Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χάγια… Ένα κορίτσι που στα πρώτα του εφηβικά χρόνια θα γνωρίσει την πιο σκληρή πλευρά της ζωής. Θα ζήσει την κόλαση του πολέμου, μια κόλαση που δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε δίκαιους και άδικους, αθώους και ένοχους. Ένα κορίτσι που θα μετουσιώσει την απόγνωση σε ελπίδα, τον πόνο σε δύναμη, το μίσος και την περιφρόνηση σε αγώνα για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έναν αγώνα διαρκή, μέσα από τον οποίο θα εκπληρώσει τα όνειρά της, θα γνωρίσει την καταξίωση, την αποδοχή και τον έρωτα πέρα από εθνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές.

Γιατί ο Κώστας οδηγεί ένα αυτοκίνητο χωρίς τζάμια; Γιατί προσπαθούμε να ξεχάσουμε, ενώ κάνουμε ότι μπορούμε να θυμηθούμε; Γιατί αποφεύγω τα ποτάμια; Από πού έρχονται όλοι αυτοί οι φόβοι; Φόβοι ξένοι από παλιά. Η ιστορία δύο οικογενειών που συνδέθηκαν, αλλά δεν ενώθηκαν ποτέ.

Μάριος και Λένη, δυο νέα παιδιά που φιλοδοξούν να γίνουν χορευτές. Η συνύπαρξή τους στην Ακαδημία Χορού όπου φοιτούν δεν είναι και η πλέον ιδανική. Πόσο μάλλον όταν καλούνται να συνδημιουργήσουν και να εκτελέσουν μία κρίσιμη για τη βαθμολογία τους χορογραφία. Και από εκεί και πέρα η κατάσταση ξεφεύγει...

Μια γυναίκα προς το τέλος του βίου της αφηγείται. Mε λόγο λιτό, ζωντανό, άμεσο, περιγράφει μια ταραγμένη ζωή. Aπό τα παιδικά χρόνια σε ένα χωριό της Θράκης, με το στίγμα της προσφυγοπούλας μάνας ανάμεσα σε οικογένειες γηγενών, στα ταραγμένα χρόνια του Eμφύλιου, όταν ο φόβος χωρίζει την οικογένεια στέλνοντας πατέρα και κόρες στο βουνό, κι από κει στην άλλη πλευρά των συνόρων, όπου η ζωή ξαναβρίσκει τη ρότα της. Σπουδές, δουλειά, αρρώστιες, έρωτες, νέες οικογένειες, μέχρι την επιστροφή στην πατρίδα. Όμως οι χώροι όπου διαδραματίζεται η ιστορία δεν πρωταγωνιστούν. Το κυρίως...

Η Τασούλα είχε όλους τους δρόμους ανοιχτούς μπροστά της, αλλά τους έκοψε ο Θεόφιλος με τον έρωτά του. Κι όμως, εκείνη βρήκε παράδρομους: σπούδασε, δούλεψε, μεγάλωσε δύο υπέροχα παιδιά. Στην ουσία, μόνη της. Ο Θεόφιλος πάντα απών στα σημαντικά και πάντα απάνθρωπος απέναντι σε όλους. Άραγε να έφταιγε γι’ αυτό το τρομερό μυστικό του; Η Τασούλα πέρασε των παθών της τον τάραχο, μα κρατήθηκε όρθια. Προχώρησε με κουράγιο, πείσμα, αλλά και με τη διαρκή έγνοια για το "τι θα πει ο κόσμος". Κι ενώ θα μπορούσε να έχει μια καλύτερη ζωή, τη στερήθηκε. Ο Μάκης Τσίτας μάς χαρίζει τον...

Η επίσκεψη στο μνημείο της οδού Κοραή 4 στην Αθήνα, οδηγεί σε μία απρόσμενη συνάντηση. Μέσα από την διήγηση ενός ανθρώπου που βρέθηκε κρατούμενος στο κολαστήριο της Kommandatur στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το ρολόι της ιστορίας γυρνά πολλά χρόνια πίσω και οι μνήμες ζωντανεύουν. Η μάχη για τη ζωή και την ελευθερία, η προδοσία, η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, σημάδεψαν ανεξίτηλα την ψυχή μιας πατρίδας που δείχνει να λησμόνησε το παρελθόν της. Το γιασεμί δίπλα στην πόρτα ευωδιάζει ακόμα... "Ένα βιβλίο επίκαιρο, παρά το γεγονός ότι στρέφει τον φακό του αρκετές δεκα...

