Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα της έκδοσης ήταν αρχικά χειρόγραφες σημειώσεις του Ι. Συκουτρή για τις περίφημες προφορικές παραδόσεις του στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, που προσείλκυαν πολύ κόσμο και όχι μόνο φοιτητές. Το πρώτο είναι "απόσπασμα από την εισαγωγήν εις τον Φαίδωνα του Πλάτωνος", έργο το οποίο ο μεγάλος φιλόλογος δίδαξε τη χρονιά 1933-1934. Το δεύτερο είναι ανάλυση της τραγωδίας τού Σοφοκλέους «Αίας» και το δίδαξε την επόμενη χρονιά. Πέραν της αξίας των αναλύσεων του Ι. Συκουτρή καθ’ εαυτές, ο σύγχρονος αναγνώστης που γνωρίζει το τραγικό τέλος τού μεγάλου φιλολόγου, αναγνωρίζει στο...

Επειδή στην όλη λειτουργία της φύσης το κάθε τι έχει ένα σκοπό ύπαρξης, το φαινόμενο της ανθρώπινης συνείδησης, και ειδικότερα η γνώση του επικείμενου θανάτου, δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται σε κάποιον σκοπό, που να έχει σχέση με την επιβίωση και την αναπαραγωγή, όπως συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα. Με βάση τα όσα έχουν ανακοινωθεί και ειπωθεί μέχρι τώρα, τόσο από την επιστήμη όσο κι από τη φιλοσοφία, για τον τρόπο και τον σκοπό ύπαρξης της Συνείδησης, στο βιβλίο αυτό επιχειρείται να δοθεί μια πειστική απάντηση για την σημασία και τον λόγο ύπαρξης του φαινομένου...

Το βιβλίο της Ζουανά καταδύεται στις αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων περί θανάτου, περί μετά θάνατον ζωής και ψυχής, σ' ένα εύρος αρκετών αιώνων ιστορίας και γραμματείας. Η εξέλιξη των ιδεών σχετικά με τον θάνατο, όπως αποτυπώνονται σε έργα λογοτεχνίας, ιστορίας, φιλοσοφίας και ρητορικής, δεν αποκαλύπτει μόνο το ανάγλυφο των τελετουργιών και των συνηθειών στο πέρασμα των εποχών, αλλά επίσης το πλέγμα αξιών και νοημάτων που γεννιούνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν γύρω από αυτό το κορυφαίο γεγονός: ζητήματα κοινωνικής τάξης και καταγωγής, κοινωνικού φαντασιακού, σχέσεων εξουσ...

Στο βιβλίο αυτό ο Πλούταρχος μας περιγράφει την παράδοξη ιστορία του Θεσπέσιου, ενός ανθρώπου που ενώ πέθανε, μετά από τρεις ημέρες η ψυχή του επέστρεψε και πάλι στο σώμα του και ξαναζωντάνεψε, προκειμένου να μας αποκαλύψει τις άγνωστες λειτουργίες της ψυχής μας και του αόρατου κόσμου. - Πού πηγαίνει ή ψυχή μας όταν πεθαίνουμε, αλλά και από πού έρχεται όταν γεννιόμαστε. - Τι είναι η Πομφόλυξ και πώς συνδέεται με την διαδικασία της αποδέσμευσης της ψυχής από το υλικό μας σώμα. - Τί είναι τα μορφογενετικά πεδία και πώς επηρεάζουν τις επανενσαρκώσεις μας. - Πώς επιτυγχάν...

Εδώ και μερικές δεκαετίες η φιλολογική έρευνα έχει περιβάλει τα Ομηρικά έπη με το ενδιαφέρον της κι έχει οδηγηθεί σε αξιόλογα συμπεράσματα - αλλά έχει σχεδόν πάρει και το μονοπώλιο! Ανιχνεύει π.χ. το "Ομηρικό ζήτημα" (δηλ. μήπως ο Όμηρος δεν ήταν ένας αλλά πολλοί, ή μήπως δεν υπήρξε καν ο έτσι επονομαζόμενος) και τα προγενέστερα λογοτεχνικά-μυθολογικά μοτίβα που μεταποίησε ο Όμηρος και συμπεριέλαβε μέσα στα έργα του. Τέτοιες έρευνες διατρέχουν όμως πάντα τον κίνδυνο να μειώσουν ή και να εξαφανίσουν από τα μάτια μας τα βαθύτερα μηνύματα που έχει να προσφέρει το Ομηρικό κε...

Η σκέψη του Ηρακλείτου εμφανίζεται στη ιστορία του ελληνικού στοχασμού ως ένα παράδοξο φαινόμενο, γιατί η δομή της είναι εξαιρετικά ιδιότυπη. Πρόκειται για μια πολύγραμμη εσωτερική γραφή που δεν κινείται μονοδιάστατα σε ευθείες γραμμές αλλά σε λοξές που πλέκονται μεταξύ τους και σχηματίζουν θυσάνους. Ο Πλάτων απεικονίζει τη σκέψη του φιλοσόφου ως μια βροχή από βέλη που εκτοξεύονται σαν από φαρέτρα. Ο Ηράκλειτος επιζητεί να εξερευνήσει το κρυμμένο βάθος των πραγμάτων και να μας μυήσει στην αλήθεια. Η σχέση του με την αλήθεια έχει ένα ξεχωριστό νόημα: η αλήθεια δεν κατοικεί σ...

Συνεχίζοντας τη μεγάλη παράδοση της Δυτικής Φιλοσοφίας στην περιπέτειά της γύρω από το Ον και το Είναι, η παρούσα μελέτη ψηλαφεί τη διάσταση που παίρνει η έννοια της χαϊντεγκεριανής "οντολογικής Διαφοράς" στο κατώφλι του 21ου αιώνα, διυλισμένη μέσα από τη σύλληψή της ως "Διαφωρά/Διαφορά" στη μεταμοντερνικότητα και το ντισκούρ του Ασυνειδήτου στο κλασικό και μεταστρουκτουραλιστικό ψυχαναλυτικό παράδειγμα. Διηθώντας τον φιλοσοφικό στοχασμό της θεμελιώδους οντολογίας μέσα από τις ενοράσεις του μεταστρουκτουραλισμού αλλά και της ψυχανάλυσης, που γνωρίζει τον ευνουχισμό του Φύλο...

Είναι δυνατό να προστατευτούμε από άλλα δεινά, όσον αφορά τον θάνατο όμως, εμείς οι άνθρωποι ζούμε σε μια πόλη χωρίς τείχη. Επίκουρος Θα ήθελα να ισχυριστώ εξαρχής κάτι τολμηρό: το γεγονός πως πεθαίνουμε είναι το σημαντικότερο γεγονός για εμάς. Κατά κύριο λόγο, αγνοούμε τον θάνατο. Σχεδιάζουμε το μέλλον σαν να μην πρόκειται να συμβεί. Δεν πορευόμαστε σαν τα υπόλοιπα ζώα που η επίγνωση του θανάτου τους αναδύεται μόνο όταν αντιμετωπίζουν μια απειλή. Με μια έννοια, γνωρίζουμε πως θα πεθάνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο θάνατός μας θα είναι το τέλος μας, ότι ο θάνατος δεν είναι έ...

Ο άνθρωπος, που μπορεί να είναι είδωλο μαζί και καθρέπτης, θέτει στον εαυτό του επιτακτικά ερωτήματα και δοκιμάζει να δώσει απαντήσεις. Ο θάνατος είναι ένα από τα πιο καυτά ερωτήματα και πολλές είναι οι απόψεις που διατυπώθηκαν: - Ο θάνατος ταυτίζεται με τη ζωή - Ο θάνατος είναι ένα φυσικό φαινόμενο - Ο θάνατος είναι μονάχα ένα στιγμιαίο γεγονός δίχως καμιά σημασία, που αφορά μονάχα τις αισθήσεις - Ο θάνατος βάζει τέλος σ' όλες τις γήινες λύπες και χαρές - Ο θάνατος δεν είναι εχθρός, είναι πλημμύρα από φως - Ο θάνατος είναι μέρος της ζωής και η ζωή είναι μέρος του θαν...

