου να "γελάσει με την αγωνία της", η πρωτοεμφανιζόμενη τότε συγ­γραφέας προκάλεσε τους αναγνώστες με το τολμηρό της θέμα, εγκωμιάστηκε από σημαντικές μορφές των Γραμμάτων, όπως ο Παλαμάς, ο Ψυχάρης και ο Νιρβάνας, ενώ ο Νίκος Κα...

Με την περίφημη νουβέλα Ridi, pagliaccio (Γέλα, παλιάτσο), που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ο Νουμάς" το 1909, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, το γένος Αλεξίου, δεν εισήλθε απλώς στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας, αλλά κυριολεκτικά τον ανανέωσε. Με κεντρική ηρωίδα μια απελπισμένη γυναίκα που ρίχνει τον εραστή της στην αγκαλιά άλλων γυναικών προκειμένου να "γελάσει με την αγωνία της", η πρωτοεμφανιζόμενη τότε συγ­γραφέας προκάλεσε τους αναγνώστες με το τολμηρό της θέμα, εγκωμιάστηκε από σημαντικές μορφές των Γραμμάτων, όπως ο Παλαμάς, ο Ψυχάρης και ο Νιρβάνας, ενώ ο Νίκος Καζαντ...

Ο αχάριστος εγώ, αυτή και τα παπούτσια της στο κρεβάτι χωρίς έρωτα και μ’ ένα πιτόγυρο σε πιάτο. Ριάλιτι. Τουβλάκια ψυχρά, το ένα δίπλα και πάνω στο άλλο. Αποδεκτά αντικείμενα για να δημιουργήσουν έναν τοίχο συμπαγή και όμορφο που θα βλέπουν οι άλλοι και που θα κρύψει εντός του τα ρευστά και άσχημα μυστικά τού εγώ. Βιτρίνα. Πάνω στον τοίχο θα πέφτουν τα φώτα του show και αυτός θα αστράφτει. Και θα είναι εκεί όταν κλείσουν τα φώτα για να μη δει κανείς τι συμβαίνει από πίσω. Να προσφέρει την ασφάλεια απέναντι στην απόρριψη του σαθρού. Να κρατήσει μακριά την αυτοπεπο...

Η μοναδικότητα ενός δακτυλικού αποτυπώματος οφείλεται στo ανεπανάληπτο δερματογλυφικό ενός δακτύλου. To δερματογλυφικό ως γενική σχεδιαστική δομή -τόξο, ελατοειδές τόξο, ωλένιος βρόχος, κερκιδικός βρόχος, κυκλικός στρόβιλος, ελλειψοειδής στρόβιλος, ελικοειδής στρόβιλος, στρόβιλος με πλευρικό θύλακα, δίδυμος βρόχος- κληρονομείται δίχως ολοκληρωμένες αυλακώσεις. Κατά την εμβρυακή ζωή είναι ένα γενικό πρότυπο δερματογλυφικού. Ένα πρωτόλειο γενετικό σχέδιο, που θα εξελίσσεται μοναδικά κατά το υπόλοιπο της κύησης, μέχρι να ολοκληρωθεί. Άρα, το οριστικό δακτυλικό αποτύπωμα που αφ...

"Έβγαλε το παλτό και το έριξε στον ώμο του. Η οδός Αριστοτέλους φαινόταν άδεια και φαρδιά, ο ήλιος φώτιζε τους πάνω ορόφους των κτιρίων στην απέναντι πλευρά του δρόμου, ξαναχαρίζοντάς τους λίγη από τη χαμένη αξιοπρέπειά τους. Παλιά και νέα κτίρια συνέθεταν το κολάζ μιας άγαρμπα πυκνοκατοικημένης πόλης. Οι ζωές των ανθρώπων ξεχείλιζαν σε μπαλκόνια στοιβαγμένα από πράγματα, μαρτυρώντας μικρές καθημερινές ιστορίες που θα άξιζε να ακούσει κανείς. Γιατί το δικό του βλέμμα ήταν συνεχώς στραμμένο αλλού; Όλο σε κάποια διαφορετική πόλη, σε μια άλλη ζωή;" Μία ημέρα του Δεκέμβρη κα...

