Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Δράκουλας" του Μπραμ Στόουκερ, που κυκλοφόρησε το 1897, θεωρείται αριστούργημα του σκοτεινού Ρομαντισμού και ορόσημο στη γοτθική λογοτεχνία τρόμου. Πολλοί από τους μελετητές θεωρούν πως ο συγγραφέας σκόπευε αρχικά να δώσει στον "Καλεσμένο" τη θέση του εισαγωγικού κεφαλαίου του "Δράκουλα", μια και σχετικές αναλύσεις στο χειρόγραφο καταδεικνύουν πως όντως υπήρχε ένα πρώτο κεφάλαιο, που αργότερα αφαιρέθηκε. Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1914 ως αυτοτελής ιστορία, δύο μόλις χρόνια μετά το θάνατο του Στόουκερ, σε μια ανθολογία διηγημάτων που επιμελήθηκε η χή...

Το παρόν διήγημα θεωρείται από τους μελετητές του Όσκαρ Ουάιλντ, ως ένα διαχρονικό κόσμημα της βιβλιογραφίας του. Άψογο στυλ γραφής, άμεσο και κομψό. Πιέζει αφόρητα τα λογοτεχνικά κλισέ, σε βαθμό θραύσης και ταυτόχρονα περιγελά την αριστοκρατία. Το διαλογικό μέρος επίσης, αποτυπώνει τις μεγάλες δυνατότητες του Όσκαρ Ουάιλντ και ως θεατρικού συγγραφέα. Οι γυναίκες είναι επιπόλαιες και οι άντρες ξεστομίζουν κοινοτοπίες, με περίσευμα σοβαροφάνειας. Οι καταστάσεις μέσα στις οποίες μπλέκεται ο βασικός χαρακτήρας, είναι ιδιοφυής. Παράδειγμα: Η λογική του Λόρδου Άρθουρ Σάβιλ μπορε...

ό,τι έρχεται/ απ' όσα θυμάσαι/ φαντάζεσαι/ κανείς δεν ξέρει/ η ζωή ψηλά/ η ζωή εδώ/ ο θεός στον ουρανό/ ναι ή όχι/ αν μ' αγαπούσε λίγο/ αν ο Πιμ μ' αγαπούσε λίγο/ ναι ή όχι/ αν εγώ τον αγαπούσα λίγο/ στο σκοτάδι στη λάσπη/ εις πείσμα όλων/ λίγη τρυφερότητα/ βρίσκεις κάποιον επιτέλους/ κάποιος σε βρίσκει επιτέλους/ ζείτε μαζί κολλημένοι/ αγαπάτε ο ένας τον άλλον/ λίγη αγάπη/ λίγη/ χωρίς να αγαπιέστε/ αγαπιέστε λίγο/ χωρίς να αγαπάτε/ απάντησε σ' αυτό/ άφησε το αόριστο/ άφησε το σκοτεινό. Το "Πώς είναι", γραμμένο το 1959, βρίσκεται στο κέντρο του συνολικού έργου του Μπέκετ...

Δυο φίλοι, ο Μερσιέ και ο Καμιέ, (μέσης ηλικίας, ο ένας ψηλός, ο άλλος χοντρός), μετά από πολλές και μακρές διαβουλεύσεις, αποφασίζουν ένα ταξίδι σε αναζήτηση ενός στόχου (άδηλου, τόσο για μας όσο και, καθώς φαίνεται, γι αυτούς). Το ταξίδι καταλήγει σε βόλτα, στην πόλη αλλά και στην ύπαιθρο, και διακόπτεται συχνά λόγω βροχής ή κόπωσης, οπότε οι φίλοι μας βρίσκουν καταφύγιο σε μπαρ και πορνεία (στην πόλη) ή σε χαλάσματα (στην εξοχή). Παρελκόμενά τους μια ομπρέλα, ένα αδιάβροχο, ένας σάκος, ένα ποδήλατο. Στο δρόμο θα τα χάσουν, ή θα τ' αφήσουν να χαθούν, θα τους τύχουν απρόοπ...

Κάθε μέρα μου φαινόταν ότι ανακάλυπτα κάτι καινούργιο και ο Ουίλι Χιουζ έγινε για μένα είναι είδος πνευματικής παρουσίας, μια διαρκώς κυριαρχούσα προσωπικότητα. Μπορούσα σχεδόν να φανταστώ πως τον έβλεπα να στέκεται στην σκιά της κάμαράς μου, τόσο καλά όσο ο Σαίξπηρ τον είχε σχεδιάσει, με τα χρυσαφένια μαλλιά του με την τρυφερή λουλουδένια του χάρη, τα ονειροπόλα βαθουλωτά του μάτια, τα ντελικάτα ευκίνητα μέλη του και τα κρινόλευκα χέρια του. Το όνομά του με γοήτευε. Ουίλυ Χιουζ! Ουίλυ Χιουζ! Πόσο μουσικά αντηχούσε! Ναι ποιος άλλος παρά αυτός, μπορούσε να είναι η αφέντρα κα...

"Η μάχη των βιβλίων", γραμμένη το 1697, παραμένει τριακόσια χρόνια μετά εξίσου γλαφυρή και επίκαιρη, και θα παραμένει πάντα όσο θα αντιμάχονται το παλιό και το καινούργιο.

Η καταφυγή στη δύναμη της φαντασίας, σαν αντιστάθμισμα της πραγματικότητας αλλά και σαν τρόπος εξαγνισμού της, μοιάζει να είναι το κοινό θέμα στις δύο νουβέλες του Ουίλιαμ Τρέβορ. Η πρώτη, "Διαβάζοντας Τουργκένιεφ", είναι το χρονικό του αποτυχημένου γάμου της Μαίρης Λουίζας με τον Έλμερ Κουόρυ και ενός σύντομου ανεκπλήρωτου έρωτά της που τη σημαδεύει και τελικά την καταστρέφει. "Το σπίτι μου στην Ούμπρια" έχει ως ηρωίδα την κυρία Ντελαχάντυ, συγγραφέα ρομάντσων, που σώζεται τυχαία από μια τρομοκρατική επίθεση: φιλοξενώντας τους λιγοστούς επιζώντες αυτής της επίθεσης,...

Τον Ιούλιο του 1889 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Blackwoods" η νουβέλα "Το πορτραίτο του κ. W.H." του Όσκαρ Ουάιλντ. Πρόκειται για μια φιλολογική μελέτη, δοσμένη όμως επιδέξια σε μυθιστορηματική μορφή, σε πρώτο πρόσωπο από έναν ανώνυμο συγγραφέα αφηγητή, που ασχολείται με το μυστήριο της ταυτότητας του κ.W. H. των σονέτων του Σαίξπηρ. Οι θεωρίες των σονέτων είναι γνωστές λίγο πολύ σε όλους τους μελετητές του Σαίξπηρ. Στο κείμενο του Ουάιλντ, ο ήρωάς του, που τον ονομάζει Σύριλ Γκράχαμ, πιστεύει πως ο κ. W. H. είναι ο Ουίλλυ Χιουζ, ένας νεαρός ηθοποιός της ελισαβετιανής επ...