«Το βιβλίο συνιστά μία σημαντική αναφορά και παρουσίαση της χριστιανικής ανθρωπολογίας, προβάλλοντας εκείνα τα στοιχεία που την συνθέτουν, όπως είναι η φύση του κακού, τα όρια της ανθρώπινης ελευθερίας, το νόημα της σωματικότητας στην ύπαρξη κλπ., τα οποία γίνονται υποστηρίγματα του ανθρώπινου προσώπου κατά τη στιγμή που απειλείται από τον θάνατο. Εν τέλει, στηριζόμενος στα κείμενα των Ακολουθιών, ο Γιάννης Πλεξίδας μάς σκιαγραφεί το μονοπάτι της ζωής, δείχνοντας ότι δεν υπάρχει τέλος σ' αυτό, όσο αδυσώπητος και απροσπέλαστος και αν είναι ο επερχόμενος θάνατος» Από την...

Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 o διάσημος νευρολόγος και συγγραφέας Όλιβερ Σακς, στα ογδονταένα του χρόνια, ανακοινώνει την απρόσμενη διάγνωση των γιατρών για τον επικείμενο θάνατό του. Δημοσιεύει ένα κείμενο με τίτλο "Η δική μου ζωή", όπου δανείζεται τον τίτλο από αντίστοιχο κείμενο του Ντέηβιντ Χιουμ του 1776, στο οποίο ο μεγάλος φιλόσοφος ανακοίνωνε κι αυτός μια αντίστοιχη διάγνωση των γιατρών στα εξηνταπέντε του χρόνια. Ο Χιουμ, γράφοντας ένα αυτοβιογραφικό κομμάτι, συνέταξε ταυτόχρονα ένα μανιφέστο για τη φιλοσοφία του. Και οι δύο πραγματεύονται τη ζωή τους μέχρι τη στιγμ...

Ο θάνατος ως αδήριτο συμβαίνον της ζωής ακονίζει και προβληματίζει δημιουργικά τη σκέψη των φιλοσόφων, αλλά απασχολεί παράλληλα και κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από πολιτισμική, θρησκευτική, πολιτική κ.ο.κ. "υπηκοότητα". Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, οι οποίες και συζητήθηκαν επί μήνες κατά τις συναντήσεις των "αθηναϊκών βραδινών φιλοσοφικών συζητήσεων-αναζητήσεων" (Φιλοσοφικό Καφενείο), επιχειρείται προσέγγιση του μεγάλου θέματος, του ανθρωπίνως θνήσκειν υπό το φως της φιλοσοφικής εκζήτησης η οποία δε θα μπορούσε να μη συνεξετάσει και το συμβαίνον της ζωής. Η συμπληρωματικ...

Από τις 26 Οκτωβρίου του 1977, την επομένη του θανάτου της μητέρας του, ως τις 15 Σεπτεμβρίου 1979, ο Ρολάν Μπαρτ κρατούσε ένα "ημερολόγιο πένθους", όπως το ονόμασε, παρακολουθώντας τον οδυνηρό, βαθμιαίο αποχωρισμό του από το "πιο αγαπημένο πλάσμα στον κόσμο" και καταγράφοντας τα στάδια της πενθητικής διαδικασίας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό χρονικό αισθημάτων, αναμνήσεων και μελαγχολικών στοχασμών, με το οποίο ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το κενό που αφήνει η απώλεια, αλλά και πώς η εμπειρία της θλίψης, τόσο ιδιωτική και ταυ...

Αποφθέγματα για τον θάνατο

Δικαιούται ο άνθρωπος να αναζητά και να προετοιμάζεται για έναν "θάνατο γενναίο" και "ενάρετο", έναν "θάνατο ωραίο" ή ακόμη έναν "θάνατο ευτυχισμένο" ή είναι καταδικασμένος να περιμένει τον θάνατό του, ανησυχώντας και "παρακαλώντας" την Φύση, τον Θεό ή και την τύχη να του επιφυλάξουν έναν θάνατο όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρό και λιγότερο εξευτελιστικό, μετατρέποντας έτσι την ζωή του σε θάλαμο αναμονής ή και σε φυλακή; Διότι αν ο θάνατος είναι γεγονός φυσικό ή θέλημα Θεού, που αναπόφευκτα μας περιμένει, και όχι μία πράξη την οποία ελεύθερα αποφασίζουμε, τότε η ζωή είνα...

