Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εννέα διηγήματα του Μωπασσάν με θεματικό άξονα τις "κοινές γυναίκες" στη Γαλλία της περιόδου 1870-1890: μικρές ιστορίες δοσμένες ρεαλιστικά, "νατουραλιστικά", άλλοτε σκληρές και σκοτεινές κι άλλοτε τρυφερές ή χιουμοριστικές. Χωρίς να ηθικολογεί, και με τη γνωστή του λεπτή ειρωνεία, ο Μωπασσάν περιγράφει όλες τις πτυχές του κοινωνικού φαινομένου της πορνείας, "ταξινομώντας" κατά κάποιον τρόπο μέσα από την αφήγησή του όλους τους "τύπους" της πόρνης. Από τις σελίδες του παρελαύνουν η πατριώτισσα πόρνη ενός επαρχιακού οίκου ανοχής, η αδήλωτη πόρνη-μητέρα του δρόμου, η νεαρή...

Τα διηγήματα τούτης της συλλογής ανήκουν στην πρώτη συγγραφική περίοδο του Ντύλαν Τόμας, τη "σκοτεινή"... Παραμύθια, θρύλοι του βορρά και ιδίως της Ουαλίας, μύθοι και λαϊκές δοξασίες που περνούν από στόμα σε στόμα συνθέτουν το φόντο, τον καμβά πάνω στον οποίο ο συγγραφέας κεντάει με μεγάλη μαστοριά τα κείμενά του. Πρόκειται για διηγήματα-ποιήματα, για κομψοτεχνήματα ποιητικής πρόζας, όπου μπορεί ήδη να διακρίνει κανείς όλα τα χαρακτηριστικά του ώριμου ποιητικού λόγου του Ντύλαν Τόμας. Τα εφτά διηγήματα της συλλογής αποτελούν μεταφορές, παραβολές μιας ζωής έξω από τα όρια...

Το σύγγραμμα αυτό προέρχεται από την εποχή κατά την οποία ο Νίτσε συνέτασσε το κύριο έργο της πρώιμης περιόδου του, το περίφημο "Η γέννηση της τραγωδίας" (1872), στο οποίο τελικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό ενσωματώθηκε. Καθότι εκθέτει ένα πολύ σημαντικό μέρος των αναλύσεων του υπό συγγραφή τότε εκείνου έργου, ο φιλόσοφος το τύπωσε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων προκειμένου να το δώσει σε γνωστούς του και αρμόδιους να το κρίνουν ώστε να πάρει την άποψή τους. Το σύγγραμμα αναπτύσσει, πράγματι, την κεντρικότατη για την ερμηνεία του Νίτσε ανάλυση του πώς ο Ευριπίδης, εφαρμό...

Με τα φτερά της ελπίδας ξεκινάμε ένα ταξίδι στους μήνες του χρόνου και την ομορφιά των εποχών, όπου η φιλία, η αγάπη, η ειρήνη, η χαρά μέσα από στίχους και εικόνες μάς συντροφεύουν στο όνειρο. Πρόκειται για μια συλλογή 26 ποιημάτων για παιδιά που χαίρονται το φθινόπωρο, αγαπούν το παιχνίδι στη βροχή, μαγεύονται από τα χρώματα του ουράνιου τόξου... Το ποδήλατο που μοιράζονται με τους φίλους τους είναι μαγικό, κι εκείνα παίζουν με τις χιονούλες των Χριστουγέννων περιμένοντας τον Άι-Βασίλη να τους χτυπήσει το παντζούρι μ' ένα μεγάλο γλειφιτζούρι, ώστε να του δείξουν το χιο...

Κεντρικό αντικείμενο για τον στοχασμό του πρώιμου Νίτσε, όπως φανερώνουν τα κύρια συγγράμματα της περιόδου αυτής, αποτελεί η αρχαία ελληνική τραγωδία. Υπό το πρίσμα της μεταφυσικής και της αισθητικής θεωρίας του Σοπεγχάουερ, ο Νίτσε πραγματεύεται την ακμή και την παρακμή του "αρχαίου μουσικού δράματος" ως αποφασιστικό κεφάλαιο στην ιστορία ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού. Η αττική τραγωδία, κατά τον φιλόσοφο, αποτελούσε ολοκληρωμένο έργο τέχνης, σύνθεση ποίησης, πλαστικών τεχνών, χορού και μουσικής, γεννήθηκε δε από τον συγκερασμό δύο πολύ ιδιαίτερων στοιχείων, του "απολλώ...