Tango Salvacion: Τανγκό σωτηρίας, που μετά από χρόνια εξελίσσεται σε λυτρωτικό τανγκό. Η άρνηση εκείνης να του χαρίσει ένα τανγκό, αφού πριν είχαν ανταλλάξει φλογερές ερωτικές ματιές, ήταν η αιτία εκείνος να φύγει εσπευσμένα από το πάρτυ, χωρίς να της πει ούτε ένα "γεια" ! Όμως η μοίρα, αυτή που ορίζει τις ζωές των ανθρώπων, τους εκπλήρωσε τη σφοδρή τους επιθυμία να ξαναβρεθούν, που και οι δυο τους επιζητούσαν τόσο χρόνια μέχρι... θανάτου, και ένα πρωΐ ενώθηκαν στην κεντρική λεωφόρο της γενέτειράς τους και οδηγήθηκαν σ' ένα μακάβριο και παθιασμένο έρωτα και χορεύοντας...

Είναι μια συλλογή επίλεκτων διηγημάτων στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η γνωστή νουβέλα "Ο θάνατος του παλληκαριού" του επιφανούς Έλληνα συγγραφέα Κωστή Παλαμά μεταφρασμένα στην αλβανική γλώσσα.

Μια δυστοπική νουβέλα που εκτοξεύει θραύσματα αλληγορίας στο χωροχρόνο. Το τέλος και η αρχή της Ύπαρξης, με αφορμή μια παράλογη ιδέα που φύτρωσε σαν αγριόχορτο στο θερμοκήπιο του Πρωτογονισμού: "... όλα ξεκίνησαν πολύ παλιά, με το Λόγο που γεννήθηκε στα σπήλαια της λαγνείας και ξεφτιλίστηκε στο στόμα μας, διαφημιστικά και συνθήματα. Μετά το Λόγο καμία αληθινή επαφή, όλα μεσολάβηση, λέξεις και γκριμάτσες, μόνο ψέματα και μιμήσεις, για να φτάσουμε ως εδώ. Κάθε πρωί, στο σημείο αυτό, ο Γιούνα βασανιζόταν με την κατάληξη της ζωής και του κόσμου του που διαδραματιζόταν μπροσ...

Ένας νεαρός με τον σκύλο του, μια σχεδόν υστερική Νεοελληνίδα μητέρα με τον γιο της, μια γηραιά κυρία με τον αόρατο σύντροφό της, ο Γάλλος ακαδημαϊκός με την Πελοποννήσια αρραβωνιαστικιά του, οι σιωπηλοί μετανάστες, δύο χαρακτηριστικές Αγγλίδες τουρίστριες, μια φαμίλια τσιγγάνων που κατευθύνεται σε κοντινό πανηγύρι και το μοιραίο ζευγάρι... Όταν ένα απρόοπτο γεγονός θα προκαλέσει ασυνεννοησία και ο εκνευρισμός θα κυριαρχήσει, δημιουργώντας προβλήματα συμπεριφοράς, οι επιβάτες που ταξιδεύουν στο τρένο της κοινωνικής Βαβέλ θα εκτροχιάσουν την έτσι κι αλλιώς διαταραγμένη μι...

Ποια σχέση μπορεί να υπάρχει μεταξύ του Ιουδαίου επαναστάτη Αβεσσαλώμ, του Ασσύριου μουσικού Ναμπουχουλμισχίρ, της Αιγύπτιας βασίλισσας Νεφερτίτης, του νόθου υιού του Αλκιβιάδου, Λεωτυχίδα, και του Χρυσού Τρίποδα; Φαινομενικά ίσως καμία. Μήπως όμως ο κατακλυσμός που μας ιστορεί η Βίβλος, ο κατακλυσμός που περιγράφεται στο ασσυροβαβυλωνιακό Επος του Γιλγαμές αλλά και ο ελληνικός μύθος του κατακλυσμού, από τον οποίο εσώθηκαν ο Δευκαλίων και η Πύρρα, δεν πιστοποιούν ότι υπάρχει μια κοινή πανάρχαια παράδοση και ότι πιθανόν οι φαινομενικά διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν κοινή κατα...

