Μαθηματικά - Φιλοσοφία και θεωρία

Αριθμοθεωρία

Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων (1981)

Εισαγωγή στη φιλοσοφία των μαθηματικών

Νεφέλη (1985)

On Fermat's Last Theorem

Ακαδημία Αθηνών (1986)

Εισαγωγή στη συναρτησιακή ανάλυση

Ακαδημία Αθηνών (1990)

Επιστημολογία των μαθηματικών

Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός (1991)

Τα ζητήματα που θίγονται σε τούτο το βιβλίο είναι ιστορικο-φιλοσοσφικά και αφορούν την περιοχή των μαθηματικών που συχνά ονομάζεται Θεμέλια των Μαθηματικών. Ο συγγραφέας επιχειρεί να αποτυπώσει τα στάδια διαμόρφωσης και εξέλιξης ενός κυρίαρχου προτύπου σκέψης στη μετα-αναγεννησιακή επιστήμη και να παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη μορφή με την οποία τούτο εκδηλώνεται στα μαθηματικά του 19ου και 20ού αιώνα.

Θεωρία πιθανοτήτων

Ζήτη (1992)

Αρχαία ελληνικά μαθηματικά

Τροχαλία (1993)

Τα μαθηματικά και το απροσδόκητο

Δίαυλος (1993)

Το βιβλίο του Ekeland αποτελεί υψηλή εκλαϊκευση μιας οικογένειας ιδεών και αποτελεσμάτων για τα μαθηματικά του χρόνου, όπως υποδηλώνει ο υπότιτλος της πρώτης γαλλικής έκδοσής του, που έχουν αποτελέσει ένα από τα κύρια ερευνητικά αντικείμενα των φυσικών επιστημών σε περιοχές που αναφέρονται με τίτλους όπως "μη γραμμικά δυναμικά συστήματα" ή "τάξη και Χάος". Συγκεκριμένα, το βιβλίο πραγματεύεται το πώς οι απλοί νόμοι που διέπουν τη "φυσική του σύμπαντος" προκαλούν την πολύπλοκη ή και χαοτική μορφή του πραγματικού κόσμου. Για να πετύχει το στόχο του ο συγγραφέας, στο πρώτο κεφ...

Φιλοσοφική γραμματική

Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (1994)

Η "Φιλοσοφική γραμματική" τοποθετείται περίπου στο μέσον της εξελικτικής πορείας της σκέψης του Wittgenstein. Ανήκει, μαζί με τις "Φιλοσοφικές παρατηρήσεις", στα λεγόμενα μεταβατικά κείμενα, στα οποία λαμβάνει χώρα η μεταστοιχείωση της φιλοσοφίας του λογικού ατομισμού του Tractatus στη γλωσσαναλυτική μέθοδο που βρίσκει την πιο ολοκληρωμένη της έκφραση στις "Φιλοσοφικές έρευνες". Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο ασχολείται με τη φιλοσοφία της γλώσσας και το δεύτερο με τη φιλοσοφία των μαθηματικών. Και τα δύο μέρη τα συνδέει η ιδέα ότι το νόημα των σημείων πρέ...

Το σπασμένο ζάρι

Δίαυλος (1995)

Το βιβλίο αποτελεί μια αναφορά στην τύχη και στις σχέσεις της επιστήμης με το τυχαίο. Ο συγγραφέας δεν είναι ένας περιηγητής του τυχαίου. Είναι ένας επιστήμονας που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την τύχη, και έχει την διάθεση να εκλαϊκεύσει τις γνώσεις του χρησιμοποιώντας "εύκολα" μαθηματικά του λυκείου. Το βιβλίο έχει επιπλέον ενδιαφέρον διότι παρουσιάζει την ανάλυση για την έννοια "τύχη" μέσα από ένα πρωτότυπο μέσο: Τις Σάγκες των βασιλέων της Νορβηγίας, από το έργο του Ισλανδού Σνόρι Στούρλανσον, χωρισμένο σε επεισόδια. Κάθε ένα ξεχωριστά από τα επεισόδια προσφέρει ένα σημ...

Κοινωνικά μαθηματικά

Ελληνικά Γράμματα (1995)

Η ανάλυση διαδρομών

Ιδιωτική Έκδοση (1996)

Αποδείξεις και ανασκευές

Τροχαλία (1996)

Οι "Αποδείξεις και ανασκευές" είναι θεμελιώδες ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρονται για τη μεθοδολογία, τη φιλοσοφία και την ιστορία της μαθηματικής επιστήμης. Το βιβλίο έχει τη μορφή διαλόγου ανάμεσα σε έναν καθηγητή και τους μαθητές του, με τον οποίο προτείνονται διάφορες λύσεις σε ορισμένα μαθηματικά προβλήματα και εξετάζεται η ισχύς και η αδυναμία των προτεινόμενων λύσεων. Από τη συζήτηση προκύπτουν ορισμένα φιλοσοφικά προβλήματα και προβλήματα σχετικά με τη φύση της μαθηματικής ανακάλυψης και δημιουργικότητας. Ο Imre Lakatos μάχεται την κλασική αντίληψη ότι η μαθηματική...

Αποδείξεις χωρίς λόγια

Σαββάλας (1996)

Οι "αποδείξεις χωρίς λόγια", κινούμενες σε μια γνωστή ήδη από τους αρχαίους Έλληνες διάσταση της μαθηματικής σκέψης, την "οπτική σκέψη", στοχεύουν στο να οδηγήσουν τον παρατηρητή στην κατανόηση της αλήθειας ορισμένων μαθηματικών ισχυρισμών μέσω της οπτικής τους απόδοσης.

Η αξία της επιστήμης

Κάτοπτρο (1997)

Σε τούτη την πολύτιμη συλλογή δοκιμίων, ο Henri Poincare ερευνά τα χαρακτηριστικά των μαθηματικών (την εποπτεία και τη λογική στα μαθηματικά, τη μέτρηση του χρόνου, την έννοια του χώρου και τις διαστάσεις του) και των φυσικών επιστημών (τη σχέση μεταξύ ανάλυσης και φυσικής, την αστρονομία, την ιστορία και το μέλλον της μαθηματικής φυσικής). Για τον Henri Poincare, ο σκοπός της επιστήμης δεν είναι η δράση. Η επιστήμη είναι χρήσιμη επειδή είναι αληθινή, αλλά δεν είναι αληθινή επειδή πρόκειται να είναι χρήσιμη. Δεν υπάρχει άλλος σκοπός από αυτή την ίδια, την ανιδιοτελή γνώση,...

Πώς να το λύσω;

Καρδαμίτσα (1998)
Συνολικά Βιβλία 83
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου