Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μεταφερμένος στον περίβολο με το αψευδές σημάδι: χόρτο, απογεγραμμένο. Οι πέτρες, λευκές, με τις σκιές των καλαμιών: Μη διαβάζεις πια - κοίταζε! Μην κοιτάζεις πια - προχώρα! Με τις πρώτες λέξεις του ποιήματος, που ο Celan έγραψε το 1958, αρχίζει η δυσκολία της κατανόησης, συνάμα όμως και η δυνατότητα να αναγνωρίσουμε πώς τα παραδοσιακά μέσα της ανάγνωσης αμηχανούν. Ιδιαίτερα όταν εφαρμοστούν πάνω σε κείμενα, τα οποία χαρακτηρίζονται ως δύσκολα, παραχαράσσουν την ανάγνωση όπως και το ανάγνωσμα. Το ποίημα "Στρέττο" ("Engfuhrung") του Paul Celan αποτελεί το έκτο μέρος...

Ανθολογούνται οι: Mario Keszner (Μάριο Κέσζνερ), Wolfgang Millendorfer (Βόλφγκανγκ Μίλλενντορφερ), Michael Beisteiner (Μίχαελ Μπάισταϊνερ), Sophie Reyer (Σοφί Ράιερ), Christian Teissl (Κρίστιαν Τάισσλ), Katharina Tiwald (Κατερίνα Τίβαλντ), Marlies Thuswald (Μαρλίς Τούσβαλντ), Cornelia Travnicek (Κορνηλία Τράβνισεκ)

Αν η μετάφραση της ποίησης μπορεί ν' αναζητήσει νόμιμα μια δικαίωση, θα τη βρει ίσως όχι, ή μάλλον όχι με τρόπο πλήρη, στην τελική μορφή του μεταφρασμένου ποιήματος, που θα πάρει το δρόμο της προς κάποιον οσοδήποτε μικρό ή μεγάλο αριθμό βιβλιοθηκών. Επιθυμία του μεταφραστή της ποίησης δεν είναι να κάνει στη γλώσσα του ένα άλλο βιβλίο παράλληλο με εκείνο του ποιητή που μεταφράζει, αλλά να αναγνώσει τρόπον τινά πρακτικά και απόλυτα, ενώπιος ενωπίω, ένα κείμενο που αγαπά εκθέτοντας τον εαυτό του στο ρίσκο μιας γραπτής ανάγνωσης στη γλώσσα που αισθάνεται κατά κάποιον τρόπο δική...

Η μετάσταση της γλώσσας Η ποίηση δεν επιβάλλει πια τον εαυτό της· τον αποκαλύπτει. - Πάουλ Τσέλαν, 1969 Ανάμεσα στο βράχο της Σικίνου και στο μονόλιθο της Ανάφης η ποίηση του Τσέλαν ανακαλύπτει μια λυτρωτική δίοδο από το σκοτάδι προς το διάφανο πεδίο που ανοίγεται, πίσω από το μαύρο, στον ανοιχτό, ελεύθερο χώρο. Εδώ η ποίησή του λειτουργεί όπως σχεδόν θα λειτουργούσε και σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, καθώς σε τέτοια οριακά επίπεδα ομορφιάς και ασχήμιας οι διαφορετικές αλήθειες συναντιούνται στην πιο ολοκληρωμένη τους μορφή. Η ποίηση του Τσέλαν δεν είναι ερμητι...

"Η ομιλία είναι εξ υπαρχής διαλογική, απευθύνεται αυθόρμητα σε ένα Εσύ, αλλά η αδυναμία επικοινωνίας είναι επίσης μια πραγματικότητα: είμαστε αναγκασμένοι να συνομιλούμε μέσω γλωσσικών πλεγμάτων, η ίδια η γλώσσα είναι ένα πλέγμα. Ίσως μόνον με αυτόν τον ατελή τρόπο να είναι δυνατή μια συνομιλία". (Alfred Kelletat, Accesus zu Celans "Sprachgitter", 1966) Όταν ένας Γάλλος μεταφραστής ρώτησε τον Τσέλαν ποιον δρόμο έπρεπε να ακολουθήσει για να αποκρυπτογραφήσει και να κατανοήσει το έργο του, εκείνος του απάντησε: "Μην μπαίνετε προς το παρόν στον κόπο να κατανοήσετε· να δι...

