Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μελέτες περί του βίου και της γλώσσας του ελληνικού λαού. Δύο χρυσόδετοι τόμοι γύρω στις 900 σελίδ.που περιέχουν γνωμικά και αποφθέγματα.

Τα νεοελληνικά σύμμεικτα του Μαρίνου Παπαδόπουλου-Βρετού (1828-1871) αναφέρονται στην αρχαιοελληνική ρίζα της νεοελληνικής γλώσσας και τη διαμόρφωσή της από τον Κοραή, στην επαναστατική κίνηση στη Μάνη υπό τον δούκα του Νεβέρ (1618/19), στην καταγωγή των Βλάχων και των Αλβανών, στα νεκρικά έθιμα και προλήψεις των Νεοελλήνων και την ομηρική τους καταγωγή, στον εποικισμό της Κορσικής από Μανιάτες (1673), στους κλεφταρματωλούς και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ο Λευκάδιος λόγιος δημοσιεύει επίσης 33 νεοελληνικές παροιμίες και βιογραφεί επιφανείς Νεοέλληνες (τον Ιανό Λάσκαρη, τους π...

[...] Οι παροιμίες είναι λακωνικές και γλαφυρές φράσεις που κατακυρώνουν και διαιωνίζουν τη σοφία των λαών. Εξεικονίζουν τη συμπεριφορά των μελών της κοινότητας στις κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις, απέναντι στην εξουσία και τη θρησκείας, σε ό,τι αφορά τον καθημερινό βίο, την εργασία, τη φτώχεια και τον πλούτο, τη ζωή και το φυσικό περιβάλλον. Οι ανθρώπινες επαφές και πράξεις, η φιλία, το ήθος, οι συνήθειες, ο έρωτας, οι αρνητικές πλευρές της ζωής, οι ανάγκες και οι δοκιμασίες κρίνονται, εγκωμιάζονται ή στιγματίζονται με λαϊκά αποφθέγματα, καυστικά ή σκωπτικά, δηκτικά...

Ο Ηπειρώτης λόγιος Παναγιώτης Αραβαντινός (βλ. αρ. 220 και 271 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών) αποθησαυρίζει εδώ 1.962 παροιμίες που βρίσκονταν τον 19ο αιώνα σε χρήση στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο συγγραφέας προσφέρει σύντομη ερμηνεία τους και, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, παραθέτει το αντίστοιχο αρχαίο ρητό, τεκμηριώνοντας έτσι την (κατά τον Κ. Παπαρρηγόπουλο) αδιάσπαστη τρισχιλιετή συνέχεια και ενότητα του ελληνισμού. Ο Π. Αραβαντινός δημοσιεύει επίσης 51 ρητά "εξηγμένα εκ της Αγίας Γραφής", τα οποία χρησιμοποιούνταν από τους συγχρόνους του Έλληνες, ως επί το πλείσ...

Το 1846 ο λόγιος δικηγόρος I. Βενιζέλος, θέλοντας κι αυτός να συμβάλει με αποδεικτικά στοιχεία στην προσπάθεια που κατέβαλλε τότε η Ελλάδα να πείσει τους ξένους για τα κληρονομικά δικαιώματα των Νεοελλήνων και για την ιστορική συνέχεια της παράδοσης, εξέδωσε την πλούσια συλλογή "Παροιμίαι δημώδεις". Μαζί με τις παροιμίες δίνει και την εξήγηση, αναφέρει τις περιστάσεις στις οποίες λέγονται και συνδέει συχνά το νόημα με αντίστοιχα χωρία από αρχαία κείμενα. Το έργο θεωρείται πολύ σημαντικό και είναι πάντα επίκαιρο και ζωντανό, διότι οι παροιμίες, ως προϊόντα της λαϊκής πείρας...