Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

11 γυναίκες τελείως άγνωστες μεταξύ τους έχουν κάτι κοινό: Έχουν ξεπεράσει σε χρόνο ρεκόρ τους πρώην τους και όλες τους με κόκκινο κραγιόν έχουν γράψει ένα quote που τις αντιπροσωπεύει στο καθρέπτη του δωματίου τους. Μόνο μια ιστορία έχει άσχημο τέλος που το ακούμε σε καθημερινή βάση και δε θέλουμε ποτέ να τη ζήσουμε.

"Αθήνα 2020. Ένα σκληρό και απάνθρωπο καθεστώς απλώνεται πάνω από την χώρα. Κανείς δεν είναι ελεύθερος να μιλήσει, να αντιδράσει, να σκεφτεί έξω από τους κανόνες και τα όρια. Οι δυνάμεις καταστολής βρίσκονται παντού, τα μέσα αποχαύνωσης εκπέμπουν στην συνηθισμένη τους συχνότητα, ενώ με την βοήθεια της τεχνολογίας, ειδικά μεταλλικά κολάρα χρησιμοποιούνται για να συνετίσουν τους πλέον απείθαρχους. Μέσα σε όλη αυτή την αδιέξοδη δυστοπία, μια ομάδα νέων ανθρώπων - στην καρδιά της πρωτεύουσας- αποφασίζει να αντισταθεί. Το κίνημα αντίδρασης απλώνεται και όλα προμηνύουν πως μια...

Η μοναξιά πονάει και σκοτώνει. Τι άραγε μπορεί να γίνει όταν δύο μοναχικές καρδιές που είναι εθισμένες στο λάθος αποφασίσουν να ενωθούν και ως που μπορούν να φτάσουν;

Στη μελλοντική Αθήνα των μνημονίων, μια αναρχική ομάδα ξεκίνα μια επανάσταση για την ανάκτηση της ελευθερίας τους.

Το οδυνηρό αλλά και συναρπαστικό πέρασμα από την παιδική αυτάρκεια στο επίμονο και δυναμικό γιατί των ανθρώπων, των πραγμάτων, του κόσμου, μέσα από το αεικίνητο βλέμμα και τις περιπλανήσεις ενός παιδιού σε μια επαρχιακή πόλη στη δεκαετία του '50.

H πηγάδα: "Mια νύχτα του Aυγούστου έμεινε άγρυπνη, και το φεγγαράκι από ψηλά χάρτινο, διαβάζοντας τη Pωμιοσύνη, ακούγοντας και ακούγοντας τον Όμηρο, τον μοναδικό της δίσκο στο πρώτο της πικάπ. Έπειτα πήρε τον δίσκο, τον έχωσε σε μια νάιλον σακούλα και τον έκρυψε κάτω από τη βάση του ψυγείου. Kοίταζε τα βιβλία της και δεν ήξερε πού να τα φυλάξει. H μάνα της στο διπλανό δωμάτιο κοιμόταν. Ξημερώματα χτύπησε το κουδούνι. Έβγαλε το κεφάλι απ’ το παράθυρο, τους είδε. Όσο να ανεβούν τη μαρμάρινη σκάλα κι έπειτα τη στριφογυριστή μεταλλική της ταράτσας, πρόλαβε και είπε στη μάνα της...

Η ιστορία μιας ζωής. Η Άννα, ο Γιάννης, η Μάρθα, η κυρία Θαλή, άνθρωποι που ξεκίνησαν από αλλού, με το τρέμουλο να τα γνωρίσουν όλα γύρω τους "Σε ποια μεριά της γης να βρίσκονται άραγε τα σπουδαία πράγματα..." Γλείφουν χρόνια, λόγια, σιωπές, τρατάρουν την τύχη τους γέλια και δάκρυα, και κάποτε σμίγουν μαζί, ησυχασμένοι για το δρόμο που έκαναν. "Έτρεμα μήπως δεν προλάβω να γνωρίσω όλα γύρω μου. Έτρεμα πάλι, ύστερα, μήπως τελειώσουν όλα και δεν πομείνει τίποτα άλλο, για τη συνέχεια της ζωής. Αλλά η ζωή είναι μεγάλη, και ησύχασα." Η ιστορία της ζωής. Αφτιασίδωτη κα...

Η πηγάδα: Η διαδρομή και οι αναζητήσεις μιας φοιτήτριας στα χρόνια της δικτατορίας στην Αθήνα. Πανεπιστήμιο - Γενική Ασφάλεια - Φυλακές Αβέρωφ. Θα μπορούσε το διήγημα τούτο να είναι αυτοβιογραφικό, στον βαθμό που συναντιούνται οι περιπέτειες και τα βιώματα της ηρωίδας με τη δική μου πορεία. Κάτι άνθρωποι: Ανάπλαση της ζωής σ' ένα ορεινό χωριό της νοτιοδυτικής Κρήτης, στη δεκαετία του '60, μέσα από το γλωσσικό ιδίωμα και τις μνήμες των γερόντων. Τα πρόσωπα είναι φανταστικά, το διήγημα όμως δεν θα είχε γραφτεί, εάν δεν είχα ζήσει τα παιδικά καλοκαίρια μου σ' αυτό το χωριό....