Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μασκάρντι Μπέριο, πρώην ιππότης του βασιλείου του Λόθεν, απεχθάνεται τους στεριανούς. Αφήνοντας πίσω τους τίτλους που δύσκολα κέρδισε στις παλιές του εκστρατείες, αποφασίζει να ανοίξει πανιά για τα αχαρτογράφητα νησιά του Νότου που είναι γνωστά μόνο για τους κινδύνους και τα τέρατα που τα μαστίζουν. Ο Μασκάρντι ορκίστηκε στον βασιλιά του Λόθεν να φέρει εις πέρας αυτή την αποστολή. Αλίμονο όμως, οι θαλασσοπόροι έχουν δικό τους είδος όρκων και ένας καπετάνιος είναι δικαστής, βασιλιάς και δήμιος στο πλοίο του.

Τι θα έλεγες αν σου πρότεινα να πάρεις τον ρόλο μου; Να το παίξεις για λίγο θεός, ένας μικρός θεός του χαρτιού και της μελάνης. Όποτε θες, με διαγράφεις και βάζεις κάποιον άλλο στη θέση μου, κάποιον που ίσως αγαπάς περισσότερο. Αν πάλι το επιθυμείς, μπορεί οι δρόμοι μας να συναντηθούν. Σε αυτήν ή και σε κάποια άλλη διάσταση. Αρκεί μόνο να το γράψεις. Δεν μπορώ να σε πείσω να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι να σε προειδοποιήσω: Η ιστορία του Ιάκωβου δεν είναι μια απλή ιστορία. Δαιδαλώδη παράλληλα σύμπαντα, ενδόμυχες συγκρούσεις, μυστηριώδεις...

Η Νεφέλη, στις αρχές της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, νιώθει ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο.Παρ' όλο που βρισκόταν πάντα δίπλα στους γονείς και τον αδερφό της, έχοντάς τους ως πρώτους στις προτεραιότητές της, περιθωριοποιείται επειδή αποφάσισε να διαφοροποιηθεί και να πάρει για πρώτη φορά αποφάσεις σύμφωνες με τις δικές της επιθυμίες. Με αφορμή την προσωπική της εμπειρία, αρχίζει έναν αγώνα για να ξεπεράσει ανησυχίες, ενοχές αλλά και προβλήματα υγείας που της παρουσιάζονται, ανακαλύπτοντας μία πληθώρα παρόμοιων περιπτώσεων με αυτήν. Αυτές οι καινούργιες εμπειρ...

Μια γυναίκα ανακαλύπτει την κρυφή ζωή του συντρόφου της από το προσωπικό του ημερολόγιο, από διάφορα ευρήματα στα συρτάρια του γραφείου του και από το ιστορικό του υπολογιστή. Ο χωρισμός είναι επώδυνος, αργόσυρτος, βουβός, με απότομες εξάρσεις.

Τα συναισθήματα και οι σκέψεις της συνείδησης του δημιουργού μπορούν να εντοπισθούν τις νύχτες σε γλυκά ή αλμυρά νερά, σε λίμνες του εσωτερικού και του εξωτερικού, σε έλη προηγούμενων δεκαετιών, σε γερμανικά ποτάμια και δέλτα. Πολλές οι ανυπέρβλητες δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρώπινη φύση σε τούτες τις "νύχτες με τα χέλια". Ταξίδια δίχως επιστροφή για τον προσωπικό θρήνο του ενός... και των πολλών, για την εύθραυστη αποδοχή της νέας κατάστασης. Επτά οι μέρες της δημιουργίας, επτά οι εσωτερικοί διάλογοι ακατέργαστης θεατρικότητας, -διάλογοι που λειτουργούν ως ιν...

Ίσως, σ' αυτή την παράσταση που όλοι παίρνουμε μέρος, ακόμη να μην έχουμε αποστηθίσει σωστά τον ρόλο μας και η αλήθεια, σιωπηλή απέναντί μας, να στέκει και να μας χλευάζει. Στο έλεος χιλιάδων δρόμων οι τροχιές μας και η ζωή -τυλιγμένη άλλοτε με πραγματικές κι άλλοτε με φανταστικές ιστορίες- να αιωρείται σαν μια ιδέα που κυοφορεί προσδοκίες και μέσα στα αχαρτογράφητα νερά της φαντασίας μας να ψάχνει το αύριο. Η Αντιγόνη, ο Λεωνίδας και ο Δημήτρης, τρεις κλειδωμένες ζωές μέσα σε διαφορετικούς χρόνους, ψάχνουν για τα περάσματά τους. Ο προορισμός τους όμως έχει αλλάξει κα...

