Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχονται τα κείμενα: - Σημείωμα του σκηνοθέτη - Σύντομη εργοβιογραφία - Η Γερμανία του Μεσοπολέμου - Ιστορικό του έργου - Σχόλιο της μεταφράστριας - Το έργο - Παράρτημα: κείμενα των διασκευασμένων τραγουδιών (1980)

Το 1728, διακόσια χρόνια πριν της δώσει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ τη σημερινή μορφή της, ο Τζον Γκέι έγραψε την Όπερα του Ζητιάνου, που είχε μάλιστα ιστορικό υπόβαθρο: τον 18ο αιώνα υπήρχε πράγματι στο Λονδίνο μια καλά οργανωμένη συμμορία, της οποίας αρχηγός ήταν ο Τζόναθαν Ουάιλντ. Αυτή η συμμορία πρωτοτυπούσε κάνοντας ληστείες και πουλώντας τα κλοπιμαία στα θύματα της ληστείας σε μεγαλύτερη τιμή, ενώ διατηρούσε στενές σχέσεις με την αστυνομία που έπαιρνε ποσοστά. Ο Τζον Γκέι βασίστηκε σ' αυτή την ιστορία για να σατιρίσει τον τότε διαβόητο πρωθυπουργό Ουώλπολ μοιράζοντας τα χαρακτ...

Το έργο αυτό του Γκρας έχει ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον. Δείχνει με ανήλεη φωτογραφική διάθεση ποια ήταν η κατάσταση εκείνης της εποχής. Ταυτόχρονα δημιουργεί και μια συνειδησιακή κρίση: μοιάζει να λέει πόσο ασήμαντα είναι τα πράγματα που, τη στιγμή που διαδραματίζονται, μοιάζουν τόσο σημαντικά.

Ο Αδάμ, δικαστής του χωριού, έσπασε τη στάμνα της κυρα-Μάρθας καθώς έφευγε από την κάμαρα της Εύας, πηδώντας από το παράθυρο, επειδή ήρθε ο αρραβωνιαστικός της, ο Ρούπρεχτ, μετά από αυτόν. Τώρα αυτός, ως δικαστής, πρέπει να διερευνήσει την υπόθεση και να καταδικάσει τον ένοχο, και μάλιστα παρουσία του συμβούλου δικαιοσύνης Βάλτερ, ο οποίος έχει έρθει για να επιθεωρήσει τις δικαστικές αρχές. Η πλοκή αυτής της κωμωδίας είναι μια κατοπτρική εικόνα της βιβλικής ιστορίας του προπατορικού αμαρτήματος. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι η Εύα αυτή που εμφανίζεται ως ξελογιάστρα, αλλά το...

Εξερευνώντας τον ψυχισμό του κεντρικού χαρακτήρα και παρατηρώντας τα φαντάσματα που τον επισκέπτονται, ο συγγραφέας καταφέρνει χωρίς αμφιβολία να πλέξει με δεξιοτεχνία τα βασικά συστατικά του νατουραλισμού και του συμβολισμού. Περιπλανάται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στον κόσμο των ιδεών. Τέλος, επιτυγχάνει να δημιουργήσει στον θεατή μια σειρά από διλήμματα, αφού από τη μια παρουσιάζει έναν φανταστικό κόσμο που μοιάζει απόλυτα λογικός, ενώ από την άλλη αφήνει την πιθανότητα η πρωταγωνίστρια απλώς να πάσχει από ψυχώσεις και παραισθήσεις. Το συγκεκριμένο έργο, επηρεασμένο...

Τέσσερα πρόσωπα στον προθάλαμο της κόλασης αφηγούνται πάντα την ίδια ιστορία για τον έρωτα και την εγκατάλειψη, για την απάτη και το φόνο. Οι αφηγήσεις, που τέμνονται επιδέξια και αλληλοαναιρούνται, καταργούν κάθε πραγματικότητα, εκτός ίσως από την πραγματικότητα του ψέματος.

