Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ιστορία του ελληνικού έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών αποτελεί ένα πλήρες και ολοκληρωμένο έργο που καλύπτει αντικειμενικά, υπεύθυνα και επιστημονικά τεκμηριωμένα την πολιτική ιστορία και την ιστορία του πολιτισμού του ελληνικού χώρου από την προϊστορία ως το 1941. Το 17τομο αυτό έργο καλύπτει ένα σημαντικό κενό όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στη διεθνή βιβλιογραφία και η αξία του έχει αναγνωρισθεί από πανεπιστήμια, άλλα πνευματικά ιδρύματα και διακεκριμένους επιστήμονες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το κείμενο της "Ιστορίας του ελληνικού έθνους" συντάχθηκε από 300 ακαδη...

Η "Ιστορία του ελληνικού έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών αποτελεί ένα πλήρες και ολοκληρωμένο έργο που καλύπτει αντικειμενικά, υπεύθυνα και επιστημονικά τεκμηριωμένα την πολιτική ιστορία και την ιστορία του πολιτισμού του ελληνικού χώρου από την προϊστορία ως το 1941. Το 17τομο αυτό έργο καλύπτει ένα σημαντικό κενό όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στη διεθνή βιβλιογραφία και η αξία του έχει αναγνωρισθεί από πανεπιστήμια, άλλα πνευματικά ιδρύματα και διακεκριμένους επιστήμονες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το κείμενο της "Ιστορίας του ελληνικού έθνους" συντάχθηκε από 300 ακαδη...

Στο βιβλίο αυτό ερευνάται η ζωή και η δράση των πρωτομάχων της ανατολικής εποποιίας, που όχι μόνο έγιναν διάσημοι δίπλα στον Αλέξανδρο, αλλά και συντέλεσαν αποφασιστικά στη διάδοση και ανάπτυξη του Ελληνιστικού πολιτισμού. Οι περισσότεροι έδρασαν κυρίως μετά το θάνατο του αρχηγού της εκστρατείας και συνέβαλαν στην αλλαγή του ρου της ιστορίας. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα, όμως όλοι άφησαν άναυδους τους συγχρόνους τους με τη στρατιωτική, πνευματική και κοινωνική τους δράση. Τα ονόματα των συμπολεμιστών του Αλέξανδρου συνδέονται και με άλλους πρωταγωνιστές της επο...

Η Υπατία, η Αλεξανδρινή, κόρη του φιλοσόφου Θέωνος, σπουδαία μαθηματικός και νεοπλατωνίστρια φιλόσοφος , μια γυναίκα φημισμένη για το κάλλος και την ωραιότητα της ψυχής της, δολοφονήθηκε άγρια από έναν φανατισμένο όχλο χριστιανών στην Αλεξάνδρεια, το έτος 415. Από τότε έγινε θρύλος και πέρασε στην ιστορία. Ποιητές, ιστορικοί, μυθιστοριογράφοι, είδαν την Υπατία σαν το σύμβολο της κλασική παιδείας και της ελευθερίας της σκέψης. Την είδαν σαν τον αντίποδα του θρησκευτικού φανατισμού, την ταύτισαν με την ελευθερία της σκέψης και την πνευματική ανύψωση. Η Υπατία με το ανοιχτό πν...

Κατά την ελληνιστική εποχή σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές στη διεξαγωγή του πολέμου. Η φάλαγγα της κλασσικής εποχής, με τον άκαμπτο σχηματισμό και την τυποποιημένη τακτική της, χάνει την πρωτοκαθεδρία που είχε στα πεδία των μαχών. Νέες στρατηγικές και τακτικές δοκιμάζονται και βαθμιαία επικρατούν. Το ιππικό γίνεται τώρα το κυρίαρχο όπλο στον κατά ξηράν αγώνα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούνται και ελαφρά εξοπλισμένα στρατεύματα. Οι πολεμικοί ελέφαντες χρησιμοποιούνται ως όπλο μάχης από όλους σχεδόν τους στρατούς. Ο πολιορκητικός πόλεμος φτάνει στο απόγειό του με τη χρήση των πολιο...