Μια παράξενη φιγούρα που κοιτάει ένα σχοινί, σ’ ένα δωμάτιο έξω από τον χώρο και τον χρόνο. Μια ονειρική διάσταση, ένα ατέρμονο παιχνίδι του Κενού και της Νύχτας. Παρατηρητής και παρατηρούμενο ταυτίζονται. Ο θεός κυνηγάει τον κόσμο. Η ματαιότητα είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά του. Οι Τέχνες είναι οι αισθήσεις του θεού. Όλα είναι θραύσματα μιας ανέγγιχτης εικόνας. Η λογική καταρρέει. Θριαμβεύει η καρδιά. "Υπάρχουμε στ’ αλήθεια;" Η απάντηση είναι η ερώτηση. Σε αυτή την υπαρξιακή, σκοτεινή, απόκοσμη νουβέλα, o Kafka συναντάει τον Schrodinger. Ο Ευάγγελος Ρ. Ρουσσάκης μάς...

Μπορεί ένα ολότελα ανόητο ατύχηµα µε κατάληξη το νοσοκοµείο και έπαθλο µερικά κατάγµατα να σου αλλάξει τη ζωή έτσι όπως δεν φαντάζεσαι; Ο ήρωας, έχοντας µπει γερά στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, µε κατεστραµµένα την επαγγελµατική καριέρα και τον οικογενειακό βίο, κατορθώνει εντελώς επιπόλαια και χωρίς ιδιαιτέρως µεγάλη προσπάθεια να µπλέξει µε επικίνδυνα κυκλώµατα λαθρεµπορίας και αρουραίους που τα στηρίζουν. Μέσα από αυτά θα γνωρίσει µία αντισυµβατική νεαρή κοπέλα που θα τον βοηθήσει παρά την αρχική απροθυµία της, θα τον κάνει να την ερωτευτεί και θα εξαφανιστεί µυστηρ...

Δώδεκα συναντήσεις του ήρωα με εκείνη την παρουσία, εκείνον τον «επισκέπτη» που τον συνοδεύει σε όλο το φάσμα της ζωής του. Δώδεκα μικροί κύκλοι μιας χρονικής παλίρροιας, ανεξίτηλα στιγμιότυπα της εμπειρίας του: από ένα μεσημέρι του Ιουνίου στη γενέτειρα έως την παγωμένη Αγγλία των φοιτητικών χρόνων και την ανοιξιάτικη επίσκεψη σε μια φάρμα αλόγων, στην οποία καθρεφτίζεται τελικά η ίδια η ανθρώπινη μοίρα. Οι κύκλοι της ανθρώπινης ζωής και οι κύκλοι της φύσης, οι ομόκεντροι αντίλαλοι ενός αιώνιου συμπαντικού κύκλου.

"Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν έχει camp και οργανωμένες δραστηριότητες, έχει όμως παππού, γιαγιά, θείο και σκύλο, σ’ ένα ελληνικό χωριό του ’80. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν θυμάται τις μέρες του, μετρά όμως κάθε μέρα και με ευλάβεια, τα μπάνια και τα παγωτά του. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν είναι ένα, είναι όμως μοναδικό. Θα το προσπεράσουν δεκάδες άλλα καλοκαίρια, όμως αυτό θα μπορεί να στέκει πάντα ως το πλέον ανέμελο, σχεδόν αξιωματικά. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι το παιδί και τα καλοκαίρια του. Είναι η πατρίδα του, όταν δεν θα είναι πια παιδί.

H οµαλή καθηµερινότητα της µερίδας των κατοίκων µιας πόλης πρόκειται να αλλάξει για πάντα. Μια θεοµηνία θα καταστρέψει τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους, αναγκάζοντάς τους να µεταφερθούν σε ασφαλές σηµείο προσπαθώντας να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους από το µηδέν. Χωρίς την παραµικρή βοήθεια του κράτους, οι κάτοικοι καταφέρνουν και φτιάχνουν έναν ολόκληρο οικισµό µε τα χέρια τους. Μια µικρή πολύχρωµη κοινωνία αρχίζει και πάλι να λειτουργεί γεµάτη ζωντάνια και καλαµπούρι κάτω από τις γκρίζες σκιές των επιβλητικών κτηρίων της πόλης. Όµως η πορεία ενηλικίωσης του µικρού Χρήστου...

