Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μικρές ιστορίες των τριών έως πέντε περίπου λεπτών με νόημα και γνώση από ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας. Για να μην χάνει κανείς τον χρόνο του και πολύ περισσότερο για να μην τον "σκοτώνει" ή να μην "σκοτώνεται" ο ίδιος, παρακαλώντας να περνάει (ο χρόνος, δηλαδή η ζωή) στην όποια αναμονή, διαδρομή, κενό εργασία, διάλειμμα, ανάγκη αλλαγής, τσιγάρο ας πούμε. Βιβλίο μικρού μεγέθους και λιγοστού βάρους, για να χωράει άνετα στις τσάντες και να μην κουράζει. Ένας διάλογος διαρκείας με τη φύση, τον πολιτισμό, τα κρυφά αξιοθέατα των πόλεων και τις ανάλογες προεκτάσεις στην αίσθη...

Ο Φλωμπέρ έλεγε καμιά φορά: "Μπορούμε να φανταστούμε την έρημο, τις πυραμίδες, τη Σφίγγα, πριν ακόμη τα δούμε. Αυτό όμως το οποίο δεν αγγίζει καν τη φαντασία μας είναι το κεφάλι ενός Τούρκου κουρέα, καθισμένου στις φτέρνες μπροστά στην πόρτα του. Μα ακόμη πιο περίεργο δε θα ήταν άραγε να γνωρίσει κανείς ό,τι συμβαίνει μέσα σ' εκείνο το μυαλό;"

Μετά τους "Έρωτες τοπίων", το ταξίδι συνεχίζεται για τον συγγραφέα, ο οποίος βρέθηκε διαδοχικά και στις πέντε Ηπείρους για να υπηρετήσει σε διάφορα πόστα ως διπλωμάτης καριέρας. Μια ταξιδιωτική περιήγηση που, χάρη στις σύγχρονες επικοινωνιακές οδούς, συνδέει δύο τελείως διαφορετικούς γεωγραφικούς πόλους: Ιαπωνία-Σαχάρα. Από το πολύτροπο, χαοτικό Τόκιο, στην "Πόλη των ανθρώπων που αγαπούν τα φιστίκια", στην Γιαουντέ, την πρωτεύουσα του Καμερούν. Κι από κει, σε μια άλλη υποσαχαρική πόλη, το εντυπωσιακό Χαρτούμ, το κέντρο της μεγαλύτερης αφρικανικής χώρας, του Σουδάν. Η...

Στόχος του συγγραφέα είναι να επιχειρήσει να φέρει λίγο πιο κοντά τους Έλληνες στην καθημερινή ιταλική πραγματικότητα, πέρα από την παντοκρατορία της μόδας, της κουζίνας και του ελαφρού τραγουδιού. Διότι όσο και αν φαίνεται παράξενο, σχεδόν αδύνατο, έστω και αν ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, των χιλιάδων πληροφοριών που μεταδίδονται κάθε δευτερόλεπτο από τα μέσα ενημέρωσης, πολύ συχνά γνωρίζουμε για τους άλλους μόνο τα λίγα, χιλιοειπωμένα και κοινότοπα που χρησιμεύουν για να συνθέσουν το γραφικό προφίλ τους.

Ύστερα από μια παραμονή που κράτησε χίλιες τετρακόσιες εξήντα μέρες και νύχτες στην Άπω Ανατολή, κυρίως στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, με ενδιάμεσα ταξίδια στη Σιγκαπούρη, στη Νότιο Κορέα και στην Ιαπωνία, ο συγγραφέας, μεταξύ των άλλων, αποδελτιώνει και υπομνηματίζει ορισμένους θεμελιώδεις κώδικες της ασιατικής συμπεριφοράς, αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία τόσο στη διερεύνηση της καθημερινής εθιμοτυπίας των Κινέζων, όσο και στην προβολή παραθεωρημένων πλευρών της σινικής δεοντολογίας.

Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011), «κυρ Μιχάλης» για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφο...

Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011), «κυρ Μιχάλης» για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφο...

[...] Ολόκληρο το έργο του Μ. Μ. θα παρουσιαστεί στη φιλόξενη σειρά "Νεοελληνική Βιβλιοθήκη" του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη σε δύο τόμους. Ο πρώτος, ο ανά χείρας, περιλαμβάνει δυο κατηγορίες έργων: Τα Αφηγηματικά και τις Ταξιδιωτικές Εντυπώσεις. 1. Τα αφηγήματα. Το αφηγηματικό του έργο το χωρίσαμε σε δύο μεγάλες ενότητες με κριτήριο τον αφηγηματικό χώρο που κυριαρχεί σε κάθε μία απ' αυτές: την Αθήνα και την επαρχία (με υπερέχουσα συντριπτικά την λογοτεχνική παραγωγή του στην Κέρκυρα, και ειδικότερα της περιόδου 1894-1895) [...] 2. Ταξιδιωτικά εντυπώσεις. Στη δεύ...

Η Τζαν Μόρις γνώρισε τη Βενετία στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως αξιωματικός του αγγλικού στρατού, όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη. Λίγα χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Πόλη των Δόγηδων ως ανταποκρίτρια αγγλικής εφημερίδας και έζησε εκεί δυο χρόνια. Το 1960 εξέδωσε τη "Βενετία" μια ιδιότυπη μονογραφία της πόλης, μεταξύ ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και ελεύθερου αυτοβιογραφικού δοκιμίου. Το κείμενο δεν είναι τουριστικός οδηγός, μολονότι βρίθει χρήσιμων πληροφοριών για τη σύγχρονη Βενετία, ούτε και συστηματική ιστορική μελέτη, παρότι η επισκόπηση της ιστορία...

Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ένα πράγμα δεν τον αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια. Η επιθυμία του να δει τον κόσμο. Να βγει εκεί έξω. Να δει πόλεις, χωριά βουνά μικρά και μεγάλα, θάλασσες, ζούγκλες και ερήμους. Να συναντήσει ανθρώπους κάθε είδους. Να γνωρίσει φίλους και συντρόφους, να τούς χάσει και να τούς ξαναβρεί, Να μάθει ποιος είναι στ’ αλήθεια.

H Γκέρτρουντ Μάργκαρετ Λόθιαν Μπελ (1868-1926), κόρη πρωτοπόρων της βιομηχανικής επανάστασης, γύρισε την πλάτη της στα προνόμια και την καλή κοινωνία για να γίνει πολιτικός, αραβολόγος, γλωσσολόγος, αρχαιολόγος, φωτογράφος, συγγραφέας, ορειβάτισσα και ορκισμένη ταξιδεύτρια. Επηρέασε καταλυτικά τις επιλογές της Μεγάλης Βρετανίας στα ζητήματα των αποικιών στη Συρία, την Ασία, την Αραβία και τη Μεσοποταμία. Έγινε μάρτυρας της γενοκτονίας των Αρμενίων, και μαζί με τον T.E. Lawrence, τον περίφημο "Λόρενς της Αραβίας", τον οποίο γνώρισε στα ταξίδια της, αγάπησε πολύ τη μακρινή αυ...

... Διασχίζοντας απέραντες εκτάσεις με λεωφορεία, τρένα αλλά και αυτοκίνητα, γνώρισα τη σημερινή Ρωσία, αφουγκράστηκα το παρελθόν της, ψυχανεμίστηκα το μέλλον της. Για τον δυτικό περιηγητή η Ρωσία είναι μια χώρα που δεν θα καταφέρει ποτέ να την δει ολόκληρη. Δεν θα καταφέρει καν να δει ένα μεγάλο της μέρος. Όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά ιστορικά και πολιτισμικά. Γι’ αυτό και παραμένει ένα μυστήριο ανεξερεύνητο...

[...] Το καλοκαίρι του 1985, με την ευκαιρία των σπουδών του γιου τους στην Αμερική, o Παυλόπουλος και η γυναίκα του Μήτσα προσεκλήθησαν στο Γουέινσμπορο της Βιρτζίνια, από τον εκεί εγκατεστημένον φίλο τους -ψυχίατρο Ντίνο Ηλιόπουλο. Από το Γουέινσμπορο ο Παυλόπουλος μου απέστειλε τις τρεις, δημοσιευόμενες εδώ, επιστολές (οι οποίες διατηρούν κάτι και από το άρωμα του προφορικού του λόγου): μέσα από τις συναρπαστικές περιγραφές των ανθρώπων, της φύσεως και των εκδρομών, ο αναγνώστης μπορεί να απολαύσει ένα λαμπρό δείγμα ταξιδιωτικής πεζογραφίας. (Ηλίας Χ. Παπαδημητρακό...

Το πρωινό έφτασε στη Ρώμη με το συνηθισμένο του δρομολόγιο. Έβαψε γκρίζο τον ουρανό, ύστερα τον έβαψε μενεξεδή, τελικά γίνηκε φωτεινό και το φως σκαρφάλωσε πάνω στις στέγες κι από κει πήδηξε στους δρόμους και ξύπνησε τη μανία των μικροπωλητών. Οι νοικοκυρές απλώσανε στα παράθυρα τα σεντόνια τους, οι γαλατάδες πρωινοί αρχάγγελοι αναστατώσανε τον κόσμο με τις καραμούζες τους, η Ρενάτα σηκώθηκε από το κρεβάτι. [...] 50 μικρά ταξιδιωτικά αφηγήματα γραμμένα με τη γλαφυρή πένα του Νίκου Τσιφόρου, μεταφέρουν τον αναγνώστη από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία ως τα νησιά Μπ...

Το πρωινό έφτασε στη Ρώμη με το συνηθισμένο του δρομολόγιο. Έβαψε γκρίζο τον ουρανό, ύστερα τον έβαψε μενεξεδή, τελικά γίνηκε φωτεινό και το φως σκαρφάλωσε πάνω στις στέγες κι από κει πήδηξε στους δρόμους και ξύπνησε τη μανία των μικροπωλητών. Οι νοικοκυρές απλώσανε στα παράθυρα τα σεντόνια τους, οι γαλατάδες πρωινοί αρχάγγελοι αναστατώσανε τον κόσμο με τις καραμούζες τους, η Ρενάτα σηκώθηκε από το κρεβάτι. [...] 50 μικρά ταξιδιωτικά αφηγήματα γραμμένα με τη γλαφυρή πένα του Νίκου Τσιφόρου, μεταφέρουν τον αναγνώστη από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία ως τα νησιά Μπ...

Η Ανατολή, το Ισλάμ, ο αλλιώτικος κόσμος με τους αλλιώτικους ρυθμούς. Η Ανατολή, το Ισλάμ, το παραμύθι, τόσο μακριά από τον τηλεοπτικό τρόμο της Jihad και από ό,τι καλύπτει το σφιχτοδεμένο κεφαλομάντηλο. Ήξερε ότι θα την κατακτήσουν τα παζάρια. Μέσα στα δυνατά χρώματα και τις τόσες οσμές αναζήτησε εξωτικές μορφές. Καθώς η Ανατολή απόπνεε βαριά, ο πονηρός ντόπιος έκανε παιχνίδι με τον ξένο. Κι όταν συντελέστηκε η ιεροτελεστία του αλισβερίς, κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος. Ουζμπεκιστάν, Συρία, Ινδία, Μαρόκο, Ανδαλουσία: πέντε ταξίδια, τρεις ήπειροι, πέντε πρόσωπα, μια "σεβντ...