Βενετία

Venice

Η Τζαν Μόρις γνώρισε τη Βενετία στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως αξιωματικός του αγγλικού στρατού, όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη. Λίγα χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Πόλη των Δόγηδων ως ανταποκρίτρια αγγλικής εφημερίδας και έζησε εκεί δυο χρόνια. Το 1960 εξέδωσε τη "Βενετία" μια ιδιότυπη μονογραφία της πόλης, μεταξύ ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και ελεύθερου αυτοβιογραφικού δοκιμίου. Το κείμενο δεν είναι τουριστικός οδηγός, μολονότι βρίθει χρήσιμων πληροφοριών για τη σύγχρονη Βενετία, ούτε και συστηματική ιστορική μελέτη, παρότι η επισκόπηση της ιστορίας της πόλης είναι κάτι παραπάνω από διαφωτιστική. Είναι όμως μια πλήρης και κατατοπιστική εισαγωγή που διατρέχει την ιστορία τής πάλαι ποτέ Γαληνοτάτης από τις απαρχές της ως σήμερα και συνδυάζει γεωγραφία, ιστορία, ανθρωπολογία, τέχνη και αρχιτεκτονική. Οι πληροφορίες για την πόλη διανθίζονται από προσωπικές αναμνήσεις και ανέκδοτα της συγγραφέως από τη διαμονή της εκεί. Η "Βενετία" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1960 και έχει γνωρίσει πλήθος επανεκδόσεων. Η παρούσα έκδοση είναι η τρίτη και τελευταία αναθεώρηση από τη Μόρις του αρχικού της κειμένου, ενώ θεωρείται πλέον ένα από τα κλασικά κείμενα της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Στην ελληνική έκδοση, η "Βενετία" της Τζαν Μόρις συνομιλεί με τη "Βενετία" των Μιλτιάδη Μαλακάση, Κώστα Καρυωτάκη και Νίκου Καρβούνη, όπως εύγλωττα μαρτυρούν τα τρία έργα των Ελλήνων ποιητών στο επίμετρο του βιβλίου.