[...] Όπως τα διηγήματα και τα μυθιστορήματα του Φραντς Κάφκα, αντίστοιχα και τα ποιήματά του παραμένουν ανοιχτά και ανεξιχνίαστα, προκαλώντας μια ακραία αίσθηση αποξένωσης που συνορεύει με τον τρόμο. Αυτό το αίσθημα της απόγνωση ς μπροστά στο αναπότρεπτο και στη μάταιη αναζήτηση σταθερών αξιών για την ανθρώπινη ύπαρξη, εκλογικεύεται δραματικά σε ένα από τα τελευταία του ποιήματα, στα τέλη του 1920. ...πεθαίνω σ' ένα μικρό φυλάκιο στην άκρη του δρόμου σ' ένα παντοτινά όρθιο φέρετρο σ' ένα δημόσιο κτήμα τη ζωή μου ξόδεψα προσπαθώντας να σvγκρα...

Η ποιητική συλλογή "Καμπή πνοής" ("Atemwende") κατέχει κομβική θέση στο έργο του Paul Celan (1920-1970) και εγκαινιάζει την ύστερη περίοδο της ποίησής του. Συγχρόνως συνιστά μια αναμέτρηση με τη δυτική λογοτεχνική παράδοση, αλλά και μια επανεξέταση της έως τότε ποιητικής του. Ο ίδιος σε ένα γράμμα προς τη σύζυγό του, τη ζωγράφο και χαράκτρια Gisele Celan-Lestrange, γράφει: "Είναι πράγματι ό,τι πιο πυκνό έχω γράψει ως τώρα, και ό,τι πιο ευρύ". Η "Καμπή πνοής" περιλαμβάνει ποιήματα που γράφτηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1963 έως τον Σεπτέμβριο του 1965, αλλά δημοσιεύθηκαν αργότ...

Η ιστορία της γερμανόφωνης ποίησης από το 1945 μέχρι σήμερα είναι στενά συνδεδεμένη με την πολιτική ιστορία της Γερμανίας. Γεγονότα όπως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η διαίρεση της Γερμανίας, τα κινήματα διαμαρτυρίας της δεκαετίας του 1960 και η πτώση του Τείχους του Βερολίνου οδηγούσαν σε αλλαγές στην ποίηση, ακόμα κι αν οι ποιητές ζούσαν εκτός Γερμανίας. Η ανθολογία αυτή πιάνει το νήμα από την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και φτάνει μέχρι το σήμερα. Μέσα από το έργο Γερμανών ποιητών, αλλά και ποιητών από την Αυστρία, τη Ρουμανία, την Ελβετία, οι οποίοι έγραφαν στα γερμαν...

Ο Πάουλ Τσέλαν, γερμανόγλωσσος Εβραίος, συγκαταλέγεται κατά γενική ομολογία ανάμεσα στους σημαντικότερους μεταπολεμικούς ποιητές της Ευρώπης. Η συλλογή του "Μήκων και μνήμη" ("Mohn und Gedachtnis", 1952), με την οποία γίνεται γνωστός ως ποιητής στο γερμανόγλωσσο αναγνωστικό κοινό, ορίζει μία καμπή στη μεταπολεμική ποίηση λόγω της θεματικής της -τα θέματα των διωγμών των Εβραίων και του Ολοκαυτώματος είναι από τα βασικά του βιβλίου- αλλά και της καινοφανούς ποιητικής της διατύπωσης. Ο Τσέλαν, μέσα από τον ουσιαστικό διάλογό του με τη γερμανόγλωσση λυρική ποίηση και τις νε...