Ένα φιλοσοφικό δοκίμιο ιδιαίτερης ευαισθησίας, που απαντά σε μια σειρά θεμελιώδη ανθρώπινα ζητήματα: 1. Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα 2. Ζωή, Έρωτας και Θάνατος 3. Θάνατος, Μυθολογία και Λαογραφία 4. Θάνατος, Ψυχολογία και Ψυχανάλυση 5. Θάνατος και Χρόνος 6. Θάνατος και Φιλοσοφία 7. Θάνατος και θρησκευτικές δοξασίες (Μετενσάρκωση - Ανάσταση) 8. Θάνατος και Παραψυχολογία 9. Ο Θάνατος και η Τέχνη 10. Η αθανασία του δημιουργήματος 11. Μορφές του θανάτου (Αυτοκτονίες Αυτοθυσίες Εκτελέσεις κ.λ.π.) 12. Θάνατος και ευθανασία Ο θάνατος είναι ένα τίποτα για μας, είπε ο Ε...

[...] Η συμφιλίωση τον ανθρώπου με τον κόσμο αυτό οδήγησε σε συμφιλίωσή του με τον θάνατο. Ετούτη η συγκλονιστική συμφιλίωση -που για αιώνες αναχαίτιζε η θρησκεία του Χριστού- οδήγησε σε μιαν αποκρουστική συμφιλίωσή του με τα στοιχεία του κόσμου. Και μετά τρεις κατεδαφιστικούς πολέμους μέσα στον 20ό αιώνα μετά Χριστόν, έπεσε η ανθρωπότητα ολόκληρη στην λατρεία, στην ηδονή της κατανάλωσης. Στην συμφιλίωσή της με τον κόσμο και με τον θάνατο. Ωστόσο, και ο άνθρωπος - καταναλωτής εξακολουθεί να πεθαίνει. Φοβάται τον θάνατο, τρομάζει από το Μηδέν πού πιστεύει πως τον αναμένει κ...

Όταν ο Mark Rowlands ήταν 27 ετών, λέκτορας στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, αγόρασε ένα κουτάβι λύκου. Αυτή ήταν η αρχή μιας σχέσης καθοριστικής για τη ζωή του φιλοσόφου και καταλυτικής στη διαμόρφωση της σκέψης του. Το βιβλίο αρχίζει με την εξουθενωτική ενεργητικότητα του Μπρένιν όταν ήταν κουτάβι και τελειώνει με τον θάνατό του, 11 χρόνια αργότερα. Πρόκειται για την εντυπωσιακή μαρτυρία μιας φιλίας που ξεπέρασε τα όρια των διαφορετικών ειδών και συγχρόνως για μια συγκλονιστική ανάλυση της χαράς, της δύναμης και της ουσίας της ανθρώπινης φύσης. "Είναι πολύ...

"Τον θάνατο; Δεν τον σκέφτοµαι". Αν αληθεύει αυτό το σχόλιο που αποδίδεται στον Ζαν-Πολ Σαρτρ, τότε εκείνος κατείχε σπάνια θέση µεταξύ των φιλοσόφων: ελάχιστοι ήταν εκείνοι που δε βασανίζονταν από ιδέες του θανάτου. Στο βιβλίο αυτό, που καλύπτει ευρύτατο πεδίο και προσφέρει αµέτρητα ερεθίσµατα, ο Σάιµον Κρίτσλεϋ υποστηρίζει ότι το ερώτηµα τι συνιστά "καλό θάνατο" βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της φιλοσοφίας, από την αρχαιότητα ως σήµερα. Αλλά, τι µαθήµατα µπορούµε να αντλήσουµε από τον θάνατο των ίδιων των φιλοσόφων; Από τις 190 περιπτώσεις που εξιστορούνται εδώ, πολλοί...