Η ιστορία του ελληνιστικού κόσμου του Χανς-Γιόαχιμ Γκέρκε καλύπτει την περίοδο από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως την υποταγή του κράτους των Πτολεμαίων στους Ρωμαίους. Το βιβλίο αυτό, όπως και όλοι οι τόμοι της ίδιας σειράς, εμφανίζει ιδιάζουσα διάταξη της ύλης. Στο πρώτο, αφηγηματικό και συνθετικό μέρος καταγράφεται περιεκτικά η εικόνα της περιόδου βάσει των αρχαίων πηγών και των κοινών συμπερασμάτων της νεότερης ιστορικής έρευνας. Στο δεύτερο μέρος παρέχεται μια εξίσου σημαντική ιστοριογραφική ανάλυση, μια "γενετική εικόνα" ακριβώς αυτών των ερευνών και του αντίστοι...

Αποθανατίζοντας ο Ραφαήλ γύρω στα 1510 μ.Χ. την Αναγεννώμενη αρχαία σκέψη, επέλεξε, για να την παραστήσει συμβολικά, την ιδεατή Σχολή των Αθηνών, στην οποία είναι συγκεντρωμένοι υπό το κηδεμόνευαν βλέμμα του Πλάτωνα και Αριστοτέλη οι Δημόκριτος, Ζήνων, Επίκουρος, Αρχιμήδης, Πτολεμαίος και πολλοί άλλοι συγγραφείς και σοφοί της ελληνιστικής εποχής. Το 529 μ.Χ., με μια εξίσου συμβολική χειρονομία, ο Ιουστινιανός αποφάσισε να "τελειώσει" την περίοδο του παγανισμού, κλείνοντας την κατάμεστη απ' τις αναμνήσεις και απ' την αναγεννητική πνοή του Πλωτίνου πλατωνική Ακαδημία. Οι εννι...

Η παρούσα μελέτη αποτελεί τμήμα της έρευνάς μας με θέμα την Ίσιδα ως "καρποτόκο" θεά κατά τη διάρκεια των ελληνορωμαϊκών χρόνων. Η ενασχόλησή μας με τα διάφορα φαινόμενα που διαμορφώνουν το συνολικό χαρακτήρα των ελληνιστικών χρόνων είναι απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα την μεταμόρφωση της Ίσιδας από θεότητα ενός τοπικού πανθέου σε οικουμενική θεότητα που γνωρίζει ιδιαίτερη διάδοση σε ολόκληρο τον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος που επικεντρώνουμε την προσοχή μας κυρίως στην Αίγυπτο, μελετώντας όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής, οικονομ...

Χάρη στη δράση του Αλέξανδρου ο ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε μέχρι τα όρια της τότε γνωστής οικουμένης. Η ελληνιστική περίοδος καλύπτει τους τρεις αιώνες από τον Αλέξανδρο έως τον Αύγουστο (323 π.Χ. έως 30 π.Χ.). Δεν είναι σε καμία περίπτωση εποχή παρακμής, ούτε, πολύ περισσότερο, μεταβατική εποχή. Ο ελληνιστικός κόσμος, ιδιαίτερα δημιουργικός, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύνολο, του οποίου ο πλούτος αποκαλύπτεται με τις αρχαιολογικές ανασκαφές.

