Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σήμερα πέντε και πλέον δεκαετίες μετά την εμφάνιση της Μπιτ γενιάς στο χώρο των αμερικανικών γραμμάτων, έχουμε διανύσει τόσο τις ερήμους όσο και τις οάσεις της σύγχρονης ποίησης. Για κάποιους, το Μπιτ «φαινόμενο» παρήλθε οριστικά· για άλλους, παραμένει μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τη δημιουργία της πολυπόθητης νέας ποίησης. Σ' αυτόν τον τόμο παρουσιάζεται, για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, το εύρος, η ποικιλία και οι επιρροές των Μπιτ, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να προστρέχουμε συμβουλευτικά στην ποίησή τους, κάθε φορά που μας καλεί η ανάγκη για την απόλαυση της καθαρ...

Τα νεαρά αυτά ποιήματα, παρ' όλο που τα θέματά τους είναι τα κοινά και διαχρονικά (ύπαρξη, θάνατος, έρωτας) διακρίνονται για τη διαφορετικότητά τους, γιατί τα παιδιά που τα έγραψαν είναι και τα ίδια διαφορετικά: Ανήκουν σ' ένα είδος ανθρώπου, το οποίο προορίζεται και ετοιμάζεται για να μεθέξει σ' ένα μέλλον που εξελίσσεται αδιάκοπα, σχεδόν ερήμην του ανθρώπινου παράγοντα. Όμως -κι αυτό είναι το άξιο προσοχής- τα παιδιά αυτά επεξεργάζονται την ψυχή τους· και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Γνωρίζουν ήδη πως μόνο αυτή η επεξεργασία μέσω της τέχνης -ένα είδος προσευχής για τ...

Ποιήματα από πέτρα, φως κι αιωνιότητα.... Πολύτιμα κειμήλια από την προφορική παράδοση ενός λαού χωρίς γραφή. Η γλώσσα των Ίνκας είναι από μόνη της ένα μνημείο πνευματικής ευρύτητας, υψηλής αισθητικής και ευαισθησίας. Η ποίησή τους εκφράζει μια στωική και υψηλόφρονα στάση του ανθρώπου, σε βαθιά επαφή με τη φύση, απέναντι στο θείο, τον έρωτα, τα δεινά της ζωής. Τα θέματα που την απασχολούν είναι οι κοσμικές ενοράσεις, η προέλευση του ανθρώπινου γένους και η διακυβέρνηση της ζωής του από τους θεούς, ο έρωτας, ο άχρονος χρόνος, η απουσία αγαπημένων προσώπων και η ειρήνη -στ...

Μια ανθολογία κάνει αυτό που επιτάσσει το όνομά της: συλλέγει άνθη όλων των ειδών, πολύχρωμα, μικρά ή μεγάλα, ταπεινά ή φανταχτερά, και δημιουργεί μια τερπνή ανθοδέσμη. Είναι αποτέλεσμα κόπου, έρευνας, μελέτης και, κυρίως, αγάπης - και η αγάπη είναι πάντα θέμα υποκειμενικών επιλογών. Έτσι, η "Ανθολογία Πορτογαλικής Ποίησης" του Γιάννη Σουλιώτη δεν περιλαμβάνει μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά ποιήματα του πολύ αγαπητού στην Ελλάδα Fernando Pessoa και άλλων, σχεδόν εξίσου σπουδαίων της πορτογαλικής λογοτεχνίας, αλλά επίσης παρουσιάζει και Πορτογάλους ποιητές λιγότερο γνωστο...

Η δίγλωσση αυτή ανθολογία παρουσιάζει τη νέα ποιητική γενιά της γειτονικής χώρας, τη γενιά για την οποία ο Κανταρέ έχει πει ότι αυτή είναι «η αληθινή εκπρόσωπος της νέας αλβανικής λογοτεχνίας», θεωρώντας το έργο της ως «το σπουδαιότερο δημιουργικό επίτευγμα στην Αλβανία των τελευταίων ετών». Ανθολογούνται οι: Αρμπέν Ντέντια, Αριάν Λέκα, Βιριόν Γράτσι, Λονλιέτα Λεσανάκου, Αγκρόν Τούφα, Τσέλο Χότζα, Ιντλίρ Αζίζι, Ολυμπία Βελαΐ, Ιλίρ Μπελίου, Λιντίτα Αράπι, Πάρις Τεφερίτσι, Γκεντιάν Τσοτσόλι, Λιντίτα Αχμέτι, Ρομέο Τσολάκου, Αλκέτ Τσάνι, Ερβίν Χατίμπι και Λέντια Ντούσι. Ο...

Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθε...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί προέκταση του πεζογραφικού μου έργου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ο βορειοηπειρώτικος ελληνισμός και οι άνθρωποί του. Στις σελίδες του, όπως σ' ένα κοινό σπίτι, συγκατοικούν ποιητές, λαογράφοι, δάσκαλοι, γιατροί κι άλλοι ανώνυμοι άνθρωποι. Η "ανθρωπογεωγραφία" του εκτείνεται απ' τη Χιμάρα στα Ριζά κι απ' τη Δερόπολη στα Πωγωνοχώρια: όπου μιλιέται η ελληνική γλώσσα - η πραγματική πατρίδα μας. Κατά κάποιον τρόπο, οι προσωπογραφίες αυτές αποτελούν μια μικρή πινακοθήκη του ελληνισμού πέρα απ' τα σύνορα κι ένα χρονικό των τελευταίων...

Τι παράξενοι άνθρωποι που είμαστε εδώ, σε τούτο τον τόπο. Γάμους κάνουμε και μοιρολογούμε, πανηγυρίζουμε και στήνουμε κλάμα... Φέρνουμε βιολιτζήδες για να γλεντήσουμε, τάχα, πιο καλά, και τους βάζουμε να /λαλούνε μοιρολόγια: οι πιο αγαπημένοι μας σκοποί είναι αυτοί, φτάνουν εις τα βάθη του είναι μας, γι' αυτό βλέπουμε πολλούς να βάζουν τ' αυτί τους κάτω από το κλαρίνο και να προστάζουνε το γύφτο να παίζει πιο «βαριά», πιο παραπονιάρικα. Λεν είναι παράξενο; Ξέρεις το τραγούδι «Δεροπολίτισσα»; Ήκουσα κάποτε στην Κέρκυρα, όταν το τραγουδούσανε μερικοί συμπατριώτες μας σε κά...

Εγκλωβισμένοι μέσα σ' ένα σύστημα που τους ωθεί στα όρια, οι ήρωες των διηγημάτων αυτών, άνθρωποι της καθημερινότητας, προσπαθούν να ξεφύγουν αντιπαραθέτοντας τον δικό τους κώδικα συμπεριφοράς, κάτι που οδηγεί στη σύγκρουση και στη συντριβή τους. Ακόμα κι όταν αλλάζουν πατρίδα, νιώθουν πάντα πιασμένοι στα δίχτυα μιας πραγματικότητας που δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να αποδεχτούν. Παραμένουν ξένοι. Τα δώδεκα αυτά διηγήματα -σε γραφή βιωματική, άμεση, με καταβολές στην πιο στιβαρή πεζογραφική μας παράδοση και δονούμενη από τον ζωντανό προφορικό λόγο-, διευρύνοντας τ...

Γιατί πρέπει να είναι κανείς πλούσιος; Γιατί πρέπει να έχει άλογα, ωραία ρούχα, ακριβά διαμερίσματα και να συχνάζει σε εστιατόρια και τόπους διασκέδασης; Μόνο γιατί του λείπει η σκέψη. Δώστε στο μυαλό του μια καινούγια εικόνα και αμέσως θα πάει σ' ένα μοναχικό κήπο ή σε μια σοφίτα για να την απολαύσει· και θα είναι πλουσιότερος μ' αυτό το όνειρο παρά με τα εισοδήματα μιας ολόκληρης χώρας.

Επιστρέφοντας στη Ρωσία από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία, ο νεαρός Ντιμίτρι Σάνιν κάνει μια στάση στη Φρανκφούρτη και για πρώτη φορά ερωτεύεται παράφορα. Πεπεισμένος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία που αισθάνεται ότι περιμένει τον ίδιο και την αρραβωνιαστικιά του, αποφασίζει να πουλήσει τα κτήματά του στη Ρωσία και να αρχίσει μια καινούργια ζωή, αγνοώντας ότι το ευάλωτο της νεαρής του ηλικίας τον καθιστά λεία ενός σκοτεινού και καταστροφικού πάθους. Οι "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι" γράφτηκαν τριάντα χρόνια μετά από τα γεγονότα που εξιστορούνται σ' αυτές...

