Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο λόγιος Δημήτριος Βικέλας (1835-1908), μετέπειτα ιδρυτής του "Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων" (1899), αναλύει βασικές παραμέτρους της νεοελληνικής φιλολογίας. Ως αφετηρία τοποθετεί το έτος 1453 και προσδιορίζει ως κύριους τόπους καλλιέργειάς της την Κρήτη (έως το 1669) και τα Επτάνησα: από τους 350 φιλολόγους της περιόδου 1500-1700, που εντοπίζει ο Σάθας, τα δύο πέμπτα ήταν Κρήτες και Επτανήσιοι. Η άνθιση ("ο προς μάθησιν οργασμός") κορυφώνεται τον 18ο αιώνα με επίκεντρο τους Φαναριώτες, τον Ρήγα και τον Κοραή. Ο Βικέλας υπογραμμίζει την επίδραση των πολιτικών γεγ...

Η συνομιλία του Λόγου με την Εξουσία αποτελεί κεντρικό άξονα που συνδέει τη φιλολογική με την ιστορική επιστήμη, όπως και τον κάθε τεχνίτη του λόγου με την εποχή του. Στην Ελλάδα του 2013 το αέναο τούτο θέμα γίνεται επίκαιρο, για να μην πούμε και επίμαχο. Γύρω από αυτόν τον άξονα οργανώνονται τα 9 εκτενή δοκίμια που συγκεντρώνονται για πρώτη φορά στο καινούργιο βιβλίο του Κώστα Δημάδη, νεοελληνιστή και συγκριτολόγου με λαμπρή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στα Πανεπιστήμια του Άμστερνταμ, του Χρόνιγκεν και του Βερολίνου. Με εύστοχες αναλύσεις, εμπλουτισμένες με την παρουσίαση α...

Η συνομιλία του Λόγου με την Εξουσία αποτελεί κεντρικό άξονα που συνδέει τη φιλολογική με την ιστορική επιστήμη, όπως και τον κάθε τεχνίτη του λόγου με την εποχή του. Στην Ελλάδα του 2018, το αέναο τούτο θέμα γίνεται επίκαιρο, αν όχι και επίμαχο. Γύρω από αυτόν τον άξονα οργανώνονται τα εννέα κεφάλαια στο βιβλίο "Πεζογραφία και εξουσία στη νεότερη Ελλάδα" του Κώστα Δημάδη, νεοελληνιστή και συγκριτολόγου με λαμπρή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στα Πανεπιστήμια του Άμστερνταμ, του Χρόνινγκεν και του Βερολίνου. Με εύστοχες αναλύσεις, εμπλουτισμένες με την παρουσίαση αδημοσίευτου...

Όπως φαίνεται και από τον τίτλο του έργου αυτού, "Πάτρα: Πολιτιστική πολυμορφία και εαυτότητα" πρόκειται για υλικά που έχουν άμεση σχέση με την πόλη, αλλά και την ευρύτερη Αχαΐα, μέρη και θέματα θεωρημένα που σκοπεύουν να χρησιμεύσουν συμβολικά ως μικρογραφίες του Ελληνισμού. Συνιστούν απότοκα συγκυριών που μου δόθηκαν για να τα μελετήσω και να τα αναπτύξω για το κοινό. Πρόκειται για θέματα και ζητήματα που στόχο έχουν την παρουσίαση προβληματισμών και γεγονότων ιστορικών, πολιτιστικών, καλλιτεχνικών και επιστημονικών που καλύπτουν φλέγοντα και πολύ επίκαιρα ζητήματα και τα...

Το έργο των αριστερών ποιητών και πεζογράφων δεν έτυχε από τους πανεπιστημιακούς κύκλους ίδιας μεταχείρισης με εκείνο των μη αριστερών κατά τη διάρκεια του αιώνα μας. Κι όταν κείμενα της λογοτεχνίας με αριστερές ιδέες έγιναν αντικείμενο της λογοτεχνικής κριτικής, τα άρθρα αυτά, κατά κανόνα, δεν ξεπερνούσαν το είδος της βιβλιοπαρουσίασης, της βιβλιοκρισίας και της επιφυλλίδας. Σπάνιες οι μελέτες και τα βιβλία όπου εξετάζονται τα έργα χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς, με μοναδικό κριτήριο την επιστημονική αλήθεια. Το πόνημα του συγγραφέα διευρύνει τους ορίζοντες της αναζή...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ταξίδι στην ανυπότακτη σκέψη του μεγάλου Κρητικού Νίκου Καζαντζάκη με τον μεγάλο Σκιαθίτη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Η συγγραφέας φέρνει για πρώτη φορά με τρόπο συστηματικό ενώπιόν μας εκείνα τα στοιχεία από το έργο των δύο συγγραφέων που επιτρέπουν την αντίδοση ιδιωμάτων φύσεων διαφορετικών. "Άγιος των γραμμάτων" ο ένας, "Μέγας αιρετικός" ο άλλος.

