Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με αφορμή μία απόπειρα ερμηνείας του ατελούς καβαφικού ποιήματος "Ο αυτοκράτωρ Κόνων", ο συγγραφέας της μελέτης κάνει μία ευρεία ανασκόπηση της σχέσης μεταξύ Κ. Π. Καβάφη και Κωστή Παλαμά και επιχειρεί να συνδέσει το συγκεκριμένο ποίημα, που γράφτηκε τον Μάρτιο του 1926, με γεγονότα που συνέβησαν την ίδια περίοδο στην Αλεξάνδρεια.

Η εργασία αυτή δεν έχει την αξίωση ολοκληρωμένης μελέτης του ποιητικού έργου του Κ.Π. Καβάφη, ούτε είναι πλήρως ιστορημένη βιογραφία. Περιστρέφεται στα πρώτα χρόνια που παρουσιάστηκε ο αλεξανδρινός ποιητής -εποχή λίγο γνωστή στους πολλούς- και περιγράφει το εχθρικό κλίμα και περιβάλλον, μέσα στο οποίο άνθισε η ξωτικά αυτή και μοναδική στην ιστορία μας, ποίηση της παρακμής. Από τους πολυάριθμους και βαθείς μελετητές του έργου αυτού, δεν αναφέρεται παρά σ' αυτούς που η μαρτυρία τους ήταν απαραίτητη και κυρίως στους σχολιαστές και κριτικούς που έγραψαν πριν το θάνατό του και...

Το πόνημα αυτό βασίζεται σε ομιλία του συγγραφέα σε σεμινάριο για τη νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, που οργανώθηκε το 1874 στη γαλλική πρωτεύουσα παρουσία του Κωνσταντίνου Σάθα και του Emile Legrand. Με αφορμή το έργο του Αλ. Σούτσου, του Ι. Ρίζου-Νερουλού και του Ραγκαβή, των ιδρυτών της Ρομαντικής Σχολής των Αθηνών, ο μαρκήσιος de Saint Hilaire τονίζει και αναδεικνύει την αυτοτελή αξία της νεοελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας, ως κάτι το εντελώς ξεχωριστό από την αρχαία γραμματεία. Υπογραμμίζει ότι ιδιαίτερα η ποίηση του Σούτσου και του Βηλαρά, βασική έμπνευση των οπο...