Σε τούτο τον σύντομο αλλά περιεκτικό "οδηγό ζωής", ο Γάλλος συγγραφέας και ακαδημαϊκός Αντρέ Μωρουά (1885-1967) δίνει συμβουλές σ' έναν νέο για τη στάση που πρέπει να έχει απέναντι σε σημαντικά θέματα όπως η ανθρώπινη ευτυχία, η ψυχαγωγία, το χρήμα, ο γάμος, ο πολιτισμός της αφθονίας, ο φθόνος, η πολλαπλότητα του εαυτού και η αντιφατική ανθρώπινη συμπεριφορά... Διατρέχοντας ζητήματα που αναφύονται σε κάθε βήμα της πορείας ενός ανθρώπου, ο Μωρουά, σε αυτό το κείμενο του 1966 (γραμμένο ένα χρόνο πριν το θάνατό του) συνθέτει μια αληθινή ηθική ζωής και, ως απόσταγμα γνώσης κ...

Στη μελέτη του αυτή, ο Ρώσος υπαρξιστής στοχαστής Σεστόφ, αναγνωρίζοντας το μεγάλο λογοτεχνικό ταλέντο του "βάρδου της απελπισίας", όπως αποκαλεί τον Τσέχοφ, και απορρίπτοντας την ερμηνευτική αρχή "η τέχνη για την τέχνη", επιχειρεί να αναδείξει το βαθύτερο νόημα της δημιουργίας του συγγραφέα κατά την πορεία του από τα πρώτα του έργα έως τα τελευταία. Διαπιστώνει δε μια μεγάλη αλλαγή που συντελείται μεταξύ των έργων Η στέπα και Ιβάνοφ, η οποία,κατ’ αυτόν, είναι προϊόν μιας βαθιάς εσωτερικής ρήξης που υπέστη ο συγγραφέας και που καθόρισε την μετέπειτα δημιουργία του. Οι ήρ...

Το εγχείρημα ενός ανθρώπου χωρίς ψευδαισθήσεις, να πιστέψει απ' την αρχή στην Ιστορία, στο μέλλον, στην ανθρώπινη ουσία, στη ζωή...

Η μαντινάδα έχει ξόμπλια και ρυθμό. Έχει γράμματα. 24. Ξεκινά με το άχι και καταλήγει στο ώφου. Χαρά και πόνος. Βήματα αργά αργά, συλλαβές και λεξούλες. Κάθε γράμμα και μια λέξη, μια σκέψη, μια κατάσταση, μια εικόνα. Ερωτικές και χρωματιστές. Έννοιες και αλήθειες που αποτύπωσα, ψιθύρισα, τραγούδησα. Σ' ένα βιβλίο αν χωρά η αγάπη δεν ξέρω. Μα προσπάθησα να μάθω την αλφάβητό της.

"Γιατί να κάνουμε γενικεύσεις, γιατί από τη μία και μόνη Αριάδνη να κρίνουμε όλες τις γυναίκες;" αναρωτιέται ο ίδιος ο Τσέχωφ ως ακροατής της ιστορίας της και υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, στη νουβέλα αυτή η οποία κρύβει, ίσως, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία απ' όλα τ' άλλα πεζά του μεγάλου συγγραφέα. Στην "Αριάδνη" σκιαγραφείται ένας ορισμένος τύπος γυναίκας που, μια συγκεκριμένη εποχή, άσκησε δυνατή επίδραση στο συγγραφέα: πρόκειται για μια πραγματική καλλονή που εντυπωσιάζει με την πολυπλοκότητα και την αντιφατικότητα του χαρακτήρα της, με τη δίψα της για...

Τα ποιήματα της Θεοδώρας Ζαφειροπούλου, πηγάζουν από δύναμη ζωής: Σποράκια από όνειρα, εντυπώσεις, αναμνήσεις από άλλες ζωές ή από ζωές άλλων, ανακατεμένα και κρυμμένα κάτω από το ακαλλιέργητο χώμα, εκρήγνυται εδώ, ώρα Άνοιξης, σε αιφνίδια βλάστηση και τινάζουν τις μικρές, άνισες αιχμές τους για να προβάλλουν στο φως. Έκθαμβες ιδέες αναδύονται και, μισοντυμένες βιαστικά με λέξεις, αγκαλιάζονται ντροπαλές, συντάσσονται, προχωράνε σε σχηματισμούς, κάνουν ορατή την παρουσία τους. Και το ποίημα αρθρώνεται. Παυλίνα Παμπούδη