Σ' αυτό το πρώτο ταξίδι βάλαμε πλώρη για την Ιονία, μια φανταστική χώρα του ευρωπαϊκού νότου, όπου η φτώχεια κι η ανεργία απλώνονται απειλητικές και οι άνθρωποι χάνουν την πίστη τους στο μέλλον... Ανάμεσά τους μια νεαρή κοπέλα, η Δαλιδά, που αναγκάζεται να απασχολείται περιστασιακά σε δυο δουλειές, και η ενενηντάχρονη γιαγιά της, η Αθηνά, που δεν καταφέρνει ν' αντέξει το κούρεμα της σύνταξης και της αξιοπρέπειάς της... Από την άλλη πλευρά οι επιτήδειοι αρπάζουν τις ευκαιρίες που τους προσφέρει η οικονομική κρίση, με πρώτο και καλύτερο έναν νεαρό τραπεζίτη, που κερδίζε...

Για γουρούνια πρόκειται, αλλά όχι για τη συγκεκριμένη. -Κύριε Όσκαρ, να χαρείτε, μην το παίρνετε τόσο κατάκαρδα, αυτό με την πρώην σας δεσποινίς αρραβωνιαστικιά, γυναίκες υπάρχουν να φάνε κι οι σκύλοι! Κάθε σακάτης, ακόμα και συφιλιδικός, βρίσκει μια γυναίκα. Και στο βασικό σημείο όλες οι γυναίκες είναι ίδιες, πιστέψτε με, σας το λέω ειλικρινά! Οι γυναίκες δεν έχουν ψυχή, είναι μόνο εξωτερικό κρέας! Κάτι τέτοιες δεν πρέπει να τις μεταχειρίζεται με το γάντι, είναι λάθος. Αυτές πρέπει να τις γδέρνεις αμέσως ζωντανές, έτσι λέω εγώ!

Ο Καζιμίρ κι η Καρολίνα ζουν σε κάποιον τόπο, σε κάποια εποχή, στα χρόνια της Κρίσης. Ξεκινάνε να πάνε στη γιορτή, δεν θα φτάσουν όμως ποτέ, καθώς πολύ γρήγορα θ' ανακαλύψουν ότι η αγάπη τους ήταν μέχρι ενός σημείου. Ενώ ο Καζιμίρ έχει μείνει άνεργος και βουλιάζει στο θυμό και την αυτολύπηση, η Καρολίνα ονειρεύεται να βελτιώσει τη ζωή της και ν' ανέβει μερικά σκαλοπάτια στη σκάλα της κοινωνικής ανέλιξης. Γύρω της, σαν καρουζέλ του λούνα παρκ, περιστρέφονται φιλόδοξοι υπάλληλοι, διευθυντές και σύμβουλοι, κορίτσια που πουλάνε την συντροφιά τους για να βγάλουν το ενοίκιο, ένας...

Οι νέες γυναίκες που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Εγκλωβισμένες στην εξωτερική εικόνα τους, βλέπουν την κατανάλωση ως μονόδρομο, δυσπιστούν απέναντι στον ρόλο της οικογένειας και αδυνατούν να πιστέψουν στον έρωτα. Περιφρονούν την αγορά, ωστόσο βιοπορίζονται πουλώντας δικά τους φάρμακα μέσω του διαδικτύου. Παγιδευμένες σε μια κοινωνία βασισμένη σε πλασματικές ανάγκες, έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν. Η Κάπα Εκδοτική παρουσιάζει για πρώτη φορά στα ελληνικά θεατρ...

Ο "Κατακλυσμός", ίσως το πρώτο θεατρικό έργο του Γκρας, δεν έχει βασικά κανένα στοιχείο παραλογισμού, γιατί εδώ η πρωταρχική αιτία για το αρχικό δράμα των ηρώων, η αφορμή για δράση και το κέντρο της ίσως, είναι ένα φυσικό φαινόμενο: η μεγάλη βροχή που φέρνει πλημμύρα.

Περίεργο πράγμα ο έρωτας. Στριφογυρίζεις ένα χρόνο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου στο κρεβάτι, κι ένα ωραίο πρωί ξυπνάς, πίνεις ένα ποτήρι νερό, φοράς τα ρούχα σου, περνάς το χέρι πάνω απ' το μέτωπό σου και συλλογίζεσαι - και συλλογίζεσαι. - Θεέ μου, πόσες γυναίκες χρειάζεται κανείς για να τραγουδήσει όλη την κλίμακα του έρωτα; Μόνο μία δεν φτάνει ούτε για μια νότα. Γιατί να είναι η πάχνη πάνω από τη γη μας ένα πρίσμα που διασπάει το λευκό φως του έρωτα σε ουράνιο τόξο;