Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Υπατία, η Αλεξανδρινή, κόρη του φιλοσόφου Θέωνος, σπουδαία μαθηματικός και νεοπλατωνίστρια φιλόσοφος , μια γυναίκα φημισμένη για το κάλλος και την ωραιότητα της ψυχής της, δολοφονήθηκε άγρια από έναν φανατισμένο όχλο χριστιανών στην Αλεξάνδρεια, το έτος 415. Από τότε έγινε θρύλος και πέρασε στην ιστορία. Ποιητές, ιστορικοί, μυθιστοριογράφοι, είδαν την Υπατία σαν το σύμβολο της κλασική παιδείας και της ελευθερίας της σκέψης. Την είδαν σαν τον αντίποδα του θρησκευτικού φανατισμού, την ταύτισαν με την ελευθερία της σκέψης και την πνευματική ανύψωση. Η Υπατία με το ανοιχτό πν...

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής...

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής...

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής...

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής...

Αποθανατίζοντας ο Ραφαήλ γύρω στα 1510 μ.Χ. την Αναγεννώμενη αρχαία σκέψη, επέλεξε, για να την παραστήσει συμβολικά, την ιδεατή Σχολή των Αθηνών, στην οποία είναι συγκεντρωμένοι υπό το κηδεμόνευαν βλέμμα του Πλάτωνα και Αριστοτέλη οι Δημόκριτος, Ζήνων, Επίκουρος, Αρχιμήδης, Πτολεμαίος και πολλοί άλλοι συγγραφείς και σοφοί της ελληνιστικής εποχής. Το 529 μ.Χ., με μια εξίσου συμβολική χειρονομία, ο Ιουστινιανός αποφάσισε να "τελειώσει" την περίοδο του παγανισμού, κλείνοντας την κατάμεστη απ' τις αναμνήσεις και απ' την αναγεννητική πνοή του Πλωτίνου πλατωνική Ακαδημία. Οι εννι...

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έμελλε να είναι βραχύβια. Η μονογραφία αυτή δεν επιχειρεί να αποτελεί ακόμη μία ιστορική παρουσίαση της ελληνιστικής εποχής. Αντίθετα, εδώ δίνεται έμφαση στους λόγους της αποσύνθεσης του κράτους του Αλέξανδρου. Η μελέτη του Σπύρου Δ. Συρόπουλου ξεκινά με τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν τον Φίλιππο και στη συνέχεια τον Αλέξανδρο να στραφούν στην κατάκτηση της Ανατολής -λόγοι που λίγο έχουν να κάνουν με τη ρομαντική άποψη της προσωπικής εμπάθειας και εμμονής του Αλεξάνδρου με την κατάκτηση ολόκληρου του γνωστού κόσμου. Ουσιαστικό ρόλ...

Κατά την ελληνιστική εποχή σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές στη διεξαγωγή του πολέμου. Η φάλαγγα της κλασσικής εποχής, με τον άκαμπτο σχηματισμό και την τυποποιημένη τακτική της, χάνει την πρωτοκαθεδρία που είχε στα πεδία των μαχών. Νέες στρατηγικές και τακτικές δοκιμάζονται και βαθμιαία επικρατούν. Το ιππικό γίνεται τώρα το κυρίαρχο όπλο στον κατά ξηράν αγώνα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούνται και ελαφρά εξοπλισμένα στρατεύματα. Οι πολεμικοί ελέφαντες χρησιμοποιούνται ως όπλο μάχης από όλους σχεδόν τους στρατούς. Ο πολιορκητικός πόλεμος φτάνει στο απόγειό του με τη χρήση των πολιο...

Ιστορική αναφορά στην περίοδο της Ελληνιστικής Αιγύπτου και στην δυναστεία των Λαγιδών, ξεκινώντας από το 323 π.Χ. με το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, την ίδρυση της δυναστείας από τον Πτολεμαίο τον Λάγου και φθάνοντας στο τέλος της δυναστείας με την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας το 30 π.Χ. και την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους. Είναι η πρώτη αναφορά στην ελληνική βιβλιογραφία γι' αυτή την περίοδο και από τα ελάχιστα έργα στην παγκόσμια βιβλιογραφία που αναφέρονται αποκλειστικά στην δυναστεία των Πτολεμαίων.

Στο παρόν σύγγραμμα επιχειρείται για πρώτη φορά μια συστηματική καταγραφή και αποτύπωση της αλεξάνδρειας μνήμης του ελληνισμού διαχρονικά, από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο στη νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από τις γραπτές πηγές και τα αρχαιολογικά ευρήματα, την τέχνη, τη λογοτεχνία, τις παραδόσεις και τις ποικίλες ακόμη αναφορές των Ελλήνων. Διερευνώνται και καταγράφονται οι κοινοί τόποι πρόσληψης της μορφής του ανεξαρτήτως εποχής και αποτυπώνονται σε πίνακες και χάρτες κάποιες από αυτές τις καταγραφές. Παράλληλα, καταγράφεται πιο συνοπτικά η πρόσληψη του Αλέξανδρου...

