Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βγήκαμε σε παλιές, γνώριμες γειτονιές: όλα σαν να ΄χανε μείνει έτσι, σε λήθαργο, και περιμένανε. Κάθε πρωινό άνοιγα τα μάτια και λησμονούσα για λίγο τις αγωνίες μου. Έξω γαλάζιο· ένα γαλάζιο σαν κανένα άλλο σε χάρη, σε μαγεία. Ρούφαγα τον δικό μου αγέρα που μ΄ ανάστησε, με τόνωσε, και στέριωσε φτερούγες στα πλευρά μου, καλώντας με: "Μπρος, έλα, για το μεγάλο πέταγμα!" Ορκιζόμουνα ειλικρίνεια· είχα ευθύνη. Ο Θεός μ΄ έδωσε στο χώμα της, θρέμμα από ελληνικό θρέμμα! Ήτανε μια προσευχή, μια υπόσχεση, να της γίνω χρήσιμη... Μόνο χρήσιμη... Ορκιζόμουνα ν΄αγαπώ τα παιδιά τη...

... Διασχίζοντας απέραντες εκτάσεις με λεωφορεία, τρένα αλλά και αυτοκίνητα, γνώρισα τη σημερινή Ρωσία, αφουγκράστηκα το παρελθόν της, ψυχανεμίστηκα το μέλλον της. Για τον δυτικό περιηγητή η Ρωσία είναι μια χώρα που δεν θα καταφέρει ποτέ να την δει ολόκληρη. Δεν θα καταφέρει καν να δει ένα μεγάλο της μέρος. Όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά ιστορικά και πολιτισμικά. Γι’ αυτό και παραμένει ένα μυστήριο ανεξερεύνητο...

Δεν ήταν τόσο τα υπέροχα μνημεία ή τα εξωτικά τοπία που μ' εντυπωσίασαν. Ήταν κυρίως οι άνθρωποι, ο τρόπος που σκέφτονται και που ζουν. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το χρόνο, την ευτυχία, το θάνατο, τον έρωτα, τη θρησκεία, την καθημερινότητα. Ένας τρόπος πολύ διαφορετικός, σχεδόν αντιδιαμετρικά αντίθετος απ' το δικό μας, απ' τον ευρωπαϊκό, μεσογειακό, ελληνικό τρόπο. Τα τριάμισι χρόνια μου στην Πρεσβεία μας στην Μπανγκόγκ μ' έφεραν σ' επαφή με την περιοχή της Άπω Ανατολής και μ' όσους ζουν εκεί. Προσπάθησα να καταλάβω τη γωνιά αυτή του κόσμου, ταξιδεύοντας, διαβάζοντας, ι...

Το άγνωστο και λησμονημένο οδοιπορικό "Εις την νήσον" του Σπυρίδωνος Παγανέλη, περιγράφει τις εντυπώσεις και τα συνταρακτικά συναισθήματα του συγγραφέα από μια επίσκεψή του στον γενέθλιο τόπο τον Σεπτέμβρη του 1895 και πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εστία" το 1896. Είναι ένα αξιοπρόσεκτο κείμενο εξαιρετικής καλλιέπειας, αξιοθαύμαστης γλωσσικής ευστοχίας και ακρίβειας, γεμάτο ειλικρινές συναίσθημα, λυρισμό κι αγάπη για τη φύση και τη γενέτειρα, ίσως ο συγκινητικότερος και νοσταλγικότερος ύμνος (ή και ελεγεία), που έχει ποτέ συντεθεί για το περιώνυμο Κάλλος της Νήσου Μυκόν...

Ο Καβάφης στα στενορύμια της Δαμασκού και η Ιουστίνη στη Μααλούα. Ο Σεφέρης στην Ανατολία και ο χαμαμτζής στο Προκόπι. Ο Τσίρκας στην Ιερουσαλήμ και η γυναίκα του Λωτ στη Νεκρά Θάλασσα. Η Νίκη Μαραγκού στην Αμμόχωστο και η μπάντα να παιανίζει τη Συννεφούλα στη μουσκεμένη από το αλκοόλ Λευκωσία. Παζάρι να μάθεις να κάνεις στην παλιά Βηρυτό του εμφύλιου πολέμου και ο ράφτης στη Σιδώνα, προσηλωμένος στη βελόνα του, αρνείται να σε κοιτάξει. Στην Ιωνία ο παππούς Οσμανάκης περιμένει τα χελιδόνια να επιστρέψουν στις φωλιές τους· και ο Παμούκ, στη σκιά του Γαλατά, αποχαιρετά την αθ...