Το τσίρκο είναι όλος ο κόσμος μου. Σ’ αυτόν ανήκω. Δεν έχω άλλη πατρίδα. Γιατί για μένα "πατρίδα" δεν είναι ο τόπος όπου γεννήθηκες, αλλά οι άνθρωποί σου. "Σπίτι" δεν είναι τα ντουβάρια, τα έπιπλα και οι κατσαρόλες, αλλά εκείνοι που το κατοικούν. Και όπου θέλεις να γυρίζεις, εκεί ανήκεις. Εγώ θέλω να γυρίζω εδώ. Εδώ ανήκω. Στο τσίρκο και το κοινό μου. Ο κόσμος του τσίρκου είναι ένας πολύ κλειστός κόσμος, σχεδόν απροσπέλαστος για τους "έξω". Όμως για κείνους που δουλεύουν σ’ αυτό είναι η οικογένειά τους, και οι δεσμοί που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών του, είναι πολύ ισχυρ...

Θάλασσα... Απέραντη, απρόβλεπτη, απαιτητική! Τη μια στιγμή σε μαγεύει και την άλλη μετατρέπεται ξαφνικά σε άγριο θηρίο, ανήμερο και πεινασμένο... Ο Έλληνας ναυτικός, ο ικανότερος παγκοσμίως, αιώνες τώρα διατηρεί μια σχέση αγάπης με το υγρό στοιχείο, μια μοναδική σχέση που απαιτεί αμοιβαίο σεβασμό και πολλές θυσίες... Οι δεκαετίες τού ’70 και του ’80 πρόσθεσαν μεγαλύτερη γοητεία στο επάγγελμα του ναυτικού. Οι νουβέλες τού βιβλίου περιγράφουν χαρακτηριστικά γεγονότα εκείνης της ιδιαίτερης εποχής. Το γέλιο εναλλάσσεται με το δάκρυ, σαν την ίδια τη θάλασσα: τρικυμία και γαλήν...

"Το πρωί είναι το χειρότερο. Εκεί που ξηµερώνουν οι προσδοκίες. Και τα πράµατα που έχω να κάνω, ό,τι έχω αφήσει σε εκκρεµότητα όλον αυτό τον καιρό; Τα τηλεφωνήµατα, οι διευθετήσεις, η υποµονή, η υποµονή που πρέπει να δείξω στο συνηθισµένο κανονικό, η προσπάθεια να αισθανθώ ή να µην αισθανθώ αν ακούσω κάτι δυσάρεστο; Παρακαλάω να κοιµηθώ αµέσως, να µην προλάβω να σκεφτώ, µην προλάβω να σκεφτώ άλλο". Μια γυναίκα, καθώς µεγαλώνει, βρίσκει ξαφνικά τον εαυτό της να βιώνει συναισθήµατα που είχε βιώσει η µητέρα της πριν, αλλά εκείνη τα αγνοούσε όταν ήταν νέα. Μια κατάθεση κατ...

Η επιστολογραφία ήταν παλαιότερα κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας. Στην περίπτωση των διαπροσωπικών σχέσεων πρωταγωνιστούσε, καθώς οι κοινωνικές ή οι πραγματικές αποστάσεις την επέβαλλαν. Η ερωτική αλληλογραφία αποτελούσε το καταφύγιο των εραστών, το καθαρτήριό τους, ακόμα και τον εξομολόγο τους. Η συγκεκριμένη ερωτική επιστολογραφία αφορά σε δύο εντελώς ετερόκλιτα όσο και δαιδαλώδη πρόσωπα. Από τη μια ο Τζέιμς, ένας εξέχων συγγραφέας με αστραφτερές περγαμηνές και από την άλλη η Σιμόν, μια νέα σουφραζέτα, παθιασμένη με την τέχνη της ζωής. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες ρέπουν ταυτόχρον...

Ασυμβίβαστος, παρορμητικός, με όρεξη για ζωή -παρά τις αντιφάσεις της-, ανίκανος όμως να χωρέσει στο καλούπι για το οποίο προορίζεται, ο Αλέξης βλέπει τον κόσμο από το δικό του πρίσμα. Βρίσκεται πια στο κατώφλι της ενηλικίωσης κι όπως του είναι αδύνατο να συμβιβαστεί, η θάλασσα θα αποδειχθεί η μόνη έξοδος διαφυγής από τη σκληρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει.