Ένας παπάς σε ένα νησί, λίγες δεκαετίες πίσω. Αντιμέτωπος με το Θεό, τους ανθρώπους, τον εαυτό του. Με σύμμαχο τη θάλασσα. [...] Κίνησε για τον απογευματινό του περίπατο στην παραλία. Η θάλασσα ήταν η μεγάλη του αγαπημένη. Την αγαπούσε με θρησκευτική λατρεία. Αν αυτή, η λατρεμένη του, δεν είχε πάρει τον πατέρα του στα βάθη του Βισκαϊκού, εκείνος αντί για λειτουργός του Υψίστου θα ήταν τώρα υποπλοίαρχος και θα πήγαινε για καπετάνιος. [...] Ήθελε να μπορούσε να πει στους συμπατριώτες του τη γνώμη του γι αυτούς. Ήθελε να πει στο Θεό τη γνώμη του γι αυτόν. Οι ενορίτες του...

"...Είχε δίκαιο ο μπαγάσας. Τελευταίες στιγμές και του έβαλα τις φωνές. Πού να ξέρω, όμως; Κόντεψα και να πνιγώ από εκείνο το κωλόφτερο. Τα χρειάστηκα, σου λέω! Θα μου πεις, και που τη γλίτωσες τότε, τι κατάλαβες; Εντάξει, πήρα bonus αναβολή σαράντα οκτώ ωρών. Ε, όσο να ‘ναι, άλλον έναν γύρο στη ζωή τον έκανα. Μόνος μου, όμως. Γιατί τέτοια ταξίδια πρέπει κανείς μόνος του να τα κάνει. Τάδε έφη Λίλι. Κι εγώ της είπα Πριτς και πάλι πριτς! Μωρέ, τι μας λες;! Να ταξιδέψω πίσω και μπροστά στον χρόνο, ν’ ανακατέψω τις ζωές και τις ψυχές των ανθρώπων και να ‘μαι μοναχός μου; Ούτε έ...

Η νουβέλα του Γιώργου Μπλάνα συναντάει την Καλή Μωραΐτη την 28η Μαΐου 1943. Το απόγευμα εκείνης της μέρας, κι ενώ τρεις κατοχικοί στρατοί εργάζονται εντατικά για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ένα ακόμα ζωντανό μουσείο ανθρώπινης αθλιότητας, η 22χρονη οικιακή βοηθός επιβεβαιώνει μια οδυνηρή υποψία, που τη συνόδευε από παιδί: ο θεός είναι εντελώς ανήμπορος μπροστά στη συμπαιγνία των ανθρώπων με τον θάνατο.

Μετά την αναγκαστική προσγείωση του αεροπλάνου τους, δύο επιβάτες βρίσκονται σε μια αχαρτογράφητη χώρα και εκεί τους ρουφάει, σχεδόν τους καταπίνει, μια αλλόκοτη, λαβυρινθώδης, φασματική πόλη, όπου συναντούν πρόσωπα άγνωστα αλλά και ταυτόχρονα οικεία. Μία νουβέλα που διασταυρώνει παραμιλητό με στιχομυθία, φάρσα με ζόφο, ασθματικό με μακροπερίοδο λόγο, καθώς η αγωνία της πλοκής διολισθαίνει στην αγωνία της ύπαρξης.

Οι πάγοι λιώνουν, ένας αρχαίος μετεωρίτης φανερώνεται και η Γη ερημώνει. Οι μόνοι άνθρωποι που δεν προσβάλλονται από τον ιό που εξαπλώνεται είναι εκείνοι που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη μετάλλαξη μιας σειράς γονιδίων. Οι επιζήσαντες κατοικούν σε υπόγειες πόλεις και το μόνο που τους συνδέει με τη ζωή στη Γη είναι η μνήμη ωστόσο κάποιοι λίγοι μοιράζονται τον πόθο της επιστροφής. Η Θάλασσα, μια ψηφιδωτή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από μια ξεχωριστή κοπέλα, είναι μια λυρική ιστορία επιστημονικής φαντασίας μικρή και γαλήνια, αν και αφορά κάτι τόσο μεγάλο και ηχηρό όσο το τ...