Τα 34 ποιήματα της συλλογής λειτουργούν σαν τα κομμάτια ενός παζλ. Τα γεγονότα σπάνε και συναρμολογούνται ξανά από χέρι ενήλικο ή παιδικό. Ή κι απ' τα δυο μαζί συγχρόνως. Μέσα από μια διαρκή διαδικασία αναμόχλευσης ανακαλύπτονται τα υλικά κατασκευής μια νέας προσωπικής πραγματικότητας που "έχει για κέντρο / εκείνο που φαντάστηκαν / ότι μπορεί να υπάρξει". Οι στίχοι της Μαυρομμάτη είναι στοχαστικοί, διακρίνονται για τον κοφτερό σαρκασμό τους και χαρακτηρίζονται από ελλειπτική και σβέλτη σκηνοθεσία που παραμένει προσηλωμένη στις κρίσιμες λεπτομέρειες. Το μολύβι εισχω...

Το ζήτημα της αγωγής και της παιδείας είναι κεντρικό στα πρώιμα γραπτά του Νίτσε. Στο παρόν κείμενο, το τρίτο από τη συλλογή αυτοτελών κειμένων υπό τον γενικό τίτλο "Παράκαιροι στοχασμοί", ο Νίτσε παρουσιάζει τον Σοπεγχάουερ ως τον "παράκαιρο" εκείνο στοχαστή που ενσαρκώνει το ιδεώδες του φιλοσόφου-παιδαγωγού. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την υποταγή της φιλοσοφίας σε ξένες και εχθρικές προς αυτή δυνάμεις (κράτος, οικονομία κ.λπ.) και τη γενικότερη παρακμή του πολιτισμού, ο Σοπεγχάουερ, χάρη σε σκληρό εσωτερικό κι εξωτερικό αγώνα, κατόρθωσε να διατηρήσει ακέραια την...

Ο Γιάκομπσεν (1847-1885) υπήρξε στα τέλη του 19ου αιώνα ο αδιαμφισβήτητος "κυρίαρχος του στιλ" στη σκανδιναβική λογοτεχνία. Το ιδιαίτερο ύφος του επηρέασε όλη την επόμενη γενιά των Βορειοευρωπαίων συγγραφέων. Η βαθιά ψυχολογική εμβάθυνση στους χαρακτήρες του του χάρισε το χαρακτηρισμό του "μεγαλύτερου ψυχολόγου της νεότερης λογοτεχνίας", ενώ οι δυνατές περιγραφές του εκείνον του "μεγάλου ζωγράφου του πεζού λόγου". Ο Rainer Maria Rilke, στα "Γράμματα σ' έναν νέο ποιητή", δήλωνε εκστασιασμένος πως δεν μπορούσε να αποχωριστεί τα έργα του Γιάκομπσεν, ενώ ο κατάλογος των λογο...

Η θεωρία του Σοπεγχάουεργια τα χρώματα οφείλει τη γένεσή της στην προσωπική γνωριμία του δημιουργού της με τον Γκαίτε. Ο Σοπεγχάουερ εκκινεί βέβαια από τα πορίσματα της χρωματολογίας του Γκαίτε, όμως αναπτύσσει μια πολύ πρωτότυπη για τα χρώματα αντίληψη, βασισμένη στο δικό του φιλοσοφικό σύστημα. Τα χρώματα, κατ' αυτόν, συνιστούν φαινόμενο της φυσιολογίας, γεννώνται δηλαδή μέσα στομάτι και δεν υπάρχουν αντικειμενικά. Όρο της δημιουργίας τους αποτελεί ο κατά το ποιόν μερισμός της ενέργειας της όρασης, ο οποίος παρέχει την εξήγηση πολλών φαινομένων σχετικών με τα χρώματα. Ο φ...

Ήδη τα πρώιμα γραπτά του Νίτσε φανερώνουν ότι κεντρικό αντικείμενο του στοχασμού του αποτελεί το αρχαίο ελληνικό δράμα. Υπό το πρίσμα της μεταφυσικής και της αισθητικής θεωρίας του Σοπεγχάουερ, ο Νίτσε πραγματεύεται την ακμή και την παρακμή της αττικής τραγωδίας ως αποφασιστικό κεφάλαιο στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού. Η τραγωδία, κατά τον φιλόσοφο, είναι το προϊόν συγκερασμού δύο πολύ ιδιαίτερων στοιχείων, του "απολλώνιου" και του "διονύσιου", αποτελεί δε ολοκληρωμένο έργο τέχνης, σύνθεση ποίησης, πλαστικών τεχνών, χορού και μουσικής. Ο συγκερασμός αυτός συνιστά, σύμφω...