"Ανεβαίνω τα σκαλιά, φτάνω στο δεύτερο όροφο, χτυπώ το κουδούνι. Ο διάδρομος είναι σκοτεινός, το κτήριο παλιό. Περιμένω. Η ψυχή μου, το σώμα μου βρί­σκονται σε άγρια διέγερση, όμως το πρόσωπό μου είναι απαθές. Πίσω από το κρύσταλλο βλέπω να διαγράφεται η σκιά σου. Ανοίγεις την πόρτα, μου δίνεις το χέρι. Σου χαμογελώ τυπικά, τίποτα δεν αφήνω από την καταιγίδα μέσα μου να διαφύγει προς τα έξω. Εσύ όμως ξέρεις. Με οδηγείς στο γραφείο σου, είσαι ευγενικός, ήπιος, καταδεχτικός. Και ξέρεις. Είναι αβάσταχτο αυτό, είναι αφόρητα οδυνηρό, γλυκό, πρόστυχο, όμορφο, δυνατό, ζαλιστ...

"Ανεβαίνω τα σκαλιά, φτάνω στο δεύτερο όροφο, χτυπώ το κουδούνι. Ο διάδρομος είναι σκοτεινός, το κτήριο παλιό. Περιμένω. Η ψυχή μου, το σώμα μου βρί­σκονται σε άγρια διέγερση, όμως το πρόσωπό μου είναι απαθές. Πίσω από το κρύσταλλο βλέπω να διαγράφεται η σκιά σου. Ανοίγεις την πόρτα, μου δίνεις το χέρι. Σου χαμογελώ τυπικά, τίποτα δεν αφήνω από την καταιγίδα μέσα μου να διαφύγει προς τα έξω. Εσύ όμως ξέρεις. Με οδηγείς στο γραφείο σου, είσαι ευγενικός, ήπιος, καταδεχτικός. Και ξέρεις. Είναι αβάσταχτο αυτό, είναι αφόρητα οδυνηρό, γλυκό, πρόστυχο, όμορφο, δυνατό, ζαλιστ...

Ο Άμοιρος ΄Αλφα (Ακροβατίδης) περιγράφει την επεισοδιακή ζωή του, στον κόσμο γενικότερα και στο ψυχιατρείο ειδικότερα, εκεί όπου άρχισε να μιλάει με το Θεό, ή, ακριβέστερα, εκεί όπου άρχισε ο Θεός να μιλάει μαζί του. Η δουλειά του Θεού δεν είναι χωρίς τα προβλήματά της. Ο Άμοιρος, μαζί με ακόμη τέσσερεις τρελούς αντιλαμβάνονται ότι κάπου ζορίζεται ο Θεός και αποφασίζουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να τον βοηθήσουν. Βέβαια, όπου υπάρχει ο Θεός, εκεί υπάρχει και ο διάβολος, που για άλλη μία φορά δεν χάνει την ευκαιρία να διεδικήσει την κυριαρχία στη Γη. Η προαιώνια διαμάχη...

Η Αγγελική είναι ένα καλό, αγαθό και ρομαντικό κορίτσι, που όμως αλλάζει εντελώς όταν έρχεται αντιμέτωπη με μιαν εσχάτη προδοσία. Όταν λοιπόν από άσχημο, χοντρό και ασήμαντο κοριτσάκι γίνεται μια πανέμορφη, πετυχημένη και διάσημη ντίβα, την οποία ποθούν όλοι οι άντρες, αποφασίζει να πάρει εκδίκηση από αυτόν που την πλήγωσε ανεπανόρθωτα στο παρελθόν, που δεν είναι άλλος από τον εφηβικό της έρωτα. Το σχέδιό της είναι άψογο και εκείνη πλημμυρίζεται από ικανοποίηση βλέποντάς το να πετυχαίνει με το παραπάνω. Δεν ξέρει όμως ότι η εκδίκηση είναι μια καυτή πέτρα που την πετάς και κ...

«Στο νου του στριφογύριζαν εικόνες ανομολόγητες... Αυτός κι η άγνωστη γυναίκα να κάνουν έρωτα όρθιοι, εκεί μες στο λεωφορείο. Γυμνοί. Να βογγούν από ηδονή και οι άλλοι να τους κοιτάζουν. Μετά να την ξαπλώνει στα καθίσματα κι αυτή να φωνάζει, να θέλει και να μη θέλει. Κι οι άλλοι να γελούν, να κραυγάζουν, να τον παροτρύνουν με ρυθμικές λαχανιασμένες φωνές. Ναι, ναι, ναι, ναι, ναι, ναι...» Μια ασήμαντη μικρή πέτρα, δώρο ενός φίλου, εισβάλλει στη ζωή του Ιάκωβου Δημητρίου και την αλλάζει εντελώς δίνοντάς της άλλο διαρκέστερο, ουσιαστικότερο περιεχόμενο. Η περιγραφή των αλλ...