Το βιβλίο αυτό είναι μια έρευνα των αρχαιότερων πηγών για την παρουσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ιερουσαλήμ. Το ζήτημα βρίσκεται σε μια συνοριακή περιοχή επιστημονικής έρευνας και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών κλάδων, όπως είναι η Ιστορία, η Φιλολογία, η Θεολογία και κυρίως, εξαιτίας των πηγών που μας πληροφορούν για το γεγονός, οι Εβραϊκές Σπουδές. Για το ιστορικό αίνιγμα της επίσκεψης του στρατηλάτη στην αγία πόλη στον τόμο αυτό εκτίθενται και μελετώνται οι διηγήσεις του Ιουδαίου ιστορικού Φλαβίου Ιωσήπου και του ελληνιστικού Μυθιστορήματος Αλεξάνδρου του Μακεδόνος...

Δε θα μπορούσαμε να αρνηθούμε την πρωτοπυπία του ελληνιστικού πολιτισμού: αρκεί να συγκρίνουμε την Ακρόπολη της Περγάμου μ' εκείνη των Αθηνών, την ιστορία του Πολύβιου μ' εκείνη του Θουκυδίδη, το στωικισμό με τον πλατωνισμό, και τον κλασικό Περικλή με τον "μπαρόκ" (με όλες τις έννοιες της λέξης) Αντίοχο τον Επιφανή. Ο ρόλος της ελληνικής μεγαλοφυΐας είναι επίσης εξίσου εμφανής, βλέπουμε όμως γρήγορα ότι πρέπει να παρεμβάλουμε πολλές ξένες και καινούριες συνιστώσες. Αν το χρονολογικό πλαίσιο δεν εκτείνεται παρά σε τρεις μόνον αιώνες που χωρίζουν το θάνατο του Αλεξάνδρου α...

Χάρη στη δράση του Αλέξανδρου ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε μέχρι τα όρια της τότε γνωστής οικουμένης. Η ελληνιστική περίοδος καλύπτει τους τρεις αιώνες από τον Αλέξανδρο έως τον Αύγουστο (323 π.Χ. έως 30 π.Χ.). Δεν είναι σε καμία περίπτωση εποχή παρακμής, ούτε, πολύ περισσότερο, μεταβατική εποχή. Ο ελληνιστικός κόσμος, ιδιαίτερα δημιουργικός, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύνολο, του οποίου ο πλούτος αποκαλύπτεται με τις αρχαιολογικές ανασκαφές.

[set δύο τόμων] Το ζητούμενο για μια ιστορική μελέτη που φιλοδοξεί να επισκοπήσει μια ιστορική περίοδο στο σύνολό της είναι αφενός η περιεκτικότητά της, ο βαθμός σύνθεσης τον οποίο επιτυγχάνει, και αφετέρου το κατά πόσο προάγει την ιστορική έρευνα και μελέτη αναδεικνύοντας νέα στοιχεία και νέες πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου. Το εγχείρημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν η υπό εξέταση περίοδος είναι η ελληνιστική, εποχή δαιδαλώδης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα καθώς και τις κοινωνικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές πτυχές που την ορίζουν, αλλά και, μέχρι πρό...

[set δύο τόμων] Το ζητούμενο για μια ιστορική μελέτη που φιλοδοξεί να επισκοπήσει μια ιστορική περίοδο στο σύνολό της είναι αφενός η περιεκτικότητά της, ο βαθμός σύνθεσης τον οποίο επιτυγχάνει, και αφετέρου το κατά πόσο προάγει την ιστορική έρευνα και μελέτη αναδεικνύοντας νέα στοιχεία και νέες πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου. Το εγχείρημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν η υπό εξέταση περίοδος είναι η ελληνιστική, εποχή δαιδαλώδης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα καθώς και τις κοινωνικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές πτυχές που την ορίζουν, αλλά και, μέχρι πρό...

[set 2 τόμων] Το ζητούμενο για μια ιστορική μελέτη που φιλοδοξεί να επισκοπήσει μια ιστορική περίοδο στο σύνολό της είναι αφενός η περιεκτικότητά της, ο βαθμός σύνθεσης τον οποίο επιτυγχάνει, και αφετέρου το κατά πόσο προάγει την ιστορική έρευνα και μελέτη αναδεικνύοντας νέα στοιχεία και νέες πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου. Το εγχείρημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν η υπό εξέταση περίοδος είναι η ελληνιστική, εποχή δαιδαλώδης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα καθώς και τις κοινωνικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές πτυχές που την ορίζουν, αλλά και, μέχρι πρόσφ...

[set 2 τόμων] Το ζητούμενο για μια ιστορική μελέτη που φιλοδοξεί να επισκοπήσει μια ιστορική περίοδο στο σύνολό της είναι αφενός η περιεκτικότητά της, ο βαθμός σύνθεσης τον οποίο επιτυγχάνει, και αφετέρου το κατά πόσο προάγει την ιστορική έρευνα και μελέτη αναδεικνύοντας νέα στοιχεία και νέες πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου. Το εγχείρημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν η υπό εξέταση περίοδος είναι η ελληνιστική, εποχή δαιδαλώδης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα καθώς και τις κοινωνικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές πτυχές που την ορίζουν, αλλά και, μέχρι πρόσφ...