Η πρώτη συνοπτική παρουσίαση του "Οικονομείου μεταφραστικού αγώνος" (1870-1880) στο επιστημονικό κοινό έγινε το 1996 στο πλαίσιο του διεθνούς συμποσίου "Το πανεπιστήμιο Αθηνών και η νεοελληνική λογοτεχνία κατά τον ΙΘ' αιώνα". Ουσιαστικά, υπήρξε η πρό-γευση της σπουδαίας αυτής φάσης της ιστορίας των μεταφράσεων. Τώρα παρουσιάζονται εδώ τα πράγματα ολοκληρωμένα. Εκτός από την εισαγωγική μελέτη για την φυσιογνωμία, τους στόχους και την λυσιτέλεια του αγώνος, προσφέρεται για πρώτη φορά στην έρευνα και όλη η σχετική φιλολογία.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ο πεζογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, θεατρικός συγγραφέας και κυριότατα θεολογών φιλόσοφος Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957), είναι ίσως, ο πιο πολυδιαβασμένος νεοέλληνας συγγραφέας στα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και στο εξωτερικό. Συνάμα, ο Καζαντζάκης, υπήρξε και εξακολουθεί να είναι "σημείον αντιλεγόμενον" όχι τόσο για τη λογοτεχνική του ικανότητα, - αυτή έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως και ελάχιστα αμφισβητείται και από τους επικριτές του -, όσο για τις ιδέες που εκφράζει στα έργα του και μέσα από το σύνολο του έργου του. Είναι οι φιλοσοφικές του ιδέες, αυτές,...

Η κυριολεξία είναι το ζητούμενο κάθε λογοτεχνικής αφήγησης, ακόμη και όταν αυτή καταφεύγει στους τρόπους της μεταφοράς. Καμιά αφήγηση δεν θέλει να μην είναι ρεαλιστική, ενώ όλοι οι μυθιστοριογράφοι πιστεύουν ότι είναι ρεαλιστές. Μέσα από την Ιστορία της μυθιστοριογραφίας, ο αφηγηματικός ρεαλισμός έχει αναδειχθεί σε μεγάλο δάσκαλο της αφήγησης, και ανάμεσα στους σημαντικούς μαθητές του περιλαμβάνονται και οι απείθαρχοι, οι αναθεωρητές, οι επικριτές ή και οι αρνητές. Σύμφωνα με αυτή τη διευρυμένη αντίληψή του, ο ρεαλισμός δεν αναγνωρίζεται μόνο στην ιστορική του άποψη (που το...

Η κυριολεξία είναι το ζητούμενο κάθε λογοτεχνικής αφήγησης, ακόμη και όταν αυτή καταφεύγει στους τρόπους της μεταφοράς. Καμιά αφήγηση δεν θέλει να μην είναι ρεαλιστική, ενώ όλοι οι μυθιστοριογράφοι πιστεύουν ότι είναι ρεαλιστές. Μέσα από την Ιστορία της μυθιστοριογραφίας, ο αφηγηματικός ρεαλισμός έχει αναδειχθεί σε μεγάλο δάσκαλο της αφήγησης, και ανάμεσα στους σημαντικούς μαθητές του περιλαμβάνονται και οι απείθαρχοι, οι αναθεωρητές, οι επικριτές ή και οι αρνητές. Σύμφωνα με αυτή τη διευρυμένη αντίληψή του, ο ρεαλισμός δεν αναγνωρίζεται μόνο στην ιστορική του άποψη (που το...

Η κυριολεξία είναι το ζητούμενο κάθε λογοτεχνικής αφήγησης, ακόμη και όταν αυτή καταφεύγει στους τρόπους της μεταφοράς. Καμιά αφήγηση δεν θέλει να μην είναι ρεαλιστική, ενώ όλοι οι μυθιστοριογράφοι πιστεύουν ότι είναι ρεαλιστές. Μέσα από την Ιστορία της μυθιστοριογραφίας, ο αφηγηματικός ρεαλισμός έχει αναδειχθεί σε μεγάλο δάσκαλο της αφήγησης, και ανάμεσα στους σημαντικούς μαθητές του περιλαμβάνονται και οι απείθαρχοι, οι αναθεωρητές, οι επικριτές ή και οι αρνητές. Σύμφωνα με αυτή τη διευρυμένη αντίληψή του, ο ρεαλισμός δεν αναγνωρίζεται μόνο στην ιστορική του άποψη (που το...

Στο βιβλίο αυτό διερευνώνται δύο κυρίως θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση, τόσο η λογοτεχνική όσο και η κοινωνική, του Σολωμού και των σύγχρονών του Επτανησίων ποιητών. Το δεύτερο θέμα είναι αφενός η πρόσληψη του σολωμικού έργου από την επτανησιακή ποίηση και κριτική αμέσως μετά από το θάνατο του Σολωμού και αφετέρου η διαχείριση της σολωμικής πνευματικής κληρονομιάς από τους Επτανήσιους στη συνέχεια, στην εποχή που αρχίζει από το θάνατο του ποιητή και φτάνει μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Επιμέρους ζητήματα που σχολιάζονται στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου είνα...

Στο βιβλίο αυτό διερευνώνται δύο κυρίως θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση, τόσο η λογοτεχνική όσο και η κοινωνική, του Σολωμού και των σύγχρονών του Επτανησίων ποιητών. Το δεύτερο θέμα είναι αφενός η πρόσληψη του σολωμικού έργου από την επτανησιακή ποίηση και κριτική αμέσως μετά από το θάνατο του Σολωμού και αφετέρου η διαχείριση της σολωμικής πνευματικής κληρονομιάς από τους Επτανήσιους στη συνέχεια, στην εποχή που αρχίζει από το θάνατο του ποιητή και φτάνει μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Επιμέρους ζητήματα που σχολιάζονται στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου είνα...