Οι τελευταίοι προχριστιανικοί αιώνες είναι η εποχή που οι Έλληνες κυβερνούν τον κόσμο και τον οδηγούν σε άνευ προηγουμένου ελευθερία, ευημερία, παιδεία, πολιτισμό. Η κοσμοκρατορία των Ελλήνων διαμορφώνει την Οικουμένη της "ομονοίας" των λαών. Αυτή βρίσκεται στους αντίποδες της οικουμένης των ισοπεδωμένων λαών που επιδιώκουν οι σύγχρονοι εξουσιαστές. Οι Έλληνες αναδεικνύουν τον άνθρωπο-πρόσωπο, ενώ οι παγκοσμιοποιοί επιζητούν την εξάλειψή του. Οι Έλληνες σέβονται κάθε ατομική και συλλογική ιδιοπροσωπία. Οι σύγχρονοι οικουμενιστές τις καταργούν. Η Ελληνική Κοσμοκρατορία υ...

Ιστορική αναφορά στην περίοδο της Ελληνιστικής Αιγύπτου και στην δυναστεία των Λαγιδών, ξεκινώντας από το 323 π.Χ. με το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, την ίδρυση της δυναστείας από τον Πτολεμαίο τον Λάγου και φθάνοντας στο τέλος της δυναστείας με την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας το 30 π.Χ. και την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους. Είναι η πρώτη αναφορά στην ελληνική βιβλιογραφία γι' αυτή την περίοδο και από τα ελάχιστα έργα στην παγκόσμια βιβλιογραφία που αναφέρονται αποκλειστικά στην δυναστεία των Πτολεμαίων.

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έμελλε να είναι βραχύβια. Η μονογραφία αυτή δεν επιχειρεί να αποτελεί ακόμη μία ιστορική παρουσίαση της ελληνιστικής εποχής. Αντίθετα, εδώ δίνεται έμφαση στους λόγους της αποσύνθεσης του κράτους του Αλέξανδρου. Η μελέτη του Σπύρου Δ. Συρόπουλου ξεκινά με τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν τον Φίλιππο και στη συνέχεια τον Αλέξανδρο να στραφούν στην κατάκτηση της Ανατολής -λόγοι που λίγο έχουν να κάνουν με τη ρομαντική άποψη της προσωπικής εμπάθειας και εμμονής του Αλεξάνδρου με την κατάκτηση ολόκληρου του γνωστού κόσμου. Ουσιαστικό ρόλ...

Απόδειξη της ισχυρής προσωπικότητας της αποτελούν οι πολλοί τόποι και οδοί που φέρουν το όνομά της στην Αλεξάνδρεια και αλλού: Αρσινόη, Φιλαδέλφεια, Θεαδέλφεια κ.λπ. Πρωτίστως όμως η σπουδαιότητα της αποδεικνύεται από το γεγονός ότι θεοποιήθηκε πρώτη αυτή μετά τον Μ. Αλέξανδρο. Τρανή απόδειξη της ικανότητάς της και την επιρροής που άσκησε στο αδελφό - σύζυγο της και στην αιγυπτιακή πολιτική αποτελεί ένα αττικό λαϊκό ψήφισμα που έγινε μετά το θάνατό της. Σ' αυτό λοιπόν χαρακτηρίσθηκαν οι πράξεις του βασιλιά "σύμφωνες με την πολιτική των προγόνων και τη πολιτικής της αδελφή...

[...] Η κατά τόμους ενότης του περιεχομένου στη νέα αυτή έκδοσι προσδίδει σε κάθε τόμο αυτοτέλεια και αυθύπαρκτη οντότητα. Τέλος, η ενότης των θεμάτων-τόμων, ανταποκρίνεται πληρέστερα στα διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα του αναγνωστικού κοινού. Οι δέκα πέντε πρώτοι τόμοι, αντιστοιχούν με την γνωστή σε όλους μας "Ιστορία του ελληνικού έθνους", αντιστοιχούν δηλαδή με τα δεκαπέντε βιβλία του "πεντάτομου" πρώτης εκδόσεως του έργου. Οι τρεις τελευταίοι τόμοι, περιέχουν κείμενα που, παραδόξως, έχουν παραλειφθή από όλες τις νεώτερες εκδόσεις. Ο Επίλογος εξεδόθη το 1877 και είναι έ...

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής...