Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα; Σε μια εποχή όπου η πρόσβαση στην πληροφόρηση είναι πιο εύκολη από ποτέ, σε μια εποχή όπου οι ειδικοί αφθονούν και οι αναλύσεις των γεγονότων εμφανίζονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, παρ’ όλα αυτά η λίστα των απρόβλεπτων κοσμοϊστορικών εξελίξεων μεγαλώνει ολοένα. Η 11η Σεπτεμβρίου, η παγκόσμια οικονομική κρίση, η άνοδος των εξτρεμιστών ισλαμιστών: Καταστάσεις όπου ολόκληρες χώρες, πολιτικοί ηγέτες και απλοί πολίτες δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να δουν την πραγματικότητα κατάματα. Όλοι τους υπέφεραν από διάφορες μορφές τύφλ...

Γιατί αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα; Σε μια εποχή όπου η πρόσβαση στην πληροφόρηση είναι πιο εύκολη από ποτέ, σε μια εποχή όπου οι ειδικοί αφθονούν και οι αναλύσεις των γεγονότων εμφανίζονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, παρ’ όλα αυτά η λίστα των απρόβλεπτων κοσμοϊστορικών εξελίξεων μεγαλώνει ολοένα. Η 11η Σεπτεμβρίου, η παγκόσμια οικονομική κρίση, η άνοδος των εξτρεμιστών ισλαμιστών: Καταστάσεις όπου ολόκληρες χώρες, πολιτικοί ηγέτες και απλοί πολίτες δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να δουν την πραγματικότητα κατάματα. Όλοι τους υπέφεραν από διάφορες μορφές τύφλωσ...

Τον 19ο αιώνα ο "Νεοέλληνας" αντικατέστησε τον "Ρωμιό" και ταυτόχρονα εισήγαγε μια αδιευκρίνιστη απόσταση που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε μας και τους αρχαίους Έλληνες. Και παρά το γεγονός ότι ο όρος έχει πλέον καθιερωθεί, θέτει έμμεσα το εξής ερώτημα που επιδέχεται διαφορετικές απαντήσεις: Γιατί και πώς συνδυάστηκαν τα δύο συνθετικά του, που το ένα παραπέμπει στην αλλαγή και το άλλο επικαλείται και υπερηφανεύεται για τη διάρκεια μιας αναλλοίωτης ελληνικότητας; Τα τρία δοκίμια γράφτηκαν με αφορμή την παράσταση του έργου της Μιμής Ντενίση "Μπουμπουλίνα" στο "Ακροπόλ", τις ταινί...

Τα κείμενα αυτού του τόμου δημοσιεύτηκαν ως επιφυλλίδες και άρθρα στην εφημερίδα "Το Βήμα" από τον Οκτώβριο του 1971 ως τον Οκτώβριο του 1973. Αναδημοσιεύτηκαν σε πρώτη έκδοση τον Δεκέμβριο του 1973, από τις εκδόσεις Κ. Μ. Γρηγόρη. Η δεύτερη τώρα έκδοση γίνεται με φωτογραφική αναπαραγωγή της πρώτης, από τον ίδιο εκδότη και δίχως αλλαγές στην ορθογραφία της αρχικής δημοσίευσης. Οι ημερομηνίες των επιφυλλίδων θυμίζουν ότι πρωτοδημοσιεύτηκαν όλες στην περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας. Η υπενθύμιση είναι απαραίτητη για την κατανόηση της πολύπλευρης "σημαντικής" των κειμ...

Η σταδιακή αλλά σταθερή ενσωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας στον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας με τους όρους και τις προϋποθέσεις της ΕΕ σηματοδοτεί, υπό μία έννοια, όχι το τέλος της εθνικής εξαίρεσης, αλλά την ανάδειξη εκείνων των προβλημάτων που προέρχονται ακριβώς από τις εθνικές ιδιομορφίες, στις επιβαλλόμενες ολοκληρωτικές και ισοπεδωτικές διαδικασίες που επιβάλλονται από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προσταγές του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος. Οι παρατηρούμενες αλλαγές στα οικονομικά, κοινωνικά και στα πολιτισμικά φαινόμενα -τα ο...

Τι θα κάνω άμα δεν μεγαλώσω; Αλλά κι εσείς, γιατί δεν μεγαλώνετε επιτέλους; Γιατί συμπεριφερόμαστε όλοι σαν ανήλικα (λέμε συνεχώς ψέματα, τρώμε βρόμικα στις καντίνες, διαβάζουμε αηδίες, δεν στρωνόμαστε να δουλέψουμε, οδηγάμε ντίρλα, κι άμα τρακάρουμε μουντζώνουμε τη μαύρη τύχη μας); Γιατί δεν αλλάζει τίποτα επιτέλους, αφού όλοι είναι υπέρ της αλλαγής; Πώς θα καταφέρω να μην πνιγώ μες στο "εγώ" μου; Τι εννοούμε όταν λέμε "σ' αγαπώ" ή "το Πολυτεχνείο ζει"; Αφού δεν ζει, ρε παιδιά, ποιον κοροϊδεύουμε τώρα; Αυτές και άλλες ερωτήσεις ήθελα να σας κάνω. Να σας πω τι σκέφτομαι,...

Οι νέοι μιλούν για όλα και ήρθε η ώρα να τους ακούσουμε. Μιλούν για την εκπαίδευση, το σχολείο, τα πανεπιστήμια, τους πολιτικούς, την πολιτική, την κοινωνία, την Εκκλησία, τη θρησκεία, την οικογένεια, τους γονείς, τους ενήλικες, τον κόσμο, τα όνειρα τους, τις αγωνίες, τα άγχη τους, το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον... Πώς σκέφτονται; Πώς αναζητούν; Πώς διεκδικούν; Πώς απαιτούν; Πώς κατηγορούν; Πώς ζουν; Πώς διασκεδάζουν; Ποιοι είναι; Οι νέοι φωνάζουν. Μία έρευνα για τις απόψειςκαι τις στάσεις των νέων μας. Αταξία στην τάξη; Ακούν, απαντούν, κρίνουν, προβληματ...

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει βαθιά κυρίως με την ώθηση των αδιάκοπων επιστημονικών και τεχνολογικών καινοτομιών. Αλλάζει και η προσωπική μας ζωή. Πώς κυβερνώνται αυτές οι αλλαγές; Ποιοί κατορθώνουν να τις ελέγξουν, με τι δύναμη και με ποια όρια; Κάθε μέρα αναπροσαρμόζονται τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας. Η δικαιοσύνη και το δίκαιο αποτελούν επαρκή κοινωνική θεραπεία; Προκειμένου να σταθμίσουμε τους κανόνες που η κοινωνία έχει θεσπίσει, είμαστε υποχρεωμένοι να φθάσουμε στο βάθος της ύπαρξής μας. Η ζωή, ο θάνατος, ο στοχασμός πάνω στον εαυτό μας και στο σώμα μας, στις σχέσε...

Λέγεται συχνά, και μάλιστα από μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης, πως είμαστε λαός επιρρεπής στο συναίσθημα, με έλλειμμα ορθολογικότητας. Διερωτάται κανείς αν η άποψη αυτή επαληθεύεται από την πραγματικότητα. Η απάντηση σε αυτήν την απορία αποτέλεσε το έναυσμα -όχι όμως τον σκοπό- για τη συγγραφή του παρόντος βιβλίου. Καθώς το συναίσθημα συνδέεται με την ταυτότητα των Ελλήνων, η διερεύνηση της τελευταίας υπό το πρίσμα του συναισθήματος και της ορθολογικότητας συνέστησε το κεντρικό αντικείμενο της έρευνας. Η προσέγγισή του επέβαλε να τεθούν στο τραπέζι του προβληματισμού,...

Το ποδήλατο, επιπλέον, πιάνει λίγο χώρο. Στο χώρο που καταλαμβάνει ένα αυτοκίνητο μπορούν να παρκάρουν δεκαοχτώ ποδήλατα, ενώ τριάντα ποδήλατα μπορούν να κινούνται στο χώρο που καταβροχθίζει κινούμενο ένα αυτοκίνητο. Απαιτούνται δύο λωρίδες ενός δεδομένου μεγέθους για να περνούν 40.000 άνθρωποι μια γέφυρα σε μια ώρα καβάλα σε σύγχρονα τρένα, τέσσερις για να περνούν με λεωφορεία, δώδεκα για να περάσουν με τα γιωταχί τους και μόνο μια για να την περάσουν με ποδήλατα. Απ' όλα αυτά τα οχήματα, μόνο το ποδήλατο δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα χωρί...

"Μην περιμένεις ένα ταξίδι αναψυχής. Α, όχι! Δε θα πάμε στη Ντίσνεϊλαντ ούτε στο πάρκο του Αστερίξ. Θα σε πάω αλλού. Εκεί όπου η πλειονότητα των μεγάλων αρνούνται να πάνε διότι δεν έχουν καθόλου χρόνο πια ή έχουν τόσο συνηθίσει στον παραλογισμό ώστε η φρονιμάδα τους φαίνεται οριστικά άπιαστο όνειρο. Δεν πρόκειται για προμελετημένο σχέδιο. Το ομολογώ, δεν έχω μελετήσει τίποτα σχετικά με τη διαδρομή. Θα αυτοσχεδιάσουμε. Πρέπει όμως να δεις. Σου τα αφήνω όλα άνω κάτω. Εσύ, εσείς πρέπει να κάνετε τη διαλογή και να αποφασίσετε αν πρέπει να αφήσετε τον κόσμο να γκρεμιστεί ή να επ...