Μυθιστόρημα πρωτοποριακό, από πολλές απόψεις "μπροστά από την εποχή του", εκπλήσσει ακόμη και σήμερα με την καινοτομία της γραφής του, ενώ όταν πρωτοεκδόθηκε (το 1927) προκάλεσε σκάνδαλο λόγω του προκλητικού του θέματος. Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Σάο Πάουλο της δεκαετίας του '20, όπου κυριαρχούν οι νεόπλουτοι μεγιστάνες του καφέ. Γύρω τους προσπαθεί να επιβιώσει ένα κοσμοπολίτικο πλήθος Ευρωπαίων μεταναστών. Στο πλουσιόσπιτο ενός παρόμοιου μεγιστάνα μπαίνει γκουβερνάντα η φροϊλάιν Έλζα, ετών 35, μορφωμένη και λίαν αξιοπρεπής εκ πρώτης όψεως. Ήρθε στη Βραζιλία κυνηγημ...

Σε τούτο τον σύντομο αλλά περιεκτικό "οδηγό ζωής", ο Γάλλος συγγραφέας και ακαδημαϊκός Αντρέ Μωρουά (1885-1967) δίνει συμβουλές σ' έναν νέο για τη στάση που πρέπει να έχει απέναντι σε σημαντικά θέματα όπως η ανθρώπινη ευτυχία, η ψυχαγωγία, το χρήμα, ο γάμος, ο πολιτισμός της αφθονίας, ο φθόνος, η πολλαπλότητα του εαυτού και η αντιφατική ανθρώπινη συμπεριφορά... Διατρέχοντας ζητήματα που αναφύονται σε κάθε βήμα της πορείας ενός ανθρώπου, ο Μωρουά, σε αυτό το κείμενο του 1966 (γραμμένο ένα χρόνο πριν το θάνατό του) συνθέτει μια αληθινή ηθική ζωής και, ως απόσταγμα γνώσης κ...

Ο Marx υπήρξε, αναμφίβολα, οξυδερκέστατος παρατηρητής των πολιτικών τεκταινομένων της εποχής του. Η ανάλυση στην οποία τα υποβάλλει στο εν λόγω κείμενό του του επιτρέπει να διακρίνει ευκρινώς -πίσω από την επίφαση της φιλελεύθερης ρητορείας- τις βαθύτερες γεωπολιτικές βλέψεις των μεγάλων δυνάμεων στη σκακιέρα της ευρωπαϊκής πολιτικής από το Συνέδριο της Βιέννης (1814-'15) μέχρι και λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα. Υλικό για τη μελέτη του αυτή (πρόκειται για το Κεφάλαιο Η΄ του εκτενέστερου έργου του Herr Vogt) του παρέχουν προπαγανδιστικά άρθρα και δημοσιεύματα στον Τύπο τη...

Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθε...

Πρόκειται για μια πλήρη όσο και εναργή ανατομία της ερωτικής περιπέτειας, η οποία εξετάζεται σε όλα τα στάδια και τις εκφάνσεις της, παράλληλα με το σύνολο των συμμετεχόντων σε αυτήν (των "παραδειγματικών της χαρακτήρων"), οι οποίοι δεν περιορίζονται στον Εραστή και τον Ερώμενο, αλλά περιλαμβάνουν μια σειρά από πρόσωπα-δορυφόρους που κινούνται γύρω τους. Διαπνεόμενο από πάθος και από μια οπτική που προσιδιάζει στους ανά την Ιστορία ρομαντικούς, το βιβλίο ετούτο μοιάζει γραμμένο εν θερμώ, ενώ την ίδια στιγμή είναι φανερό ότι αποτελεί καρπό νηφάλιου, οξυδερκούς στοχασμού κ...