To ταξίδι στον Άθωνα παρήγε αξιομνημόνευτο ταξιδιωτικό λόγο προσφέροντας υπέροχα κείμενα στην Ελληνική ταξιδιωτική Γραμματεία. Τα λογοτεχνικά κείμενα Νεοελλήνων λογοτεχνών που ενδεικτικά επιλέξαμε να μελετήσουμε, από τη δύση του 19ου έως την αυγή του 21ου αιώνα, εντάσσονται στους τρεις απαράβατους άξονες της θεωρίας της Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας: ιστορικός χρόνος, χωρικός και προσωπικός χρόνος του ταξιδιώτη-αφηγητή. Tοποθετήσαμε δηλαδή τα λογοτεχνικά ταξίδια μέσα στο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο έλαβαν χώρα, εξετάζοντας συνάμα την ηλικία, τα κίνητρα που ώθησ...

Το βιβλίο αποτελείται από πέντε ενότητες. Ένα ταξίδι και, αμέσως μετά, κάποιο διήγημα σε χαλαρή σύνδεση με το ταξίδι. "Το γαλάζιο της γης", όπως φαντάζει μπροστά στα μάτια, αλλά και στα μάτια της ψυχής, αν βρεθεί κανείς στην Μπανγκόγκ, στο Σιάμ, στις Μαλβίδες, στην αποικιακή Σιγκαπούρη, σε μια μεγαλούπολη σαν τη Βιέννη, στο Μπαλί των πνευμάτων, αλλά και στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, σε έναν υπνόσακο στην Κάρπαθο, μέχρι και τα φυλακισμένα μνήματα της Λευκωσίας και... "Ως εδώ. Ο κόσμος έκλεισε πίσω μου, απέραντος, φυτρωμένος στο τίποτα, ξένος και αγαπητός. Τελειώσ...

Αναχώρησα, από την Πιονγκ Γιανγκ, στις 28 Φεβρουαρίου του 2014. Είχα φτάσει στη χώρα ένα ζεστό πρωινό του Ιουνίου του 2012 και έφευγα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, μέσα στον χειμώνα. Θυμάμαι έντονα εκείνη την ημέρα. Το χιόνι έπεφτε πυκνό και, όσην ώρα το αυτοκίνητο με πήγαινε προς το αεροδρόμιο, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Η Βόρεια Κορέα μου άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμουν την κοινωνία. Μου άνοιξε ένα παράθυρο σε μια πραγματικότητα που αγνοούσα και που μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη και παρεξηγημένη. Στο βιβλίο αυτό κατέθεσα την δική μου αλήθεια για την χώρα στην ο...

Ο αληθινός Ισπανός έχει ακόμα μέσα του βαθιά τη νομαδική νοσταλγία· πολεμούσε κι αλήτευε, γιατί τέτοια η φύση του· λαχταρούσε τις περιπέτειες, αγωνίζουνταν να γλιτώσει από τη μέτρια ζωή και να προφτάσει να τελέψει ένα μεγάλο έργο πριν πεθάνει. Έτσι ξηγιέται η μεγάλη, φαινομενικά, αντινομία της ισπανικής ψυχής, που τόσοι σοφοί δεν μπόρεσαν με τη λογική να τη νιώσουν: Πάθος και τίποτα! Αυτοί είναι οι δυο πόλοι, και γύρα τους περιστρέφεται η ισπανική ψυχή: το πάθος, η λαχτάρα, ο θερμός εναγκαλισμός της ζωής· και συνάμα το συναίστημα πως όλα αυτά είναι τίποτα, είναι το Τίποτα,...

(...Ο ήλιος σκάει μύτη πίσω από το βουνό και με χαιρετάει από μακριά ενώ η σελήνη μένει για λίγο και μετά αποχωρεί κάνοντάς μου νόημα ότι θα ξαναβρεθούμε το βράδυ. Το αεράκι, η ρυθμική, μονότονη βουή των κυμάτων και η απαλή επαφή με την άμμο με προτρέπουν να διώξω όλη την κακή ενέργεια και το παράπονο που έχω μαζέψει μέσα μου. Δίπλα μου χοροπηδάει το αφρόψαρο προσκαλώντας με σε αγώνα ταχύτητας. Οι συχνές ριπές αμμοθύελλας με τσιγκλάνε φιλικά γεμίζοντας τα ρουθούνια και τ' αυτιά μου με άμμο, αλλά δεν με διώχνουν... Γεια σου, ήλιε μου! Γεια σου, βασιλιά μου! Να είσαι πάντα κ...

"... Ανέπνευσα την Ινδία μιας άλλης εποχής... μια συμφωνία από γαλάζια διαμάντια, βαθύχρωμα ζαφείρια και ρουμπίνια στο χρώμα του αίματος του περιστεριού, ροζ μαργαριτάρια και βαθυπράσινα σμαράγδια, τα περισσότερα δεμένα με χρυσό... ... σαν τα παραμύθια με τις Χίλιες και μία Νύχτες". Πετράδι στο Στέμμα της Αγγλίας τον 19ο αιώνα, σήμερα η Ινδία απλώνει τη λάμψη της πετράδι στην Υδρόγειο: με πανδαισία τοπίων, χρωμάτων κι έργων Τέχνης, ψηφιδωτό ιδεών και προσώπων που φέρουν τη σφραγίδα προαιώνιας σοφίας. Τα πάντα σε υπερθετικό βαθμό στον ινδικό κόσμο, ορίζουν -μέσα απ' την ε...

Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες ταξιδεύει στην πατρίδα του και ξεδιπλώνει την παλαιότερη και τη σύγχρονη ιστορία του λαού της Κούβας, τις χαρές, τις λύπες και τις αγωνίες του. Με φωνή γεμάτη ζωντάνια, μέσα από μια προκλητική πρόζα, ο συγγραφέας μιλάει για τα μυστικά του νησιού που γνωρίζει από πρώτο χέρι και συνθέτει ένα συναρπαστικό αφήγημα που περιλαμβάνει ταξιδιωτικές περιγραφές, ιστορικά γεγονότα, σκέψεις, συναντήσεις και συνομιλίες με γνωστούς και αγνώστους, γλέντια και προκλητικές ερωτικές ιστορίες.

"Μεσημέρι Δευτέρας πήρα την απόφαση να κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Μάλλον θα ήμουν θολωμένος. Είχα ξεμείνει από λεφτά. Πέντ' έξι κατοστάρικα σ' έναν τραπεζικό λογαριασμό, κάτι ψιλά σ' έναν άλλο, κάποια ξεχασμένα δολάρια σ' ένα πορτοφόλι, τα σήκωσα όλα. Κοστολόγησα το ταξίδι, ενάμισι χιλιάρικο γεμάτο. Όταν θα επέστρεφα δεν θα είχα σάλιο. Το τι θα έκανα, τ' άφησα στην τύχη". Ένας νέος της γενιάς του '70, περίεργος και ανήσυχος, ταξιδεύει και περιπλανιέται σε Ευρώπη και Αμερική: από τη Νέα Υόρκη στη Βουδαπέστη, από τη Ρώμη και τη Φλωρεντία στη Στοκχόλμη και την Κοπεγχάγ...

Ο ταξιδιωτικός χωρόχρονος αποτελεί, μεταξύ άλλων, το διευρυμένο, ανοιχτό πεδίο των φαινομένων, τα οποία κατά κάποιον τρόπο ξαναγράφει, μάλλον αντιγράφει κατά το δοκούν, ο συγγραφέας. Ως εξειδικευμένος ταριχευτής συγκινήσεων, καλείται να γεωγραφήσει, κατά κύριο λόγο, τα πάθη και τα όνειρα των ανθρώπων, την πίστη τους σε διάφορες αξίες, βεβαίως τη χαρμολύπη των αφιξαναχωρήσεων, αλλά και τη γοητευτική παλιλλογία του ξένου κόσμου. Αποτελώντας τους πυλώνες μιας αεικίνητης γραφής οριακής αυτογνωσίας, που δόξασε πρώτος στη Δύση ο Ηρόδοτος, τα γεωφυσικά καταπιστεύματα είναι θέσει τ...

Πώς πρέπει να τρέφεται, να παρατηρεί και να γράφει ένας ταξιδιώτης του 18ου αιώνα; Πόσο κοστίζει ένα ταξίδι στους Αγίους Τόπους την εποχή του Διαφωτισμού; Ποιος είναι ο μυστηριώδης Αθανάσιος που προσλαμβάνει ως γραμματέα τον δεκαεννιάχρονο Ρουσσώ; Τι γνωρίζει ένας Γάλλος έμπορος για τη μαντάμ Τυανίτη και τον οπιομανή γιατρό Σκαρλάτο Καρατζά; Πώς είναι τα ιδρύματα εγκλεισμού στην ανατολική Μεσόγειο το 1786; Πώς μια περιγραφή ταξιδιού γίνεται εισιτήριο για την Αγγλία; Ποιος είναι ο κομψός Ισαάκμπεης για τον οποίο ακούει ο Κωνσταντίνος Καρατζάς στο Βερολίνο; Πώς ένας πρέσβης π...

"... I liked the way the city had attracted my attention. But, in order to discover it, I asked it to stop hiding behind its masks. I wanted it real. To allow me to discover its secrets, understand its problems and hold a direct conversation with it. And it was promised to me, and all disguises were thrown off as our conversation began..." A trip through time, myth, History, the magic of Art and life is what Barbara Athanassiadis manages to achieve with the discerning eye of an experienced traveller. It is the same eye that captured reflections of Italy in her earlier n...

Το αφήγημα "Εικοσιτέσσερις ώρες στην Αντίς Αμπέμπα" είναι ένα "φλας" στις συνθήκες που επικρατούσαν στην πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, στην οποία βρέθηκε σχεδόν τυχαία ο συγγραφέας για ένα εικοσιτετράωρο, πριν δέκα οχτώ χρόνια, αμέσως μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Τότε, για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, η κατάσταση ήταν περίπου τραγική, ενώ οι κοινωνικές αντιθέσεις τεράστιες, ορατές στον κάθε επισκέπτη.