Ο Κώστας Παπουτσέλης ζούσε μια φυσιολογική ζωή μέχρι το θάνατο του Σταμάτη Νικολάου. Ένα ντόμινο εξελίξεων τον φέρνουν αντιμέτωπο με τον έρωτα, αλλά και την απώλεια. Ποια τροπή παίρνει η ζωή του και πώς την αντιμετωπίζει; Είναι έτοιμος για αυτές τις αλλαγές; Ο αστυνόμος Παπαντωνίου και η ψυχίατρος Θεανώ Μητσοπούλου βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πρωτόγνωρη εμπειρία. Προσπαθούν να συνδέσουν γεγονότα και καταστάσεις, για να φτάσουν στη πραγματική εκδοχή των πραγμάτων. Ή μήπως έχουν κάνει κάποιο λάθος; Ποιος τελικά είναι ο Κώστας Παπουτσέλης;

Ένα πάρτι, δίπλα από τον κατεστραμμένο ναό του Απόλλωνα, είχε απρόσμενη κατάληξη. Ο υπαστυνόμος Καμπάς έρχεται αντιμέτωπος με ένα φρικτό έγκλημα. Πρέπει να εξιχνιάσει όχι μόνο έναν αλλά περισσότερους φόνους. Πρόκειται για κατά συρροή δολοφόνο ή για κάτι άλλο; Η Ανδριάνα βλέπει τις φίλες της να δολοφονούνται και μπλέκεται στα πόδια της αστυνομίας, προκαλώντας περίεργες καταστάσεις.

Έφθασε, η εποχή, όμως, πού κοιμόταν στο ντιβάνι της κουζίνας, να τρίβει τα πρησμένα πόδια και να κουλουριάζεται σαν έμβρυο, την ώρα του ύπνου. Μονάχα αυτό ένιωθε δικό της εκεί ξαπόσταινε και γεύονταν μια στάλα αγάπης. Εκεί, μονολόγησε κατασταλάζοντας πια, τις σκέψεις της, καθώς έλυνε τις πλεξούδες της και ονειροπολούσε το νησί της. Έπιασε, τον εαυτό της, να μετανιώνει, μα δεν το έβαλε κάτω. Ήταν, πια, η Ερατώ Σεκιάρη, η παραδουλεύτρα, όπως έλεγε, η κυρά της.

Η Μαρίνα είναι μία οργισμένη καλλιτέχνις, μία ηδονοθήρας που πασχίζει να δραπετεύσει από την εμμονή της με τον σωματικό και ψυχικό βιασμό που υπέστη ο πατέρας της στα κολαστήρια της ΕΑΤ/ΕΣΑ. Καμβάς της τέχνης της και σάκος του μποξ το σώμα της, το οποίο βασανίζει η ίδια εξαιτίας των διατροφικών της διαταραχών. Όταν αποφασίζει να υποβάλει τον πατέρα της σε μια νέα άτυπη ανάκριση έρχεται η στιγμή της μεγάλης σύγκρουσης. Μια ιδιότυπη ματιά στην Αθήνα του σήμερα, με αναδρομές στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Μια φρέσκια, σπαρταριστή, καθαρή ανάγνωση, καθόλου φορτισμέν...

Ο "Μελωδικός καταδότης" φτερουγίζει και κατρακυλάει μέσα απ’ το κελάηδισμα ενός φλεγόμενου αηδονιού· είναι η μιλιά του καμένου χωριού, η απεγνωσμένη προσπάθεια απόδρασης του επαίσχυντου δημοδιδάσκαλου. Η υπνωτική, πεπαλαιωμένη διατύπωσή του, παρασύρει τον αναγνώστη προς την αίσθηση ενός κειμένου ιστορικής αξίας, απελευθερώνοντας την αφήγηση, που γεμάτη παράλογη ελπίδα ξεγλιστράει, γραπώνεται και σκαρφαλώνει προς μια αγωνιώδη κορύφωση πέρα μακριά από το ρεαλισμό, για να βουτήξει μετά μέσα στο μακάβριο φως της αποτέφρωσης του ελληνικού εμφυλίου πολέμου.