Ο Ομέρ Σεϋφεττίν, εισηγητής του μοντέρνου διηγήματος στην τουρκική λογοτεχνία, βίωσε ως ευαίσθητος παρατηρητής την κρίσιμη για τη γειτονική χώρα ιστορική συγκυρία της μετάβασης από την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία στο τουρκικό εθνικό κράτος. Η δύσκολη, γεμάτη αντιφάσεις εποχή του πρόσφερε την πρώτη ύλη και η μαστοριά του τη μετέτρεψε σε συγκινητικές, χαριτωμένες ή ενίοτε βίαιες ανθρώπινες ιστορίες. Τα αφηγήματα της συλλογής παρουσιάζουν ποικίλες όψεις του κοινωνικού και πολιτικού βίου του τουρκικού λαού.Ο συγγραφέας, με λιτό και ζωντανό ύφος, γλώσσα απλή και συνάμα...

Ο Φρήντριχ Ντύρρενματτ υπήρξε γνωστός για το κριτικό, ανήσυχο, συχνά δηκτικό πνεύμα του - κάτι που επιβεβαιώνει το μικρό δείγμα στοχασμών του που προσφέρει το εν λόγω τομίδιο. Η επιλογή αυτή απόψεων, κρίσεων, ρήσεων του Ντύρρενματτ έγινε από τον Daniel Keel, ο οποίος άντλησε υλικό από το σύνολο του έργου του συγγραφέα (τα άπαντα του οποίου έχουν εκδοθεί σε 37 τόμους). Ο ανθολογούμενος Ντύρρενματτ αποφαίνεται, απαντά, στοχάζεται σχετικά με μια ποικιλία θεμάτων: τον Θεό και τον κόσμο, το χρήμα και το πνεύμα, την πολιτική και τη φιλοσοφία, τις διεθνείς σχέσεις, τον Ψυχρό Π...

Στην ειρωνική κωμωδία "Οι φυσικοί" ο Ντύρρενματτ καταπιάνεται -με το γνωστό μαύρο χιούμορ του- με τον παραλογισμό του καιρού του. Εστιάζει στις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχει η επιστήμη αφενός για την ανθρωπότητα και αφετέρου για τους ίδιους τους επιστήμονες. Οι συνέπειες αυτές τον τρομάζουν, ωστόσο η αγωνία του κρύβεται εντέχνως πίσω από τη σάτιρα της επιστημονικής και πολιτικής δύναμης. Ο Α. Μινωτής σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Το Βήμα τον Μάρτιο του 1963 -πέντε μέρες προτού ανέβουν οι "Φυσικοί" στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του ιδίου- είχε πει ότι ο Ντύ...

Η έκδοση περιλαμβάνει κείμενα τριών μεγάλων συγγραφέων και στοχαστών: του Λέοντος Τολστόι, του Εμίλ Ζολά και του Αλέξανδρου Δουμά υιού. Ο Ρώσος κλασικός, θεωρώντας ότι ο προβληματισμός που αναπτύσσουν οι δύο Γάλλοι έχει άμεση συνάφεια με τη διδασκαλία του, παραθέτει στο άρθρο του "Αβίαστη δράση" την ομιλία που εκφώνησε ο Ζολά σε μια πανηγυρική συνέλευση φοιτητών, καθώς και την επιστολή-απάντηση του Δουμά. Κοινό θέμα και των τριών είναι η θέση και ο ρόλος που παίζουν οι μεταφυσικές ανησυχίες στη ζωή των ανθρώπων - αποτελούν απλώς μυστικιστικές δοξασίες, που σκοπό έχουν ν'...

"Μπορούμε βεβαίως να φανταστούμε ότι υπάρχουν πίνακες μέσα στη σάλα: πίνακες βαθείς, ονειρικοί, μέσα σε ήρεμα κάδρα. Ένας Τζορτζόνε ίσως, ή κάποιο βαθυπόρφυρο πορτρέτο ζωγραφισμένο κατά το πρότυπο του Τιτσιάνο, ίσως του Πάρις Μπορντόνε. Επίσης γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και λουλούδια. Μεγάλα, έκπληκτα λουλούδια που περνούν όλη την ημέρα μέσα σε βαθιά, δροσερά, χάλκινα βάζα και τραγουδούν αρώματα: αργόσχολα λουλούδια. Και αργόσχολοι άνθρωποι. Δυό, τρεις ή πέντε. Χωρίς σταματημό τεντώνεται το φως από την τεράστια εστία και αρχίζει να τους μετρά. Όμως κάνει πάντα λάθος". Το σ...